Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, november 09, 2015

Zijn Marokkanen de nieuwe Joden?

Virtueel gesprek met een marktkoopman:

'Het is allemaal de schuld van die Marokkanen!'

-'Wat dan allemaal precies?'

'Nou, je weet wel, de gestegen criminaliteit en zo!'

-'Je weet dat de criminaliteit - met name onder jongeren - de afgelopen dertig jaar behoorlijk is gedaald?'

'Ja maar dat zijn maar cijfertjes en cijfertjes zijn alleen maar feiten die niets zeggen over de werkelijkheid!'

-'Eh...interessant standpunt. Maar goed, wat is nog meer 'de schuld' van 'de Marokkanen'?

'Nou, de hoge werkloosheid bijvoorbeeld want al die Marokkanen kwamen hierheen en pikten onze baantjes in. Daardoor is mijn zoon nu werkloos.'

-'Dus er is een hoge werkloosheid onder Hollanders omdat Marokkanen hun banen hebben ingepikt?'

'Precies!'

-'En wat is nog meer 'de schuld' van 'De Marokkanen' volgens jou?'

'Dat eerlijke belastingbetalers als ik zoveel belasting moeten betalen zodat al die Marokkanen van een werkloosheidsuitkering kunnen genieten!'

-'Samenvattend: volgens jou zit de werkgelegenheid in het slop omdat al die Marokkanen werken én omdat al die Marokkanen werkloos zijn?'

'Eh...ja maar Marokkanen zijn allemaal crimineel en dan vooral de jongeren. En ze zijn moslims en moslims zijn terroristen. Ik vind dat ze allemaal moeten worden opgepakt want de maatschappij heeft last van ze en het is allemaal hun schuld. Daarom moeten ze allemaal in heropvoedingskampen worden opgesloten en zich nuttig maken met bossen planten, wegen aanleggen en wasknijpers maken en zo. Wie niet kan werken moet maar worden afgemaakt en die paar die wél nuttig en niet crimineel zijn moeten van mij rondlopen met een merkteken op hun jas want je weet het maar nooit met die lui!'

-'Dank je voor deze interessante discussie. Nog één vraagje: jij vindt het dus goed als we Auschwitz zouden heropenen?'

U denkt misschien dat ik het verzin maar dit soort mensen bestaan wel degelijk. Gewoon in Nederland. Het kunnen zelfs uw buren zijn die vinden dat Marokkanen van nu net zo behandeld moeten worden als Joden onder Hitler.

zondag, november 08, 2015

De week voorbij

Maandag was dit mijn takenlijstje (voor die dag dus hè, en niet voor de week of zo):




Het was de eerste maandag van de maand dus tijd om mijn kasboek van de voorbije maand op te stellen. Als je weet waar je geld heen gaat kun je de geldstromen makkelijker beheersen. Je zult de mensen de kost moeten geven die nog steeds abonnementsgeld betalen voor de krant op hun oude woonadres of voor een mobieltje dat ze al een paar jaar geleden vervangen hebben. Bijvoorbeeld. Verreweg de meeste taken op mijn lijstjes betreffen klusjes die niet langer (hoeven te) duren dan enkele minuten. De maandelijks administratie kost mij een uurtje of twee en omdat het weer een bijzondere avond in de loge was 'kostte' mij die avond vijf uren. Maar zoals eerder gezegd: ik kijk nauwelijks televisie. Dat scheelt écht.

Wij beleefden een prachtig ritueel tijdens een bijzondere avond met een lekker etentje.
Emotioneel. Mooi. (Ja, dat eten óók.) En ook nog redelijk bijtijds thuis: om half één al!

Dinsdag vooral lopen opruimen en schoonmaken. 's Middags werd ik door twee verschillende mensen van twee verschillende instanties gebeld over mogelijke toekomstige werkverbanden. 's Avonds een afspraak betreffende administratieve werkzaamheden voor de hoofdstedelijke vrijmetselaars en daarna snel door naar een afspraak met een vroegere buurvrouw. Zij heeft wellicht eerdaags betaald werk voor mij! Het moet wel gek lopen als ik niet binnen enkele maanden na vandaag eindelijk mijn periode in de Bijstand achter mij kan laten. Helpt u mee met duimen? Zij vertelde verder dat zij onlangs ontdekte dat haar opa vrijmetselaar was. Leuk, niet?

Woensdag verbaasde ik mij over reacties op mijn weblog. Vooral via Facebook. Het zou niet 'journalistiek verantwoord' zijn. Beste mensen, mijn weblog is geen krant maar een weblog! Dat wil zeggen dat het hier gaan om mijn mening, gevormd door mijn achtergrond en ervaring. Ja, ik ben graag accuraat maar nee, mijn mening is niet objectief. En ja, natuurlijk heb ik graag gelijk en nee, natuurlijk heb ik niet altijd gelijk. Mag ik u, mijn lieve geachte fijne lezers en lezerinnen, er voor eens en altijd op wijzen dat u dit weblog niet dient te beschouwen als objectieve nieuwsbron? Dank u.

KABLAM! En wederom ben ik afgewezen voor een 'Gratis werkervaringsplek'. Zouden de bedenkers van de Participatiewet (vervanging van Bijstandswet en gehandicaptenvoorzieningen, bedacht door het ooit 'linkse' PvdA) weten wat het met het ego van een mens doet wanneer die niet goed genoeg wordt bevonden om onbezoldigd ergens te werken?

Een buurvrouw kwam op de thee, de moeder van mijn zoon belde mij 's ochtend svroeg uit mijn remslaap en een cameraploeg interviewde mij over bladblazers naar aanleiding van dit stuk dat ik er ooit over schreef. Vandaag kwam op diezelfde opiniesite dit stukje van mij over de Voedselbank online.

Donderdag ontving ik een 'klacht' op de vaak wat harde toon van mijn reguliere stukjes en antwoordde het volgende: De meningen in mijn weblogstukjes zijn vaak met opzet gechargeerd. Zo hoop ik discussies te ontlokken die mensen 'dwingen' zelf na te denken zonder een mening uit een krant of TV-programma na te praten. Beledigen doe ik niet graag. Prikkelen des te meer...;-). 

Een geplande vergadering ging niet door en ik nam de gelegenheid te baat om eindelijk een begin te maken met het sorteren en verwijderen van tienduizenden (33.886 om precies te zijn) digitale foto's in mijn online Flickr Album. U mag al op de link klikken om te kijken, hoor! Maar het is nog een beetje een zooitje.

Verder schaamde ik mij rot want ik had voor komende donderdag een afspraak staan maar die was dus vandaag. Volgende keer dus maar iets lekkers meenemen. De hele dag trouwens was ik wat van slag: ik liet dingen uit mijn handen vallen. Botste tegen een deurkruk. Drie keer. Was duizelig en misselijk maar ook een beetje koortsig en hoewel ik het tot 25 graden had verwarmd in huis, had ik het koud. Ter vergelijking: normaliter vind ik 17 graden een redelijk normale temperatuur voor thuis. Er kwam ook erg weinig uit mijn handen dus mijn takenlijstje is deze dag niet erg geslonken. Ik zou toch niet ziek zijn?

In elk geval niet ziek genoeg om de badkamer schoon te maken en het filmpje te bekijken waarin (delen van) mijn uitspraken over bladblazers zijn verwerkt:


Het was donderdag dus ik schreef en plaatste een (Engelstalig) stuk op mijn LinkedIn profiel en ik ontving een afwijzing op een sollicitatie per e-mail: men heeft iemand anders gevonden om Kerstman te spelen in een promotieklusje voor een bekend cola-merk.

Vrijdag bezochten wij een vriend in Bobbejaanland, België. Het was mij een eer en een genoegen om hem te mogen helpen met het bouwen aan de act en dus nodigde hij mij (en mijn vriendin) uit om een kijkje te komen nemen.

Daardoor kon ik helaas deze week niet naar de Voedselbank maar mijn koelkast, vriezer en voorraadkast zijn nog ruim voldoende gevuld door eerdere bezoeken. 's Ochtends eerst natuurlijk nog wat rondhangen in social medialand en e-mails lezen en versturen. Ik doe dat tegenwoordig staand. Beter voor je lijf en je blijft niet zo lang van 'interessante' naar 'leuke' links hobbelen. Ook dat scheelt weer tijd. Lekker meditatief het aquarium van onze goudvissen Blackie en Caesar Alexander Draconius 'Drakie' III (Goede namen voor goudvissen, non?) schoongemaakt en voor de lunch een saucijzenbroodje gegeten.

Ik voelde mij verre van lekker dus mijn vriendin liet mij zaterdag uitslapen voordat ik haar een paar uurtjes hielp op de markt.
's Avonds was ik met een vriend op een feestje en zondag sliep ik weer uit voor ik...mijn vriendin een paar uurtjes hielp op de markt (en het een en ander aan administratieve werkzaamheden verrichte. Maar dat is saai. Daarom schrijf ik daar nu niet over.) Bovendien speelde ik deze dag mee in een klein filmpje, geschoten door een bevriend regisseur.

(Zie http://www.rataplandesign.com voor het hele assortiment aan cadeau-ideeën voor de komende feestdagen. Of voor komend weekend. Of zo.)

Het liedje van deze week is vrij ingetogen. Een vriendin was onlangs naar een concert van deze meneer. Hier is Luka Bloom met 'Sanctuary'