Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, december 22, 2014

Mensen veroordelen op basis van vooroordelen

Het Glazen Huis doet weer veel stof opwaaien. Dit jaar staat de Serious Request actie van 3FM radio in Haarlem waar mensen uit het hele land massaal naar toe komen om voor de camera's te laten zien hoe enorm zij meeleven met het goede doel van dit jaar waar de opbrengst voor is. Desgevraagd antwoorden veel bezoekers: 'Eh, iets met meisjes of zo?' Bijna goed: 'Hands off our girls' richt zich tegen het seksueel misbruik van meisjes en jonge vrouwen in oorlogsgebieden.

Naast dat het blijkbaar oké is dat vrouwen van boven de 25 worden verkracht is het natuurlijk goed dat er aandacht wordt besteed aan het probleem. Dat bezoekers meer uitgeven aan biertjes bij de diverse café's in de regio dan doneren aan Serious Request doet niets af aan het feit dat er een paar miljoen euro inderdaad naar het goede doel gaat. Hoe men met geld wil voorkomen dat meisjes worden verkracht blijft vaag maar dat terzijde ('Met dit geld worden meisjes opgevangen.'). Net als dat er van de opbrengst ongeveer een miljoen euro op gaat aan kosten van het project.

Dan zijn er ook nog mensen die zich er druk over maken dat er geen vrouwelijke DJ in het Glazen Huis zit: 'Want het goede doel gaat over vrouwen en bestaan er dan geen goede vrouwelijke DJ's of zo!?' En als volgend jaar het goede doel is het helpen van HIV-besmette jongetjes in Namibië, moet er dan een aan AIDS lijdende neger gaan plaatjes draaien? En als het geld gaat naar slachtoffers van een watersnoodramp moet er dan een verdronken lijk achter de schuiven plaatsnemen? Naar uw mening kan ik slechts gissen maar naar mijn mening is hier sprake van een typische geval van nep-verontwaardiging.

Er zijn zelfs mensen die het mij kwalijk nemen dat ik mij laat betalen om op een feest als kerstelf rond te lopen 'want dan werk je mee aan uitbuiting van de kleine mens!' Nieuwtje: de kleine mens bestaat niet want ook mensen van onder de 1.70 zijn gewoon mensen zoals u en ik. Bovendien: is het dan geen uitbuiting wanneer iemand betaald krijgt als accountant uitsluitend omdat zij of zij toevallig goed kan rekenen? Ik ben toevallig erg goed in klein zijn en verdien daar (deels) mijn brood mee. Punt.

Vrijdag werkte ik op een kerstborrel (als 'Beveiliger') en daarna in een nachtclub (als kerstman). Zaterdag wilde ik uitslapen maar dat lukte niet doordat mensen belden en aanbelden. 's Avonds kookte mijn zoon een heerlijk biefstukje voor zichzelf en voor mij en ging ik op tijd naar mijn vriendin om de volgende dag samen met haar en de spullen van Rataplan Design op de (bijna volledig op toeristen gerichte) Museum Market (Vandaar de Engelse teksten op de website) op het Amsterdamse Museumplein te gaan staan. En voordat wij gingen slapen gaven wij toe aan onze nieuwste verslaving: de TV-serie 'The Bridge', een Zweeds/Deense misdaadserie waarin een ouderwetse rechercheur (type: Baantjer) verplicht moet samenwerken met een zwaar autistische rechercheur. Spannend én vermakelijk!

Dat mensen zich vervelen, daar kan ik niet bij. Er is toch altijd wel iets te doen? De badkamer schoonmaken of de was doen; door de kledingkast gaan om te zien of er iets voor het Leger des Heils bij zit, de tuin aanharken, een gehandicapte buurvrouw helpen met boodschappen, de voedselbank helpen, een zelfmoord hulplijn bemannen, eindelijk één van die klassiekers uit de wereldliteratuur lezen, een museum bezoeken, gitaar leren spelen of Russisch leren... Punt is: verveling is niet nodig.

Wat zeker niet nodig is is uit verveling mensen bellen van wie je weet dat die zich niet vervelen. Ik vind dat vervelend. Zoals ik het ook vervelend vind wanneer mensen denken dat ik mij verveel 'want je bent toch werkloos?'

Wij (u en ik natuurlijk weer uitgezonderd) veroordelen anderen vaak op basis van onze vooroordelen. Wanneer wij vinden dat klassiek 'stomme muziek' is dan moeten anderen dat ook maar vinden; wanneer wij mosselen niet lekker vinden noemen wij het onbegrijpelijk als anderen zeggen die graag te eten. Wij veroordelen mensen voor roken 'want dat is slecht!' en gaan daarbij voorbij aan het feit dat wij dat zelf óók jarenlang hebben gedaan. Er zijn zelfs mensen die zeggen dat stelen om je kinderen eten te geven slecht is 'want stelen is altijd slecht!' Zij beweren doodleuk dat zij liever hun eigen kinderen zouden zien sterven van de honger dan dat zij uit stelen zouden gaan. Ik denk dat die mensen liegen.

Erger wordt het wanneer wij wetten uitvaardigen die mensen verbieden iets te doen, puur en uitsluitend omdat wij dat zelf niet graag doen. Althans niet in het openbaar. Daarom is in veel landen het homohuwelijk nog niet toegestaan.

Acteur en voorvechter van homorechten George Takei plaatste een foto over het onderwerp op zijn Facebook-pagina:

('Als homoseksuelen niet mogen trouwen omdat dat tegen jouw geloof in gaat, mag jij geen koekje omdat ik op dieet ben.')

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Udo Jürgens en Joe Cocker

vrijdag, december 19, 2014

Butler (een verhaaltje)

Al die jaren had hij niets te klagen gehad. Zijn meester behandelde hem goed en ook de zoon des huizes respecteerde hem. Dat zijn moeder één van de huishoudsters was in de villa waar hij als butler werkte zorgde er mede voor dat hij zich er echt thuis voelde.

Zijn tranen bij de begrafenis van de oude heer vanmorgen waren dus echt. Nu zat hij - samen met de jonge meester - bij de notaris voor het voorlezen van het testament.

... 'aan mijn zoon laat ik na: mijn bedrijf en mijn huis, inclusief de bijbehorende grond maar behalve mijn twee auto's. Die laat ik - omdat ik van hem hield als de zoon die hij ook was - na aan mijn butler.'

============================
Meer lezen?