Als kind leerde ik niet luisteren. Ik leerde te reageren op commando's: Nu naar school, tijd om te eten, pyjama aantrekken. Misschien is het ooit wel eens gebeurd maar in mijn beleving is mij nooit gevraagd: 'Wat wil je, wat voel je, wat denk je?' Mogelijk daarom ben ik gaan geloven dat ik er niet toe deed. Ongeacht mijn wensen of gevoelens gebeurde er altijd wat een ander wilde. Wat ik voelde, deed, maakte, bereikte...Het deed allemaal niet ter zake. 'Ik hou tóch wel van je!' werd mij verteld.
Waarom zou ik dan ooit mijn best gaan doen? Waarom zou ik ooit echt naar anderen leren luisteren als het uitvoeren van commando's voldoende was om een 'nuttig' leven te leiden? Waarom zou ik mij ooit anders moeten gedragen dan van mij verwacht werd? Ziedaar een verklaring waarom ik moeite heb met initiatief tonen, luisteren en mijzelf zijn. Ik weet dit sinds een paar maanden. U weet het nu ook.
========================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Elke dag (g)een lach.(2)😎
18 minuten geleden