"Genesis Force" van John Vornholt is boek nummer twaalf van dit jaar. Het ging om een pocket uit de serie Start Trek: the next generation. Wat het boek extra speciaal maakte voor mij is het feit dat ik het vorig jaar van m'n zoon heb gehad. Wat ik ook van m'n zoon krijg is levenslust. Zonder hem zou ik mogelijk ergens apathisch op een kantoortje zitten van maandag tot en met vrijdag, van negen tot vijf. Niet iedereen zou dat wellicht erg vinden maar uit ondervinding (ruim 15 jaar lang gedaan) weet ik dat dat niet de manier is waarop ik een groot mijn leven wil doorbrengen.
Mijn moeder gaat de volgende paar jaren van haar leven doorbrengen in een zogeheten WIBO-woning. Gisteren bekeken wij er al eentje en vandaag een andere. Die van gisteren bleek niet bereikbaar met een lift, toch wel een vereiste voor een seniorenwoning, dacht ik. Ben benieuwd wat die van straks te bieden heeft.
De tussenschoolse opvang heeft ook veel te bieden maar aan wie, wanneer en wat bespreken wij later op de dag tijdens onze eerste werkbespreking. Zelf zie ik die eigenlijk meer als een evaluatie.
Zouden de Duitsers indertijd na het bombardement op Rotterdam ook een evaluatie hebben gehouden?-"Hadden we misschien met minder bommen meer kunnen verwoesten?"-"Ik dacht dat Amsterdam grachten had?"-"Eh...meneer de Generaal: we hebben Rotterdam vernietigd en niet de hoofdstad..."-"Oeps!"
Elke dag (g)een lach.(2)😎
25 minuten geleden