Waarom?

Net terug van mijn moeder en daar met de Ferman genoten van een lekker maaltje. Helaas lukte het ons niet om haar nieuwe (tweedehands) computer aan de praat te krijgen dus die gaat maandag naar de (PC-)dokter.

Vandaag was ik zelf niet naar de dokter maar naar de fysiotherapeute. Haar behandelingen sorteren effect want tegenwoordig slaap ik vrijwel pijnloos en kan ik ook weer (niet erg snel maar toch) met redelijk gemak trappenlopen. Helaas vindt het ziekenfonds zaken als kunnen slapen zonder pijn en kunnen trappenlopen niet noodzakelijk en dus mogen mensen die dat nodig hebben daar voor een groot deel zelf voor betalen. Volgend jaar gaat de premie verder omhoog, stijgt het basis-eigen risico en zullen nog minder zaken worden vergoed.

Maar niet getreurd. Zo is het bijvoorbeeld -zeker voor de tijd van het jaar- nog steeds vrij aardig weer.

Gisteren weer (het is een continue-proces) de laatste puntjes op de i gezet van mijn ondernemingsplan en dat vanmorgen besproken met een dame die er verstand van heeft. Zij zorgde ervoor dat ik weer wat rust in m'n donder kreeg. Ook maar vast (onderweg en wachtend op de tram) een paar verhaaltjes geschreven voor m'n volgende verhalen-bundel terwijl de eerste pas over een paar weken uitkomt...

Gisteren nog gerepeteerd voor de aanstaande Halloween-show in Paradiso, Amsterdam. Best leuk om ideeën uit te wisselen met creatieve mensen maar regelmatig erg chaotisch. Tsja, creatievelingen zijn nu eenmaal vaak chaotisch. Eigenlijk hebben we gewoon een creatief leider nodig. Onbetaald, uiteraard...

De beelden van de geredde mijnwerkers uit Chili zijn natuurlijk onbetaalbaar. Toch zijn ze door het gros der mensheid binnen een paar weken volkomen vergeten. Ik bedoel maar: wie van U is er nu nog bewust bezig met het reilen en zeilen van "zeilmeisje" Laura Dekker? Niet in het nieuws en dús niet interessant.

Zoiets als het nieuwe kabinet over twee maanden na vandaag. Het CDA gaat gewoon door met wat zij in de afgelopen 50 jaar in 18 van de 21 kabinetten deed. Ik snap het écht niet: Waarom blijven mensen stemmen op een partij die 18 keer een kans kreeg het goed te doen en het 18 keer verprutste? Als U bij de laatste verkiezingen op Verhagen & Co gestemd heeft, vertelt U mij alstublieft...Waarom!?

Juffrouw Anneke

Er is een pandabeer-tweeling geboren in een of andere Aziatische dierentuin. Nou joepie ende hoera ende zo. Natuurlijk zijn de beestjes erg lief en schattig maar de mens verstoort hier met opzet het natuurlijke gedrag van...eh...de natuur. Die bepaalt namelijk wanneer soorten uitsterven. De mens dient zich daar niet mee te bemoeien.

Wij zijn met z'n allen ook lekker hypocriet: Als er een of andere keversoort met uitsterven wordt bedreigd zijn er geen organisaties te vinden die bereid zijn geld te steken in een fokprogramma om de betreffende soort te kunnen behouden voor de planeet. En we weten allemaal waarom: kevers zijn nu eenmaal niet erg schattig.

De klant bij wie ik gisteren was kun je misschien niet schattig noemen maar het was duidelijk dat zij mijn hulp met het een en ander erg op prijs stelde; Zij nodigde mij meteen voor het eten uit! Volgende week ga ik op dat aanbod in...

Ik was toevallig tegelijk thuis met buurvrouw Margot en las later het weblog van Ollie. Daardoor werd ik meteen aangestoken om hetzelfde te doen als deze Vlaamse weblogger: het plaatsen van een oude foto en daarover wat vertellen.

U ziet mij op schoot bij Juffrouw Anneke, in de tijd dat een kinderdagverblijf nog een crêche heette. Wat ik mij kan herinneren uit die tijd was dat ik wel'ns mee mocht als zij thee ging zetten in het kleine keukentje aldaar. Haar collega, juffrouw Petra, staat niet op de foto maar die kwam ik zo'n dertig jaren later weer tegen toen ik een fotorolletje inleverde (digitale fotografie was nog voorbehouden aan een handvol nerds). Zij noteerde mijn achternaam en zei:"Hé, da's ook wat: als kleuterleidster had ik een kindje op de groep met die naam!" Nou, dat was ik dus.

Met de ouders van één der andere kindjes op de foto heeft mijn moeder nog immer contact, zoals wij ook altijd -via kerstkaarten- contact hebben gehouden met juffrouw Anneke.

Een paar jaar geleden zijn we samen met m'n kinderen en juffrouw Petra naar Hilversum afgereisd alwaar het een vreugdevol weerzien werd met juffrouw Anneke.