Zij hadden elkaar al bijna een jaar niet gezien en mede omdat zij onlangs jarig was geweest nam hij een bloemetje voor haar mee. Zij nam de bos glimlachend aan, sneed een stukje van de stelen en deed ze in een vaas terwijl zij hem vroeg om het reservoir van het koffiezetapparaat met water te vullen.
Bij de koffie en een koekje kletsten zij wat, ondanks dat zij elkaar niet veel te vertellen hadden.
Zij deden alsof zij hartelijk afscheid namen en beloofden elkaar snel weer af te spreken.
Hij stond op, haalde het bosje bloemen uit de vaas op het koffietafeltje en liet een spoor van waterdruppels achter op de houten vloer onderweg naar de deur.
===========
Meer lezen?
http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Beetje cru.. die bloemen had ik gewoon laten staan...
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
En niet veel later verdampte het geheel en was er niks meer wat nog herinnerde!
BeantwoordenVerwijderen*zucht* en *slik*
BeantwoordenVerwijderenWat een aangrijpend verhaal alweer lieve Terrebel!
Ik hoop dat je weekend heel wat aangenamer zal aflopen, geniet er van: vanmorgen is die barre noordooster wat gaan liggen en het voelt minder koud aan. Heel misschien kan je wel even een frisse neus halen, hopelijk zo nu en dan in een streepje de zon.
Op naar de volgende...
BeantwoordenVerwijderenEens per jaar is ook regelmaat. Maar niet mijn regelmaat.
BeantwoordenVerwijderen