Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er een hoop mensen zijn die hun werk zó leuk vinden dat zij meer doen dan waarvoor zij betaald krijgen. Zoals een wachter die de tijd en moeite neemt om de vierde verjaardag van een bijzonder jochie luister bij te zetten:
Billy de Kat volgt een buurvrouw met zijn ogen mee de trap op in het gezamenlijk trappenhuis:
De lolcat van deze week is vrij emotioneel:
'Gieters zijn als emoties: niet positief of negatief.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Racisten racisten noemen mag al een tijdje niet meer. 'Ik ben een realist, klootzak! Of recht door zee. Dat mag je ook zeggen, lul. Maar geen racist, eikel! En als ik mensen uitscheldt heet dat vrijheid van meningsuiting maar als jij dat doet schop ik je dood want mij of mijn Führer uitschelden is belediging. Kloothommel!' Heb nog nooit begrepen waarom dat schelden er bij hoort. Valt wel op dat dat begint zodra de argumenten die racisten maken in een gedachtewisseling op zijn. Vrij snel dus.
Wat vindt u: is het altijd goed om 'de zaken te benoemen' of ziet u liever dat mensen zich inhouden wanneer zij een ander een negatieve eigenschap toedichten?
Maandag was ik vroeg op en mijn vriendin ook. Zij bracht mij naar het ziekenhuis. Met de bakfiets.
Aldaar sprak ik kort met de vroegere karatemeester van mijn zoon. Hij was daar voor zijn knie, ik voor mijn heup. Het was prettig weer dus wij togen naar de Amsterdamse Sloterplas. Voor een prachtige wandeling.
Die wij voortzetten in het naastgelegen Allendepark
waarna ik besloot de lokale vogels na te doen en te genieten van het lekkere zwemwater in de Sloterplas.
Een hapje en een drankje rondden de tocht af.
Onderweg naar diverse winkels, later die dag, sprak ik diverse mensen, flirtte wat met deze en gene, werd uitgenodigd te solliciteren op een interessante functie, sprak een Broeder inzake de naderende Zomerbijeenkomst van onze Loge, sprak een meneer van een helpdesk in verband met mijn overstap naar een andere telecomprovider, appte (nog steeds tijdens het lopen) met diverse mensen over diverse onderwerpen en wist nog mijn boodschappen te halen ook.
Onder meer kroonsteentjes en een nieuw snoer voor de verlichting van het nieuwe aquarium van Karper de Goudvis.
De vorige eigenaar van de bak vond het blijkbaar nodig het verlichtingssnoer door te knippen. Zodoende. Ook meteen maar even een nieuw koelkastlampje gehaald en omdat ik toch bezig was maar even flink opgeruimd thuis. Anders verveel ik mij maar.
Tussendoor even gedoucht om de aalscholverspoep uit mijn haren te wassen. Praktisch.
Wilde 's avonds net aan de strijk toen mijn vriendin aanbelde en besloot het strijken uit te stellen omdat ik iets leukers te doen had. Bijvoorbeeld genieten van Billy de Kat die liet merken de verse dame in mijn leven volkomen te vertrouwen door haar kopjes te geven.
Dinsdag om negen uur netjes (oké, in adamskostuum maar dat hoeft de baas niet te weten) aan de computer om te werken voor de brouwerij. Beetje brak nadat wij (mijn vriendin en ik, niet de baas en ik) tegen een uurtje of half vijf gingen slapen maar dat mag de pret niet drukken.
Op mijn dagelijkse rondje social media kwam ik weer juweeltjes tegen: de steeds sterkere dreiging van een terroristische groepering om de Nederlandse samenleving moedwillig te ontwrichten door middel van geweld, bijvoorbeeld.
Ook Nederlandse jongeren roeren zich op gewelddadige wijze. Is het verveling? Angst? En waarom roepen (aanhangers van) FvD en PVV niet dat de geweldplegers in kwestie keihard moeten worden aangepakt en teruggestuurd naar het land van herkomst?
Hoe dan ook: lekker relaxt gewerkt en na een paar uurtjes koffie gedronken en druiven gegeten met mijn geliefde met wie het goed toeven is. Zij ging de deur uit en niet veel later ik ook: niet te veel stilzitten met mijn slechte been. Regelmatig een stukje wandelen, daar blijft-ie een beetje sterk en soepel door.
Bij thuiskomst even een kopje thee met een buurvrouw en verder aan het werk. Uurtje of zes weer even naar sociale media en ontdekt dat een vroegere collega mij 'ontvriend' heeft op Facebook. Klaarblijkelijk omdat ik het niet eens was met haar mening dat het coronavirus feitelijk niet bestaat én is ontwikkeld door Bill Gates in een Chinees laboratorium om ouderen op te ruimen door vleermuizen genetisch te manipuleren met 5G-straling die verspreid wordt door chemtrails en 'ze' proberen te voorkomen dat wij hydroxycholoroquine gebruiken als enig werkend medicijn want anders verdient Big Pharma er niets aan. Of zo. Jammer. Mag haar graag namelijk. Dat kan dus gewoon hè, iemand aardig vinden al ben je het op sommige punten niet met elkaar eens. Zou u in een wereld willen leven waarin iedereen het voortdurend met elkaar eens is? Mij lijkt dat behoorlijk saai. En ik hou niet zo van saai.
Deze dag maakte ik ook de kookplaat schoon. Dat doe ik zelf want ik heb geen huishoudelijke hulp sinds mijn zoon het huis uit is. Mochten er lezers zijn die denken: 'Goh, ik heb niets te doen dit weekend, laat ik eens iets nuttigs uitvinden.', heb ik een tip: vind een zelfreinigende kookplaat uit!
Ook verrichtte ik een uurtje of zo wat werk voor de Geheime Jongensclub en 's avonds kwam ik weer niet aan strijken toe! Mijn vriendin kwam namelijk en zag blijkbaar aan mij dat ik erg moe was want zij vroeg of ik meekwam naar de slaapkamer. En wanneer je kunt kiezen tussen een potje strijken en een potje....?
Woensdag gingen mijn vriendin en een buurvrouw toevallig samen de deur uit en ik ging aan de sociale media. Waar blijkbaar ophef was over een winkelier die besloot bepaalde producten niet langer te verkopen. Dat is heel erg stout en gemeen natuurlijk. Hoe haalt een winkelier het in godesnaam in zijn hoofd om zelf te bepalen wat-ie wel en niet wil verkopen!? Leven wij in een democratie of in een dictatuur? Hij zou met de roe moeten krijgen in plaats van een cadeautje in zijn schoen en in de zak mee naar Spanje! En die linkse kliek in Den Haag weigert er wat aan te doen maar die staan natuurlijk onder rechtstreeks bevel van Bill Gates, Soros en de Bilderberg groep en dus hoeven buitenlanders zich niet aan onze wetten te houden en moeten wij dat wel en...o, sorry, ik draaf een beetje door, geloof ik...
Webwinkel @bol_com stopt met de verkoop van producten en boeken waarop Zwarte Piet staat.
Leuk niet? Iemand heeft lange tijd voor de Belgische politie een profiel van mij samengesteld op basis van mijn blogs en tweets! Ik voel mij serieus vereerd. Voor de zekerheid een schermafdruk gemaakt. Voordat de meneer in kwestie per ongeluk mij 'blockt' op Twitter.
Na wat huishoudelijke karweitjes en wat schrijfwerk zette ik mij aan de computer. Die van een vriend met name. Om van afstand naar een computerprobleem van hem te kijken in een poging een mogelijke oplossing te vinden. In mijn ooghoek werd ik aangestaard door een stapel ongestreken was en voelde mij lichtelijk schuldig.
's Middags haalde ik mijn wekelijkse voedselpakket op en ook meteen dat van de zieke buurvrouw. En bleef meteen hangen om wat te helpen. Stond buiten lege dozen te verwerken tot afval toen een vriend langs kwam fietsen. Samen even een kopje koffie en hij raakte in gesprek met een collega-vrijwilliger van mij: zij bleken elkaar te kennen van lang geleden. Kenden hetzelfde meisje en zo. Vermakelijk. Kleine wereld.
Mijn vriendin kwam ook even langs en zo werd het extra gezellig.
Thuis even de buurvrouw haar boodschappen gebracht en een half uurtje zitten babbelen. Nadat ik onderweg al met een paar andere buurvrouwen had staan kletsen. Want zo ben ik.
Daarna deed ik dingen waar ik later over zal verhalen.
The KLF met America (what time is love?) is de muziek van deze week:
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop
mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
Posts
