Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, januari 28, 2005

Baan




Voelde mij eventjes Uma Thurman in haar vechtpartij tegen de Crazy 88 toen ik gisteravond kunstjes mocht uithalen met een heus (houten) samoerai oefenzwaard. Lachen!

Waar zo'n avondje sporten al niet goed voor is: werd vanochtend vrij helder wakker en heb op het einde van een prettige werkdag samen met m'n kind lekker lasagna gegeten. Heb mijzelf aan een rigoreus schema gezet om elke dag iets gedaan te hebben. Zo is het doel vanavond om alle benodigde telefoonnummers uit de agenda van 2004 over te zetten in die van 2005. Bovendien wil ik drie telefoontjes gepleegd hebben. Met dit schema hoop ik mijn achterstand in klussen in huis rond medio 2007 te hebben ingelopen. Op de lijst staat nog: 20 Kilo foto's sorteren en inplakken; 15 kilo papiermassa (administratief) verwerken; Plank kopen en ophangen ten gunste van m'n encyclopedie (aangeschaft zo'n anderhalf jaar voor de algemene intrede van internet!); verzameling stripboeken sorteren en completeren; zolder opruimen en vervolgens opknappen; studie SPW-3 afmaken; de voogdij over m'n zoon goed geregeld krijgen; de voogdij over m'n dochter(s) goed geregeld krijgen; een redelijk betaalde bijbaan vinden; verzamel-cd's maken van m'n mp3-collectie op de PC; m'n homepage afmaken, in eerste instantie de foto-pagina's; vier kilo aan geschreven aantekeningen verwerken; de opzet van m'n boek eindelijk afronden...en een hele hoop dingen staan er vast nog niet op maar dat komt vanzelf wel.


Inmiddels lijkt één der doelen in m'n leven bereikt: de baas wist mij te vertellen dat hij mij namens de stichting per 1 februari aanstaande een vaste aanstelling mag aanbieden. Tsjonge! Een vaste baan! Wie droomt daar nu niet van1?

donderdag, januari 27, 2005

Radicaal




"Hai lieve Eva! Vind je't leuk dat je dit weekend bij papa en Ferdinand komt logeren?"


-"Ja. Maar nu wil ik Ferdinand spreken."





Frans van Anraat, de Nederlander die wellicht het meest verdiende aan het wapengebruik van Saddam Hussein, is op vrije voeten gesteld. Nadat hij onder bescherming van de AIVD jarenlang een paar straten bij mij vandaan woonde werd hij eindelijk gearresteerd op 6 december vorig jaar. Nu is hij weer vrij. Speculaties over het waarom van zijn invrijheidsstelling kunnen nu beginnen...


Sowieso kloppen veel dingen in de wereld niet maar er zijn lichtpuntjes. Zo zijn de vier Britten die drie jaar lang zonder proces vastzaten op Guantanamo Bay vrijgelaten door Engelse justitie omdat men geen bewijzen kon vinden voor contacten tussen de vier en het terreurnetwerk van al-Qaida.


Nog een lichtpuntje is dat ik samen met m'n zoon in de tram kon genieten van een samen gevulde puntzak dropjes.
Dat deden wij in de tram, onderweg naar zijn beste vriend bij wie hij een paar uurtjes kon spelen vandaag. Ik kon hem brengen omdat ik een vrije dag had aangevraagd voor een entertainment-klusje vandaag. Dat ging niet door zodat ik onverwacht tijd kreeg voor m'n zoon én voor mezelf. Een heerlijke luxe. "Luxe" is een woord dat ik graag vaker gebruik.




Het nieuwe modewoord is "radicaliseren". Heeft U wel eens geradicaliseerd? Bent U wel eens geradicaliseerd of kent U geradicaliseerden? Ik zou bijna gaan radicaliseren. Al is het maar om mee te gaan in de trend...



Zo is er ook de trend ontstaan om te beweren dat alles zo duur is. In mijn optiek valt dat echter wel mee, hoor. Zo kun je bij de lokale snackbar naar het toilet voor slegs 0,50 cent! Bellen met Kwik-fit is volgens de abri-affiches echter nog goedkoper: 0,10 cent per minuut. Voor maar één cent kun je hun service-lijn maar liefst tien minuten lang bellen. Als dat niet goedkoop is...





Sommige mensen zijn onverbeterlijk: een brandweerwagen komt met flitsende zwaailichten en loeiende sirenes opdoemen in je achteruitkijkspiegeltje. Normale mensen zetten dan hun auto aan de kant. Zo niet deze mevrouw: zij rijdt langzaam door tot aan de stopstreep en blijft dan staan omdat het verkeerslicht op rood staat! Een auto passeert de hare via de stoep maar nog steeds valt het muntje niet. Ruim een minuut later dringt tot haar door wat al die mensen op straat toch wild naar haar gebaren en trekt zij rustig op om midden op het kruispunt weer stil te blijven staan.
Gelukkig kan de brandweerwagen er inmiddels langs en weet ik niet hoe lang mevrouw nog verbouwereerd is blijven staan want m'n leven ging verder. Strakjes mag ik mij fysiek uiten tijdens de Pencak Silat-les.
Wie of wat zal ik mentaal projecteren op de stootzak vanavond?





Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rudi Falkenhagen.