Houden

Houden

"Looneisen verlagen en solliciteren maar!" aldus wethouder Wahtuhngekhlep als reaktie op een rapport dat aangeeft dat veel werkgevers liever geen mensen in dienst hebben die meer dan 9 euro per uur bruto loon vragen."Als mensen niet eens willen werken voor 6 euro per uur moeten ze niet zeuren en krijgen ze dus ook geen uitkering meer", aldus de oorspronkelijk allochtone wethouder die vreselijk hard z'n best blijft doen om zoveel mogelijk rechtse kiezers te trekken voor zijn Partij van de Armoede.

Een meisje komt op mij af gehuppeld..."Ik heb je gezien! In een of ander wersterparker-blaadje!"-"Dat kan kloppen", zeg ik en vervolg mijn weg naar het klaslokaal van de juf van m'n zoon. Vandaag kon hij bij binnenkomst zijn jas aanhouden want na een aantal proeflessen was het zover: vandaag was de eerste officiële schooltuintjes-les voor deze groep van de Leonardo Da Vincischool. Een verwachtingsvolle spanning had zich meester gemaakt van Fer's leeftijdgenoten. Extra stimulans voor een enkeling is het verbreken van mijn aloude record "Rodekool-kweken". 3,2 Kilo woog het ding!

M'n moeder laat zich lekker verwennen in het verpleeghuis. Toch zal het voorkomen dat zij zich af en toe wat eenzaam voelt. Een kaartje zal op prijs worden gesteld. Alvast bedankt.

Mw. S. W.
Verpleeghuis Amstelhof
1e Verdieping, kamer 3
Amstel 51
1018 EJ Amsterdam

Een rustig dagje thuis waarop ik zes telefoontjes mocht ontvangen en twaalf e-mail-berichten. Spam en nieuwsbrieven uitgezonderd. Het was een prettige dag met mooi weer om lokaal een paar boodschapjes te doen. Alle reden voor vrolijkheid dus. In tegenstelling tot minderjarige asielzoekers die, gelijk onschuldige Chinese moslims in Guantanamo Bay, worden opgesloten als waren het criminelen tot er een "oplossing" voor hen is gevonden. Vertaal "asielzoekers" naar "Juden" en "oplossing" naar het Duitse equivalent en U begrijpt waarom ik mij zorgen maak. Of misschien ook niet. In dat geval maak ik mij zorgen om U.

Om Ferdinand hoef ik mij niet zoveel zorgen te maken. Zonder dat ik het vroeg nam hij de stofzuiger van mij over en nadat hij woonkamer én slaapkamer onder handen had genomen besloot hij tot het wisselen van de volle stofzuigerzak voor een lege. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie. Dat vindt ook zijn zus die hem nog wilde spreken nadat ik haar welterusten had gewenscht:"Mag ik m'n broer nog even!?"

Hoe kan een mens anders dan van die wezentjes houden?

Wonderbaarlijke plek

Wonderbaarlijke plek

Toch wel een emotionele gebeurtenis, je moeder naar het verpleeghuis brengen. Al is het maar voor een paar weekjes. Samen met m'n zoon daar in de rokerswoonkamer Superman gekeken.

Zelf voel ik mij momenteel meer Moeman. Gelukkig zijn er nog aardige buurvrouwen. Zoals mijn moeders buurvrouw Vonne die voortdurend met ons meeleeft. Zoals buurvrouw Pieternella die mij vanmorgen een hartelijk goedemorgen wenschte en buurvrouw Meier die mij in de tram vanmorgen nog van wat nuttige tips voorzag ter ondersteuning van mijn moeder.

Vandaag was een heerlijke werkdag (neen, Dungeoneers doen niet aan vrij zijn met feestdagen) waarbij alles vlot doorliep zodat ik op tijd bij m'n moeders huis kon zijn om daar samen met haar en haar jongste kleinzoon de maaltijd te nuttigen voordat de tocht naar het verpleeghuis werd ondernomen. Het toeval (vaste lezers weten hoe ik denk over dat fenomeen) wilde dat de betreffende taxichauffeur mij nog niet zo lang geleden naar een partijbijenkomst vervoerde. Tevens bleek zijn opa een bewoner te zijn geweest van De Amstelhof.

Alsof dat nog niet voldoende toeval was voor één avond liepen de Ferman en ik onderweg naar huis collega Kirsten tegen het lijf met wie hij onlangs nog Sudoku's had zitten invullen.

U ziet: het is niet alleen in films zoals het gisteren bekeken Immortals (errug gaaf wanneer je houdt van visuele fraaiheden en niet zozeer geeft om een vloeiende verhaallijn!) van Enki Bilal dat zich afspeelt in het New York van 2095 dat het er vreemd aan toegaat: De wereld blijkt toch maar weer een wonderbaarlijke plek...