Ut Kielegat

Ut Kielegat

Het is mij gelukt om de reakties op mijn verdwenen en weer herstelde stukje over de crematie van Tante Mary Doornik terug te toveren. Hier zijn ze:

2006-02-17T16:17Z
Renesmurf
http://www.renesmurf.nl
Dagen als dit zijn erg vervelend, gelukkig kan je morgen gelijk je zinnen verzetten.

Veel plezier klinkt wat cru, maar toch,maak er wat van.

2006-02-18T03:00Z
Erwin
http://www.reciprook.nl
Geniet ervan.

2006-02-21T10:14Z
Wolkewietje
Een SMS'je van Genezijde..... brrrrrrrrrrrrrrrrrr :scared:

2006-02-21T14:31Z
Wolkewietje
U heeft niets aan een feest...zonder de aanwezigheid van ...... :scared:

2006-02-21T14:33Z
Wolkewietje
Als ik het zo bekijk dan heeft Ferd in elk geval de neus van Tante Mary

Vreemde zaken allemaal. Niet zo vreemd als een cartoonist dood willen zien alleen maar omdat hij over weinig tact bezit...
In HP/De Tijd van week 26, juli 2005, staat bij een artikel over spotprenten een spotprent (tegenwoordig "cartoon" geheten) uit november 2004 van Jos Collignon. Men ziet een onlangs vermoordde bekende cineast arriveren op een vrij warme plek. Zijn blik valt op een kudde van 72 geiten. Hij vraagt aan zijn rode, gehoefde en gehoornde gastheer naar het waarom. Het antwoord:"Wij hadden je moordenaar ook verwacht." De redaktie van HP/De Tijd is indertijd niet bedreigd. Wellicht wordt het betreffende tijdschrift niet gelezen door oproerkraaiers en andere haatzaaiers?

Nog meer vreemde zaken: sinds enige tijd is het blijkbaar niet meer mogelijk een strippenkaart te bekomen via de NS-automaten. Dus togen m'n zoon en ik gistermiddag naar het loket voor zo'n landelijk (ook in treinen!) geldig vervoersbewijs. Daar werd ons verteld dat strippenkaarten, in Amsterdam althans, op treinstations alleen nog maar worden verkocht via daartoe geplaatste GVB-automaten. Wij dus naar de dienstdoende GVB-automaat. Daar kwamen wij er achter dat er uitsluitend betaald kan worden met chipknip of contant geld. Aangezien zowel de Ferman als zijn vader niet beschikt over een chipknip dan maar de portemonnaie getrokken. Blijkt het machien bankbiljetten van 20 euro niet te accepteren. Bovendien mag een roze strippenkaart alleen maar met een briefje van vijf worden afgerekend en een blauwe uitsluitend met (U raadt het al) een briefje van tien. Wij weer naar het loket om het briefje van 20 te wisselen. Ik haal een strippenkaart voor mezelf en sta klaar om een briefje van vijf in een gleuf te stoppen als het apparaat via een afleesschermpje laat weten alleen nog maar muntgeld te accepteren. Wij terug naar het loket om het briefje van vijf om te wisselen voor muntgeld en al met al was het ons gelukt om strippenkaarten te kopen op Station Sloterdijk. Helaas was het GWK-kantoor gesloten "in verband met het verbeteren van de service" en konden wij derhalve onze niet-gebruikte Kronen niet omwisselen. Je zal maar een buitenlandse toerist zijn en op een Nederlands treinstation je geld willen wisselen of een kaart willen kopen voor het openbaar vervoer want de weinige informatie die al wordt gegeven is nog uitsluitend in het Nederlands ook...Stom gedoe.

Geen stom gedoe was het in Spijkenisse waar mijn zoon en ik naar toe waren gereisd vanwege de verjaring van peetzoon Matthijs, zoon van vriendin Marjan. Matthijs was erg verheugd zijn "neefje" uit Amsterdam te zien terwijl ik het leuk vond zijn grootouders, zijn moeder en zijn oom na lange tijd weer eens te zien. Zijn andere oom kon helaas niet komen. Ook hem had ik graag weer eens gezien.

Na enkele uurtjes toeven in die stad onder de rook van Rotterdam, treinden wij terug naar Amsterdam alwaar hij en ik werden vergast op een door oma bereidde stevige maaltijd. Oma wachtte ons al een dag eerder op maar toen in onze eigen woning bij onze terugkomst van de wintersport. Bleek dat zowel oma alsook buurvrouw Hetty voor een eerste-dagen-na-de-vakantie levensmiddelenpakket had gezorgd. Lief he?

Nadat ik mij ervan vergewist had dat Ferdinand zich na alle emoties van de laatste twee weken prettig voelde stapte ik met een gerust hart weer op de trein. Ditmaal richting Breda om daar tezamen met vriend Erwin een lokaal gebruik te ondergaan: carnaval!

Aangezien dit mijn allereerste ontmoeting was met het fenomeen werd ik aangenaam verrast door de gemoedelijkheid waarmee en de bijzonder prettige sfeer waarin een en ander plaatsvond. Van mijn vooroordelen (ja, beste lezertjes en lezerinnen: ook ik heb die) bleef weinig meer over...

Voor Ferdinand begon de dag (waarvan het zeer onzeker was of ik al dan niet zou moeten werken gezien problemen met het werkrooster) met een geruststellend bezoek aan het consultatiebureau (Al bleek hij iets te mager. Had Tante Mary toch gelijk wanneer zij dat uitriep...;-)) en een middag school gevolgd door werken in de Wereldwinkel Koning Max. Toch maar zijn karateles afgebeld want ook hij heeft zo z'n grenzen.

Ook mijn fysieke en mentale grenzen zijn opgezocht en voordat ik dreig er overheen te gaan laat ik U nog even weten zeer genoten te hebben van mijn recente avonturen, waaronder die in Ut Kielegat.

Tsjechië 2006

Tsjechië 2006

De reis was lang. Errug lang. De kamerverdeling in Hotel Schwarz te Nové Hamry verliep ietwat chaotisch maar voorspoedig. De volgende dag was alles in kannen en kruiken en kon de eerste skiles beginen. De eerste tien minuten gingen zonder leraar en dus ook zonder aangeleerde remtechniek. Gelukkig werd een kleine sneeuwheuvel bereid gevonden als rem te dienen. De erbovenop zittende jongeman keek nauwelijks op van zijn lunchbroodje toen deze vader "Opzij! Opziij!" roepend naderbij snelde en uiteindelijk zijn rechterski met kracht tussen de benen van de jongen in de sneeuwhoop plantte. De les bestond uit een uurtje leren hoe de ski's aan en uitmoeten, zijwaarts heuvelop stappen en een klein stukje recht vooruit glijden om het gevoel te krijgen.

De tweede skidag toonde vooruitgang. Het bochtenwerk ging prima maar het remmen behoefde nog wat meer oefening. De avonden zijn gezellig en worden vooral doorgebracht met bierdrinken en kletsen. In willekeurige volgorde. Niet alleen de ouders zijn leuk gezelschap. Ook met de kinderen is het fijn toeven. Zo speelde ik filosofen-kwartet met een allervriendelijkste jongeman:"Heb jij voor mij uit de serie Analythische Filosofen..."
Een klein manneke wilde graag dat ik zijn hand vasthield op de oefenpiste om afglijden te voorkomen. Op gegeven moment hoorde ik "Oeps!" waarop ik mij omdraaide en de jongeman onder invloed van de zwaartekracht een paar meter verderop met zijn armen zag zwaaien. Verbaasd constateerde ik dat ik slegs zijn handschoen stevig beethad!

Een jongedame neemt met regelmaat stiekum foto's van mijn zoon en het skiën vond vooral plaats in Bozí Dar
iets meer dan een uur rijden vanaf onze standplaats. Wat betreft de afdaling kan ik mij vanaf dag drie opgeven als stand-in voor Mini Me als er een aflevering van de Austin Powers-filmreeks in de sneeuw zou worden gefilmd.

Volgende keer wel m'n contactlens in doen want geen diepte kunnen zien blijkt bij skiën enigszins nadelig. Zo zag ik een heuvel pas op het laatste moment en beleefde ik onbedoeld mijn eerste skisprong. Toevallig bestond de betreffende les uit "vliegtuigje spelen". Een machtig gevoel van vrijheid maakte zich van mij meester toen ik het luchtruim doorkliefde. Tot de grond op hardhandige wijze een einde maakte aan mijn droom.

De rustdag was voor velen uit de groep gereserveerd voor een bezoek aan Karlovy Vary (Karlsbad) alwaar wij heerlijk zwommen in de buitenlucht van het Thermal en genoten van het wijdse uitzicht vanaf de berg waarop dit kuuroord is gebouwd. In deze stad werden de meeste inkopen gedaan.

Terwijl 's avonds de meeste kinderen aan het keten waren zat Ferdinand op de hotelkamer ijshockey te kijken. Op de vloer naast het bed lag een verse chipszak. Onaangeroerd. Een moeder vroeg hem waarom hij geen ships at..."Mijn vader heeft mij niet verteld dat de zak al open mag..."*Zucht*.

Mijn leven trok in een flits aan mij voorbij toen ik plotseling ontdekte dat ik mij op een stukje zwarte piste bevond. Zelfs de rode piste bleek nog iets te hoog gegrepen voor iemand die niet meer dan twee lessen had gehad. de piste nabij ons hotel was ook enigszins verijst wat eea niet makkelijker maakte. Toch was het wel leuk.

Ook leuk was de ontdekking dat een mede-papa en ik ooit in dezelfde pastorie hebben gewoond. Weliswaar hij een jaar en ik slegs luttele weken maar toch: zoveel mensen hebben ook niet catechese gelopen bij dezelfde dominee: Ton Honig.

De laatse dag zag ons terug in Bozí Dar waar inmiddels een gemeen briesje de kop had opgestoken wat de meeste kinderen er niet van weerhield zich toch op de piste te begeven. Zelf deed ik het liever rustig aan omdat ik mijn linkerknie enigszins beschadigd had bij het oefenen van verschillende manieren van vallen de dag ervoor...Nog even een foto (okee, een stuk of acht foto's) gemaakt van ski-instructrice Lucy (in the Sky with Diamonds!).

Het was fijn om te toeven in het land waar The Beatles nog steeds hip zijn.

Op de laatste avond werden er nog mensen in het zonnetje gezet. Allereerst waren er speldjes van verdienste met daarop het stadswapen van Nové Hamry "Vanwege het feit dat zij, vaak ondanks zware bedenkingen, allemaal waren gaan skiën." Ferdinand kreeg nog de opmerking "Vanwege het feit dat hij de skilessen eigenlijk maar saai vond omdat hij stiekum gewoon al heel goed kon skiën"; Voor één der mama's "Vanwege het doorzetten ondanks tegenslag en na veel vallen toch blijven opstaan." en voor één der papa's (raad eens welke?) "Voor het afdalen van een stukje zwarte piste na maar een paar lessen; voor het testen van lokale drankjes én voor het razendsnel de piste afdalen, meestal zonder kinderen te raken". De laatste avond werd gezellig en laat. Na het sluiten van de bar bleek een vader nog een fles cognac te hebben staan en leunend over de ballustrade van de gallerij hebben wij ons een glaasje nog goed laten smaken. Er werd gejuicht voor José en Marlies van de organisatie; Voor buschauffeur Vincent die ons zeer vakkundig en beheerst langs bergen en ravijnen leidde; voor Thomas de skileraar en voor "Der Rudi" van het hotel.

De drank was errug goedkoop. De echte prijs werd pas de volgende morgen bekend...;-)