Leuk niet, verifiëerbare feiten? Persoonlijk vind ik die grappiger dan slechte memes met leugens, geplukt van domrechtse groepen op sociale media en van 'artikelen' op door de elite betaalde hoaxsites die worden geschreven door 'de redactie'.
Hoewel die mij wel ontzettend laten lachen in elk geval. Wie is er nu zo dom om nepnieuws van 'de redactie' te geloven en verifiëerbare feiten naast zich neer te leggen? Enig idee hoe iemand zo dom kan zijn?
===========
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link.
http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een
donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen?
Mijn verhalenbundels
=======
Maandag was ik een paar uren vrij. Die tijd gebruikte ik om mijn mobiel en mailbox op te schonen. Maar ook om lekker te lachen om berichten die ik tegenkwam op sociale media.
Zo lachte ik hardop bij
dit bericht over de Amerikaanse politica Lauren Boebert.
Lauren Boebert gaat mensen de les lezen over normen en waarden? Dezelfde Lauren Boebert die zeer regelmatig contact had met Justitie? En niet om koekjes te bakken op de jaarlijkse bingo avond van het lokale politiebureau? Woehaha!
Ook erg grappig zijn mensen als Job met hun volstrekt ongefundeerde 'als iets niet goed gaat is dat de schuld van links!'
Gebrekkige kennis van de Nederlandse taal, nul historisch besef, geen notie van parlementaire democratie...Job kwalificeert zich duidelijk als een exemplaar van de Homo Lunatic Ludicrous, de 'wappie'.
en hun blind vertrouwen in liegende landverraders die zich er niet voor schamen om met hun NSB-speldje in de Tweede Kamer te zitten.
Enig idee waarom ongeveer een kwart van de Nederlanders wenst dat de nazi's de oorlog hadden gewonnen?
Hilarisch vind ik de wappiesoort 'complotdenkers'. Natuurlijk is een samenzwering een alledaags verschijnsel. Kijk maar naar toen het woord 'complot' werd bedacht in het Frankrijk van 1588. Maar de onzin die mensen erbij verzinnen (èn in geloven!) werkt ernstig op de lachspieren.
Voorbeeld: "Van de ene piramide naar de andere kun je een exacte rechte lijn trekken! Hoe wisten de mensen toen hoe de piramides duizenden jaren later ten opzichte van elkaar zouden staan? Hadden zij al kennis van de beweging van tektonische platen? Waren zij aliens met enorme wetenschappelijke kennis en misschien zelfs voorspellende gaven?"
Neuh. Wel waren zij slimmer dan de gemiddelde complotwap; die snapt gewoon niet dat ik een exacte rechte lijn kan trekken van het puntje van zijn neus naar mijn rechtervuist. Of tussen eender welke twee punten op de planeet. Onvoorstelbaar, niet?
Daarnaast is hier overduidelijk sprake van
'gaslighting': stellig iets beweren dat pertinent onwaar is maar waardoor goedgelovige mensen gaan twijfelen. "Op het moment dat het laatste straaltje zonlicht van de dag de top van de ene piramide raakt, treft het eerste straaltje zonlicht van de dag de top van de andere!" is gewoon
een glasharde leugen.
Na het openen der gordijnen
(Gelijk een schilderij van Edward Hopper, niet?)
genoot ik van een fijn ontbijt:
(Dat zwarte zakje? Van mijn Calmer oordoppen. Halen de scherpte af van het gegil van jonge kinderen die net wakker zijn) voor ik - na een uurtje zitten schrijven op het zonnige terras - terug ging naar mijn kamer:
(Achter 'stripfiguur met hondje' is de gang die naar mijn kamer leidde)
Voor ondermeer de tweemaal daagse Franse les. Mijn vage basiskennis van de Franse taal hielp mij eerder bij het uurtje babbelen met de Italiaanse nachtreceptioniste en een Spaanse stagiair. Echt waar.
Wij spraken over de vreselijke oorlogen die momenteel gaande zijn, over (klein)kinderen en over de mysteries rond piramides. Zo kwamen wij uit bij '
de Bosnische piramides'. Een theorie die vooral vermakelijk is want er is exact nul bewijs voor de fantasieën van de man die '
de zonnepiramide' bekendheid gaf.
Zoals alle complottheorieën, werkt die van 'de Zonnepiramide' met een enkel verifieerbaar stukje data ('Die heuvel lijkt vaag op een piramide') en komt de rest van het verhaal uit de dikke duim van iemand met een donatieknop op zijn website.
Niet veel anders dus dan 'Kennedy werd vermoord! Dus er zitten aliens in de Amerikaanse regering.' Terwijl die moord uiteraard een samenzwering (een complot dus) was.
Tenzij iemand uit verveling een geweer kocht, daarmee uit het raam ging hangen en er toevallig even later een president in het vizier kwam. En de president gelijktijdig en toevallig ook met een pistool werd beschoten vanaf een grasheuveltje.
Of 'investering' in de woorden van de opdrachtgevers van BBB:
Superzielig, deze arme multimiljonairs. Erg fijn dat Caroline zich sterkt maakt voor Rederij van der Plas.
Logisch dat van der Plas een klein beetje fraudeert. Wie wil er nu een paar duizend euro inleveren op een paar miljard bruto winst? Een luxe probleem natuurlijk, de Nederlandse politiek. Zeker als je het vergelijkt met de situatie waar bijvoorbeeld kinderen als
Celine (
let op: sterk hart vereist) in zitten.
Zelf zat ik vanaf deze dag niet meer in deze kamer
maar verhuisde naar deze:
Inderdaad; het bed waar ik drie nachten in mocht slapen was groter dan de kamer die tot september mijn 'thuis' zal zijn.
Dat was nadat wij gezamenlijk wat gegeten en gedronken hadden.
Alvorens mij klaar te maken voor de nacht bezag ik dit uitzicht
terwijl ik dacht aan mijn oom. Wiens dochter hem zijn laatste maaltijd bereidde: pannenkoeken met spek. "Wees blij dat hij als galgenmaal geen oliebollen vroeg", grappte ik haar. "Die zijn pas over een half jaar te regelen."
Vond ze grappig.
Dinsdag verwerkte ik op verschillende manieren het overlijden van mijn oom die nacht.
Ondermeer door het delen van deze foto's van een paar jaar geleden.
Toevallig stond er ook een beeldbelgesprek met mijn psychologe in de planning dus dat kwam goed uit.
Vrij kort erna trokken wij naar het theater voor repetities. De vloer was voor de technici dus wij repeteerden onze dansjes en teksten in een vergaderzaal van het naastgelegen hotel.
Al met al ging het behoorlijk goed met de repetities. Alleen de soundcheck ging niet helemaal lekker maar ook dat komt goed.
In een pauze gingen wij op de foto met fans en ook deze dag waren onze maaltijden weer prima verzorgd.
Eenmaal thuis dronk ik het biertje dat ik had gekregen van de partner van een collega
en genoot ook van een potje schaak met een collega.
Een andere collega zag mij in volle actie, append met het thuisfront:
Fijn van internet vind ik de mogelijkheid om redelijk eenvoudig contact te hebben met geliefden.
Het lijkt mij vreselijk om te weten dat een geliefde in een oorlogsgebied leeft en je er niet achter kunt komen hoe het gaat.
Niet alleen omdat de IT-diensten niet werken maar ook omdat zelfs
hulpgoederen niet aankomen op de plaats van bestemming, laat staan brieven.
Woensdag konden wij door onvoorziene omstandigheden iets later dan normaal beginnen. Wat ons de mogelijkheid gaf om te genieten van een van de vele attracties in Plopsaland:
De rij bij deze attractie
was wat te lang om dit keer in te gaan; er diende gewerkt te worden. Met name aan het scherper stellen van onze scènes. Deels oefenden wij in de lobby van het theater:
Waar wij tegen het einde van de dag aten en sommigen van ons ook voetbal keken:
Na gedane arbeid is het goed rusten. Dat deden wij aan het strand:
De dag sloten wij af met een drankje en een kletspraatje met de buren, andere leden van de cast.
Donderdag las ik mij in over nieuws dat ik eerder hoorde: mensen die bezig waren met het herstellen van de watertoevoer in een door oorlogsgeweld zwaar getroffen gebied werden tijdens het werken
doelbewust vermoord.
Wie
dit goed vindt spoort niet. Klaar.
In het theater werden cast en crew weer goed opgevangen. Zo werden er ventilatoren aangerukt vanwege de warmte, kwamen er hapjes omdat de technische doorloop uitliep en regelde men ijskoffie voor de vele dorstigen die flink liepen te zweten in hun kostuums voor de show. Ook werden krukjes geregeld voor hen die soms een uur of langer in de coulissen stonden te wachten tot zij een scène konden spelen. Natuurlijk was er af en toe wat wrijving. Maar 'het wij-gevoel', de teamspirit, overheerste duidelijk. Heel fijn!
Dat was ook de thuiskomst om een uurtje of half negen. Kijk dan! Plaatje, niet?
Ja, diverse collega's hebben hun mobiele telefoon mee achter de schermen maar mij zou het te veel afleiden, dat appen, scrollen en selfies schieten.
Dus tijdens het werken blijft het apparaat gewoon in mijn tas zitten.
Gebruikt u uw telefoon voor privegebruik op een werkdag?
Vrijdag verbaasde ik mij weer eens over mensen die graag onder een regime van de Taliban, moslimfundamentalisten of
Gilead, christenfundamentalisten zouden leven.
Waarom zou dat fijn zijn, een maatschappelij waarin uitsluitend rijke mannen rechten hebben en alle anderen als 'minder' worden beschouwd?
Zou u willen leven in de ideale wereld van Trump-aanhangers?
"Ja, dat inperken van vrijheden van bijvoorbeeld vrouwen en homoseksuelen gebeurt alleen in achterlijke landen! Nederland kent al jaren gelijke rechten voor iedereen!"
O ja? Sinds wanneer hoeven getrouwde, Nederlandse vrouwen geen toestemming van hun man meer te hebben als zij een auto willen kopen? Sinds wanneer mogen Nederlandse homoseksuelen trouwen? Sinds wanneer wordt homoseksualiteit niet meer als ziekte beschouwd?
Vindt u dat vrouwen zelf over hun lichaam mogen beslissen of vindt u vrouwen handelingsonbekwaam en dat rijke, witte mannen vrouwen moeten zeggen wat zij wel en niet mogen?
Of leeft u liever níet volgens arbitraire interpretaties van Koran- of Bijbelteksten?
Wij hadden deze dag twee voorlopige doorlopen. Alleen een enkele keer werd de show stopgezet. De laatste puntjes op de i, de laatste regie-aanwijzingen en nog wat last-minute veranderingen. Omdat bijvoorbeeld een stuk choreografie in de weg staat van een stuk decor. Of omgekeerd.
Tot de première zijn wij op het hart gedrukt om terughoudend te zijn met het laten zien van foto's. Maar persfoto's zijn natuurlijk prima.
Heeft u mij gespot op deze foto?
Net als bijvoorbeeld foto's van de lunch:
In die pauze las ik even het nieuws over
het debat tussen Donald Trump en Joe Biden, de enige twee serieuze kandidaten voor het presidentschap van Amerika.
Beide mannen zijn - in mijn ogen - absoluut niet geschikt voor die taak.
Biden is dan wellicht een minder grote leugenaar dan Trump
(en beiden kunnen geen coherente volzinnen meer produceren
) maar ook hij staat niet voor het volk maar wordt aangestuurd door 'het Grootkapitaal'. Zo kreeg Biden een ton van
Bloomberg.
Het lijkt in de wereld weliswaar te gaan om geld maar de beste dingen blijven nog steeds gratis:
Wat niet in de weg staat van het doneren aan hulporganisaties in
Soedan. Daar lijden miljoenen mensen. Niet alleen vanwege de machtsstrijd tussen de SAF en de RSF, maar zeker ook door droogte.
Wat weet u van de situatie in Soedan?
Het was een lange en vermoeiende werkdag. Dus naast werken deed ik weinig anders dan een nieuw
Skywatch-and-some-prose stukje publiceren.
Het was nog licht bij thuiskomst dus wij genoten van een nababbel (oké, roddelen over de regie en zo)
en een biertje terwijl langzaamaan ook de zon zich klaarmaakte voor de nacht.
Zaterdag genoten wij met een paar collega's van een uitgebreid ontbijt
en een aantal attracties bij onze werkplek:
Waarbij ik regelmatig mijn kennis van de Franse taal kon toetsen aangezien vrij veel lokaal personeel Franstalig is.
Ik voel mij bevoorrecht. Omdat ik dat ben. En niet tot een groep behoor die door groepen die zichzelf als 'Übermensch' beschouwen met uitroeiing wordt bedreigd.
Wat zijn volgens u de verschillen tussen deze drie groepen f4scisten?
Best raar dat mensen zich nog verbazen over het gedrag van f4scisten.
In het theater wachtte mij een prettige verrassing: wij kregen onze eigen badjassen!
Handig, want dan hoef je niet je kostuum uit te trekken als je gaat lunchen. De mensen van 'kostuums' zijn geweldig want daags nadat ik vroeg of dat mogelijk was, kreeg ik een gulp in mijn kostuum!
Geen foto want het is een beetje raar om een foto te delen van het kruis van je pak. Vind ik.
In de eerste doorloop van de dag ging vrij veel mis in diverse afdelingen.
Maar de try-out die avond verliep nagenoeg perfect. Misschien door de energie die (proef-) publiek afstraalt? Hoe dan ook: fijn om te spelen voor personeelsleden van het Plopsahotel en van Plopsaland èn een handvol genodigden, waaronder notabelen van productiehuis Studio 100.
De Grote Baas was erg tevreden. En wij dus ook. Zoals te zien op deze groepsfoto:
Één van de mensen op de foto is een vriend van een collega en kwam naar de voorpremière. En ik had eindelijk weer iemand om in 'nerdpraat' mee te praten; Liu Cixin, Call of Cthulhu, LARP, Isaac Asimov, geo-politieke verwikkelingen, schaken...wàt een feestje voor mijn nerdhart!
Zondag grinnikte ik bij het idee dat Big Agro, vertegenwoordigd door een voormalig lobbyiste van de varkensindustrie, zich zou bezighouden met dierenwelzijn.
'tuurlijk, joh! En H!tler wilde een fijn, zacht tapijt in de barakken van de concentratiekampen, zodat die arme J0den, homo's en zigeuners een beetje comfort zouden hebben alvorens te worden vermoord.
'Huh? Maar alleen J0den waren toch slachtoffers van de nazi's?' Neuh.
De dag begon met koffie bij ons huisje
en ging verder met koffie in de green room van het theater.
Oké, en een donut.
Wij werden verwend met diverse 'toi toi toi!' kleinigheden ter ere van de officiële voorpremière. Zoals dit geluksamulet dat wij kregen van de vriend van een collega:
Een paddestoeltje! Attent, niet?
En het werkte want de voorpremière was een groot succes!
Alles klopte en natuurlijk waren er een paar kleine foutjes maar dat betekent alleen maar dat wij menselijk zijn.
Zoals wij uitspraken tijdens de premièreparty.
Waar ook een vriendin van mij bij was:
En ook de zoon van een vriend met diens gezin en een vroegere buurvrouw van een collega, tevens een vroegere klasgenote van mij. Want toeval bestaat niet:
Er werden goede gesprekken gevoerd en zelfs de reis terug naar ons verblijf zorgde voor verbinding:
Na zo'n mooie dag was het goed slapen.
TRFN met U Do is de muziek van deze week:
Posts
