Dat mijn moeder mijn knuffelbeer weggooide (klik) deed zij uiteraard niet om mij bewust pijn te doen. Harteloos was zij zeker niet. Soms wat onnadenkend misschien. Maar het feit dat zij er absoluut niet bij stilstond wat het effect van haar acties op anderen zou kunnen hebben is misschien wel schrijnender. Ja, ik vond het naar dat mijn lievelingsknuffel zomaar opeens weg was. Maar bij nadere beschouwing vond ik het misschien wel erger dat mijn bijzonder geliefde mama volkomen voorbij ging aan mijn noden en wensen. Of althans, zo voelde dat. Voor mij.
Maar voor mij was dat 'normaal' gedrag, mijzelf 'wegcijferen' want 'ik stel tóch niets voor'. Misschien dat ik daarom wel partners 'uitzocht' die mij op dezelfde manier zouden behandelen als mijn moeder dat deed: belerend, bemoederend en in feite mij de kans niet gevend zelf beslissingen te nemen.
Overigens kreeg mijn moeder enorme spijt van haar daad en maakte een nieuwe beer, volledig met de hand! Heel lief maar dat bracht mijn oude beer niet terug en zorgde er niet meteen voor dat ik mij minder genegeerd en waardeloos voelde.
Achteraf bedacht ik dat het wellicht kwam door haar tijd in het Jappenkamp dat zij zich niet aan spullen hechtte en ook wat egoïstisch zijn was toen natuurlijk een manier om te overleven.
Toen wij na haar overlijden zes weken geleden haar zolderruimte betraden vond ik daar de beer die mijn oude moest vervangen. Die mag nu bij mij in bed, samen met Popje, de eerste van mijn knuffels die ik mij kan herinneren.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Review | Spijkermat van Superyoga
1 uur geleden
Je moeder heeft veel meegemaakt daar. En zal daarom ook anders in het leven hebben gestaan. Lief dat ze een nieuwe beer maakte. Misschien was het weggoooien een opwelling, soms doe je dingen waar je later spijt van hebt. Mooi dat ze het goedmaakte!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook wel eens gedaan, dingen van Jill weggooien. Ik hecht me ook totaal niet aan spullen, was wel een leermomentje voor mij. Niet iedereen is hetzelfde als ik... :(
BeantwoordenVerwijderenDe redenen die jij opnoemt zouden heel goed de oorzaak zijn voor haar 'schijnbaar' onverschillige houding. 6 weken geleden was ik op vakantie, heb het overlijden van je moeder niet meegekregen. Nog gecondoleerd met het verlies en sterkte!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je de 'nieuwe' beer nu weer in je bezit hebt!
Het moet je wel goed doen dat je moeder beer en pop heeft bewaard al die jaren. Dat zou voor mij wel weer een hoop goed maken.
BeantwoordenVerwijderenLove AS Always
Di Mario
Dat zijn dan toch weer waardevolle dingen die je terug vind...toch?
BeantwoordenVerwijderenDat is een hele goede reden waarom zij soms aan de dingen voorbij kon gaan, dat is nogal wat. maar ja, als je nog kind bent, kun je dat nog niet relativeren natuurlijk, het leed is dan evengoed al geleden. En ja, lief dat ze later die beer heeft gemaakt. Het is zoals het is en was Terrence, nu kun je haar snappen en begrijpen en wie weet zie je haar daarom ook absoluut met andere ogen.
BeantwoordenVerwijderenEn jij, kunt alsnog veranderen in deze, en wat het zoeken betreft naar die vrouw, of bij mij de man, ja dat is vaak wat er gebeurd... eerste man niet, tweede man hier wel... toen kwam Merlijn en weet ik hoe het kan zijn, maar zijn mijn verwachtingen daarom nu misschien wel te hoog juist? Kortom, het is nooit goed, of net wel of net niet. Lastig, heel lastig...
Ik kan overigens ook dingen nu met vrij gemakkelijk weg doen, maar van mijn kind? Dat doe ik dan samen met haar, samen door haar spullen gaan of ik maak een album van papieren van school wat echt de moeite waard is...
X
ik zelf heb ook al ooit wat weggegooid in een opruimbui, waar ik later spijt van had,
BeantwoordenVerwijderenen dat ze je een beer maakte bewijst zeker haar liefde voor je
Eén @->- voor jou
Ik lees nu dat je moeder is overleden. Ik kreeg dit eerder niet mee door mijn onregelmatige bloggen toen. Gecondoleerd en sterkte met alles Ter.
BeantwoordenVerwijderenIk zei het al eerder, ouders zijn mensen, en alleen al daarom óók niet volmaakt.
BeantwoordenVerwijderenZe worden ook gevormd door het leven én maken fouten. Pas als je zelf volwassen bent kun je daar iets bij "bedenken" en het ervaren leed een betere plaats geven.
Knap gemaakte beer die nu alsnog doet waar hij destijds door je moeder voor gemaakt is, jou troost brengen.
Lees ik hier tussen de lijken door dat jij een begin met het verwerkingsproces staat lieve Terrebel? Die indruk heb ik toch want hoe zwaar het verlies van je lieve beer je ook viel, je zocht wel naar de beweegredenen van je lieve moeder en dat is heel wat!
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je die zelfgemaakte beer terugvond, die heeft terecht een plaats op je bed gekregen!