Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, december 04, 2013

Gelden regels voor iedereen of zijn er uitzonderingen?

Marechaussee pakt man in akker met amfetamine
Handig spul, dat XTC! Je kunt er zelfs mannen mee pakken. Dus wég met cameratoezicht en kom maar op met die pillen!

Man slaat agent met krukken 
Erg wreed: loopt een agent al op krukken, wordt-ie nog geslagen óók!

Krantenkoppen zijn vaak hilarisch en dat komt goed uit want ik hou wel van een potje lachen.
Gisteravond lekker een potje staan strijken met een nieuwe strijkbout omdat de vorige de geest had gegeven. Intussen kijkend naar een James Bond film, mijn kasboek bijwerkend, de gemeente Amsterdam vragend waarom zij én duurzaam willen handelen én gemotoriseerde bladblazers willen handhaven (zie: http://vragen.blogspot.nl/2013/12/bladblazers-vervolg.html) en weer wat zitten redigeren aan mijn steeds duidelijker wordende roman. Voor mij is dat een rustige avond terwijl anderen het druk hebben bij de helft van wat ik doe. Wat veel is voor de één is weinig voor de ander.

In Amsterdam is het aantal betaalbare huurwoningen in korte tijd gehalveerd dankzij het overheidsbeleid dat 'scheefgroei' moet tegengaan. Het gevolg is dat 'arme mensen' (Volgens de VVD elke burger die minder dan 45.000 euro per jaar op de rekening gestort krijgt) niet meer in de hoofdstad kunnen wonen. Nog maar een paar decennia dan wordt Amsterdam nog uitsluitend bewoond door de jetset en de politieke elite. Soms begrijp ik de politiek niet... 

Toen een paar jaar geleden de VVD voorstelde dat mensen die een Bijstandsuitkering 'genieten' (verreweg de meeste mensen die de allerlaagste uitkering ontvangen doen dat niet omdat zij dat zo leuk vinden) verplicht vrijwilligerswerk moeten doen 'om iets terug te doen voor de maatschappij', sprak de PVDA daar schande van. Het zou zelfs rieken naar slavernij! Inmiddels zijn wij een paar jaar verder en stelt staatssecretaris Jetta Klijnsma van diezelfde PvdA voor dat mensen met een uitkering verplicht vrijwilligerswerk moeten doen.

Maar waarom wil zij niet bedrijven verplichten om uitkeringstrekkers een volwaardige baan aan te bieden? Is dat alleen omdat de VVD dat niet leuk zou vinden of is het aanpakken van bijstandsmoeders gewoon leuker dan het aanpakken van bedrijven als Philips en Unilever die mensen geen vaste banen meer geven? Ook gemeentes geven al lang niet meer het goede voorbeeld door geen banen aan te bieden maar 'werkervaringsplekken'. Met ander woorden: door mensen te verplichten gratis voor hen te werken is de overheid weer hard bezig met het herinvoeren van de slavernij. Als voorbeeld even de bedrijven die mensen 'overnemen' van de sociale werkplaatsen; zij doen hetzelfde werk als mensen zónder beperking maar mogen onder het minimumloon worden uitbetaald 'omdat zij gehandicapt zijn'.

U vindt discriminatie natuurlijk ook verschrikkelijk en vindt bijvoorbeeld dat gehandicapte mensen ook gewoon mensen zijn en niet anders behandeld dienen te worden dan mensen zonder handicap. Welnu, ik stond ooit in kostuum om met mensen op de foto te gaan en omdat het behoorlijk druk was mocht elke bezoeker één keer op de foto. Een meneer in een rolstoel wilde voor een tweede keer met mij op de foto en ik zei er wat van. Maar zowel de fotograaf als de baas zeiden: 'Ach, laat die man toch. Zie je niet dat hij in een rolstoel zit?' Verschrikkelijk! Alsof rolstoelers per definitie zielig zijn! Nee! Ook mensen in een rolstoel kunnen aardig zijn of zich enorm asociaal gedragen. Deze meneer bewees dat, in mijn ogen.

Wat vindt u: gelden regels en wetten voor iedereen of moeten er uitzonderingen worden gemaakt voor gehandicapten en PVV-stemmers die vinden dat overtredingen harder bestraft moeten worden tenzij zij die zelf begaan?

dinsdag, december 03, 2013

Is de ene angst 'erger' dan de andere?

Moest u ook zo lachen toen u las dat tankopslagbedrijf Odfjell een 'enorme boete' moest betalen wegens nalatigheid waarbij de levens van honderden mensen op het spel zijn gezet met als enig doel het behalen van meer netto winst? Die boete is namelijk uiteindelijk vastgelegd op 'maar liefst' 3 miljoen euro. Dat is 0.025 procent van de jaaromzet. Nou, daar zal men vast wel van schrikken! Als u jaarlijks 8,75 euro zou moeten betalen als boete voor het wekelijks illegaal dumpen van uw huishoudafval terwijl u 35.000 euro per jaar aan salaris ontvangt zult u dat voortaan ook uit uw hoofd laten, toch? U wilt toch zeker niet arm worden?

Maar liefst 7,6% van de Nederlandse bevolking zou 'arm' zijn en volgens de geldende criteria zit ik in die groep. Toch voel ik mij rijk. Met een inmiddels volwassen zoon thuis die lekker in zijn vel zit, met dochters die gezond zijn en houden van hun ouders en - ondanks de ruzies die zusjes nu eenmaal vaak hebben - van elkaar. Om nog maar te zwijgen over mijn moeder die mij altijd steunt, zelfs als zij het niet eens is met de beslissingen die ik neem. En dan zijn er nog fijne vrienden en natuurlijk mijn aanstaande echtgenote. Vanmorgen kwamen haar moeder en diens vriend een bakkie doen bij mij en maakten meteen mijn tuintje winter klaar en zorgden voor meer ruimte in mijn woonkamer door mijn oude PC mee te nemen. Ik heb daar in zes jaar tijd menig mailtje mee verzonden!

Afgelopen maand verzond ik 148 mailtjes en ontving ik er 1748. Verder stonden er 69 items in mijn agenda voor een totaal aantal uren van 163. Vergeleken met vorige maand gaat dat dus de goede kant op; ik doe het steeds rustiger aan!  Maar eigenlijk zijn statistieken natuurlijk nauwelijks meer dan conversatiemateriaal op feestjes...

Je bent op een feestje en praat over de dingen die je zoal bezighouden. Opeens zegt iemand: 'Mijn partner wordt uitgezonden naar Syrië.' Spontaan vallen de gesprekken stil en je ziet mensen denken: 'Shit! En ik maar zielig doen omdat mijn goudvis ziek is.' Natuurlijk, elk probleem is een probleem maar maandenlang bang zijn voor rondvliegende granaatscherven is toch van een iets andere orde dan een uurtje wakker liggen bij de vraag: 'Hoe vertel ik mijn kind dat de goudvis is overleden?' 

Met dat bang zijn bedoel ik niet het bang zijn dat mensen hebben als ze in Amsterdam zijn: 'Stel je voor dat er nu een terroristische aanslag komt!?' De kans dat je op je fiets rijdt en wordt doodgereden door een dronken of bellende automobilist is vele malen groter. Sterker nog: je hebt twintig maal meer kans om te worden omgebracht door een familielid. Maar toch zijn wij niet bang voor die ene gekke oom of een doorgedraaide oma maar wel voor wildvreemden. Terwijl zelfs de kans dat wij door eigen hand omkomen groter is dan de kans te worden vermoord door familie. Toch zijn wij niet bang voor onszelf.

Als extraatje nog even een foto van de taart die mijn vriendin voor mijn zoon zijn 18e verjaardag had gemaakt, vorige week...