In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
De economische crisis is vooral ontstaan door de leencultuur die ons massaal is aangeleerd. Wij leenden teveel geld waardoor de banken in de problemen kwamen en de rest is geschiedenis. En toekomst. De overheid heeft namelijk besloten dat wij meer geld moeten lenen 'vanwege bezuinigingen'. Te beginnen met het leenstelsel voor studenten. De gemiddelde studieschuld bedroeg tot voor kort nog ongeveer €15.000. In het nieuwe stelsel is dat €50.000. Gelukkig mag de student er 35 jaar over doen om dat terug te betalen en alleen als hij of een betaalde baan heeft gevonden en daar minstens het minimumloon voor ontvangt. De student betaalt dan maximaal 4% van zijn of haar inkomen aan aflossing. Zo wordt het aflossen van schulden steeds verder vooruit geschoven. Dat houdt een keer op.
En gaat nog langzamer nu vaste voltijdsbanen steeds schaarser worden. Inmiddels is het duidelijk dat het zogeheten 'flexwerken' (klik) vooral heeft gezorgd voor lagere lonen en dus lagere bestedingen. Hoe minder geld consumenten uitgeven, des te minder ondernemingen verdienen, hoe minder geld aan salarissen zij uit kunnen geven, et cetera.
Verreweg de meeste mensen kijken niet naar de cijfers maar vertrouwen liever op 'een gevoel':
De betere manier om de economie te laten groeien lijkt dus investeren te zijn. Of men zal een nieuw economisch systeem moeten bedenken en implementeren. Nu al zijn er velen die voltijds werken en desondanks afhankelijk zijn van huursubsidie of hypotheek rente aftrek, alleen maar om te kunnen wonen. Zoals het economisch systeem nu is ingericht zal dat aantal mensen alleen maar groeien. Net zo lang tot een handvol mensen beschikt over honderden triljarden euro's en de rest van de wereldbevolking zich moet behelpen met het bezit van lucht en liefde.
=================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat de Nederlandse overheid eindelijk concreet iets gaat doen aan het verminderen van de berg plastic afval dat Nederlanders in de natuur achterlaten: er komt statiegeld (klik) op kleine wegwerp drinkflesjes! Over een paar jaar tenminste. Als voor die tijd de industrie niet zelf een oplossing heeft bedacht. In Engeland is men al iets verder: geen plastic verpakking meer van huismerk artikelen bijvoorbeeld. Naar verluidt is deze ommekeer van 'Ach, het valt toch wel mee?' naar 'Sh*t! Als wij nu het probleem niet aanpakken kunnen wij over 100 jaar niet meer prettig leven!' deels veroorzaakt door de BBC-serie 'Blue Planet'.
Ook goed is dat diverse politieke partijen (klik) vinden dat het afgelopen moet zijn met het intimideren van vrouwen en homoseksuelen op straat. Mooi! Maar is het niet veel praktischer om intimidatie en geweld in het algemeen aan te pakken? Er worden op straat namelijk ook kinderen en heteroseksuele mannen geconfronteerd met intimidatie en geweld. Kortom: laten wij elkaar als 'mensen' zien en niet meer krampachtig proberen elkaar in een hokje te duwen. Als we de hokjes afschaffen ontstaat er vanzelf een meer pluriforme maatschappij omdat het dan normaal wordt om anders te zijn dan anderen.
Een vroeger favoriet plekje van Maneki Neko:
De lolcat van deze week:
'Wat weten die wetenschappers nou helemaal?
Mijn onderbuikgevoel weet het veel beter!'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Plannen maken voor een gezamenlijke toekomst is minder leuk in je eentje. Maar dat is nu eenmaal de situatie waar ik in zit. Die accepteren is de enige optie. In elk geval is het zeer waarschijnlijk dat er ook voor mij een toekomst is.
Maandag zag ik dit bij de overstap halte richting werk:
Mooi zonnetje bij de Sloterplas
Het werd een fijne werkdag met het gevoel weer wat bereikt te hebben. Maakte deze foto in de buurt van de brouwerij:
Voor het einde van de werkdag vertrokken om op tijd te zijn voor een stembureau instructie. Mag namelijk weer stembureaulid zijn! Zes uur 's ochtends de deur uit en hopen de nacht er op voor twee uur in mijn bed te liggen. Het gaat dit keer om maar liefst drie verkiezingen tegelijk: mensen kunnen stemmen voor de gemeenteraad, voor zogeheten stadsdeelcommissies en dan is er nog het laatste Nederlandse raadgevend referendum ooit. De bevolking mag zich buigen over de vraag: 'Bent u voor de Wet op de Inlichtingen en Veiligheidsdiensten in de huidige vorm of voor diezelfde wet in een nieuwe vorm?' Voor of tegen zijn is geen optie op het stembiljet. Maar er staat wel 'voor' en 'tegen' op. Verwarrend? Dat zal mogelijk de bedoeling zijn. Best inspannend, zo'n cursus. De extra portie suiker kwam dan ook goed van pas:
De les werd gegeven vlak bij het Waterlooplein in de hoofdstad:
Thuis hielp een buurvrouw mij met het passen van een kostuum voor een aankomende entertainment opdracht en wij dronken samen een pot thee leeg. Gezellig!
Dinsdag maakte ik onderweg naar het werk deze foto van een bankje waarop ik wel eens op de bus zit te wachten:
Heb deze dag een aantal klanten van de brouwerij succesvol benaderd via Facebook. Handig wanneer e-mail berichten niet lijken aan te komen. Op Facebook zijn café's vaak actiever dan in hun mailprogramma. Natuurlijk dronk ik die avond een kopje thee met een buurvrouw en ik ging ook tijdig naar bed. Met een goede reden.
Woensdag zes uur 's ochtends de deur uit om het grootste deel van de dag te werken als stembureaulid.
In deze ruimte telden wij de stemmen voor de verkiezingen
voor de Stadsdeelcommissies.
In de belendende ruimte telden wij de stemmen
voor de Gemeenteraadsverkiezingen en voor het Referendum
Op het stadsdeelkantoor wachtte de medewerkers
bij het inleveren van de getelde biljetten een collectie versnaperingen.
Altijd weer interessant om al die verschillende meningen aan te mogen horen. 'Die buitenlanders zijn te lui om te werken en zij pikken onze baantjes in!', 'Het zijn allemaal zakkenvullers daar in Den Haag!'
Dit keer ging het om maar liefst twee verkiezingen én een referendum. De meeste aandacht ging uit naar de verkiezingen voor de lokale gemeenteraden.
Donderdag sliep ik tot iets na tien uur 's ochtends. Vooral omdat ik die nacht pas tegen twee uur thuis kwam na het afleveren van de ingevulde stembiljetten bij het kantoor van de gemeente. Via de media vernam ik dat vooral plaatselijke 'kleine' partijen het goed hebben gedaan. Natuurlijk waren er wat onregelmatigheden maar die werden vooral aangekaart door (aanhangers van) politieke partijen die minder stemmen kregen dan zij hadden verwacht.
Ik dronk koffie met een buurvrouw, ging naar de kapper, deed boodschappen, zette de puntjes op de i in verband met een aankomend uitstapje, verstuurde een paar e-mails, pleegde een paar telefoontjes, deed wat aan het huishouden en ging - nog steeds wat brak - vroeg naar bed. Een rustig dagje dus.
Vrijdag een tandje bijgeschakeld op kantoor want ook de administratie gaat verhuizen en ik laat liever geen papieren slingeren die na een verhuizing klaarblijkelijk in hetzelfde zwarte gat verdwijnen waar ook partnerloze sokken en pendoppen zich in bevinden. Niet lang gebleven op de vrijdagmiddagborrel
want ik ging koken voor een buurvrouw. Daarbij maakte ik zelf meel. Van een bloemkool! Met een ei en een teentje knoflook erdoor blijk je een prima brooddeeg te kunnen maken. De oven in met het geheel, avocado erbij en smikkelen maar!
Zaterdag begon met een paar goede gesprekken. Over de telefoon, per sms en via Messenger. Later op de dag zelfs in persoon! Een vriendin kwam mij helpen in huis. Eind van de dag maakte zij kennis met een van mijn buurvrouwen en was mijn woning weer een stukje netter en leger. Ik mocht haar op een frietje trakteren bij de leukste snackbar van Amsterdam: Dr. Pieper (klik). Heerlijke friet in een gave ambiance.
In het kader van 'Earthour' (een uur lang zo weinig mogelijk elektriciteit gebruiken om even stil te staan bij ons gigantisch energieverbruik en de impact die dat op de Aarde heeft.) was het ook bij mij een uurtje donker:
Zondag begon de dag met bioscoopbezoek:
met een vriendin samen genoot ik van 'Loving Vincent', een prachtig eerbetoon aan Vincent van Gogh. Door duizenden schilderijen in zijn stijl aan elkaar te monteren ontstond een film die het leven en de dood van de beroemde schilder in een ander licht laten zien. Boeiend!
Daarna thuis even een cadeautje inpakken voor een verjaardag die middag. De verjaardag van een achternichtje. Voor haar nam ik onder meer een oude knuffel van mijn kinderen mee.
Leuk om daar een ander kind plezier mee te zien hebben! Lekker stukje taart, gezellig zitten kletsen met de visite. Zo ook onderweg naar huis met een buurvrouw.
Thuis de was opgehangen die inmiddels klaar was met draaien en even bij een buurvrouw langs voor een kopje koffie. Bij thuiskomst werd ik opgewacht door de immer trouwe Billy de Kat:
De week werd afgesloten door met een buurvrouw een pot thee te delen.
Deze week weer eens een pleonasme: 'een nieuwe inventie'.
Famous Blue Raincoat van Leonard Cohen is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Sudan, de laatste mannelijke witte noordelijke neushoorn ter wereld.
===============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Onlangs was er ophef over een ouderpaar dat hun kinderen in huis opsloot en zwaar had verwaarloosd. De politie vond diverse kinderen die vastgebonden waren in bed en zwaar vervuild en ondervoed waren. 'Schande!' zei ik tegen iemand die eerder al wat trekjes van racisme vertoonde. 'Zie je wel!', zei ik tegen hem. 'Wéér buitenlanders!'
-'Huh?', antwoordde hij. 'Maar de daders zijn toch blanke Amerikanen?'
'Klopt.', zei ik. 'Maar zijn dat geen buitenlanders dan?'
Uit dit waargebeurde voorbeeld blijkt dat sommige mensen met 'buitenlanders' eigenlijk alleen maar bedoelen: 'Mensen met een donkere kleur huid.' Ik vind dat raar. Waarom zouden mensen met een lichte huidskleur geen 'buitenlanders' mogen zijn?
Er blijven ook mensen die vinden dat je mensen met een andere huidskleur andere kenmerken kunt toedichten dan anderen.
Zoals in het artikel (klik) dat damesblad Viva ooit online publiceerde: 'Tien redenen om een zwarte man te daten.' Uitsluitend op basis van de kleur van de huid zouden mensen kunnen opmaken hoe aardig iemand is. Ik vind dat raar.
Natuurlijk hebben wij allemaal vooroordelen, zelfs u en ik.
Maar om nu daadwerkelijk te denken dat alleen donkere mensen buitenlander kunnen zijn is wel een beetje erg raar.
=================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat het minder slecht gaat met de pinguïn als tot voor kort werd gedacht. Door menselijk toedoen (overbevissing, vervuiling) was het aantal Adélie pinguïns met zo'n 70 procent gedaald. Maar recent ontdekten wetenschappers een kolonie met - hou je vast - anderhalf miljoen van de geweldige dieren! Een reden om de mens door te laten gaan met het vernietigen van Antarctica, hun natuurlijke habitat? Natuurlijk niet! Juist een reden om eindelijk eens te stoppen met overbevissing en vervuiling.
Goed nieuws vind ik ook dat wij steeds meer leren van het universum waarin wij leven.
Hier is bijvoorbeeld een prachtige foto van Pluto, de duidelijkste tot nu toe:
Steekt Billy de Kat hier zijn tong uit naar de fotograaf?
Het heeft er alle schijn van!
De lolcat van deze week:
'Het is zoveel makkelijker
om te genieten van wat je hebt
dan van wat je niet hebt.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Genieten van wat je hebt is een stuk makkelijker dan genieten van wat je niet hebt. Daarom is leven in het 'hier en nu' praktischer dan leven in het verleden of al te veel te piekeren over de toekomst.
Maandag onderweg naar het werk deze foto gemaakt
Eenmaal gearriveerd bleek mijn directe collega ziek en haar inbreng werd node gemist. Toch hebben wij het weer gered tot het einde van de dag. Ons speciaalbier wordt steeds populairder en de verhuizing naar een groter pand ligt om de hoek. Dat brengt uiteraard de nodige hoofdbrekens met zich mee.
'Hopen wij op verandering,
op iets dat was
of op iets dat is
maar wat wij nog niet ervaren?'
was een van de vragen die voorbij kwam op de maandagavond club. Een boeiende avond met ruimte voor Kant, Kierkegaard en Meneer De Raaf.
Dinsdag 's ochtends wat gerommeld in huis en na de brunch met een buurvrouw samen naar de film 'Film stars don't die in Liverpool', naar de memoires van de minnaar van de vroegere filmster Gloria Grahame. Drama en romantiek, uitstekend gespeeld met kundig in beeld gebrachte overstappen tussen het 'heden' van 1981 en het 'verleden' van 1979.
Was na het boodschappen doen net thuis toen een vriend zich aandiende en niet veel later werden wij vergezeld door een buurvrouw. Die was net weg toen de buurvrouw van eerder die dag zich bij ons kwam voegen. Kopje koffie, beetje kletsen...en opeens was het bijna half vijf! Een half uurtje tijd voor mijzelf en toen aan het koken geslagen voor mijzelf en een buurvrouw. Daar was ik mee bezig toen een buurman langskwam. Helaas had ik geen tijd voor hem en dat vond ik best jammer. Maar ook aan de rekbaarheid van de door mij gebruikte tijd zit een einde. Met de buurvrouw in kwestie at ik deze pizza:
Woensdag was ik na een telefoongesprek een beetje van slag maar daar zette ik mij overheen door het doen van de jaarlijkse belastingaangifte. Omdat ik een deeltijdbaan heb én deeltijd zelfstandige ben niet helemaal een sinecure. Concentratie vereist dus. Tussendoor even stofzuigen en zo. Ook dat leidt lekker af. Verder een paar ideeën voor toekomstige weblogstukjes uitgewerkt en wat spulletjes uit mijn huis verwijderd. Een pen bijvoorbeeld. Alle kleine beetjes helpen...
Het avondeten genoot ik bij een vriend en nadat 's avonds nog even een buurvrouw op de thee was geweest keek ik een opgenomen aflevering van The Walking Dead voordat ik mijzelf overgaf aan de geesten van de nacht.
Donderdag tegenover de brouwerij deze foto geschoten
en hard gewerkt want ook (een deel van) de werkzaamheden van een zieke collega dienden voortgang te vinden. Daarom een uur langer op de brouwerij gebleven dan gebruikelijk. Thuis even een hapje opwarmen en daarna naar de kroeg waar wij met vier mensen hadden afgesproken. Twee hadden er afgezegd en daarom namen wij het er maar van met z'n tweeën.
Vrijdag even stilgestaan bij het uitzicht over de Sloterplas.
Als wij eenmaal verhuisd zijn zal ik minder vaak bij deze bushalte staan. Een hectische dag want de oude brouwinstallatie is inmiddels verkocht en werd deze dag opgehaald door de nieuwe eigenaar.
De technische details ontgaan mij nog even maar het is een gegeven dat wij op de oude locatie geen bier meer gaan brouwen. Dat is namelijk best lastig zonder brouwinstallatie. Was na de vrijdagmiddagborrel keurig op tijd in een Ierse pub waar ik met een vriendin een pintje dronk.
Zaterdag weer even last van het wakker worden zonder iemand in de buurt. Na een jaar ben ik dat nog steeds niet gewend blijkbaar. Was dan ook blij met de visite van een buurvrouw en haar vriend. Hem kon ik blij maken met een flinke tas vol oude elpees van mij en mijn moeder zaliger. Ik geef spullen liever nu weg aan mensen die daar prijs op stellen dan dat ze over zoveel jaren na mijn verscheiden naar opkopers gaan dan wel in de vuilcontainer worden gestort. Verder die dag de oven schoongemaakt, de goudvissen verzorgd, een stapeltje papieren verwerkt en eind van de middag afgesproken met een vriendin van vroeger. Bijna dertig jaar geleden. Toen wij beiden deel uitmaakten van een dichterscollectief.
Zondag moest ik weer erg lachen bij de beloftes van politieke partijen om de oorzaken van hun eigen beleid na volgende verkiezingen terug te draaien. Als heersende politieke partij bezuinigen op schoonmakers bijvoorbeeld en nu beloven om meer schoonmakers aan te nemen na hun eigen herverkiezing. Opvallend vind ik dat er nog steeds mensen zijn die dat soort beloftes serieus nemen.
Opvallend vind ik ook de verontwaardiging van mensen toen naar buiten kwam dat Facebook privé gegevens van 50 miljoen gebruikers heeft verkocht aan een datacentrum dat het doorverkocht aan 'de Russen' zodat die anti-Hillary en pro-Trump advertenties gericht konden plaatsen. 'Ik wil niet dat ze met mijn privé gegevens aan de haal gaan!' Eh...maar zei jij niet dat je je niet druk maakt om de 'Sleepwet' omdat je niets te verbergen hebt? En ging jij niet zelf akkoord met de algemene voorwaarden waar duidelijk in staat dat Facebook alles wat jij op Facebook plaatst mag gebruiken voor commerciële doeleinden? Iets wat bijvoorbeeld ook geldt voor WhatsApp? Kortom: mensen zijn raar. Of misschien vindt men nadenken te vermoeiend.
Zondag was voor mij ook een emotionele dag. Een dag zonder afspraken ook (al kwamen er in totaal drie mensen bij mij over de vloer en ging ik zelf bij iemand langs) en daarom ging ik verder met opruimen. Van mijn collectie vinyl singles bijvoorbeeld. Er zat een plaatje bij dat ik ooit kreeg van mijn eerste schoonmoeder en een plaatje dat was opgenomen door een vriend van mijn moeder: een heuse zeekapitein van wie ik een tijdlang dacht dat hij mijn vader was. Ook ging de speeltafel de deur uit waar mijn kinderen en ik indertijd veel lol mee hebben gehad. Een ander stel kinderen gaat er mee spelen.
Je kan er niet alleen mee poolen
maar ook tafeltennissen, bowlen, airhockey spelen en tafelvoetballen.
Toegegeven, het scheelt een hoop ruimte in huis. Maar ik ben drukte, rommel en chaos gewend. Zo leeg en stil als het nu in huis is, is het nog nooit geweest. Het hardste geluid in huis is het tikken van de klok. Het was ooit kindergeschater.
Daarom voelde ik dus ook even een scheut van verdriet toen deze middag de hangmat van eigenaar wisselde. De hangmat waar alle drie mijn kinderen wel eens in geslapen hebben. In de tijd dat mijn woning vol zat met leven. En spullen.
Bij een buurvrouw kon ik even mijn ei kwijt. In de vorm van een kopje koffie en een appelflap:
Traditioneel eindigde voor mij de week met het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Stephen Hawking en F. Starik
===============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Een nieuw mysterie zou misschien wat teveel voor hem worden.
Zeker gezien zijn huidige gemoedstoestand.
Daarom stond hij zich toe de vraag van de vrouw te negeren.
Hij keek haar vriendelijk vragend aan
en maakte een gebaar waaruit zij zou moeten opmaken
dat hij haar niet verstond.
Aan de bar van het hotel die avond
zou hij door de mand vallen.
=================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Met het in werking treden van de zogenoemde 'Sleepwet' wordt het de overheid bijzonder makkelijk gemaakt om u en mij af te luisteren en onze whatsappjes te lezen. Prima natuurlijk want u heeft absoluut niets te verbergen en het afluistersysteem is volkomen waterdicht want alle tienduizenden overheidsambtenaren zijn voor de volle honderd procent betrouwbaar en absoluut niet omkoopbaar dus er zal geen misbruik worden gemaakt van uw privé gegevens. Toch?
Het interesseert u natuurlijk absoluut niets dat de een of andere onbekende ambtenaar weet hoeveel geld u gisteren contant van de bank hebt gehaald, dat u een SOA-test heeft laten uitvoeren zonder dat uw officiële partner het weet, hoeveel u verdient, waar uw kinderen naar school gaan want u heeft niets te verbergen. Toch?
Het is dan weliswaar niet de overheid op zich die regels overtreedt maar het is bekend dat niet alle dienaren van de wet zich aan de wet houden. De overheid overtreedt zelf regelmatig (internationale) regels. Over privacy, opsporing, handhaving en zo verder. Hoe kan men met die instelling ('Ik mag de regels overtreden want ik heb die zelf opgesteld. ') van burgers en bedrijven verwachten dat die zich wel aan de regels houden? Vergelijk het met de vader die met een fles whisky in de hand zijn zoon verbiedt te drinken.
De tienduizenden mensen met opsporingsbevoegdheid zijn uiteraard allemaal zeer integer en zullen zeer zorgvuldig omgaan met onze privé gegevens en altijd netjes de regels volgen. Bijvoorbeeld door de minister te verzoeken de individuele dossiers te bekijken van alle 112.000 inwoners van een gemeente voordat die worden getapt vanwege het vermoeden dat een bewoner van de betreffende gemeente contact heeft met mogelijke terroristen. De nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten heeft op papier aangescherpte regels ten opzichte van de wet zoals die momenteel nog wordt uitgevoerd: voordat wie dan ook getapt mag worden moet de minister toestemming geven. De 'Sleepwet' moet het onder meer eenvoudiger maken om daders van seks met minderjarigen op te pakken. Maar wat als die dader een topman van het Openbaar Ministerie blijkt te zijn? Onwaarschijnlijk? Niet echt (klik).
Als ook dit soort gevallen (klik) naar buiten komen, wat weerhoudt burgers er dan van om te denken: 'Ja maar als een politie agent zich al niet aan de regels houdt, waarom zou ik dat dan moeten doen?'
Bovendien hebben de diverse diensten nu al te weinig mensen in dienst om alle data die verzameld wordt te kunnen analyseren. Hoe zit dat straks als álle informatie door die diensten wordt verzameld?
Arjen Lubach maakte er een programma over:
Update: zojuist werd bekend dat de afluisterdiensten het afgelopen jaar zo'n 3.500 taps (klik) plaatsten. Officieel dan.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat er mensen zijn die grapjes kunnen maken over serieuze zaken. Zoals wapencontrole (Engels):
Goed nieuws is verder dat er mensen zijn die anderen met een animatiefilmpje duidelijk maken wat er in de hersenen gebeurt wanneer wij ons blij voelen. Iets met kinesine of zo. Misschien dat een meelezende neuroloog dit filmpje even kan duiden? Hoe dan ook: ik word er blij van. U ook?
Billy de Kat (oor in beeld) bewaakt de tuin
vanuit de lekkere warme vensterbank
De lolcat van deze week:
'Het is zo veel makkelijker te genieten van wat je hebt
dan van wat je niet hebt.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Sommige ervaringen drijven mij voort omdat ik die graag zou herbeleven.
Zo beleefde ik zondag een nacht van het soort dat ik een aantal jaren geleden wat vaker beleefde: werken in een nachtclub.
Had voor de zekerheid dus voor maandag maar een vrije dag geregeld. Ik werk dan gewoon op een andere dag in de week. Dat is het gemak van werken in deeltijd.
Bij thuiskomst (iets na vieren in de ochtend) hoefde ik niet eerst mijn bed voor te verwarmen met de riviersteen die op mijn kachel ligt want het is al weer een stuk warmer dan het was. Tips over hoe ik mijn riviersteen kan warmen aan een cv-radiator te zijner tijd mag u achterlaten in de commentaar sectie van dit blog.
Maandag waste ik mijn kostuums (en mijzelf: glitters zijn lastig te verwijderen), deed de administratie (februari afronden en een factuur opstellen en versturen), had ik een buurvrouw op de lunch (gekookt eitje, fruit...) en verstuurde een paar e-mails, waaronder voor de Bewonerscommissie.
's Avonds werd gevierd dat het licht het weer eens van de duisternis had gewonnen. In diverse culturen wordt rond deze tijd het leven gevierd. In India viert men bijvoorbeeld Holi en in onze regionen is het meer gebruikelijk om Pasen te vieren. Hoe je het feest ook viert of noemt, met een groepje mensen samen ben je blij aan het zijn dat de dagen weer wat langer worden en het aantal uren dat het donker is buiten is verkort.
Het was weer een mooie avond! Dinsdag onderweg naar het werk deze foto gemaakt
en op het werk vooral bezig geweest met klanten erop te wijzen dat van hen verwacht wordt dat zij binnen een redelijke termijn betalen voor het bier dat wij hen leveren. Dat houdt onder meer in: controleren of het opgegeven e-mail adres klopt, de oorspronkelijke afleverbon erbij pakken om te zien of er bijzonderheden waren bij de levering en uitzoeken of men in het verleden ook laat was met betalen. Daar was ik zo druk mee bezig dat het zomaar opeens zes uur 's avonds was. Een uur later dan gebruikelijk ging ik dus naar huis. Een hapje eten regelen voor de kat en voor mijzelf (niet hetzelfde), koffie drinken bij een buurvrouw, een opgenomen aflevering 'The Walking Dead' kijken en daarna aan de thee met een andere buurvrouw. Tussendoor een handwas gedaan waarbij ik een lipstick vlek verwijderde van de boord van mijn nette witte overhemd.
Woensdag begonnen met een kop koffie in gezelschap van een buurvrouw. Toen het potje leeg was, zette ik nóg een potje dat ik gezellig met haar samen ledigde. Daarna boodschappen gedaan en onder meer nieuwe schoenen gekocht. Bij de schoenenwinkel schoot ik dit plaatje:
Op de oude liep ik vooral op de buiten-zijkant. Niet praktisch. Thuis even wat spullen op Marktplaats gezet met het idee een paar tientjes te ontvangen én er een leger huis aan over te houden. Het gaat met name om een mini-pooltafel (klik), een stapeltje (dubbele! Ik doe toch mijn verzameling niet weg?) Rode Ridder stripboeken (klik) en een hangmat (klik). Samen met mijn kinderen veel plezier van gehad en met name de hangmat was erg nuttig wanneer mijn woning van 39m2 werd gedeeld met drie kinderen.
Lakens gewisseld, een was gedraaid en nog zo wat huishoudelijke taken op mij genomen. Bovendien alvast mijn belastingaangifte voorbereid. Voordat ik die definitief invul en verstuur laat ik er graag nog een paar dagen mijn gedachten over gaan.
Helaas bleek uit een ontvangen e-mailbericht dat de meneer van de woningbouwcorporatie - die mijn huis zou komen opmeten voordat het wordt geïsoleerd en ik een CV-installatie ontvang - voor onbepaalde tijd met ziekteverlof dus dit geval (klik) is nog steeds niet afgerond.
's Avonds at ik bij een vriend en bij thuiskomst plaatste ik nog even mijn foto-album van februari (klik) online.
Op tijd naar bed met het gevoel dat ik best wat meer had kunnen doen deze dag.
Donderdag miste ik een aansluiting dus was ik iets later op het werk dan ik had gedacht te zullen zijn. Terwijl er al een behoorlijke stapel werk lag te wachten kwamen er vragen van collega's en telefoontjes van klanten en leveranciers tussendoor. Natuurlijk, dat hoort ook bij het werk maar daardoor schiet het allemaal niet zo op. Toch conflicten kunnen vermijden en geen achterstand opgelopen. Houzee! Deze dag was er van mijn kant vooral aandacht voor de crediteurenadministratie. In andere woorden: hoe hou je leveranciers te vriend?
Na het werk mocht ik een collega bijstaan met het organiseren en uitvoeren van een bierproeverij op locatie: er werd een nieuw buurthuis geopend en daar hoort muziek en een bierproeverij (...) bij.
Ik liet mijn collega achter met de rotzooi want ik vertrok voor het einde om op tijd op een andere locatie te zijn: een theater waar een vriendin van mij een geïmproviseerde theatervoorstelling annex discussie-avond organiseerde rond het thema feminisme: Improvised Feminism. Heel bijzonder!
Bovendien was het gezellig bij de nabespreking en een aanwezige vriend gaf mij een lift naar huis.
Omdat wij daar beiden behoefte aan hadden (zij om andere redenen dan ik) samen met een buurvrouw aan de thee en tegen middernacht mijn mandje opgezocht.
Vrijdag keurig op tijd op het werk en mij beziggehouden met diverse administratieve klusjes. Vooral vanwege het praktisch aspect dat er te zijner tijd met de verhuizing geen rondslingerende papieren verdwijnen. Die zitten dan keurig verwerkt en geordend in de daartoe aangewezen ordners. Het plan was even op de nieuwe locatie te gaan kijken maar verder dan de buitenkant kwamen wij niet:
Natuurlijk een biertje gedaan op de vrijdagmiddagborrel
maar niet lang gebleven: ik had namelijk een afspraak staan in een café in de binnenstad van Amsterdam. Daar aangekomen bleek men nog last te hebben van de eerder op de dag ontstane stroomstoring: ook een biertap heeft stroom nodig.
Maar gezellig was het wel op straat! Maar niet zo druk als een paar weken geleden toen ik in dezelfde buurt letterlijk struikelde over een toerist. Onderweg naar huis zag ik in de supermarkt een 'In Memoriam' hangen voor de lokale straatkrantverkoper. Best triest.
Thuis de was weggestreken en -gevouwen en een stukje WK-hardrijden op de schaats gekeken.
Zaterdag hield ik mij onder meer bezig met het opknappen van een paar oude kunstwerken die ik als kind samen met mijn oma maakte:
(Kent u dat? Ministeck?)
Billy de Kat was erg blij om zijn eigenlijke baasje, mijn zoon, weer te zien. Die kwam kijken of hij nog iets wilde hebben van de spullen die op het punt staan mijn woning - zijn ouderlijk huis - te verlaten. Begin van de middag dronk ik even een bakje koffie bij een buurvrouw waarna ik naar de bioscoop ging voor een avontuur. Voor het eerst in mijn leven zag ik een film in het formaat 4D. 3D met gratis misselijk worden.
Behalve dat je - met brilletje op - de film driedimensionaal ervaart, bewegen de stoelen, voel je windvlagen en vallen er zelfs druppels water op je hoofd wanneer je op het witte doek een waterval ziet! Over de film - Black Panther - waren de vriendin die met mij mee was en ik zeer tevreden: ook voor mensen die onbekend zijn met het Marvel helden universum een boeiende film met een goed thema: 'Als je anderen kunt helpen, wat weerhoudt je er dan van om dat te doen?' Zondag een tikje snotterig wakker geworden maar toch maar uit de veren want ik wilde verder gaan waar ik de vorige dag was gebleven: opruimen! Er lijkt geen einde aan te komen maar volgens mijn zoon is het al een stuk leger in huis dan de vorige keer dat hij er was. Zelf zie ik steeds maar een klein beetje verdwijnen
maar ik kan mij voorstellen dat als je het een tijdje niet hebt gezien het opvalt dat er een en ander is veranderd. Als pauze van het opruimen ging ik digitaal opruimen: mijn favorieten (en via de mobiele app handige bladwijzers) op Twitter bekijken, eventueel verwerken in een toekomstig blogstukje en verwijderen. Ook dat ruimt lekker op!
Het voelde dan ook als een beloning toen ik 's middags met twee vrienden naar de bioscoop was: The Shade of Water is een modern science fiction sprookje met daarin een onmogelijke liefde die misschien helemaal niet zo onmogelijk is. Science fiction en romantiek zijn toevallig twee van mijn favoriete thema's dus ik heb genoten! Ook van het frietje na afloop trouwens.
En van het biertje vooraf.
Het einde van de week werd gemarkeerd door een kopje thee met een buurvrouw.
Do you love me van Nick Cave is de muziek van deze week:
The moon in the sky is battered and mangled And the bells from the chapel go jingle-jangle
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Velko Zahov
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
