'Een croissantje heb ik ook nog voor u.'
'Heerlijk!', antwoordde hij. Misschien iets te enthousiast
omdat hij - gewend als hij was droog brood te eten -
croissants van een dag oud lekkerder vond dan verse.
De jonge bakkershulp gunde hem een oprechte glimlach
terwijl hij een paar broodjes van de vorige dag niet weggooide
maar in een papieren broodzak stak.
Zoals elke woensdag, vlak voor openingstijd.
Soms dacht hij dat de jongen hem niet alleen maar aardig vond.
Maar ja, wat moest zo'n jongen met een oude zwerver zoals hij?
Zo verder fantaserend, knabbelde hij op een bankje op straat
luid smakkend van zijn gratis croissantje.
================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
hij geeft het maar, de zwerver mag zich gelukkig prijzen
BeantwoordenVerwijderen.Fijn weekend @->--
Als het croissantje maar smaakt, da's het voornaamste.
BeantwoordenVerwijderenWeggooien is zonde. En wie weet wat voor een band er is tussen twee zulke verschillende mensen. Een overeenkomst hebben ze. Ze kunnen beide in zo'n situatie terecht komen.
BeantwoordenVerwijderenZo komen de broodjes toch prima terecht!
BeantwoordenVerwijderenNooit weggooien, je kunt er altijd wel iemand mee blij maken.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Dimario