Hij: Wat?
Zij: Dat je zegt wat je bedoelt
Hij: Waarom vind je dat verwarrend?
Zij: Hoe weet ik dan wat je bedoelt en weet je wat mijn moeder mij gisteren vertelde?
Hij: Omdat ik zeg wat ik bedoel. En nee, ik weet niet wat jouw moeder jou gisteren vertelde. Dat weet ik pas als jij mij dat vertelt.
Zij: Dat bedoel ik nou! Verwarrend!
Het is echt waar: de hersens van mannen werken anders dan die van vrouwen. Althans, in mijn ervaring.
Hoe ervaart u een (eventueel) verschil in manier van denken tussen man en vrouw? En heeft u voorbeelden? De leukste krijgt een eervolle vermelding in mijn volgende weekoverzicht.
Maandag werkte ik met een collega aan verbetering van het voorraadbeheer systeem van de brouwerij waar ik werk. Toch best handig wanneer een klant belt voor een bestelling en je hoeft niet fysiek de dozen bier in het magazijn te tellen en de klant terug te bellen met de vraag: 'Van het bier waar u negen dozen van wilt hebben wij er zes in voorraad, mag ik u interesseren in drie dozen van één van onze zeventien andere biersoorten?' De Molen van Sloten stond er weer mooi bij deze dag:
Thuis even snel een hapje eten geregeld voor mijzelf, een kat en een goudvis terwijl ik door de nieuwe berichten per whatsapp, sms en e-mail ging ten behoeve van de bijeenkomst die avond.
Het werd een machtig interessante avond in onze Loge. In principe (wij zijn ook maar mensen dus het gebeurt wel eens spontaan) doen wij niet aan discussiëren (waarbij het gaat om de ander te overtuigen van het eigen gelijk) maar aan compareren (waarbij je - zonder oordeel te vellen - je gedachtes over aan onderwerp naast elkaar legt en op die manier wel eens nieuw inzicht verwerft). De 'Circle of Influence' van Simon Covey kwam voorbij maar ook het 'Serenity Prayer'. Was lollig!
Net als de naborrel waar ik de aanwezige Broeders trakteerde op een drankje in het kader van mijn 50ste verjaardag die ik onlangs op mijn 52ste vierde.
Op de weg terug naar huis kwam ik rond elf uur een vriendin tegen van de vriend met wie ik recent onze verjaarsviering deelde. Zij en ik blijken volgens Facebook 37 gemeenschappelijke kennissen te hebben.
Uiteindelijk keurig iets na middernacht mijzelf de slaapkamer in gesleept. Best wel een beetje moe.
Dinsdag ruw gewekt door mensen die een hoogwerker bedienden, recht voor mijn deur.
Blijkbaar zijn er werkzaamheden aan het dak maar is de woningcorporatie 'vergeten' de bewoners in te lichten. Die vonden het al raar dat borden aangaven dat zij vier weken lang hun auto's niet in de straat mogen parkeren.
Flink aan het schrijven gegaan: een verslag van de bijeenkomst van maandag, aantekeningen uitwerken voor blogstukjes en verhalen, verhalenbundel redigeren, lolcats bedenken. Voor de lunch: pannekoeken (zonder tussen-n vind ik. Je bakt toch in één pan?) met spek en stroop!
Ik werd gebeld: of ik eerdaags wil kennismaken met het secretariaat van een stichting waar ik wellicht part-time (betaald!) mag komen werken. Gelukkig heb ik het niet erg druk in mijn leven.
Wat er ook gebeurt in mijn leven, ik blijf mij er iets van aantrekken van wat er in de rest van de wereld aan de hand is. Onlusten in Haïti (klik), ruim 20 doden bij protesten in West-Papua (klik), het faillissement van Thomas Cook (klik), een VVD-kamerlid die de wet heeft overtreden (klik), gletsjers die verdwijnen door de veel te snelle opwarming van de Aarde (klik), de president van Amerika die wegens leugens en bedrog wellicht wordt afgezet en de premier van Engeland die wegens leugens en bedrog wellicht wordt afgezet, et cetera.
Omdat ik rust pak wanneer het kan deed ik een kort middagdutje. Ook u gun ik rust. Daarom:
Lekker niet, even niets?
's Avonds kwam een vriend eten. En hij nam het eten mee, ook nog! Kletsen, filosoferen...gewoon hartstikke gezellig. Tegen een uurtje of drie 's nachts maar eens gaan slapen.
Woensdag sprak ik maar twee buurvrouwen en draaide een was, werkte wat als Secretaris en aan mijn volgende verhalenbundel. Ook nam ik de tijd om te reageren op enkele tientallen van de ruim honderd ontvangen felicitaties voor mijn verjaardag, twee weken eerder. Op allemaal individueel reageren lijkt teveel op werk. Sorry.
's Avonds at ik bij een vriend en onderweg kwam ik langs deze gracht:
Samen zagen wij de Beatles Special bij De Wereld Draait Door. Zo kijk ik ook nog eens tv! Tijdens het strijken thuis, later die avond keek ik hoe de president van Amerika weer leugens verkondigde en valse informatie verspreidde terwijl er hem een afzettingsprocedure boven het hoofd hangt.
Hij had een buitenlandse mogendheid gedreigd eerder toegezegde steun te onthouden als dat land niet leugens over zijn grootste politieke rivaal de wereld in zou helpen. Bovendien heeft hij zijn dochter en zijn schoonzoon hoge posities in zijn regering gegeven. En verdient hij nog steeds geld aan het verhuren van kamers in zijn hotels en golfbanen. Die hij zelfs aan zijn eigen lijfwachten verhuurt wanneer die hem beschermen terwijl hij daar zelf vergadert en zo. Ook dat schijnt niet te mogen. Goh.
Donderdag overkwam mij iets wat nooit eerder gebeurd was: een jongedame stond voor mij op in de bus. Zij zag mij strompelen (omdat ik last had van mijn linkerbeen. Overgehouden aan het plaatsen van een nieuwe heup en bij vochtig, heiïg weer heb ik wel eens last)
Het was een beetje rare dag op het werk. Mocht verder gaan met het inwerken van mijn nieuwe assistent en het op weg helpen in onze systemen van onze nieuwe part time office manager. Leuk, al dat lesgeven maar mijn eigenlijke werk kwam flink onder druk te staan. Had niet eens tijd voor een paar privé-dingetjes tussendoor! ;-)
Dus met een collega maar rustig buiten de deur de lunch genoten. Gewoon, om er even uit te zijn. Bovendien kon ik toen zonder druk reageren op een paar berichten die ik ontvangen had.
's Avonds stond er voor mij een afspraak gepland maar die ging niet door. Daardoor tijd voor klusjes die waren blijven liggen zoals het uploaden van foto-albums van mijn computer naar de 'cloud' (lees: Facebook en Flickr), het uitwerken van een verslag, het beantwoorden van een paar e-mails en thee drinken met een buurvrouw.
De chocoladereep die wij deelden was in een mum van tijd soldaat gemaakt.
Vrijdag kletste ik onderweg naar de bushalte even met mijn kapper. Omdat ik deze dag niemand hoefde in te werken (oké, een collega uitleggen dat als je een document per e-mail verstuurt dat je dan niet het origineel kwijt bent en dat de vraag 'Is die ene betaling al binnen?' te weinig informatie verschaft om de vraag te beantwoorden tel ik even niet mee. Dat soort dingen zijn dagelijkse praktijk in het bedrijf waar ik werk.) kon ik voorkomen dat de werkachterstand zou oplopen. Bovendien mocht ik een vers experiment proeven.
Fijn!
Ook fijn is dat in het nieuws diverse zaken spelen waaruit blijkt dat er momenteel geen echte crisis bezig is in Nederland. 'De overheid wil wat doen aan het klimaatbeleid! Ze willen dus de auto afpakken van de hardwerkende Nederlander en dat doen ze door de maximumsnelheid op sommige wegen met maar liefst 10 kilometer per uur te verlagen!' Experts bogen zich over de vraag wat dat betekent. Hier (klik) hun bevindingen.
'De minister wil meisjes bun Barbie en jongens hun autootjes afpakken!' Ook dat is nepnieuws. Minister van Engelshoven wil dat speelgoedwinkels onderzoeken of het mogelijk is om speelgoed aan te prijzen zonder onderscheid te maken tussen specifiek 'jongens'- of 'meisjes'-speelgoed en dat wij daarmee kijken naar Frankrijk waar een proef van enkele maanden is gestart. Dus 'Frankrijk verbiedt genderspecifiek speelgoed!' en 'De minister wil dat ook!' is doodgewoon onzin. Maar vertel dat maar aan mensen die afgaan op spectaculaire krantenkoppen waar zelfs het Jeugdjournaal (klik) aan meedoet. Best vermakelijk vind ik om de 'discussies' te volgen over van welke mug er dit keer een olifant gemaakt moet worden. Zo heeft ieder z'n hobby's.
Thuis even een klein hapje gegeten en mijn huisdieren gevoederd. Hoefde de kat niet veel te verschaffen want die had zelf al wat geregeld.
Even opfrissen en dooooooorrrr. Naar een avond verhalen vertellen en de verjaardag van een vriendin op de betreffende locatie. Boeiende verhalen in het kader van Samizdat, stories from the underground. Verhalen van mensen die te leiden hebben (vooral hadden) van autoriteiten. Sprak er met 'oude' vrienden en maakte er nieuwe en hoorde en zag ellende met een glimlach worden gebracht.
In de pauzes werden ook buiten verhalen gedeeld.
Gezongen werd er ook.
Onderweg naar de tramhalte zag ik een cruiseschip:
De tram op de weg terug naar huis deelde ik toevallig met een vriendin en haar zus. Met hen stapte ik uit op dezelfde halte en samen kletsten wij even bij, tijdelijk onder een luifel schuilend voor een heftige stortbui. Bij de avondwinkel haalde ik wat lekkers om thuis te knabbelen en wat voor het ontbijt omdat ik wist dat vlak na mijn ontwaken de volgende dag nog niet veel winkels in de buurt open zouden zijn. Bij het thuiskomen kletste ik nog even met een buurvrouw die net thuiskwam van haar werk en iets na een uur 's nachts gleden mijn oogleden voor enkele uren over mijn oogbollen.
Zaterdag haalde de daartoe ingestelde wekker mij kwart over zes uit mijn REM-slaap (ik droomde dat ik een revolutionaire manier had bedacht om sokken te vouwen en op te bergen). Tijd voor een plens water, mijzelf in nette kleren hijsen en op weg te gaan naar een filmset.
Die bleek op twee verschillende locaties te zijn. Een paar collega's en ik deden een biertje op de goede afloop:
Kan nog niet al te veel over zeggen over wat daar gebeurde maar ongetwijfeld krijgt u dat te zijner tijd - als u dat wilt - te zien. Kleine hint: het lijkt absoluut niet op wat ik deed in dit filmpje:
Speciaal voor de opnames leende ik een shirt van de barman van het theater waar een deel van de film werd opgenomen en ik maakte van de gelegenheid gebruik hen te interesseren voor inkoop van het bier van de brouwerij waar ik voor werk. Ook bleek het een goede gelegenheid om nieuwe vrienden te maken.
Was tegen vier uur 's middags thuis, een kwartiertje uitpuffen op de bank (zekers, acteren is wel degelijk werk en kost dus wel degelijk energie) en dooooorrr! Ik maakte mij op om mij te vervoegen bij een flinke groep buren in het kader van Burendag. Ondanks de regen kwamen er verspreid over de middag tientallen buren langs voor een praatje en iets lekkers van de barbecue.
Druiven uit eigen binnentuin:
Op initiatief van een buurvrouw was er ook
een plantjes weggeef-actie:
Beetje babbelen, beetje eten, rustig genieten en vroeg naar huis. Daar kreeg ik later op de avond een vriend op de koffie en samen zagen wij het elf uur worden. Tijd om te onderzoeken of mijn bed nog een beetje comfortabel lag. Dat bleek het geval want ik kan mij het moment dat mijn hoofd het kussen raakte niet herinneren.
Zondag iets na tienen wakker (buiten 's nachts een keertje mijn bed uit voor een plasje) en het heel rustig aan gedaan. Vegen, zwabberen, schrijven, opruimen, meubels verplaatsen, aquarium schoonmaken, planten water geven en een stukje wandelen.
Had 's middags even een buurvrouw op visite. Zij kwam mij wat worstjes en zo brengen die over waren van de buurtbarbecue. Lief!
Third Uncle van Bauhaus is de muziek van deze week:
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
