UWV-perikelen, the continuing story. (IK)"Ik wil graag een aflossingsvoorstel doen naar aanleiding van de vordering die U op mij claimt te hebben en waarvan nog steeds niet zeker is of die terecht is."-(UWV)"Dan moet U mij niet hebben maar de afdeling Invorderingen". -"Maar Uw naam staat bovenaan de brief die ik van die afdeling kreeg".-(UWV)"Dat klopt maar toch moet U mij niet hebben. Ik geef U het nummer van de afdeling maar ik geef geen garantie dat dat nummer nog bestaat...(IK)"Parbleu?"-(UWV)"Tsja, wij kunnen ze zelf ook nooit bereiken..."-(Computerstem)"Dit nummer is niet langer in gebruik"-(UWV-algemene nummer)"Ik verbind U door. Succes!"-(UWV-klantenservice)"U wordt teruggebeld."
U begrijpt dat ik er langzamerhand een tikje iebelig van wordt. Wat een nauurlijk een eufemisme is voor het met moeite kunnen onderdrukken van gevoelens van moordlust...M'n emotionele gestel had het ook even te kwaad toen ik noodgedwongen "Nee" moest zeggen tegen een 3-jarig contract voor werk in de kinderopvang, met daaraan vastgekoppeld een betaalde opleiding tot Sociaal Cultureel Werker. Want wat is het geval? De uren dat ik op school zou zitten én de uren die ik nodig heb voor het maken van huiswerk-opdrachten worden door het UWV in mindering gebracht op m'n WW-uitkering. Dan rest mij geen keus om naast een aanvullende WW-uitkering voor zes uren per week aanvullende bijstand aan te vragen voor het geld wat ik tekort kom om tot minimaal op bijstandsniveau te komen zitten. Met andere woorden (Ook omdat de raadsvergoeding die ik krijg als raadslid net voldoende is om de oppas te betalen): in totaal zou ik dan zo'n veertig uur in de week werken en studeren voor een totaal-inkomen dat gelijk is aan dat van een willekeurige alleenstaande ouder die fulltime in de bijstand zit. Nu vind ik het niet erg om een beetje gratis werk te doen wat ik leuk vind (zoals de uren die ik werk als overblijfkracht terwijl de WW die uren doodleuk inhoudt op m'n uitkering) maar ook een Terrebel heeft zo z'n grenzen...
Gelukkig zijn er ook nog andere zaken in de wereld waar ik mij mee mag bezighouden. Zo was er gistermiddag een vergadering van de werkgroep zomerkamp en kon ik daarna rechtstreeks door naar nachtclub Cineac waar ik in het kader van het evenement "Red Monday" gasten mocht lastigvallen om vervolgens boven de hoofden van de dansende menigte heen en weer te schommelen. Achter de bar stond de jongeman die nog niet zo lang geleden bij de videotheek bij mij om de hoek en ik werkte weer'ns samen met collega Orlando. Altijd gezellig! Bovendien liep er een jongen rond met wie ik vorig jaar nog in Cannes had gewerkt. In m'n pauze belde ik nog even naar m'n zoon maar die vroeg mij het kort te houden omdat hij zo lekker aan het spelen was met de oppas. Fijn dat Superfer zo goed kan opschieten met oppas Suus!
Fijn was ook m'n laatste middagje op de overblijf vandaag bij groep 8. Kreeg van één van de kinderen zowaar spontaan een knuffel en van de coordinatrice een klein presentje.
Spreuk van de dag
1 uur geleden