Relativeren

Relativeren

Googlewhack:
"prijs van medicijnen" dierenarts

"Kom je volgende zomervakantie weer mee als leider?" was de vraag."YES!" was de reaktie op mijn bevestigend antwoord. Errug fijn om te horen.
Toch was ik best ook wel streng naar de kinderen toe: "Volgens jou begon hij en volgens hem begon jij maar jullie stoppen NU en mij maakt het niet uit wie er later begint maar onthoud dat IK er een einde aan maak!" en "Als je nu niet netjes op je billen gaat zitten mag je dat op het strafbankje doen!"

Gisteren werd een weekje zomerkamp afgesloten met diverse optredens van kinderen en leiding. Een groepje kinderen dat ik onder mijn hoede mocht hebben op de naschoolse opvang waar ik tot voor kort werkte, won de eerste prijs. Ik was zo trots op ze! Maar ja, wat wil je ook? In de loop der jaren zijn ze een hecht team geworden. Zo is J de initiator, weet E de anderen enthousiast te krijgen en En het zootje bij elkaar te houden. Dreigt er ruzie te ontstaan dan heeft dat z'n weerslag op de bijzonder empathische T die vervolgens door En getroost wordt die dan met een beschuldigende blik de groep rondkijkt en twee of drie schuldigen aanwijst waarna hij met een schikkingsvoorstel komt waar ieder lid van de groep zich klakkeloos bij neerlegt. Machtig om dat proces mee te maken!

Het afscheidsetentje voor de groepsleiding en kampassistenten werd gehouden in Restaurant Pizzeria Papa Longo in de Amsterdamse De Clercqstraat. Volgend jaar zie ik de meesten van hen waarschijnlijk wel weer maar vooralsnog zal ik ze wel eventjes missen: Sigrit, Kai, Eva, Charmaine, Wendy, Amber, Merel, Ryan, Alice, Quinta en al die anderen.

Voor vandaag was een dagje rust ingepland met de televisie en m'n goudvissen als enig gezelschap doorheen de dag. Ik was alleen een beetje in verwarring over wat ik moest kijken: De begrafenis van Wim Duisenberg? De Canal Parade? De herdenking van het vallen van de bom op Hiroshima? Uiteindelijk heb ik maar een gezellig kijkschijfje gekeken: The Day After. Daarna kun je best wel weer aardig relativeren.

Ontslag

Ontslag

NIEUW! Binnenkort ook in Nederland: versoepeling van het ontslagrecht! Ontsla Uw werknemers binnen twee jaar na indiensttreding ZONDER opgaaf van reden! Profiteer van deze unieke mogelijkheid om het mensen onmogelijk te maken een bestaansbasis op te bouwen.

Eerdaags zou bovenstaande wervende tekst wellicht door onze overheid naar bedrijven en instellingen gestuurd kunnen worden. In Frankrijk is het nieuwe ontslagrecht inmiddels een feit.
De reden? Werkgevers zouden meer mensen in dienst nemen wanneer zij hen makkelijker kunnen ontslaan. 'Tuurlijk. En George junior knielt drie maal daags richting Mekka.

Al zolang ik mij kan herinneren probeer ik, in tegenstelling tot sommige niet nader te noemen regeringsleiders, te leven volgens het eenvoudige principe:"Wat gij niet wil dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet." Bijna evenlang vraag ik mij af waarom anderen dat niet doen. Kunt U het mij uitleggen? Bij jonge kinderen zit het er vaak al in. Het lijkt welhaast alsof sommige ouders hun kinderen leren niet alleen voor zichzelf op te komen maar vooral om anderen te laten zitten. "Hoezo, iemand helpen? Je moet alleen jezelf helpen!" Een vrij stupide instelling, mocht U het mij vragen, want zonder hulp heeft nog nooit iemand wat bereikt. Of kunt U mij beargumenteerd tegenspreken?

Vanmorgen was het ouder-ochtend op kamp. Diverse ouders viel het op dat het plezier niet alleen aan de kinderen was af te zien maar vooral eigenlijk van de begeleiders. Een fraai compliment, nietwaar?