Wanneer mensen tegen anderen schreeuwen en hen uitschelden is dat puur een uiting van frustratie. Het betekent ook dat de argumenten op zijn. Kijk maar op sociale media: zodra iemand een goed beargumenteerd weerwoord uit tegenover een racist dan begint die ander te 'schreeuwen' door in de reactie overdadig veel uitroeptekens te gebruiken. Meestal duurt het dan niet lang voor het schelden begint. 'Pathetisch', 'kortzichtig' of 'intolerant' ben je wanneer de racist in kwestie de middelbare school heeft afgemaakt en 'een [censuur]!', 'een [censuur] of: 'Weet je moeder wel dat ze een [censuur] op de wereld heeft gezet!?' is de reactie in alle overige gevallen. Combinaties zijn ook mogelijk.
Maar zonder uitzondering weet de racist nu dat hij (of zij: opvallend veel vrouwen vallen voor de retoriek van populisten) het twistgesprek 'verloren' heeft. Opeens dringt het besef door dat de favoriete populist (een columnist, een presentator, een politicus, een 'journalist') jarenlang gelogen heeft. Het is het besef dat men met open ogen in de polariserende praatjes is getuind dat de uiting van onvrede veroorzaakt. Wordt u dus ooit uitgescholden (al dan niet door een racist) weet dan dat hij of zij in feite zichzelf voor het hoofd slaat met de gedachte: 'Hoe kon ik zo stom zijn!?' Hoewel men eigenlijk 'dom' bedoeld maar soit.
Het opzettelijk en doelbewust beledigen van (groepen) mensen wordt abusievelijk ook wel eens 'vrijheid van meningsuiting' genoemd. Voor mensen die zich gedragen alsof zij laagopgeleid zijn: 'Ik mag toch sekur wel zelluf zegguh wat ik wil!!'
Zelf vind ik het als een ziekte klinken: 'Ik heb Vrijheid van Meningsuiting!' Of 'Ik heb #VVMU!' zoals het tegenwoordig op Twitter klinkt.
Wie vrijheid van meningsuiting omarmt mag natuurlijk niet klagen wanneer een ander gebruik maakt van de vrijheid daar tegen te ageren. Het zijn vooral mensen die denken dat vrijheid van meningsuiting gelijk staat aan vrijheid van belediging die het hardste klagen dat mensen negatief reageren wanneer zij worden beledigd. Terwijl het zo eenvoudig is: wanneer je niet wilt dat iemand boos wordt, hou dan je beledigende opmerking voor je.
In Nederland kennen wij een volledige vrijheid van meningsuiting. Met uitzondering van deze meningen:
'Ik vind de koning een...'
'Die racist vind ik een racist'
'Israël onderdrukt de Palestijnen'
'Die dikke mevrouw is dik'
'PVV-stemmers zijn dom'
'Ik vind die politie agent een...'
'Ik vind Gordon een zwaar overgewaardeerd artiest'
In alle gevallen is het overigens prima om exact het tegenovergestelde te beweren. Dat maakt het onderscheid natuurlijk hypocriet.
Over politie agenten gesproken: wat mag je wel en niet zeggen tegen oom (of tante) agent? Hier een zestal zaken waarop u mag gokken wanneer de rechter oordeelde of het wel of niet strafbaar was. Ik had er drie van de zes goed. Veel succes!
http://www.rtlnieuws.nl/editienl/wat-mag-je-wel-en-niet-zeggen-tegen-oom-agent
De filosoof John Stuart Mill vond dat Vrijheid van Meningsuiting ophoudt bij het opzettelijk beledigen van mensen en groepen mensen. En wat vindt u:
hoort beledigen bij vrijheid van meningsuiting? Mag iedereen altijd alles zeggen? En wat zijn uw argumenten daarvoor? Ik ben erg benieuwd naar uw reacties!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op
de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen
mijn Fan pagina leuk vinden.
Posts
