Toekomstige historici zullen niet begripvol schrijven over de acties van fascisten en zionisten en oordelen dat de twee groepen nauwelijks van elkaar verschillen: beiden zien hun eigen 'ras' als superieur en dat alle andere groepen mensen naar hun wil moeten buigen omdat zij 'het gekozen volk' zijn.
Wat natuurlijk klinkklare nonsens is.
Diverse volken van diverse culturen noemden zich in de loop der millennia 'het gekozen volk'. Hebben zij allemaal gelijk?
De Masai, diverse stammen in Noord Amerika zoals de Cheyenne, Rastafari, de Moon-sekte... allemaal 'het gekozen volk'. Althans, volgens hun eigen heilige tradities en geschriften. Waarom zouden de Joden - en met name de Israëli - het enige échte 'gekozen volk' zijn? Terwijl Israël oorspronkelijk geen land was maar de aan Jakob (een kleinzoon van Abraham) gegeven naam en dus alleen zijn directe nazaten de term 'Kinderen van Israël' kunnen dragen. Althans, volgens het heilige boek waarvan de teksten als 'onaantastbaar bewijs' worden beschouwd. Wanneer dat toevallig zo uitkomt.
Diverse Joden - veelal met Duits klinkende achternamen als Goldschmidt, Baumgarten en Waldheim - stammen mogelijk af van een Zuid-Russisch volk.
De Kazaren (ook wel Khazaren of Chazaren) die zich in de 8e eeuw NC bekeerden tot het judaïsme - zijn genetisch meer verwant met de huidige Turken dan met de Joden van twee- tot drieduizend jaar geleden. Zelfs wanneer zij dat gegeven graag negeren. Al is het uiteraard niet meer exact te achterhalen hoe het precies zit.
'Kijk dan naar het genetisch bewijs, dan zie je de waarheid!', roepen zionisten graag. Nou, oké, dan kijken we naar het genetisch bewijs van de oorsprong van het Joodse volk:
Sommige groepen maken er een gewoonte van sommige bewijzen gewoon te negeren. Beetje jammer.
Was blij dat een taxichauffeur mij niet negeerde en mij keurig op tijd bij het theater afleverde, die morgen. En dat voor - omgerekend - maar een eurootje of tien!
Vanwege mijn nieuwe bijnaam - en met toestemming van de producent uiteraard - gaf ik mijn karakter een Elvis-'twist' door een enkele keer zijn signatuur 'Uh-huh' uit te voeren. Tot vermaak van collega's en publiek.
Inmiddels kennen wij de show zó goed dat wij kleine veranderingen prima kunnen verwerken. Al gebeurt het een enkele keer dat een collega een gniffel niet kan onderdrukken wanneer een collega bijvoorbeeld een zinnetje zegt in een bepaald accent of met de stem van een impopulaire politicus. Geestig.
In de wandelgangen hoorde je het dan collega's uitgieren van het lachen: "Daar had je mij even goed te pakken, maat!"
Om het gelach van mijn collega's beter te horen liet ik - op afspraak bij de audicien - mijn oren uitspuiten.
Terwijl ik op mijn beurt wachtte - op een heuse Chesterfield! - bedacht ik
een vers verhaaltje/gedichtje, gebaseerd op een gebeurtenis eerder die dag. Het was tenslotte vrijdag. Al was het moeilijk enig besef van tijd te houden.
Eenmaal weer buiten werd ik overweldigd door de geluiden van de stad; kom na lange tijd zelfs mijn eigen voetstappen weer horen! En niet alleen de duidelijkste geluiden maar ook de subtielere geluiden, zoals die geproduceerd door een straatmuzikant:
Die avond mocht ik - voor het laatst - mijn plek op het toneel afstaan aan onze reserveman. En zag een prachtige show.
Omdat het kon ging ik op de foto met een buste van May McFetteridge, het Ierse antwoord op Dame Edna en bijvoorbeeld Margreet Dolman.
Een lokale legende, deze 'dame' en het is mij een eer en genoegen deze acteur 'collega' te mogen noemen en met hem samen op de planken te staan.
Omdat de kroegen zijn afgeladen op vrijdagavond, deden wij een na afloop-drankje in een (van het publiek afgesloten) gedeelte van het theater. Voor mij dit keer eens geen Guinness maar een heuse Ierse whisky: Jameson.
Wij waren wat vermoeid dus blij een taxi te kunnen krijgen.
Zaterdag las ik dat drie van de door Hamas gegijzelde Israëliërs helaas zijn doodgeschoten. Terwijl zij met
een witte vlag zwaaiden nota bene. Bovendien waren zij shirtloos en riepen zij 'help!' in het Hebreeuws. Toch werden zij 'per ongeluk' doodgeschoten door soldaten van het IDF. Van tien meter afstand 'want zij leken op Palestijnen.'
'Ja, maar zij leken op...!' is altijd het probleem geweest. En onvervalst racisme: iemand niet dood willen hebben vanwege 'slecht' zijn maar alleen maar vanwege het uiterlijk.
Stel dat u soldaat bent van het IDF: welke van deze twee mannen zou u onmiddellijk doodschieten 'want hij ziet er Palestijns uit en heeft dus misschien banden met Hamas!'?
De ene man is een Israëliër, de andere een Palestijn. Ziet u het verschil?
Voor mij reden om een meme te creëren:
De stormtroepen van 'Bibi' hebben maar één opdracht: ruim iedereen uit de weg die in de weg staat van het zeer lucratieve
Ben Gurion kanaal. Dat betekent inclusief Israëlische burgers:
Inmiddels is duidelijk dat het uitmoorden van de Palestijnen helemaal niets te maken heeft met het door zakenvrienden van Netanyahu gesponsorde Hamas. De koelbloedige moord op de gegijzelden leidde logischerwijs tot onbegrip, woede en verdriet bij de nabestaanden en bij de geliefden van andere gegijzelden. Dat de regering van Israël blijkt te hebben gelogen over '7 oktober' levert Netanyahu ook al geen sympathiepunten op: zo waren er geen 1400 festivalgangers en Kiboets-bewoners vermoord maar 'slechts' 700. Waarvan zeer waarschijnlijk enkele honderden door het IDF zélf.
Maar wat weet ik er nu van? Misschien had het IDF gehoord dat er een Hamas terrorist zat verscholen onder de dj-tafel op het Nova festival. Dus volkomen terecht om daar een paar raketten op af te vuren vanuit Apache helikopters. Eigen schuld van de feestgangers dat zij daar waren. Tss!
Geen mooi plaatje. Voor diehard zionisten blijft - nu de smoesjes op zijn - niets anders over dan
liegen. Terwijl mensen die écht om Israël en het joodse volk geven zich afkeren van de
genocide die momenteel plaatsvindt.
Vindt u dat
de moordenaars van de gegijzelden moeten worden gestraft of bent u vredelievend?
Dit soort vragen hielden mij bezig terwijl ik (busstaking. En onmogelijk een taxi te krijgen) naar het theater liep. Een wandeling van iets meer dan een uur. Dacht dat ik 'I would walk 500 miles' als marsmuziek in mijn hoofd had maar blijkbaar zong ik het nummer hardop. Of er was een andere reden waarom een passerende mevrouw mij meewarig aankeek.
Het was een wandeling waarbij ik langs een muurschildering kwam van een vermoordde journaliste en voorvechtster van gelijke rechten en vrede tussen katholieken en protestanten. Helaas zijn er groepen die baat hebben bij onvrede en polarisatie.
Lyra McKee deed in 2019 verslag van Brexit-rellen toen zij werd
doodgeschoten door relschoppers die beweerden te handelen namens 'the New IRA'. Keurige katholieken, die domme extremisten.
Twintig weesgegroetjes en alles is weer vergeten en vergeven; een paar minuten op je knieën voor meneer pastoor en je mag weer zondigen. Handig systeem! Met mijn excuses aan niet-hypocriete katholieken.
Hypocrieten heb je binnen alle religies. Je kunt niet zeggen: 'Alle Joden hebben altijd gelijk en alle Arabieren zijn leugenaars.'; binnen elke groep zijn er mensen die hun geloof als excuus of schild gebruiken.
Zoals wel meer groepen baseren ook zij hun normen en waarden op eeuwenoude geschriften met vaak verzonnen verhalen. Die helaas vaak als 'feiten' worden beschouwd. Het zal daarom zijn dat wat religieuze groepen doen 'geloven' wordt genoemd en niet 'weten'.
Ook in de pauze tussen de twee voorstellingen van de dag zag ik een muurschildering:
Die mij gelukkig wat hoop gaf: er zijn nog steeds mensen die proberen deze wereld een beetje mooier te maken. Jammer dat er ook altijd mensen zullen zijn die liever zien dat mensen níet vredig samenleven.
Bij terugkeer in het theater was er nog wat tijd om
een vers Engelstalig stukje te bedenken en publiceren voor het tijd was om de tweede voorstelling van die dag te spelen. Terwijl even voor aanvang wij bezoek kregen van de organisator van de lokale 'Superball' die ons - in ruil voor £2 in contanten - een nummertje liet trekken.
Één drankje aan de theaterbar werden er twee. Onze lift naar huis zette ons een paar honderd meter na de afzetplek af. En helaas was daar een drink- en dansgelegenheid die wij gedwongen werden te bezoeken. Wij dronken er een paar drankjes, keken er darts en ik danste met een aantal verschillende dames in verschillende stadia van onder invloed verkerend. Reuze gezellig!
Zondag - na dik acht uren geslapen te hebben - las ik dat een keurige Belgische politicus zich jarenlang door 'China' liet betalen om onrust te stoken, te spioneren en tweedracht te zaaien in de Belgische samenleving. Diep geschokt was ik want het betrof
Frank Creyelman, zo'n immer nette 'weg met de elite, sluit de grenzen en weg met buitenlanders en buitenlandse invloeden!' politicus.
Onvoorstelbaar dat een 'weg met de buitenlandse elite!' politicus zich laat betalen door diezelfde buitenlandse elite waar hij zijn schaapjes tegen opstookt.
Een uurtje later bleek dat ik best ook nog een glas verse jus d'orange had kunnen betalen; ik bleek namelijk de winnaar van 'The Superball', de lokale loterij onder cast en crew van Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen.
Posts
