Na jarenlang over straat zwerven was hij het nu wel een beetje zat.
Een paar maanden bij vrienden op de bank afgewisseld
met een paar weken noodopvang en een paar dagen politiecel.
Het was gewoon niet leuk meer.
Toen een medewerker van de gemeente dan ook met een voorstel kwam
greep hij de kans met beide handen aan.
Elke dag een warme maaltijd, warme kleding
en bovendien een tientje per dag!
Hoe zou hij zo'n mogelijkheid aan zich voorbij kunnen laten gaan?
Had hij vooraf geweten wat er precies van hem werd verlangd dan had hij vermoedelijk nee gezegd.
Maar nu stond hij hier minstens zes maanden lang.
Toeristen te verleiden tot het maken van foto's.
Terwijl hij twaalf uren per dag bij de brug stond.