Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, juli 09, 2004

Max


Googlewhack!
spinaziepannekoek

En hier een speuractie van iemand met een probleem:

jongens liften strelen



Kent U dat gevoel? Het enige dat je wilt is liggen, de ogen sluiten
en je overgeven aan de goede zorgen van Morpheus...Ja jongens en meisjes: Terrebel is moe.

Moe van het schilderen, weggooien, sorteren en opruimen. Van het werken en van het plannen maken. Van emoties (Max is ziek en Ferdinand bleek niet thuis toen ik thuiskwam maar was bij een vriend aan het spelen) en slaaptekort...




Gisteren was de einde-seizoens-borrel op de naschoolse opvang waar ik werk. Verrassend veel ouders waren komen opdagen en er bleek niet voldoende wijn. Slegs genoeg voor een halve fles per ouder...;-) De kinderen vermaakten zich met de in elkaar gedraaide disco en gingen zich te buiten aan de chips, popcorn, frisdrank en dansen op "Heya"
van Outkast. Bij thuiskomst wachtte mij vriend Erwin die mij hielp met het schilderen van een laatste stukje muur en het ledigen van een kratje bier. En dat alles terwijl ik gistermorgen de laatste sessie fysiotherapie had doorstaan. Poe! Ferdinand had een logeerpartijtje achter de rug bij vriend Samer, een lid van "de bende van vier" waar ook de Ferman deel van uitmaakt. Donderdag na school ging hij spelen bij vriend Maurits, een ander lid van de onder de juffen roemruchte groepering. Voor de juffen namen de kids allen een bloempje mee die zij vanmorgen in twee grote boeketten overhandigden. Derhalve was oma met hem bij mij langsgeweest: van diverse ouders had ik bedankt-voor-de-goede-zorgen-boeketten mogen ontvangen. Twee bloemen eruit nam m'n zoon mee naar school met een etiketje eraan. Leuk idee, niet?

Vandaag was de laatste schooldag wat voor mij en m'n collega's betekende dat wij afscheid namen van een allervriendelijkste jongedame die na de schoolvakantie voortaan een andere NSO zal frequenteren. Spijtig.



En als U mij nu wilt exuseren: wij gaan eten, de plantjes van buurvrouw Angélique bewateren, Max uitlaten en het logeerbed voor Eva in orde maken. Bon soir!


Week-overzicht van niet-geplande ontmoetingen:
Vriendin Charlotte, schoolvader Ronald, collega Trudy,
buurvrouw Suzan, vriendin Lucia, schoolvader Gijs, buurman Leon,
buurman Saron, buurvrouw Angelique

woensdag, juli 07, 2004

Justitie



Als de baby ongewenst is, verdrink je het kind gewoon. Omdat in jouw cultuur ongehuwd zwanger raken een schande is legt de rechtbank je een straf op van zes maanden voorwaardelijk. Vermoord je nog een baby dan pas moet je daadwerkelijk de cel in. Streng, hoor! Natuurlijk kun je ook de pil slikken, condooms gebruiken of een andere methode van anti-conceptie gebruiken. Maar waarom zou je?



Ontving een brief van het Ministerie van Justitie. Schrikken, natuurlijk. Onterecht na later bleek. Het was slegs een reaktie op mijn e-mail van 21 juni jl. waarin ik om opheldering vroeg van de wet op de identieficatieplicht per 1 januari 2005. G.N. Roes, de Directeur Wetgeving van het Ministerie verwijst namens de minister in de brief naar kamerstukken 28 017, op te vragen via http://www.overheid.nl. Officiële publicaties.



Zou't dan toch werken?
In dit blog wordt aandacht besteed aan de situatie in Sudan
en niet veel later wordt het bericht overgenomen door het 8 uur journaal! Natuurlijk is het toeval maar dat wil niet zeggen dat U het niet hoeft na te laten om te storten op Giro 555...
(Alweer via Janinel)



Gisteravond kwam een vriendin van buurvrouw Angélique, Monique, informeren naar de huidige verblijfplaats van de kersverse doctorandus.
Vlak ervoor was buurvrouw Johanna langsgeweest om Ferdinand welterusten te wensen. Zij had echter geen tijd om te wachten tot bedtijd.





De dag van vandaag duurde maar en duurde maar. Uiteindelijk kon ik ontsnappen om vlug huiswaarts te keren en mijn tijd spenderen aan een kleine verbouwing die achteraf gezien iets minder klein bleek dan was te voorzien. Maar goed, we gaan stug door. Hasta manana!