Op elke 10.000 mensen die influenza (de 'gewone' griep) krijgen, sterven er ongeveer 2. Aan de gevolgen van COVID-19 sterven ongeveer 2 op de 1000. Tien keer zoveel dus. Bovendien is covid veel besmettelijker dan griep. Dan zijn er nog de 'longhaulers': mensen die officieel hersteld zijn, maar vaak nog jarenlang niet of nauwelijks kunnen werken omdat zij nog steeds last hebben van hun longen. Al met al een behoorlijk probleem. De onlangs opgedoken Britse variant biedt weinig hoop: per 1000 gevallen sterven zeker 4 mensen.
Kortom: het gaat nog even duren en veel van onze bekende systemen moeten grondig herzien worden. Werkloosheid, woon-werkverkeer, de economie, zorg, onderwijs, defensie, ICT...eigenlijk elk onderwerp waar elk ministerie voor verantwoordelijk is moet drastisch worden aangepakt.
Persoonlijk denk ik niet dat het huidig (demissionair) kabinet daartoe in staat is. De huidige regering lukt het nog niet eens om virus-ontkenners duidelijk te maken dat het wel degelijk een ernstig probleem is. Nederland heeft 'ouders' nodig die de 'kinderen' (alle burgers) niet alleen weet te vertellen dat water nat is, maar die hen ook nog eens leert zwemmen.
Op welke partij heeft u gestemd? Of vindt u het wel prima zoals het nu is en heeft u daarom niet of 'blanco' gestemd?
===============================
==============================
Maandag viel het mij op sociale media op hoe ver mensen kunnen gaan in hun gedachtes. Godgeklaagd dat mensen dit soort plaatjes delen:
De bijzonder slechte fotobewerking-kwaliteiten daargelaten: absurd om concentratiekampen te vergelijken met de mogelijkheid dat er een 'vaccinatie-bewijs' gevraagd kan gaan worden wanneer mensen op vakantie willen naar, bijvoorbeeld, Spanje.
Maandag viel het mij op sociale media op hoe ver mensen kunnen gaan in hun gedachtes. Godgeklaagd dat mensen dit soort plaatjes delen:
Erg vreemd vind ik 'anti-vaxx' mensen die er geen enkel probleem mee hebben om een DTP-prik te moeten halen wanneer zij naar Turkije op vakantie gaan. 1. Weten zij überhaupt waar de afkorting DTP voor staat, laat staan wat er precies aan ingrediënten in zit? 2. Waarom zou je én een hekel hebben aan Turken én naar de plek gaan waar je de meeste kans loopt er eentje tegen te komen?
Een van mijn favoriete accounts op Twitter is dat van taalkundige Wim Daniëls, een meester in woordgrapjes en uitdagende woordspelletjes. Heerlijk vind ik dat! Als het even kan doe ik graag met hem mee. Een voorbeeld:
Een van mijn favoriete accounts op Twitter is dat van taalkundige Wim Daniëls, een meester in woordgrapjes en uitdagende woordspelletjes. Heerlijk vind ik dat! Als het even kan doe ik graag met hem mee. Een voorbeeld:
Wat zijn uw favoriete spelletjes? Al dan niet online.
Dit filmpje vond ik erg grappig. Het gaat over de vraag hoe dicht politici staan bij de jeugd.
Dit filmpje vond ik erg grappig. Het gaat over de vraag hoe dicht politici staan bij de jeugd.
Op 1.22 zegt Thierry Baudet iets heel grappigs: 'Politici gebruiken moeilijke woorden om te verhullen dat zij liegen.' Grappig vooral in deze context:
Deze dag lijmde ik een losgelaten zool onder mijn pantoffel. Vooral van belang omdat ik mijn rechterbeen niet meer hoog kan optillen en dus makkelijk kan struikelen wanneer de zool loszit. Naar buiten ging ik niet want ik had nogal last van mijn been en zelfs iets eenvoudigs als schoenen aantrekken is inmiddels een klus met een eigen postcode. Ook schoot ik een selfie
en maakte ik het doucheputje schoon: langzaam en voorzichtig naar de douchevloer zakken, rooster loshalen, rooster en putje schoonmaken en rooster terugplaatsen. Klaarde de klus binnen een half uur! Eigenlijk een tikje frustrerend want voorheen lukte mij dat in minder dan vijf minuten. Maar soit.
Die avond vierde ik met de Broeders van mijn Loge het zogeheten Maçonniek Nieuwjaar. Een erg mooi ritueel waarin de opkomst van 'Het Licht' centraal staat.
(In de rituelen komen de symbolen op dit kleed regelmatig voor)
Dat kun je beschouwen als 'het goddelijke' of als 'het begin van leven'. Binnenkort vindt u op dit blog meer informatie over 'De Vrijmetselarij'. Zoals ik die ervaar dan, want met elke stroming is dat uiteraard verschillend per individu.
Op de maandagavond (de reguliere avond dat wij samenkomen) met name word ik niet graag gestoord, tenzij het heel belangrijk is. 'Kun je voor mij even iets opzoeken want ik ben te lui om de vraag die ik jou wil stellen in te tikken in het zoekvenster op Google.com?' telt niet als noodgeval.
Dinsdag stond voor mij in het teken van de verkiezingen. Met name op het voorbereiden op een hele dag zitten op een stembureau. En het tellen daarna. Dat gaat zo. Het vergt dus veel concentratie. Mijn vriendin was zo lief om iets lekkers te komen brengen voor bij het avondeten
(een heerlijke vegaburger!)
Een enkel foutje en het kan zomaar dat alle in ons stemlokaal uitgebrachte stemmen opnieuw geteld moeten worden. Ben in het verleden wel eens na drie uur 's nachts thuisgekomen daardoor. Dat wil ik graag voorkomen. Vandaar dat ik nogmaals de telprocedure en de nieuwe regels (ook die in verband met Covid) doornam.
Daartoe stond mijn mobiel een uurtje of wat uit. Bleek ik zes telefoontjes en evenzovele app-berichten te hebben gemist. Het zij zo.
Op sociale media kwam ik twee verhaaltjes tegen die mij een glimlach bezorgden:
(Klikken=vergroten)
Woensdag was ik kwart voor zeven aanwezig in het stemlokaal. 's Ochtends. Wij deden het werk afwisselend met mondkapje en 'face shield'. Voor de foto had eventjes beide anti-corona dingen op. Het grootste deel ook met wegwerphandschoenen die regelmatig werden verwisseld door verse.
In mijn pauze maakte ik deze foto, vlak buiten de school waarin het stemlokaal was gevestigd:
Ongeveer middernacht ging ik er weer vandaan. Klaar met het tellen van de iets minder dan 700 stemmen die op ons kleine bureautje waren uitgebracht. Er zat slechts één stem verschil tussen het aantal in de stembus aangetroffen biljetten en het aantal ingenomen stempassen. Het komt wel eens voor dat iemand voor drie mensen stemt maar - bijvoorbeeld na het minutenlang bezig zijn met uitvouwen en weer opvouwen van de biljetten besluit om de derde ongeopend in de binnenzak te steken in plaats van ingevuld in de bus te laten glijden. Of in een onbewaakt ogenblik iemand de eigen stempas van het tafeltje grist, denkende dat het zijn of haar persoonlijke eigendom is. Bijvoorbeeld. Vier jaar geleden werd 'ons' verschil van één stem verklaart door de conciërge van de school waarin het stembureau gevestigd was: 'Er staat hier een mevrouw die gisteren een biljet meenam om thuis door haar zieke man zelf te laten invullen en nu dat biljet in de stembus wil stoppen.'
Eerdaags zal ik uitgebreider ingaan op verkiezingsdag, vanuit het gezichtspunt van een stembureaumedewerker. Maar deze alinea wil ik vast met u delen:
Ruim 30 jaar ben ik stembureaulid en bij elke verkiezing zijn er weer mensen die zeggen: 'Ik eis te weten hoe dat gaat want ik weet zeker dat er wordt gefraudeerd!' 'Prima, meld je aan als teller of kom als burger kijken bij het tellen.' 'Ja maar ik heb geen tijd!' Oké.
Bij thuiskomst rond half een 's nachts
Bij thuiskomst rond half een 's nachts
bleek mijn gade op mij te liggen wachten. Superlief! Helaas had ik een pijnstiller genomen dus kon weinig meer dan snurken. En zelfs daar had ik de energie niet meer voor. Pas achteraf bedacht ik dat het deze dag ook St. Patrick's Day was. In het kader daarvan was de Chicago River groen gekleurd. Heel attent, maar het was wel een beetje valsspelen want door de extreme vervuiling ís die rivier al behoorlijk groen. Zo ook het meer waar de rivier op uitkomt. Toen ik bijna 21 was zwom ik daar nog in maar inmiddels wordt dat sterk afgeraden.
Donderdag was mijn vriendin bijtijds mijn bed en de de deur uit maar ik merkte niets van haar vertrek en werd wakker in de houding waarin ik in slaap was gedonderd. Werd even - en best wel een tikje chagrijnig - wakker van een bladblazer op de stoep voor mijn slaapkamerraam en schoof het raam even verder open: 'Joh, in de hele straat liggen misschien vier boomplaatjes op de stoep. Is dit echt nodig?' 'Moet van de gemeente. Als ik dit niet doe word ik 30% gekort op mijn bijstandsuitkering. Sorry!', riep hij boven de herrie uit. Helder. In werkelijkheid duurde ons gesprek wat langer, maar voor de leesbaarheid heb ik de conversatie wat ingekort.
Plassen, Billy eten geven en weer mijn bed in. 'Ding Dong!', zei de voordeurbel. 'Pakje voor een-hoog!' 'Waarom belt u daar dan niet aan?' 'Omdat jij altijd open doet. Ik word per afgeleverd pakket betaald en dit scheelt tijd.' Ook al zo helder.
Potje koffie gedeeld met een buurvrouw, diverse afspraken gemaakt en berichten beantwoord. Even gekeken naar de - voorlopige - verkiezingsuitslagen natuurlijk. Een Toeslagenaffaire, bewust uitspraken niet laten notuleren, bewust racisme bij de Belastingdienst en wat al niet meer was voor veel Nederlanders blijkbaar niet voldoende reden om niet op de huidige landsleiders te stemmen. Die mogen hun belofte inlossen: 'Stem op ons, dan maken wij een einde aan de ellende die wij zelf bewust hebben veroorzaakt!' Ja, goed plan. Mark Rutte heeft in een interview verklaard dat hij de afgelopen tien jaar de Zorg en een daadkrachtig optredende overheid helemaal niet zo belangrijk vond 'Maar nu wel, hoor!' Goh, een hele geruststelling. Een mens zou om minder wat cynisch kunnen worden.
Mijn wederhelft kwam lekker enthousiast even knuffelen, waarna ik mij iets beter voelde. Maar nog steeds voelde mijn heup alsof de spieren en pezen er omheen in de fik staan en alsof iemand met een versleten tandartsboortje gaatjes maakt in mijn bot en zenuwen. Onprettig.
Prettig was het bezoek van een vriend die avond voor het avondeten. Niet lang nadat hij vertrok, vertrok ik naar dromenland. Nog steeds een tikkeltje moe na de 17-urige werkdag van de dag ervoor.
Vrijdag nog steeds wat moeite met wakker worden maar had veel te doen. Nee, niet alleen maar thee drinken met een buurvrouw maar daadwerkelijk werk. Kon voor de brouwerij nog steeds niets doen, helaas maar kon wel de administratie van een vriend afronden na een paar opmerkingen van zijn accountant, wat mailtjes rondsturen voor de Geheime Jongensclub (o ja, ik zou nog een stukje schrijven over de Vrijmetselarij!), aantekeningen voor een boek over het leven van mijn moeder zaliger uitwerken, een verhaaltje uit een eerder uitgebrachte verhalenbundel publiceren (had even geen zin om een vers verhaaltje te bedenken. Was ook lastig want de pijn in mijn been voorkomt dat ik mij kan concentreren) want het was vrijdag, mijn aanrecht schoonmaken, diverse mensen appen over diverse onderwerpen...maar ik deed nog meer leuke dingen. Zo maakte ik een GIF'je, waarvan ik verbaasd was dat die nog niet bestond:
Net als deze reactie van iemand op sociale media:
'Als onze scholen iedereen links indoctrineren zijn ze er wel heel slecht in.'
Via e-mail werd ik er op geattendeerd dat het tijd was mijn mobiele abonnement te verlengen. Vanaf heden betaal ik €2 per maand minder voor nagenoeg hetzelfde pakket. Hoepla, €24 per jaar bespaard!
Die avond was er een (digitale) bijeenkomst van een andere 'geheime club' waar ik lid van ben, bovendien had ik een uitnodiging voor een verhaal-vertelavond en was er een lollige documentaire op TV over een vriend van meneer Trump. U weet wel: die meneer die 'zelfmoord' pleegde, stomtoevallig op exact hetzelfde moment dat er vier camera's los van elkaar waren uitgevallen, een beveiliger even was plassen en een andere beveiliger net even een sigaretje deed. Inderdaad: Jeffrey Epstein. Ook liep ik een aflevering achter met het kijken van de serie The Walking Dead.
Zaterdag deed ik het weer even rustig aan. Nog steeds verkiezingsdag in de benen. Onvoorstelbaar dat ik vroeger na 16, 17, 18 uren werken op een stembureau gewoon naar mijn werk ging de volgende dag! Misschien ben ik wel oud aan het worden.
Had een buurvrouw op de thee en deelde met haar een paar van mijn sociale media vondsten. Deze - waar ik eerder in dit blog over schreef - vond ik hilarisch:
Veel kiezers weten niet wat 'exitpolls' zijn en er zijn er ook die denken dat 'veel volgers op Twitter' betekent dat er dan ook veel mensen op de betreffende politicus zullen stemmen. Alsof verkiezingen een populariteitswedstrijdje zijn! Dan zou Justin Bieber minister-president zijn. Er is echt niemand die dat wil. Denk ik. Bovendien zijn er met name op 'rechts' ontzettend veel nep-accounts: namaak-accounts gemaakt door een Russische trollenfabriek om te stoken in buitenlandse verkiezingen (maar ook in het verspreiden van valse informatie over bijvoorbeeld 'MH17') maar ook fanatieke aanhangers die soms tientallen accounts hebben waarin zij hun Grote Leider verheerlijken.
Veel politici worden op Twitter ook gevolgd door journalisten en andere geïnteresseerden dus het aantal volgers zegt bijzonder weinig over populariteit. Maar velen weten dat niet. Daarom pleit ik voor een paar lessen 'Hoe werken verkiezingen eigenlijk?' op middelbare scholen maar ook in kranten, op de radio en televisie én via de website van elke geregistreerde politieke partij. Daar heeft iedereen baat bij en voorkomt bijvoorbeeld dat mensen iedereen op de lijst van JA21 (de iets minder openlijk racistische afsplitsing van Forum voor Democratie) in de Kamer willen hebben en dus maar elk hokje bij die lijstnaam rood kleuren.
Natuurlijk informeerde ik mijzelf ook over de schietpartij in de regio Atlanta, waarbij acht mensen het leven lieten. De meeste slachtoffers waren Aziatische dames die werkten in massagesalons (dat is Amerikaans voor 'seksclubs') De dader was een jonge blanke christen die na een achtervolging is gearresteerd en zijn daad volgens eigen zeggen uitvoerde 'om van mijn seksverslaving af te komen'. Kan er niets aan doen maar ik ben er vrijwel van overtuigd dat als hij er niet zo uit zag
maar een donkerder huidskleur had, hij niet zou zijn gearresteerd maar dat de krantenkop zou luiden: 'Dader bloedige moordpartij doodgeschoten door politie'. Nu is hij volgens de kranten: 'Een rustige jongeman die hield van goede wijn en van wie je zoiets niet zou verwachten.' Robert Aaron Long is natuurlijk geen racist. Het was puur toeval dat hij geen blanke sekswerkers doodschoot maar alleen maar gericht schoot op Aziatische dames. Dat valt te verwachten van iemand die - volgens zijn sociale media kanalen - houdt van 'Pizza, vuurwapens en God'.
Er was nog meer nieuws in de wereld dat mij bezighield maar als ik daar ook nog over zou schrijven zou niemand nog tijd hebben dit stuk te lezen.
Paar huishoudelijke klusjes opgeknapt, wat mailtjes rondgestuurd, wat rondgehangen op sociale media, een dutje gedaan en 's avonds genoten van de komst van mijn vriendin. En - lucky me! - zij bleef nog slapen ook!
Zondag wakker geworden van vrolijkheid bij mijn bovenburen: de buurman stond te dansen en mee te zingen met een vrolijk muziekje. Daar kun je je aan ergeren natuurlijk maar in plaats daarvan genoot ik mee: 'Fijn, iemand die lol heeft!' Tegen mijn gade aanliggend nog even rustig nagenieten van de nacht, elkaar lieve woorden influisterend en goede gesprekken te hebben. Zij ging even de deur uit voor wat lekkers voor het ontbijt en ik lachte om een oproep op de interwebs:
(Klikken=vergroten)
De beweging 'Volk en Victory' (klinkt lekker Nederlands, niet? Niet dus.) zoekt advocaten om hen onbezoldigd bij te staan in hun 'strijd' tegen de corona-maatregelen. Dit was mijn reactie: 'As ik hun was zouw ik zoeken naar leraars neder lants'
Organisaties van veteranen en verpleegkundigen hebben zich al gedistantieerd van de oproepen van deze 'vrijheidsstrijders'. Nu is het wachten nog op bericht van de Nederlandse Taalunie: 'Wij distantiëren ons van de groep mensen die zegt op te komen voor het behoud van de Nederlandse taal.'
Mijn vriendin en ik steunden een lokale ondernemer door een lekker bakkie koffie te halen en dat op te drinken in het postzegelparkje om de hoek:
Later op de dag maakte ik nog een wandeling naar de brievenbus om een via Twitter verkochte verhalenbundel te versturen. Leuk! Tussendoor luisterden wij naar elkaar en naar muziek. Daarnaast verrichtte ik wat werk voor de Geheime Jongensclub, ruimde een beetje op in huis, draaide wat programma's om mijn PC softwarematig schoon te houden en verwerkte wat aantekeningen. Ik probeer dat een beetje bij te houden want alleen maar aantekeningen maken (voor verhaaltjes, toekomstige boeken, blogstukjes, gedichten) en daar verder niets mee doen schiet niet erg op.
De Engelstalige stukjes van deze week:
'Glory to the World' van Lovebites is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van John Magufuli en Ömer Usta
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
