Ladies, are you real?

A friend of mine once transferred money to a nice lady who contacted him and said she had always been looking for a nice, mature Dutch man, willing to marry a sweet Romanian woman of 25. She was 'saving to come over' and 'only needed a few hundred euros more'. Apparantly my friend was unaware he wasn't chatting with a nice Romanian lady, but probably with some male student, working for some ugly and middle aged Russian conman. I told my friend about one of the giveaways: real women don't have perfect round breasts that are identical to eachother and are obviously not grown but bought. 

A rather large part of all internetdata seems to be occupied by pretty, young ladies who all seem to long for an intimate relationship with desperate older men. As long as there's only a small percentage of men desperate enough, these cons will exist.

You find those 'ladies' on dating apps, social media and more and more often they send innocent men 'accidentally' a text message that was supposed to be for a businessman they had just met and who wrote his phonenumber on a napkin. They apologize, start chatting with their victim and before you know it, he buys shares in a non-existing company, falls for a pyramid-scheme, pays money for a plane ticket for a non-existing person or some other con. 

Here's a question for ladies reading this: if you really want people to like you for your humour and intellect, are 'Humour' and 'Intellect' the names you give your breasts?

If not, why are you 'showing off the goods' if you claim you just want a decent conversation, perhaps even about sexism?

Do you also receive a couple of friendship requests a week from ladies like these? And how do you deal with them? They usually just started their social media account, no education or anything real mentioned, only post selfies and have the number for a 'private' WhatsApp group in their bio. 

"I'm a young blond from a small town. 1.69m on bare feet, 1.78m on heels and 1.10m if you're nice to me."

And ladies, please, if you are real, don't blow up your lips, booty or boobs. Unless you're not interested in an actual nice guy, but only want to be intimate with guys who like their blow up dolls to clean themselves. Simply think how your implants will look like twenty years from now. Okay? Is that really the look you're going for?

Don't worry, you won't get a social media ban for sharing this picture of Donatella Versace. We're not allowed to share pictures of bare breasts (unless they're male, of course. D'oh!) but there's no rule against sharing pictures of expensive pieces of plastic.

'Yes, but if I want to show my butt, labia and cleavage, that's my right! Any man who then stares at them is just a sexist pig!' 'And if a man shows you his penis through some thin trousers and you stare at it?' 'That's totally different!'

Just out of curiosity: why do some men do the same as some women and send unsuspecting people pictures proving how big their...er...brains are?

(And why are their jogging pants always light grey?)

Want to read (more of) my short stories? My author page: Terrence Weijnschenk at Amazon

A donation (click) is much appreciated:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

Gevoelens, niets meer dan gevoelens

Misschien heb ik het al eens eerder geschreven maar ik vind mensen - ja, mijzelf ook - raar. Zo willen wij dat onze partners (en het liefst ook al onze vrienden, buren, collega's...) ons altijd en volkomen begrijpen. Terwijl wij vaak onszelf niet eens begrijpen! Net als u heb ook ik wel eens gehandeld en iets gedaan of gezegd vanuit emotie, vanuit instinct of vanuit gewoonte.

Als wij onszelf niet eens begrijpen, waarom vragen wij dan wel van onze partner ons te begrijpen?

============================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

===========================

Er zijn mensen die direct een relatie verbreken zodra zij zich door iemand onbegrepen voelen. Ook zijn er mensen die daarbij de schouders ophalen en gewoon accepteren dat het heel normaal is om af en toe onbegrepen te worden. 

Zelf voel ik mij een paar keer per dag onbegrepen. Met hoe meer mensen ik omgang heb op een dag, hoe vaker er momenten zijn dat ik mij onbegrepen voel. Logisch lijkt mij, want communiceren is ontzettend moeilijk. Zo praten mensen zelden over wat zij voelen. Niet alleen omdat het moeilijk is gevoelens onder woorden te brengen maar ook omdat veel van ons ooit geleerd is dat gevoelens tonen kan worden gezien als teken van zwakte. Terwijl het juist ontzettend sterk is als je over je gevoelens durft te praten. Ik durf het zelden, bijvoorbeeld. 

Acteurs gebruiken een truc om gevoelens te tonen: zij beelden zich in dat wat in het script staat echt is.

Dat kunnen wij natuurlijk ook in een gesprek doen: onze gevoelens niet wegdrukken wanneer wij aan iets denken en hopen dat het onze (gespreks)partner opvalt dat onze gevoels echt zijn. Idealiter dat die partner dan rekening houdt met die gevoelens van ons.

In een conversatie waarin juist gevoelens belangrijk zijn, deel ik graag die van mij. Al is het maar omdat dat wel zo praktisch is: hoe kun je van je gesprekspartner verlangen rekening te houden met je gevoelens wanneer je weigert die te delen?

Lastige vraag, niet? Beetje in de categorie: 'Als je vindt dat 'zij' zich aan 'onze waarden en normen!' moeten houden, noem eens drie waarden en twee normen en benoem het verschil tussen een waarde en een norm.'

Sommige dingen zijn nu eenmaal onmogelijk maar ik blijf hopen dat het normaal wordt om op een dag je gevoelens te kunnen uiten. Is het niet tegenover een collega, dan op z'n minst tegenover een geliefde.