Morgen een verslag van dit weekend dat nog niet voorbij is maar eerst -en op veler verzoek mag ik wel zeggen- dit:
Een paar weken later zag hij haar weer. Het was in een kleedkamer waar zij hem een voorzichtig kusje gaf en daarna aan het werk ging. Met de smaak van haar lippen nog op de zijne deed hij wat hij moest doen.
De meesten verloren het spel dat hij speelde maar hij voelde zich een winnaar ook al was hij haar uit het oog verloren. Hij zou haar ooit weer zien, dat wist hij zeker.
-------
Wie oudere verhaaltjes wil lezen verwijs ik naar het invulschermpje linksboven in dit weblog om daar "een verhaatlje" in te typen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!