Het maakt uit hoe je over stress denkt

Wanneer dit stukje het wereldwijde web op gaat zit ik nog op een stembureau als stembureaulid, vanwege de gemeenteraadsverkiezingen. In Amsterdam wordt er ook gestemd over de bestuursraden die de deelraden gaan vervangen.

Gisteren ging ik vroeg naar bed omdat ik reeds zes uur des morgens op het stadsdeelkantoor werd verwacht. Eerder op de dag lunchte ik bij mijn moeder die tegenover mij haar hart luchtte. Later kreeg ik bezoek van buurvrouw Beppie die bij mij haar hart luchtte en even daarvoor had ik bezoek van buurvrouw Angélique die bij mij haar hart luchtte. Toen ik vroeg in de avond zelf mensen belde om mijn hart te luchten (ja, ook ik heb daar wel eens behoefte aan), bleken van de drie mensen die ik belde er drie 'geen tijd' voor mij te hebben.

Zelf leefde ik altijd met het idee dat je voor een vriend of familielid altijd tijd maakt. Maar goed, ik zal wel ouderwets zijn. Het zij zo. Maar ook al is het blijkbaar niet meer hip om naar mensen te luisteren, toch noem ik mijzelf modern als het gaat om mijn aanwezigheid op Twitter.

Boek nummer 7 van dit jaar is Het Kleine Twitter Handboek: een handzaam boekje van Tim Collins. Eigenlijk bedoeld voor startende twitteraars maar ook gevorderden halen er nuttige tips uit. Met hier en daar een echt goeie grap.

Het is bijna grappig: wij werken hard omdat wij geld willen hebben zodat wij uiteindelijk (inmiddels bejaard, krakkemikkig en teleurgesteld) onbekommerd kunnen leven en spelen. Maar waarom zouden wij daar niet vandaag mee beginnen? Door werk te zoeken dat wij leuk vinden om te doen bijvoorbeeld. En niet door iets te doen met tegenzin 'omdat dat nu eenmaal goed verdient.' En als die perfecte baan niet bestaat? Nou, wat let je om die zelf te creëren? Je hebt geld nodig voor vakantie? Die vakantie heb je nodig om even bij te komen van een stressvolle baan. Als je die vervelende baan niet meer hebt, heb je die vakantie ook niet meer nodig; elke dag voelt dan als vakantie!

Ja maar, u wilt de auto kunnen betalen. Vraagt u zichzelf eens even af waar u die auto het meest voor gebruikt. Juist, om mee op het werk te komen! Met werk dichter bij huis of zelf gecreëerd werk thuis vervalt de behoefte aan een auto! Bijkomend voordeel: minder druk op het milieu. Maar boodschappen dan? Die haalt u voortaan met de fiets: dat is goedkoper, elimineert de stress van het zoeken naar een parkeerplaats en laat u nadenken over wat u écht nodig heeft want fietstassen kunt u niet onbeperkt vol stouwen. Bijkomend voordeel: u hoeft niet meer die paar tientjes per maand te betalen om een paar keer per week rondjes te trappen zonder vooruit te komen in de sportschool en zult geld over houden omdat u niet meer voedsel hoeft weg te gooien dat u eigenlijk alleen maar kocht omdat het in de aanbieding was!

Maar is stress zo slecht dan? Zeker niet. Sterker nog: stress kan heel gezond zijn. Mits wij stress zien als een hulpmiddel en niet langer beschouwen als een ongewenste ziekte. Beeld u zich eens in dat dankzij stress u beter geschikt raakt om uit een situatie te ontsnappen en dat verschillende stofjes die door stress vrij komen uw hart gezond helpen houden. Natuurlijk mag u zich zorgen maken over situaties en gebeurtenissen maar zie stress nu eens als bondgenoot en niet als vijand. Misschien wel een ultiem voorbeeld van 'omdenken'. Kelly McGonical spreekt hierover tijdens een zogenoemde 'Ted Talk': http://www.ted.com/talks/kelly_mcgonigal_how_to_make_stress_your_friend (Engels)

Natuurlijk hoeft u zich niet aan al deze punten te houden (ik doe dat zelf ook niet volledig) maar het kan geen kwaad om even bewust te zijn van waarom u de dingen doet die u doet. Toch?

In de serie 'Onbekende helden' vandaag Sir Clive Sinclair, uitvinder van de zakrekenmachine, het digitale polshorloge en de eerste computer voor de consumentenmarkt: http://nl.wikipedia.org/wiki/Clive_Sinclair

Stem op mij want zij liggen stil en wij liggen krom!

'Baalt u er ook zo van dat buitenlanders er wél van profiteren en goudeerlijke hardwerkende Hollanders niet? Vindt u het ook oneerlijk dat mensen die nota bene minder belasting betalen dan u gratis krijgen waar u voor moet betalen? Zij hoeven alleen maar lui op hun rug te liggen om ervan te genieten en wij werken ons krom voor een klein beetje! Ik doe er wat aan! Stem op mij want zij liggen stil en wij liggen krom! Dat is oneerlijk en de huidige regering doet er niets aan! Daarom: stem op mij voor meer uren zon!'

Natuurlijk heeft u een bloedhekel aan buitenlanders die te lui zijn om te werken en onze baantjes inpikken! Behalve als het om schattige Poolse hoertjes meisjes gaat die ons in hun beste Nederlands met überschattig Oostblok accent te woord staan in de Burger King. Toch?

'Dus wie het meeste aan belasting betaalt heeft de belangrijkste stem en dat heet 'democratie'?' -'Nee, natuurlijk niet! In een democratie telt de wens van de meerderheid.' 'Maar een grote minderheid van de bevolking betaalt het meeste aan belasting. Sterker nog: ongeveer 90% van de Nederlandse bevolking ontvangt zorg-, kinder -, en/of huurtoeslag en verreweg de meeste huiseigenaren laten toe dat feitelijk een bank hun huis bezit. Vindt u nu nog steeds dat uw mening het zwaarste moet wegen 'omdat u veel belasting betaalt?' -'Nou, eh... '

Eric van der Burg (VVD, Amsterdam) preekt - net als veel van zijn collega politici - het liefst voor eigen parochie. De meeste mensen die naar hem luisteren spreken hem niet tegen. Ofwel omdat zij dat - uit angst voor het verlies van hun positie binnen de politieke partij - niet durven, dan wel omdat zij als toehoorders zijn uitgenodigd omdat zij het sowieso al met hem eens zijn. Via de televisie kun je namelijk heel wat kiezers over de streep trekken wanneer je een zaal vol ja-knikkers laat zien. Wie burgers laat zien dat je best kritisch mag zijn (bijvoorbeeld door in discussie te gaan met politieke tegenstanders) geeft het signaal af dat er getwijfeld mag worden aan hun woorden.

Zie hier meteen de reden waarom Geert Wilders (oprichter, voorzitter én enig lid van de 'democratische' PVV) debatten zoveel mogelijk probeert te vermijden; opvallend vaak - als hij al heeft toegezegd te komen praten met politieke tegenstanders - belt hij op het laatste moment af 'want de beveiliging is niet in orde' of omdat hij was 'vergeten' dat hij diezelfde dag moest spreken voor rechts nationalisten in Wisconsin of plotseling problemen heeft met zijn gezondheid en het van de dokter rustig aan moet doen.

De  reden dus waarom veel politici de discussie niet aangaan in een zaal, via TV of radio of via Twitter is heel eenvoudig: hun uitspraken houden geen stand wanneer zij die met argumenten* moeten onderbouwen.

Speciaal voor hen die nu nog twijfelen op wie te stemmen aankomende woensdag, hier nog een soort van stemwijzer.

* (Speciaal voor PVV-stemmers) Moeilijk woord. Betekent dat je niet zomaar iets roept maar eerst nadenkt. 'Ik hep zelluf in de Telegraav gelese dat Geert dat zij dus ut is so!' telt niet als nadenken. Overigens: in verreweg de meeste Nederlandse gemeentes doet de PVV niet mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Dat bijna de helft van iedereen die PVV wil stemmen dat niet weet doet niet ter zake. Echt niet.
http://www.bnr.nl/radio/bnr-campagne/463402-1403/bijna-helft-pvv-stemmers-weet-niet-dat-partij-niet-meedoet

Tot slot een literaire herinnering voor hen die helemaal blij worden bij het idee dat er politieke partijen zijn die nóg verder willen inbreken op onze privacy:

(Voor wie de lettertjes te klein zijn: '1984 isn't an instruction manual')
En het bewijs dat van Kooten & De Bie hun tijd ver vooruit waren: