Maandag schoot ik deze plaatjes
onderweg naar het werk en maakte ik kennis met een nieuwe collega. Zij is aangenomen voor de algehele ondersteuning van de diverse (administratieve) processen in de bierbrouwerij. Fijn! Zij en ik hadden meteen een goede klik. Na een paar weken afwezigheid lag er natuurlijk een achterstand op mij te wachten. Heerlijk! Werken leidt lekker af van persoonlijke beslommeringen.
's Avonds genoten van de laatste aflevering van weer een voldoening biedend seizoen 'Game of Thrones'. De fans (en ik dus ook) mogen nu ruim 500 dagen wachten op het vervolg. Maar in de tussentijd zal ik mij vast niet vervelen.
Dinsdag was het tijd voor de maandelijkse bijeenkomst van een klein groepje vrijmetselaars die zich bezig houden met het bijhouden van de drankvoorraad in het clubgebouw. Ik ben er een van. Had mij net nedergezet toen ik een bericht ontving op mijn mobieltje: de bevestiging dat mijn vader is overleden.
Heel treurig natuurlijk. Al is het jaar van sterfte vastgesteld op 1984, het voelt als recent. Vader gevonden en direct verloren. Toch blij met de zekerheid want onzekerheid is altijd vervelend. Ik zal (in mijn beste Duits) zijn weduwe vragen om een foto van haar overleden echtgenoot. Geen idee hoe hij er uit zag, namelijk.
Vanwege de tegenstrijdige emoties die door mijn lijf gierden later die middag even een dutje gedaan. Maar niet voordat ik in de supermarkt een babbeltje maakte met een buurvrouw. 's Avonds met een andere buurvrouw onder het genot van een kopje thee even mijn hart gelucht. En blij met tientallen berichten van vrienden en familieleden nadat ik bekend maakte dat ik nu wat meer zekerheid had omtrent het bestaan van mijn vader.
Woensdag weer lekker hard gewerkt. Net als thuis moet er ook op kantoor nog veel gebeuren. Ik vind dat prettig want ik hou van bezig zijn. Vrije tijd heb ik al meer dan voldoende, vind ik. Hoe zit dat met u? Bent u tevreden met de hoeveelheid vrije tijd die u heeft? En zo niet: hoe zou u die extra tijd besteden?
's Avonds at ik bij een vriend en daarna had ik een vergadering van de Bewonerscommissie.
Goed beschouwd dus maar drie afspraken deze dag. En toch stervensmoe. Volgens mijn psycholoog kan een mens zeer moe worden van mentale verwerking. Het zal.
Hoe dan ook lag ik al om tien uur in bed.
Donderdag een goede werkdag met op het einde een welverdiend biertje met collega's.
Een van hen bracht mij thuis. Ik genoot van het kijken naar de nog steeds verbaasde kat die sinds een paar dagen de goudvis duidelijk kan zien in de onlangs schoongemaakte vijver.
Wàt een klus was dat!
Vrijdag begon met koffie met een buurvrouw. 's Middags deed ik een biertje met een vriendin.
Op de weg terug naar huis toevallig bekenden tegengekomen en daar een half uurtje mee staan kletsen. Daardoor een achterstand opgelopen met koken voor een paar buren. In het kader van het herdenken van mijn moeder.
Die deze dag 82 jaar oud zou zijn geworden en bovendien exact vijf maanden geleden het tijdelijke voor het eeuwige verruilde.
Zaterdag zag ik mijn zoon. Fijn! Wij waren samen op bezoek bij zijn moeder
(Buiten op een bankje met dit uitzicht)
Onderweg naar huis rijdt de tram over De Amstel:
's Middags trakteerde ik mijzelf op een heerlijk bakje koffie bij het koffiehuis om de hoek.
's Avonds keek ik wat televisie. Heel normaal allemaal.
Zondag wat gedeprimeerd bij het wakker worden. Dat verwerken van verlies blijkt toch aardig wat energie en levenslust te kosten. Gelukkig dan maar dat er katten, buren en vrienden bestaan!
Daardoor 's middags weer wat energie voor het verrichten van mijn administratie en een paar huishoudelijke taken. Het gaat niet heel erg snel maar ik hou mijn huishouden nu aardig bij en weet steeds een beetje meer van mijn jarenlange achterstand in opruimen in te lopen. Heb nu simpelweg ook meer 'vrije tijd' dan pak'em beet een jaar geleden toen ik een deel van mijn tijd nog besteedde aan kinderen, een moeder en een vriendin. Vrijgezel, wees en kinderloos zijn heeft dus zo z'n voordelen. Maar ik zou er wat voor geven om te ruilen met mijn vorige 'ik'.
's Avonds gegeten en gekletst bij een buurvrouw, haar man en een vriend. Fijn dat dat kan!
Een Engelstalig stukje deze week: http://terrebelius.blogspot.nl/2017/08/do-rich-steal-more-than-poor.html
'Straw Foot' van David Eugene Edwards is de muziek van deze week:
Orkaan Harvey zorgt in Amerika voor enkele tientallen doden. De ruim 1000 doden bij aardverschuivingen in Sierra Leone komen niet in het nieuws.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
