Ik word oud, beste lezers en lezerinnen...Een paar dagen terug schatte een jongedame mij op 38. Terwijl ik normaliter op 34 wordt geschat. Ik ben overigens 44...
Maar daar is dankzij de belastingdienst vandaag weer een paar jaartjes bij gekomen; Omdat ik mijn starters-aanslag niet zou hebben ingeleverd werd mij (inclusief een boete voor te late aangifte) een bedrag opgelegd van zo'n 4000 euro.
Vandaag hoorde ik dat dat bedrag wordt verminderd tot de werkelijke opgave, namelijk 40 euro. Natuurlijk vroeg ik hoe zij dat bedrag van 40 euro kenden als ik zogenaamd geen aangifte zou hebben gedaan. "Nou, ik zie hier dat u inderdaad aangifte heeft gedaan. En nog op tijd ook." -"Maar waarom slaan jullie mij dan aan voor 4000 en moet ik ook nog een boete betalen omdat ik geen aangifte gedaan zou hebben?" "Dat weet ik ook niet meneer maar dat staat zo in het syteem dus dan is dat zo." -"Prima. Als jullie blijven volhouden dat ik toch 4000 moet betalen dan zien wij elkaar wel bij de rechtbank." "Dat moet u zelf weten, meneer." De Belastingdienst: leuker kunnen ze't niet maken. En makkelijker blijkbaar ook niet.
Soms denk ik wel'ns dat het makkelijker was geweest als ik gewoon als boekhouder of als groepsleider in de kinderopvang in loondienst van deze of gene was blijven werken...Maar zelfstandig entertainer, sociaal raadsman, acteur, schrijver en trainer zijn is vele malen leuker!
Afgelopen woensdag kwam een collega langs om mijn hazenpak (eerder deed ik abusievelijk melding van een konijnepak) op te halen en daar oren aan te naaien.
Ons als burgers wordt voortdurend een oor aangenaaid. Maar wij accepteren dat. Maar voor hoe lang nog? Steeds vaker protesteren burgers. Niet alleen in Egypte, Libië en Rusland maar ook in ons ooit zo fijne en veilige 'Westen' is het gemor begonnen.
Kijk maar naar de Occupy-beweging. De burgers pikken het niet langer en politici raken in paniek. Om te voorkomen dat wij ons druk maken over het rad dat zij ons voor de ogen draaien houden zij ons een been voor. Soms in de vorm van een pro-forma zitting over ritueel slachten en binnenkort weer met de vraag of vuurwerk al dan niet verboden moet worden.
Kleine zaken natuurlijk. Bijzonder kleine zaken zelfs. Al lang uitgekauwd zelfs. Want iedereen weet inmiddels dat dieren echt niet meer of erger lijden of ze op Halal-wijze of koshere wijze of op ritueel kapitalistische wijze worden geslacht. Zeg nu zelf: zou het u zelf uitmaken wanneer een moordenaar u eerst net zo lang vetmest totdat u louter door uw gewicht uw eigen benen breekt en vervolgens wordt vergast voordat u de keel wordt doorgesneden? Of leeft u liever in relatieve vrijheid voordat iemand een paar woorden van excuus en dank prevelt voordat hij u de keel doorsnijdt? En vuurwerk is net zo veilig (of niet) als auto's, alcohol en andere drugs: zolang men er verstandig mee omgaat is er niets aan de hand.
Vreemd eigenlijk dat mensen zich zo druk maken om dierenwelzijn terwijl ze niet eens weten dat Morgan de Orka geen vis is maar een walvis. Een zoogdier dus. Of dat ze niet beseffen dat hun mooie leren schoenen ooit de huid waren van een of ander prachtig dier. Het interesseert ze klaarblijkelijk niet. Of ze hebben gewoon geen zin om erover na te denken.
Als het gaat om "biologisch" vlees eten zijn ze ook bijzonder principieel. Totdat het ze raakt in de portemonnee...
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kim Jong Il
Als extra'tje vandaag een resultaatje van m'n nieuwe foto-app op de Nokia N8. U ziet de dansvloer van een nachtclub voor openingstijd met boven in beeld iemand die net aan komt lopen...:
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
maandag, december 19, 2011
zondag, december 18, 2011
Vrienden
De bundel "Verhalen uit de nabije toekomst" is samengesteld door Karin Spaink, onderdeel van het project 'The next ten years' en boek nummer 17 van dit jaar. De verhaaltjes draaien rond het thema: 'De nabije toekomst' en gaan vooral over het verder gaan van internet, met name toegespitst op het onderwerp 'privacy'.
Uit het oogpunt van privacy kan ik u helaas niet vertellen wat er zoal gebeurde op een groot bedrijfsfeest in Barcelona, afgelopen donderdagnacht. Wel kan ik u vertellen dat een dierbare vriendin inmiddels het voorwoord geschreven heeft voor mijn vertaalde verhalenbundel (en dat die dus al snel uitkomt!), dat het reclamefilmpje dat in mei in Praag was opgenomen en waarin ik een bescheiden rolletje mocht spelen (Kijk maar wie de Kerstman het grote boek laat tekenen!) uit is en dat ondergetekende bij wijze van werk in Spanje piccolo mocht spelen, ofwel 'bellboy'. In het Nederlands 'Liftbediende'. Neemt u maar van mij aan dat het erg gezellig was en ik met een fijn team mocht samenwerken.
Die nacht helaas maar zo'n tweeëneenhalf uur geslapen maar ook in het vliegtuig terug nog een uurtje gedut. De nacht erop had ik ook kunnen werken maar het leek mij verstandiger om voor de afwisseling weer'ns gewoon acht uren te slapen. Wat ik dan ook deed. Zaterdag werkte ik voor stichting Hiob op een kerstmarkt. Hoewel ik ook kerstelf had kunnen zijn op de een of andere braderie. Uiteraard kwam ik daar de nodige bekenden tegen. Niet in de laatste plaats m'n zoon en twee dochters met hun mama...;-)
Was om zes uur thuis en kon vrijwel direkt na het eten mijn zoon en overnachtende oudste dochter een prettige avond wensen omdat mijn aanwezigheid was gewenst bij een evenement in de hoofdstad. Gelukkig vlakbij huis.
Lag vanmorgen om half vijf uiteindelijk in m'n bedje en m'n kinderen lieten mij tot half tien uitslapen! Afwas gedaan, keuken en woonkamer geveegd, was gedraaid, kostuum op de handwas, kerstboom uitgeklapt en lekker hapjes gegeten bij m'n moeder. Straks even strijken en wat papierwerk verrichten (facturen schrijven en dergelijke) en dan is het tijd voor een potje kaarten met wat vrienden.
Waarschuwing vooraf: oordopjes in!
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Zdenek Miller, Cesaria Evora en Vaclav Havel
Uit het oogpunt van privacy kan ik u helaas niet vertellen wat er zoal gebeurde op een groot bedrijfsfeest in Barcelona, afgelopen donderdagnacht. Wel kan ik u vertellen dat een dierbare vriendin inmiddels het voorwoord geschreven heeft voor mijn vertaalde verhalenbundel (en dat die dus al snel uitkomt!), dat het reclamefilmpje dat in mei in Praag was opgenomen en waarin ik een bescheiden rolletje mocht spelen (Kijk maar wie de Kerstman het grote boek laat tekenen!) uit is en dat ondergetekende bij wijze van werk in Spanje piccolo mocht spelen, ofwel 'bellboy'. In het Nederlands 'Liftbediende'. Neemt u maar van mij aan dat het erg gezellig was en ik met een fijn team mocht samenwerken.
Die nacht helaas maar zo'n tweeëneenhalf uur geslapen maar ook in het vliegtuig terug nog een uurtje gedut. De nacht erop had ik ook kunnen werken maar het leek mij verstandiger om voor de afwisseling weer'ns gewoon acht uren te slapen. Wat ik dan ook deed. Zaterdag werkte ik voor stichting Hiob op een kerstmarkt. Hoewel ik ook kerstelf had kunnen zijn op de een of andere braderie. Uiteraard kwam ik daar de nodige bekenden tegen. Niet in de laatste plaats m'n zoon en twee dochters met hun mama...;-)
Was om zes uur thuis en kon vrijwel direkt na het eten mijn zoon en overnachtende oudste dochter een prettige avond wensen omdat mijn aanwezigheid was gewenst bij een evenement in de hoofdstad. Gelukkig vlakbij huis.
Lag vanmorgen om half vijf uiteindelijk in m'n bedje en m'n kinderen lieten mij tot half tien uitslapen! Afwas gedaan, keuken en woonkamer geveegd, was gedraaid, kostuum op de handwas, kerstboom uitgeklapt en lekker hapjes gegeten bij m'n moeder. Straks even strijken en wat papierwerk verrichten (facturen schrijven en dergelijke) en dan is het tijd voor een potje kaarten met wat vrienden.
Waarschuwing vooraf: oordopjes in!
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Zdenek Miller, Cesaria Evora en Vaclav Havel
Abonneren op:
Posts (Atom)
Populaire berichten
-
Zij vertelde hem dat zij van hem hield. Dat zij genoot van zijn muzieksmaak. Maar niet altijd. Dat zij genoot van hun samenzijn. Maar soms l...
-
Nog een kenmerk van wappies is dat zij snel oordelen en aannames doen die zij 'feiten' noemen. Terwijl normale mensen rustig verschi...
-
Tegenstanders in een oorlog zonder juridisch proces executeren geldt als oorlogsmisdaad. Wat Rusland er niet van weerhoudt. Natuurlijk zinde...
-
"Ik heb een bloedhekel aan discriminatie!" "Vertelde je daarom dat jij op lange, donkere mannen valt?" "Hoe bedoel...