Zijn tijd met haar was onvergetelijk geweest
maar helaas ook veel te kort.
En ja, wellicht was zij zijn enige grote liefde.
Zijn gedachten gingen dieper
dan hij ooit in haar was binnen gedrongen.
Soms twijfelde hij maar dit was zo'n moment
dat hij zeker wist haar ooit weer terug te zien
en hij glimlachte onbewust.
Hij ging liggen, vouwde zijn handen onder zijn hoofd
en begon met wachten.
====================================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Het mooie hiervan is dat het op alles betrekking kan hebben. (Maar dat zal wel een zeer persoonlijke invulling van me zijn...)Ik wens jou en de jouwen een mooi weekend!
BeantwoordenVerwijderenWachten is wel een passieve bezigheid maar als hij daar vertrouwen in heeft zal het wel goed komen.
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven kortverhaal alweer, iets waarop jij een patent schijnt te hebben!
BeantwoordenVerwijderen