Een vriend was een half uurtje op visite en na het avondeten (chocoladetaart is een prima toetje!) werkte ik nog een uurtje of twee door voor ik genoot van mijn nieuwe hoofdkussen.
Met een mok koffie in de hand las ik op de Twitters (mijn favoriete informatiebron) dat 'het volk' ageert tegen 'dat rare gendergedoe' op scholen.
Sommigen vinden alle vormen van genderidentiteit goed. Zo lang het maar één heteroseksuele man betreft met één heteroseksuele vrouw. Het zijn dezelfde mensen die voor vrijheid van godsdienst zijn. Zo lang dat maar het christendom is.
Het is niet netjes om mensen uit te lachen. Maar bij veel racisten kan ik het maar moeilijk laten. Hoe komt het toch dat mensen zó ontzettend dom en kortzichtig zijn? Deze Peter denkt blijkbaar echt dat kinderen - net als hijzelf? - domme en fantasieloze wezens zijn.
Zou Peter denken dat zijn nichtje niet weet dat er niet echt thee zit in haar speelgoed serviesset?
Kinderen zijn heus niet zo dom als de gemiddelde racist en prima in staat om verschil te zien tussen fantasie en realiteit.
Iets na twaalf uur werd ik - op afspraak - gebeld. Naar aanleiding van een recente sollicitatie: ik ben door naar de volgende ronde! Binnenkort mag ik langskomen op kantoor om nader kennis te maken met het bedrijf en mijn mogelijk toekomstige leidinggevende. Drie tot vier dagen per week, af en toe op zaterdag. Gastheer/Office Manager. Zin an!
Had ook zin in het naderend bezoek van een dame die wellicht mijn oude bankstel wilde overnemen.
'O, er zit een krasje op! Nou, dan wil ik'm toch maar niet.' 'Prima, mevrouw. En veel succes met het vinden van een design leren driezits bankstel voor nog geen €500 die er uit ziet als in een catalogus. Fijne dag!'
Met andere woorden: mensen zijn verwend en denken echt recht te hebben op een tweedehands bankstel dat er uit ziet zoals in een catalogus. Maar wel lekker goedkoop natuurlijk 'want we benne zunige Hollanders'. Maar ach, ik vind vast wel iemand die mijn oude bankstel wél kan waarderen.
Het zal niet de persoon worden die mij belde: 'Ik geef je er €100 voor als je 'm even komt brengen.' 'Natuurlijk. Ik stop de bank gewoon in mijn rugzak, ga met de trein naar Utrecht en pak daar een lokale bus naar het dorp waar u woont. Maar ik kan er pas over twee uren zijn. Is dat een probleem?' 'Meent u dat? Komt u 'm echt straks brengen?' Advies voor mensen die in het onderwijs werken: leer mensen eens wat sarcasme is.
Je kunt je afvragen of Thierry Baudet hier sarcastisch zit te doen:
Terwijl zijn [schapen] volgelingen protesteren tegen een digitale munt en de opslag van hun privé data, vertelt Baudet doodleuk dat hij trots is op het sociaal kredietsysteem van Forum voor Democratie:
'Van iedereen die Forum stemt kan ik nu precies zien wat hun interesses zijn, wat zij kopen en waar zij zijn!'
Ik zie de versplintering op rechts glimlachend aan: 'Baudet, wat flik je me nou, man!? Ik stond gisteren voor jou te demonstreren tegen de digitale munt en nu kom je zelf met een digitale munt! Ik ga wel naar BBB/JA21/PVV of terug naar het CDA. Dikke doei!'
Genoeg gedaan en dus eindigde ik de dag met het kijken van een aflevering van de briljante Star Wars serie Andor.
Donderdag werd ik weer - heel fijn - uit mijn bed getrild door een stel heren wegwerkers. Voordeel: de twee maanden dat men bezig is met de straat voor mijn deur hoef ik geen wekker te zetten. Dat scheelt toch weer een beetje stroom. En alle beetjes helpen, toch?
Zelfs de €50 per jaar die Thierry als lid doneert aan Forum voor Democratie. Huh? Hoe weet jij hoeveel de Grote Leider zélf financieel bijdraagt aan zijn politieke partij?
Welnu, door een software foutje van de makers waren de gegevens van alle 92.000 leden, maar ook van oud-leden, gewoon eenvoudig te downloaden. Oepsies! Maar goed, Baudet en zijn napraters hebben graag de mond vol van transparantie en nu is gewoon van 92.000 (voormalig) aanhangers bekend waar zij wonen, wat hun telefoonnummer is, hun e-mail adres en zijn zelfs hun bankgegevens openbaar. Ach.
Grappig om te weten dat iemand die zegt een hekel te hebben aan globalistische organisaties als Google gewoon een Gmail account heeft. Niet alleen Baudet zelf maar ook veel van zijn volgelingen werken gewoon met grote bedrijven als Google, Microsoft an KPN.
Nu duidelijk is dat Forum van Democratie gelogen heeft over het aantal leden (bijvoorbeeld door ook oud-leden doodleuk mee te tellen) zal Baudet vast wat overheidssubsidie terugbetalen. Die is namelijk deels gebaseerd op ledental.
Het mysterie van de dame die boos was toen zij een krasje op de bank ontdekte die ik via Marktplaats te koop aanbood is opgelost; zij wist niet dat met de omschrijving 'gebruikt' werd bedoeld dat het een gebruikte bank betrof. 'Het staat niet eens in de advertentie!' wist zij te melden, een paar uur nadat zij was langsgeweest. 'En het kostte mij ook nog geld om bij je langs te komen!' Typisch voorbeeld van gaslighting: iemand beweert iets heel stellig zodat de ander aan zichzelf gaat twijfelen. Dat deed ik niet want ik wist wel degelijk wat er in de advertentie stond.
Begrijpelijk want het is heel normaal om een bankstel te kopen, daar acht jaar lang niet op te zitten met de bedoeling die later 'als nieuw' te verkopen. Uiteindelijk bood zij mij nog vijf tientjes 'want meer is-ie niet waard'. Later dacht ik: misschien is zij wel zo'n gehaaid type dat met trucjes heel goedkoop spullen koopt waarvan zij weet dat die heel veel waard zijn. Maar goed, genoeg te doen verder deze dag dus laat maar gaan.
Werken was wat lastig deze dag want vanwege de wegwerkaamheden bij mij voor de deur zat het hele huizenblok een paar uur zonder stroom. En dus ook zonder verwarming. Dus ik miste mijn oude gaskachel. Eind van de middag deed alles het weer gelukkig en kon ik de elektrische klokken in huis en bijvoorbeeld ook de cv-ketel weer gebruiken. Het kostte een half uurtje om alle elektrische apparaten opnieuw in te stellen - zo staat mijn wekker ingesteld op twee verschillende wektijden.
(archieffoto)
Met twee verschillende wekdeuntjes - , maar dan heb je ook wat. Fijn!
In het theater waar ik die avond was, was het ook fijn. Niet alleen was het er behaaglijk warm, ook waren er een paar steengoede komieken om van te genieten.
En blijkbaar was het 'zwarte schoenen dag':
Natuurlijk vond niet iedereen in het - zeer gemêleerde - publiek elke grap even geslaagd maar zo gaat dat nu eenmaal. Omdat ik op de eerste rij zat, was ook ik een paar keer mikpunt van een aantal stand up comedians. Want zo gaat dat. Daarom is de eerste rij bij een comedyshow doorgaans als laatste gevuld met publiek.
Was van zins vroeg naar bed te gaan die avond en dat lukte aardig: al voor één uur 's nachts lag ik er in!
Vrijdag bleef ik nog even in bed want het was koud in huis. Was er dus alleen even uit voor een plasje en om de cv-installatie opnieuw op te starten.
Met enig succes volgde ik een paar lessen Frans:
Toen de temperatuur in huis was gestegen van 14 naar 17 graden durfde ik mijn bed uit te komen en werkte wat voor de Geheime Jongensclub en aan mijn eigen administratie. De wegwerkers waren bezig met een apparaat dat een irritante brom voortbracht dus concentreren was niet heel makkelijk voor mij. Interessant is dat wat ik - en artsen - dacht dat duidde op ADHD, gerelateerd blijkt te zijn aan het
Russell-Silver Syndroom (klik). Dat is de 'aandoening' waardoor ik ben achtergebleven in groei. Ook de hersenen van mensen met dit syndroom blijken op een andere manier te 'groeien'; wij maken letterlijk andere verbindingen in het hoofd dan andere mensen. Geinig, niet?
Verwerkte wat (digitale) post, maakte het aanrecht schoon en zocht mijn kleding voor de avond bij elkaar:
Huh? Wat is dat nou? De 'werkkleding' van een Nederlandse Vrijmetselaar in een zogeheten 'vervolggraad'. Mocht die avond aan de slag als Ceremoniemeester; een bijzondere rol in een bijzondere omgeving:
Posts
