Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws vind ik dat er nog steeds mensen zijn die opkomen voor groepen mensen waar zij zelf geen deel van zijn. U kent vast wel dat beroemde gedicht waarin mensen een spiegel wordt voorgehouden: 'Eerst kwamen zij voor de Joden en ik zei niets want ik ben geen Jood. Toen kwamen zij voor de communisten maar ik zei niets want ik ben geen communist...' Cody Barlow (klik) is geen homo maar een heuse blanke mannelijke 'redneck' uit het landelijke gedeelte van Amerika en komt tóch op voor de niet-hetero gemeenschap. Gewoon, omdat hij het belangrijk vindt dat iederéén kan en mag zijn wie hij/zij/onzijdig is of wil zijn.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Het is niet eerlijk dat het brons is uitgevonden. Ik ga de dorpsoudste vragen het gebruik ervan te verbieden zodat mensen vanzelf weer mijn stenen vuistbijlen gaan aanschaffen! Eerlijke werklieden zoals ik raken werkloos door al dat moderne gedoe!'
Doorheen de hele geschiedenis van de mens verdwenen banen en kwamen er nieuwe. Nog maar een paar decennia en dan zullen ook administrateurs zoals ik niet meer nodig zijn want computeralgoritmes worden steeds 'slimmer' in het nabootsen van menselijk handelen. En nog met een kleinere foutmarge ook. Elk beroep waarin repetitief gedrag centraal staat zal voor de mens op korte termijn verdwijnen. Ook op langere termijn moeten wij er rekening mee houden dat ook ingewikkelder werk niet meer door ons gedaan wordt. Robots en software nemen ons steeds meer taken uit handen. Maar gelukkig streven wij als mensen al eeuwenlang naar meer vrije tijd om die te besteden aan hobby's, gezin en de kunsten. Die droom komt nu uit.
Bent u blij met deze ontwikkeling? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
Maandag was een eigenaardige werkdag. Het systeem waar ik mee werkte was extreem traag en ik daardoor dus ook. Afleiding kwam in de vorm van een nieuwe vrijwilliger die mij zal assisteren op de administratie. 'Terrence, dit is Terence', zei mijn werkgever glimlachend toen hij ons aan elkaar voorstelde. Ik liet mijn bijna-naamgenoot kort even zien wat zijn werkzaamheden zouden zijn, gaf hem een rondleiding en liet hem wat 'sfeer' (bier dus!) proeven in de winkel van de brouwerij. Een collega en de directeur kwamen erbij zitten en de nieuweling vroeg zich af of dat elke werkdag zo gaat. Zo ziet het pand er uit vanaf de bushalte waar ik op de bus naar huis wacht:
Van links naar rechts: Molen, Museum, Brouwerij.
's Avonds was ik even in het Logegebouw.
Ondanks het zomerreces van de vrijmetselarij diende er een en ander te gebeuren waar de Secretaris voor nodig is. Met mijn voorganger samen daar het een en ander op orde gebracht.
Dinsdag mocht ik enkele uren aan de slag in een tijdelijke bijbaan: het opzetten en onderhouden van een database. Best een interessante uitdaging! De rest van de (werk)dag besteedde ik aan mijn eigen administratie. Ook die dient te worden bijgehouden.
Een bekende wees mij op de aanwezigheid van mijn portret in de hoofdstedelijke ondergrondse. 'Was jij dat die ik daar vandaag zag?' Klopt.
Woensdag deed ik mee aan een lollig marktonderzoek. Toch weer een paar tientjes in de pocket! Daarna ruim een half uur met een vriend aan de telefoon gehangen waarna ik een andere vriend bij hem thuis hielp met het opzetten van een website. Bij hem in de buurt kwam ik deze straatkunst tegen:
Direct daarna door naar een vriend voor het avondeten, thuis wat dingetjes doen voor de maandagavondclub, thee drinken met een buurvrouw en intussen de dames van het Nederlands dameselftal de finales van het WK voetbal zien bereiken.
Donderdag flink aan het werk op het kantoor van de brouwerij.
Hier de molen van de buren van onderaf gezien
Maar gevoelsmatig weinig opgeschoten. Misschien maar eens een geluiddicht eigen kantoortje regelen zodat collega's mij niet langer kunnen storen met vragen als 'Het papier in de printer is op! Wat moet ik nu doen?' en 'Hoe zit dat met die ene betaling?' zonder in detail te treden maar er van uit gaand dat ik dankzij mijn sterke telepathische krachten direct begrijp wat zij exact bedoelen en welke actie ik dien te ondernemen.
Post-it briefjes met cryptische krabbels als 'Factuur doen ivm bestelling' zonder datum, naam van klant of leverancier (hebben wij een factuur ontvangen of moeten wij er een versturen?), product waar het om gaat of wat voor informatie dan ook worden door mij tegenwoordig gewoon weggegooid. Heb een tijdje geleden (zo'n drie jaar geleden) een eenvoudige regel ingesteld en die doorgespeeld aan mijn werkgever en collega's: 'Informatie die ik niet ontvang wordt door mij niet verwerkt'. Dat sommigen die regel vaak naast zich neer leggen is dan maar zo. Ik ben geen schoolmeester.
Dankzij een buurvrouw genoot ik van een lekker kippensoepje als avondeten. Later op de avond kwam een andere buurvrouw op de thee. Gezellig.
Amerikaanse vrienden en familieleden vierden hun Onafhankelijkheidsdag. Eigenlijk best raar om dat op 4 juli te doen want op 2 juli 1776 riep de nieuwe staat de onafhankelijkheid uit en pas op 4 augustus 1776 werd die beroemde verklaring getekend door beroemdheden als Benjamin Franklin en John Hancock. Op 4 juli zei het pas opgerichte Congres: 'Toffe tekst!' Maar wie die datum koos als Onafhankelijkheidsdag?
De toespraak van de Amerikaanse president werd wat overschaduwd door berichtgeving over zijn narcistisch gedrag en een aardbeving in Californië.
Vrijdag mocht ik een uurtje werken op de laptop van de eigenaar van de brouwerij waar ik werk. Fijn, want de laptop die ik normaliter gebruik is een stuk trager. Een heel stuk trager. Helaas is het vrij lastig om met z'n tweeën tegelijk op een laptop te werken dus was ik weer aangewezen op de oudere maar vooral tragere bak. En nee, geld voor een nieuwe computer is er nog even niet. En dat is jammer. De achterstand in het verwerken van de cijfertjes liep dus weer op. Wat ik vrijdagavond precies deed weet ik niet meer. Zal de avond dus vermoedelijk thuis hebben doorgebracht en wellicht thee hebben gedronken met een buurvrouw.
Zaterdag deed ik het rustig aan in huis met wat huishoudklusjes en thee drinken met een buurvrouw. Even wat energie conserveren. Dat bleek nodig ook want het werd laat die avond en nacht. Mocht werken op een huwelijksfeest op een unieke locatie.
Omdat het mij bijna nooit overkomt (*ahem*) was ik erg verbaasd (niet dus want het overkomt mij regelmatig) er diverse bekenden tegen te komen. Had er mooie gesprekken met mooie mensen en gasten kwamen speciaal even naar de kleedkamer om collega-artiesten en mij te bedanken voor een bijzondere ervaring. Daar doe je het voor als artiest natuurlijk. En voor het geld.
Zondag beetje brak wakker geworden. Maar dat is inherent aan het zondagmorgen slapen gaan. Stofzuigen, de was ophangen, thee drinken, bonensoep en lasagne eten
en televisie kijken (Wij zagen hoe een traditie werd hooggehouden: Nederland werd tweede op een WK voetbal) met een buurvrouw, een paar dingetjes doen als Secretaris, het aquarium schoonmaken, een factuur opstellen. Van die dingen. Lezen bijvoorbeeld.
Boek nummer acht van dit jaar is van Kurt Vonnegut Jr.. The Big Trip Up Yonder speelt met de gedachte dat door een goedkoop medicijn niemand meer sterft van ouderdom. Dat heeft sociale en economische consequenties. Interessant gedachtespel!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
