Vanwege werkzaamheden in het hoge noorden heb ik de laatste tijd helaas nauwelijks collega-blogs kunnen bezoeken.
Gisteren brachten wij een bezoek aan het Stripmuseum in Groningen. Met name vanwege de tentoonstelling over het fenomeen Donald Duck.
Erg leuk dat mijn vriendin en zoon helemaal vanuit het verre Amsterdam mij kwamen opzoeken op het werk.
Het werken op een ouderwets kermisterrein is niet hetzelfde als werken in nachtclubs maar wel degelijk heel erg leuk. En soms ook koud en vermoeiend. Bijvoorbeeld wanneer voor de zoveelste keer iemand vraagt: 'Meneer, bent u echt zo klein?' -'Nee joh, da's een act! En jij, ben je echt zo dom of is ook dat niet meer dan een briljant gespeelde act?'
Hoe dan ook: als 'broer' van De Sterkste Man Ter Wereld had ik een hoop lol met ondermeer De Dame Met De Baard, Morna: het Meisje in de Vissenkom, Ghani: De Man Die Door Zijn Ogen Ademt, De Saloon,
De Kop Van Jut, Cinemaniaque, De Smid, Trio Clinch, de Reptielenfluisteraar en al die andere collega-artiesten op het Carnivale-festival in Groningen.
Feitelijk was het elke dag feest. Slechts heel af en toe was een collega even chagrijnig.
Mensen worden chagrijnig wanneer hen dingen worden verboden. Zie daar de reden dat velen tegenwoordig zo chagrijnig zijn. Werd je ooit gewaarschuwd voor de kracht van de mechanische grijparm van een vuilniswagen, tegenwoordig is het 'verboden binnen de draaicirkel van de grijparm te komen'.
Ooit werd je 'vriendelijk verzocht hier voorlopig geen fietsen te plaatsen ivm werkzaamheden'. Tegenwoordig staat er 'Hier geplaatste fietsen worden verwijderd. Doorgeknipte sloten worden niet vergoed'.
De mensen die andere mensen dingen verbieden doen dat vast niet uit machtswellust maar uit de goedheid van hun hart.
Maar toch ben ik benieuwd hoe de maatschappij eruit zal zien als het wordt verboden om te verbieden.
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
zondag, januari 06, 2013
vrijdag, januari 04, 2013
Verdwijnen (Een verhaaltje)
Het was haar huis dus hij was hier te gast. Wellicht zelfs voor de komende paar dagen.
De afgelopen nacht was onverwacht verwarrend maar niet onprettig verlopen en hij vroeg zich af waar hun gezamenlijk avontuur toe zou leiden.
Bij het ontbijt vertelde zij hem doodleuk dat haar man op tournee was. Hakkelend vroeg hij haar wat haar man dan deed voor de kost.
'O, hij is illusionist.' zei ze.
Na het afruimen van de tafel mompelde hij wat excuses, pakte zijn spullen en vertrok vrij geruisloos.
Hij had namelijk nog helemaal niet de behoefte om voortijdig te verdwijnen.
===========
Meer verhaaltjes lezen? Zie: http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
Zij vertelde hem dat zij van hem hield. Dat zij genoot van zijn muzieksmaak. Maar niet altijd. Dat zij genoot van hun samenzijn. Maar soms l...
-
Nog een kenmerk van wappies is dat zij snel oordelen en aannames doen die zij 'feiten' noemen. Terwijl normale mensen rustig verschi...
-
Tegenstanders in een oorlog zonder juridisch proces executeren geldt als oorlogsmisdaad. Wat Rusland er niet van weerhoudt. Natuurlijk zinde...
-
"Ik heb een bloedhekel aan discriminatie!" "Vertelde je daarom dat jij op lange, donkere mannen valt?" "Hoe bedoel...