Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, januari 05, 2006

Sharon

Sharon

Mijn eigen kleine probleempjes staan natuurlijk in het niet bij bijvoorbeeld het aanstaand verscheiden van Ariël Sharon, premier van Israël. Ging niet ver in het verleden zijn grote tegenstrever Yasser Arafat het hoekje om, binnenkort kunnen zij handjes schudden in het na-leven en hartelijk lachen om al die jaren van onnodige strijd.

Nu kan ik er ook om lachen maar gisteravond laat lachte ik eventjes niet toen ik erachter kwam dat mijn sleutels nog op het (inmiddels afgesloten) werk lagen. Fijn moment om daar achter te komen: wanneer je voor de voordeur staat. Het was al een hectische dag waarop The Amsterdam Dungeon maar liefst vier van de minimaal zeven benodigde acteurs door diverse omstandigheden miste. Toch kwam alles op z'n pootjes terecht. Lopend snel even een hapje gegeten onderweg naar de Rocky Horror-repetities. Voor na die repetites stond nog een bezoekje aan een SPartijgenote op het program.

Ongelukkigerwijs werd er bij de buurvrouw die reservesleutels heeft van mijn woning niet open gedaan maar gelukkig kon ik ten lange leste bij buurvrouw Hetty op de bank crashen. Groot was toch mijn opluchting toen bleek dat de vermiste sleutelbos zich inderdaad op het werk bevond. Intussen bevond Ferdinand zich voor het eerst dit jaar op de Naschoolse Opvang en is hij wezen schaatsen met zijn leidsters en groepsgenoten. Op het Museumplein. Net als dinsdag.

Moet voortdurend vragen welke dag het is en naar de tijd van de dag informeren. Eigenlijk vind ik het tijd worden voor vakantie maar je hebt van die periodes dat je niet leeft maar wordt geleefd. Hoe goed je een en ander ook onder controle poogt te houden, de pogingen zijn vrijwel immer tot falen gedoemd. Nu niet zo somber maar lekker tijd doorbrengen met m'n zoon . Fijne avond!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Nel van Vliet.

dinsdag, januari 03, 2006

IJspret

IJspret

Weet iemand wat Wouter Bos nu eigenlijk wil? Op de laatste dag van 2005 zei hij nog het liefst met het CDA te willen regeren en in een interview met de Volksrant van gisteren zegt-ie dat er nog heel wat binnen het CDA moet gebeuren voordat hij met hen wil regeren. Denkt hij stemmen te winnen door om de twee dagen radicaal van mening te wisselen? Lijkt mij geen slimme zet.

Wel slim is het om in deze tijden om meer agenten te vragen. De Amsterdamse politie verzoekt versterking van het korps uit het oogpunt van terrorismebestrijding. Nooit was er geld voor meer mensen in het politie-blauw maar zeker weten nu wel. Wedje maken? Toch denk ik niet dat het nodig is aangezien de huidige bezetting voldoende bleek om er voor te zorgen dat er welgeteld nul terroristische aanslagen in Nederland zijn geweest in de afgelopen vijf jaar. Knap gedaan, politiekorpsen!

Ook knap vond ik het van mijn kinderen dat zij elkaar en zichzelf urenlang wisten te vermaken terwijl hun vader met andere zaken bezig was. Gezellig samen ontbeten en de aflevering van "Sprookjes" gezien met papa daarin.
Broer en zus haalden de schaatsen van zolder, oefenden de handstand en lazen ondermeer uit "Winnie de Poeh". Ze kraakten noten met een stratenmakers-hamer bij gebrek aan notenkraker en reorganiseerden de kleding aan de kapstok. Hun vader (ik dus) ruimde een keukenkastje uit en werkte de administratie bij. Veel werk zat in het bijwerken van de agenda en het nagenieten van de dag van gisteren...

Ook vandaag hebben wij genoten: het Museumplein was de lokatie waar vanmiddag deze vader onderuit ging op zijn welhaast antieke schaatsen en een zeker klein meisje het uitgierde van de pret terwijl zij rondschuifelde op haar dubbele glijers. Ferdinand draaide onwennig zijn rondjes op de bijna 30 jaar oude Noren van zijn pa. Lastig hoor, die lange ijzers wanneer je ijshockey-schaatsen gewend bent. Op de schaatsbaan kwamen wij zowaar Enzo nog tegen, een jongen uit de groep kinderen waar ik een kleine twee jaar mee heb mogen werken. Onlangs kwam ik ook al Roxanne tegen uit diezelfde groep. Grappig, niet?

Niet zo grappig als de nu al chaotische taferelen op de administratie van de zorgverzekeraars maar toch.