Opgewonden (Een #verhaaltje)

Terwijl hij door het oude verlaten huis liep
haalde hij herinneringen op.
Aan mooie én aan minder mooie momenten.
De keuken waar hij leerde om zelf een eitje te bakken.
De slaapkamer die hij deelde met zijn broer.
De badkamer waar hij zich voor het eerst sneed met scheren.

Op zijn reis door de tijd werd hij begeleid
door het geruststellende tikken
van de antieke tafelklok in de woonkamer.

Er ging een gedachte door hem heen:
'Als dit huis al maanden leeg staat,
wie zorgt er dan voor dat die opwindklok blijft opgewonden?'

========================================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk


In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Wat als de nazi's hadden gewonnen?

In diverse discussies die ik voerde over het onderwerp kwamen toch steeds weer mensen naar voren die echt vinden dat geweld de beste manier is om een conflict te beëindigen. Zolang er mensen zijn die geweld willen zal er geweld zijn. Zo eenvoudig is dat.

Even de positie innemend van iemand die vindt dat de nazi's terecht met veel geweld en burgerslachtoffers Nederland en België zijn uitgemept: zouden er minder mensen zijn omgekomen als de nazi's hun gang hadden kunnen gaan? Waarschijnlijk wel, ja. De enigen die de nazi's uit de maatschappij wilden verwijderen waren namelijk vervelende groepen als 'die stelende zigeuners', die onderontwikkelde zwartjes', 'die complotsmedende vrijmetselaars', 'die onchristelijke en geesteszieke homo's' en 'die banen- en geld stelende satanistische joden'.

Goudeerlijke blanke christelijke Nederlanders en Belgen hadden niets te vrezen van Hitler en zijn trawanten. Sterker nog: zij werden beschouwd als leden van het superieure Arische ras. Aardig om te vermelden in dit geval is dat 'het Arische ras' de oorsprong vindt in India. Daar woonden geen christelijke blanken. Dus.

Anderzijds: als de Nazi's inderdaad hun gang hadden kunnen gaan en niet door de Canadezen, de Fransen, de Russen en de Amerikanen waren verslagen dan leefden wij nu in een Nederland en België waarin geen plaats was voor moslims, homo's, negers, zigeuners, Marokkanen, vrijmetselaars, joden, Turken en andere 'minderwaardige' mensen, zoals gehandicapten. Vrouwen zouden geen stemrecht hebben en verplicht het huishouden moeten doen, veel kinderen krijgen en geen 'gekke' dingen mogen doen als broeken dragen en zo. Alle burgers zouden voortdurend in de gaten worden gehouden via camera's op straat en in openbare gebouwen en zelfs kinderen vanaf 12 jaar zouden zich verplicht moeten kunnen identificeren! Vrijheid van meningsuiting zou alleen bestaan voor iedereen die het volkomen eens is met de Grote Leider. Mensen met afwijkende meningen zouden worden gearresteerd. Of erger.

Gelukkig maar dat de meeste huidige inwoners van Nederland en België het scenario in bovenstaande alinea absoluut vreselijk zouden vinden. Stelt u zich maar eens een land voor waarin blanke (liefst christelijke) lieden als 'superieur' werden gezien en het vieze en zware werk vooral door 'minderwaardige' buitenlanders als Polen, Roemenen en Turken werd gedaan en tienduizenden mensen die vluchten voor een oorlogssituatie niet langer welkom zouden zijn in onze ontzettend tolerante landen. Vreselijk toch? Daarom ben ik blij dat wij in beschaafde landen wonen.

http://www.visionair.nl/politiek-en-maatschappij/geopolitiek/waarom-is-het-nazisme-slecht/
=========================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws vind ik dat er mensen zijn die zich niet alleen in woorden maar ook in daden afzetten tegen de acties van een Donald Trump. Deze football speler (klik) weigerde te staan terwijl het Amerikaanse volkslied werd gespeeld uit schaamte voor het Amerikaans beleid van de laatste decennia waarbij tienduizenden mensen sterven om enkele mensen financiële rijkdom te verlenen. Bovendien heeft hij toegezegd (en al deels waargemaakt) een miljoen dollar te geven aan doelen waar zijn president op (heeft) bezuinigd: cultuur, kunst, voedselbanken, sportclubs voor kansarme kinderen...

Fantastisch nieuws is dat de ING bank (klik) zich heeft teruggetrokken als mede-financier van de omstreden Dakota Acces Pipeline, een oliepijpleiding die dwars door voor Indianen heilige grond leidt en duizenden banen zou opleveren voor Amerikanen maar waarvoor het gebruikte staal toch stiekem doodleuk uit Rusland komt.

Billy de Kat speelt graag met veters

De zelfbedachte lolcat van deze week haakt in op de actualiteit:

'Wees bang. Wees HEEL erg bang.

Ik heb twee paspoorten.

Dat maakt mij een potentiële terrorist.'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Virtueel gesprek: rekening houden met.

'Je moet rekening houden met mij!'

-'Hoe bedoel jij dat precies?'

'Nou, jij moet rekening houden met wat ik denk,
met hoe ik mij voel en met wat ik wil.'

-'Hoe kom ik er achter wat jij denkt, voelt en wilt?'

'Dat moet je zelf maar bedenken. Of je vraagt het even.'

-'Wil jij echt dat ik voortaan bij alles wat ik doe
mij afvraag hoe jij er over denkt, wat jij er bij voelt
of wat jij zou willen? En het jou dus meestal zal vragen
omdat ik nog steeds niet helderziend ben?'

'Ja, jij moet altijd rekening houden met mij.'

-'Wil je dan dat ik écht rekening hou met jou
of rekening hou met jou op dezelfde manier
als waarop jij rekening houdt met mij?'

'Natúúrlijk hou ik rekening met jouw gevoelens!

(Voordat ik toch gewoon doe waar ik zin in heb.)'

'Een klein beetje consideratie,
een beetje om anderen denken,
maakt al het verschil.'

=================================================



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

De week voorbij

Mag je in een democratie mensen die tegen democratie zijn het recht ontnemen gebruik te maken van een democratisch recht?

In de Tweede Kamer zit nu een partij waarvan de fractievoorzitter doodleuk zegt: 'Wanneer een vrouw 'nee' zegt moet je als man juist extra aandringen.' De nummer twee heeft geen enkel bezwaar tegen het over één kam scheren van complete bevolkingsgroepen. Van hem is de uitspraak (bijna letterlijk): 'Alle joden zijn toffe mensen en alle moslims zijn antisemieten.' Er zitten niet bepaald veel nuances in die uitspraken, vind ik. Benieuwd hoe Forum voor Democratie zich gaat gedragen: blijft Thierry Baudet zich samen met Theo Hiddema (die zijn zetel bij de PVV inruilde voor het FvD) afzetten tegen 'de Haagse elite' of zal het daar zo snel mogelijk deel van gaan uitmaken?

Maandag kreeg ik geld op mijn rekening van een opdracht van lang geleden. Ik had de hoop eigenlijk al opgegeven dus was blij verrast. Indertijd had ik het namelijk netjes opgegeven aan de gemeente en was het bedrag netjes ingehouden ('U heeft het toch verdiend? Dat u het niet gekregen heeft is vervelend.') van mijn werkloosheidsuitkering (Bijstand) want dankzij de Participatiewet van de PvdA mogen mensen vanuit een uitkering weliswaar geld bijverdienen 'als stimulans' maar moeten zij 100% van hun (bij)verdiensten inleveren 'als stimulans'. Als stimulans waarvoor dan? Als stimulans om niet je best te doen een bijbaan te zoeken? Als stimulans om te frauderen en met opzet 'vergeten' bijverdiensten op te geven? Als stimulans om nooit (meer) PvdA te stemmen? Als ik kijk naar de recente verkiezingsuitslagen dan denk ik dat dat laatste prima gelukt is: de partij ging van 38 naar 9 zetels. Het lijkt duidelijk dat het volk niet langer vertegenwoordigd wenst te worden door deze groep volksvertegenwoordigers.

Onderweg naar het werk sta ik wel eens hier op mijn overstap te wachten:


Bij het werk aangekomen leek het eerder herfst dan lente:

Op het werk mijn reguliere werk gedaan en niets extra's, wat ik wel gewend ben om te doen. Gewoon verschrikkelijk moe. En best wel wat chagrijnig ook. Vooral door de toestanden rond mijn moeder (klik). Toch naar de Loge gegaan die avond: fijn om te midden van mensen die je blindelings vertrouwt (ook al 'klikt' het niet met elk individu maar dat is niet meer dan logisch) even tot rust te komen; lekker weinig licht (ik kan fel licht slecht verdragen. Dat is getest), goede muziek en een mooi ritueel. Na afloop helaas een borreltje teveel gedronken (of er was gewoon iets mis met het vijfde, zesde of achtste drankje) maar gelukkig was een Broeder zo lief mij naar huis te brengen.

Dinsdag een beetje brak wakker om half negen: kat eten gegeven en naar mijn moeder's huis om haar belastingzaken te regelen en een afspraak af te zeggen. Daarna een zeer emotionele moeder aan de telefoon gehad, gesproken met het afdelingshoofd van het verpleeghuis en daarna mijn broer en mijn moeder's buurvrouw op de hoogte gesteld. Ook sprak ik haar wekelijks langskomende 'maatje' en nog een andere buurvrouw die ook haar hulp aanbood.

11.00u weer thuis om door te gaan met mijn eigen werk; het kasboek van een eetcafé én dat van de hoofdstedelijke Vrijmetselarij.

Een oud-collega liet mij (via Facebook) weten dat het hem opviel dat mijn Facebook-stukjes vooral gaan over het wangedrag van rechtse politici. Dus ik ben gaan tellen: van de laatste 25 stukjes tot aan dat moment hadden er vier inderdaad betrekking op rechtse politici en hun wangedrag. Drie maal was Donald Trump aan de beurt en eenmaal Thierry Baudet. Dus voor wie 'vier op de 25' en 'maar liefst twee rechtse politici!' 'veel' noemt is dat inderdaad veel. Voor andere mensen niet. Mij gaat het er niet om of een politicus links of rechts is (of 'recht door zee' zoals Rita Verdonk van het inmiddels ter ziele Trots op Nederland): als hij of zij zich kwalijk gedraagt en ik heb zin daar tegen te fulmineren dan doe ik dat. En gelukkig heb ik dat recht.

Woensdag op het einde van een lange werkdag ging ik bij mijn moeder langs om haar wat te brengen en om haar vuile was op te halen. Intussen was ik wat gespannen vanwege een verontrustend sms-bericht dat ik die middag had ontvangen. 's Avonds werd de opgewekte vrees bewaarheid.

Ik denk wel eens dat er ergens iemand heel hard zit te grijnzen bij de gedachte wat-ie mij nú weer eens flikt. Of dat ik misschien onderdeel ben van een experiment: 'Eens even kijken hoeveel een mens kan verdragen voordat-ie mentaal breekt. Lachen, joh!'

Doordat wat uitkwam waar ik bang voor was, was ik donderdag niet in staat tot werken: bijzonder slecht geslapen, kloppende koppijn, keelpijn en verder ook zeer miserabel. Dus maar gaan schrijven. Want dat doe ik dan. Of wanneer dan ook, eigenlijk.

Begonnen met verwerken ook. Dat betekent praten met vrienden en familie: telefoon, Facebook, e-mail, sms, gewoon op de bank met een kop thee en zelfs privé berichten via Twitter. Ook vrienden die je nog nooit gezien hebt kunnen vrienden zijn namelijk. Afleiding gezocht maar niet gevonden op televisie, hoofd niet rustig genoeg om een boek te lezen. Wel gestreken. Zodat mijn moeder een schoon gewassen en vers gestreken nachtpon heeft in het verpleeghuis.

Bij een schipbreuk op de Middellandse Zee verloren 200 mensen het leven. Gevlucht voor oorlog, verdronken in ellende. Het ergste eraan is dat het als 'normaal' wordt beschouwd. Net als een eenheid van het Amerikaanse leger dat - geheel per abuis - 200 burgers vermoordt in Mosul. Maar dat was een ongelukje, hoor!' Alsof dat die mensen minder dood maakt. Een man rijdt een paar mensen dood in Londen en steekt een politieman dood met een mes en dat is vreselijk. Helaas blijkt hij moslim en dús is de Islam schuldig. Een man in Amerika gaat naar New York 'om een willekeurige zwarte' dood te steken. Hij voert zijn daad uit en de pers heeft het er vooral over dat hij er op veiligheidsbeelden 'zo netjes' uitziet. Hij is dus inderdaad een blanke christen en dus zit niet terreurorganisatie de Ku Klux Klan achter de daad maar gaat het om een 'zwaar verward individu'.

'Dit is Londen in 1993 na een IRA aanslag.

Wij verbanden geen Ieren of katholieken.

Wij begrepen dat het ging om een kleine groep klootzakken.'

Inmiddels zijn een elfde en twaalfde Rus vermoord: eentje is van vier hoog uit een hotelraam gezet en een andere koelbloedig overhoop geschoten terwijl hij over straat liep. 'Toevallig' gaat het om individuen die meer zouden kunnen weten over de vermeende banden tussen de presidenten Trump en Putin. Een mens zou bijna kunnen denken dat die beschuldigingen een kern van waarheid bevatten.

Maar het deed mij allemaal niets. Andere dingen aan mijn hoofd. Privé dingen. Sorry. Misschien later. Werken lukte ook niet. En niet alleen omdat ik dat in deze omstandigheden moest doen:


Vrijdag sprak ik met de psycholoog af om hem - gezien recente ontwikkelingen in mijn privé leven - de komende tijd weer wat vaker te zien. Terwijl het nu juist zo goed ging en wij de sessies aan het afbouwen waren in aantal en intensiteit!

 Stoelen in de entreehal

 Gebouw in de buurt

Verpleeghuis waar mijn moeder wordt verzorgd

Daarna bij mijn moeder de schone was gebracht en gebabbeld met haar visite: de dame die haar bedlakens kwam wisselen, de buurvrouw die wekelijks met haar boodschappen doet en de studente die wekelijks (oorspronkelijk als deel van een studie-project maar nu dat is afgelopen nog steeds) bij haar langskomt voor een praatje en/of een wandeling over de markt. Ik mocht mijn moeder vertellen dat een bekende is overleden en merkte weer dat zij herinneringen, dagelijkse werkelijkheid en fictie met elkaar begint te verwarren. Niet praktisch en ronduit naar eigenlijk.

De rest van de dag was ik dus geen 'happy camper'. En dan laat ik hier nog andere zaken die mij ernstig dwarszitten weg. Ondanks een totaal gebrek aan concentratievermogen toch maar een paar uren gewerkt. Gewoon, omdat er brood op de plank moet komen.

Tussendoor het nieuws een beetje gevolgd;  De bedreiging van tientallen joodse instituten is voorbij want de dader is gepakt: Een joodse man pleegde (de meeste) bommeldingen, vermoedelijk om de wereld te laten weten dat alle moslims slecht zijn en alle joden zielig 'want kijk maar, wij worden bedreigd!' 'Wat bezielt zo'n man, toch?' denk ik dan. 'Gelukkig maar dat Nederlanders eerlijk en nuchter zijn want zoiets zou hier nooit gebeuren!' Mis. Een columniste is ondergedoken omdat zij en haar werkgever én haar familie (met de dood!) bedreigd worden door mensen die het niet eens zijn met wat zij in haar columns schrijft. Gelukkig hebben wij politieke partijen in de Tweede Kamer die korte metten maken met élke vorm van crimineel gedrag. En mensen met de dood bedreigen is verboden. En dus crimineel. De Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders en het Forum voor Democratie van Thierry Baudet zullen uiteraard sterk aandringen op het opsporen, oppakken en zwaar aanpakken van deze laffe daders. Toch? Of niet (klik)?

De machtigste man ter wereld (de president van Amerika) woont samen. Met zijn volwassen dochter. Niet met zijn vrouw. Die al een paar weken niet is gesignaleerd. Zorgwekkend?

'O, Ivanka! Ik heb je nodig!'

'Niet nu, papa Donnie, er zijn camera's

dus misschien kijkt mama wel!'

Zaterdag ging het weer ietsjes beter met mij (niet veel, maar toch). Misschien was het mooie weer daar een beetje aan maar wat zeker geholpen heeft is de onbaatzuchtige steun van vrienden. Vanwege nare omstandigheden 's avonds maar niet naar het verjaardagsfeest van mijn vriendin. Traditiegetrouw vierden zij 'EarthHour': een uur lang het licht uit om ons te helpen herinneren dat als wij geen haast maken met het verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen EarthDay in 2035 dit plaatje zal opleveren:

Zondag zou ik naar een verjaardag gaan en mijn moeder opzoeken in het verpleeghuis. Maar ik kon het mentaal niet opbrengen. Een mens heeft zo van die perioden. Ik was van alles van plan maar besteedde mijn dag vooral aan het tegen de muren opklimmen, in de gordijnen hangen en onder de dekens liggen in de hoop dat als ik mijn ogen open deed mijn leven er weer iets zonniger uit zou zien. Maar helaas. Integendeel zelfs want 's avonds kwam er nog meer slecht nieuws bij. 'tuurlijk, joh. Kan er nog wel even bij...:-(

Wel veel met de kat geknuffeld maar niet veel gewerkt. Vond gelukkig even afleiding in het kijken van een aflevering van een oude favoriete televisie serie: Space 1999. Kunt u dat (nog)?

De Engelstalige stukjes van deze week:

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/deportation-is-not-new-thing.html

https://www.linkedin.com/pulse/how-do-you-know-its-true-terrence-weijnschenk-entertrainer?published=t

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/a-world-without-money.html

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/the-best-way-to-combat-isis.html

Het muziekje van deze week past aardig bij mijn stemming van het moment.

Hier is Volumia met 'Hou me vast'



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Martin McGuinness en Jane Doornik Sybesma

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Zaterdag's cursiefje: 'Cultuur moet worden afgeschaft!' (#Column)

'Cultuur moet worden afgeschaft want je hebt er niets aan en het kost alleen maar geld! Mensen die een beetje rondhupsen in roze tutu's, op een koperen buis blazen totdat zij er paars van zien, plaatjes aan de muur hangen die mijn neefje van vier niet eens mooi vindt, woorden zo snel oplezen dat je de helft niet verstaat, een kistje doorzagen en dat 'muziek' noemen, een boek naspelen op een stel houten planken...Nou, als mensen dat allemaal willen zien, dan betalen ze er maar voor! Geen cent van mijn belastinggeld nog naar cultuur!'

-'Je betaalt dus voortaan per week wat je nu aan contributie per jaar betaalt voor je voetbalclub?'

'Nee, de club heeft recht op subsidie uit belastinggeld want voetbal is cultuur en cultuur moet behouden blijven!'

=======================================

Wat vindt u: is cultuur nuttig? En wat is 'cultuur' eigenlijk? Moet alle cultuur worden behouden of alleen cultuur waar u persoonlijk plezier aan beleeft?

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Spoedig weten (een #verhaaltje)

Zij hadden elkaar al veel te lang niet gezien.
Zou hij haar nog herkennen? 'Doe niet zo gek, man!
Zó lang geleden is het toch niet?'

Bovendien waren er de foto's van haar
die hij dagelijks bekeek. Zelfs recente.
Dankzij dat wonderbaarlijke internet.

Hij voelde zich wat ongerust:
zouden zij hun kennismaking hernieuwen?
Voortgaan waar zij gebleven waren?
Doen alsof er niets gebeurd was?

Hij zou het spoedig weten.

=================

Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Persoonlijk

De geboorte van mijn zoon verliep vlekkeloos: zijn moeder stond op de gang in het ziekenhuis een sigaretje te roken (ik weet't...) toen zij opeens uitriep: 'Ik voel het kopje al!' Ik kreeg een telefoontje en was een kwartier na zijn geboorte in het ziekenhuis. Verbaasd constateerde ik dat op zijn kaart stond 'vader onbekend'. Huh? 'Ja, volgens zijn moeder heeft een alien de echte Terrence overgenomen en dus schreven wij op 'vader onbekend'. -'Ja, maar jullie weten toch dat ik de vader ben?' 'Dat kunt u wel zeggen maar moeders liegen nooit en dus nemen wij haar woord boven het uwe.' 'Eh...een paar weken geleden werd zij op de Afdeling Psychiatrie afgeleverd vanwege een zware psychose: zij hoort en ziet dingen die er niet zijn.' -'Ja, dat kan wel zijn maar dit zijn nu eenmaal de regels: de moeder heeft altijd gelijk.'

De volgende dag wilde de maatschappelijk werkster met mij spreken 'om u te helpen meneer!' -'Goh, da's aardig.', dacht ik nog. Tot ik de volgende dag werd geconfronteerd met niet alleen de maatschappelijk werkster maar ook met een stagiaire, een psycholoog, iemand van de Raad voor de Kinderbescherming en nog een stagiaire. Best intimiderend. Of ik maar even een formulier wilde ondertekenen? -'Mag ik het dan eerst even lezen?' 'Teken nu maar even dan is alles verder geregeld.' Het bleek een zogeheten 'verklaring van afstand' te zijn. 'Of ik maar even mijn zoon wilde afstaan aan de staat.' Wat ik precies gedaan heb toen weet ik niet maar volgens ooggetuigen was het niet erg aardig.

'Vader is agressief en dus niet in staat om voor zijn kind te zorgen', zag ik na bemiddeling van een advocaat in mijn dossier staan. Ik bood mijn excuses aan en vroeg en kreeg een tweede gesprek, met dank aan de broer van mijn zoon's moeder. Hij heeft zich later helaas teruggetrokken en wilde niets meer met zijn zus of haar zoon te maken hebben. Zijn keus. Voor de zekerheid slikte ik iets kalmerends voor dat tweede gesprek. 'Vader blijft extreem kalm. Blijkbaar doet het hem allemaal niets.' kreeg ik als volgende aantekening.

Een arts hoorde ik zeggen: 'Dat wordt niets met dat kind: z'n moeder is gek en z'n vader een dwerg die niet eens bij de commode kan.' Ik diende een klacht in bij de medische tuchtcommissie. Tegen de betreffende arts én tegen de maatschappelijk werkster. Later ook tegen de Raad voor de Kinderbescherming die oordeelde: 'Een alleenstaand vader kan onmogelijk voor een kind zorgen.' Terwijl ik precies kan wat een alleenstaand moeder óók kan. Behalve borstvoeding geven.

Maar daar is flesvoeding voor. De Kinderbescherming vond (en vind misschien nog steeds) dat uitsluitend de traditionele manier van opvoeden de beste manier is: 'Alleen een man en een vrouw samen kunnen een kind goed opvoeden.' Zeg dat maar eens tegen de jongedame die toekeek terwijl haar moeder en diens vriend haar zusje vermoordden 'want ze huilde zo hard en dat terwijl ze de dag ervoor nog eten had gehad!' Ik heb het hier over Het Meisje van Nulde, een trieste zaak. Met name omdat de Kinderbescherming al meerdere malen was ingelicht over het huiselijk geweld ter plaatse. Maar volgens de moeder was er niets aan de hand. En moeders liegen toch nooit?

Mensen die mij na aan het hart stonden (en staan) vonden dat ik maar moest tekenen: 'Handig, toch? Een ander voedt jouw kind op en jij hoeft alleen maar te betalen. Als ik dat voor mijn kind had kunnen kiezen, had ik het gedaan!' Als alternatief bood men een plan: in een gesloten instituut zou zijn moeder leren met haar kind omgaan. Gevraagd naar de rol van de vader vertelde men doodleuk: 'Goed dat u daar naar vraagt want er zijn kosten verbonden aan het project. Maar als alles goed gaat mag u al na anderhalf jaar of zo een keertje komen kijken hoe het gaat met uw kind.' Lekker traditioneel denken: 'Vrouwen zorgen voor kinderen, mannen zorgen voor geld.' Ik hoop dat men bij de Kinderbescherming en aanverwante organisaties inmiddels de beschaving ontdekt heeft.

Het lukte mij om ervoor te zorgen dat mijn moeder zijn pleegmoeder werd. Een lastige rol want zij was nu oma én moeder. Intussen voerde ik rechtszaken. 'Meneer, u kunt niet voor hem zorgen want u werkt fulltime.' -'Dan neem ik ontslag.' -'Dan heeft u een te laag inkomen om voor hem te kunnen zorgen.' Ik regelde met mijn toenmalige werkgever dat ik een zogeheten nul-uren contract kreeg: voorlopig kreeg ik alleen betaald voor de uren die ik werkte. Twee jaar later kwam mijn zoon bij mij wonen. Hij werd een geliefde, zelfstandige jongeman die goed kan sparen maar toch niet gierig is, niets van wat hij hoort of leest voor waar aanneemt (zelfs niet van zijn vader!) maar elke zaak altijd van verschillende kanten zal bekijken. Die bovendien goed kan leren en dat met plezier doet. Hij studeert nu Wertuigbouwkunde! Daarnaast zoekt hij zelf regelmatig contact met én zijn biologische moeder én de oma die twee jaar lang de taak van moeder op zich genomen heeft.

Mijn taak als opvoeder zit er op. Ik heb gedaan wat ik kon. Maar was het genoeg? Ik denk graag van wel. Samen hebben wij de negatievelingen in onze omgeving laten zien wat er mogelijk is wanneer je weinig kansen krijgt en weinig geld hebt. 'Wir haben es geschafft!'

Maar al die jaren bleek ik te hebben gedaan wat ik deed om hem te steunen, te begeleiden, te motiveren en te laten zien dat je op principes óók door het leven komt en dat geld minder belangrijk is dan doen wat je fijn vindt om te doen. Vriendschap, trouw en liefde zijn zaken die bij ons hoog in het vaandel staan. Hoger dan een vette bankrekening. Toen hij het ouderlijk huis verliet dacht ik mijn energie te kunnen richten op mijn vriendin en haar zaak. Maar zij kan en doet het uitstekend zonder mijn steun. Maar ik help haar waar en wanneer en hoe ik kan. Dat doen partners nu eenmaal. Vind ik.

Gelukkig werd onlangs mijn contract bij een bierbrouwerij verruimd en werk ik er nu drie dagen per week en kan ik eerdaags mijn (aanvullende) bijstandsuitkering vaarwel zeggen. Met het geld dat ik verdien zit ik iets onder bijstandsniveau maar ik vind wel manieren om legaal bij te verdienen.

Een groot deel van mijn leven stond in het teken van mijn zoon en mijn dochters (ander verhaal) en de maatschappij waarin wij leven (Ik zette mij in voor kinderen als groepsleider kinderopvang en vrijwilliger op zomerkamp, in een buurthuis, voor een homojongerenorganisatie en zelfs als raadslid voor een politieke partij! Aan de kant staan klagen is nu eenmaal niets voor mij. Ook als penningmeester voor een vijftal verenigingen en stichtingen maar nu alleen nog maar in de Bewonerscommissie). Zomaar opeens is dat vrijwel allemaal weggevallen en moet ik - in opdracht van mijn psycholoog, vrienden en mijn vriendin - op zoek naar mijzelf: wat ík wil, wat ík belangrijk vindt, wat ík wil doen met de rest van mijn leven. Dit jaar hoop ik vijftig te worden en te ontdekken wie ik ben, wat ik wil en wat ik kan. Maar ik heb er nooit écht over nagedacht en mij feitelijk altijd geplooid naar de omstandigheden. Al heb ik wel eens bochten genomen terwijl ik gedwongen werd rechtdoor te gaan. En omgekeerd. Ik weet dus dat ik in staat ben tot het zelfstandig nemen van beslissingen. Maar ik vind het ontzettend moeilijk. Hulp is welkom.

================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

'Trickle down' of 'trickle up'?

Stel: het is Halloween (of Sint Maarten).
U heeft een kleine winkel in een drukke buurt en verwacht honderd verklede kinderen aan de deur. Daarom heeft u duizend lollies in huis gehaald (want ze waren in de aanbieding). Het eerste kind dat aan de deur komt geeft u alle duizend lollies en u rekent er op dat hij zijn buit netjes verdeeld over het totaal van 100 kinderen. Elk kind - inclusief het eerste jongetje - heeft dan tien lollies. Toch? Nou, nee, niet echt.

Als het eerste jongetje een normaal jongetje is waarvan er zo veel zijn, zal hij zoveel mogelijk lollies zelf houden. Het jongetje dat zijn zware zak met lollies draagt mag er twee hebben voor de moeite. Net als het jongetje dat op een briefje bijhoudt welke kinderen hoeveel lollies hebben gehad. Een paar jongetjes die heel goed kunnen slijmen krijgen een lolly ('O, wat kan jij toch goed likken, zeg!'), net als de kindertjes die andere kindertjes die klagen dat zij geen lolly krijgen in elkaar slaan ('Die lollies zijn van de baas! Dat jij geen lollies hebt is jouw eigen schuld!').

In totaal krijgen een stuk of 20 kinderen elk een paar lollies. Het eerste jongetje houdt vast aan een stuk of 700 lollies. 79 Kindertjes wíllen een lolly maar krijgen niets. Deze vorm van economie heet 'trickle down' en mensen als Donald Trump zijn er groot fan van 'want rijke mensen geven geld aan arme mensen en het enige wat die ervoor hoeven te doen is slijmen of hard werken. Dat is toch eerlijk?' De man die Donald Trump de 1000 'lollies' gaf (ruim 40 miljoen dollar. In de jaren zeventig) heette Fred, was zijn vader en zoon van een Duitse immigrant. Inderdaad: Trump's eigen opa was 'zo'n vuile immigrant die baantjes inpikt van goudeerlijke Amerikanen!')

''Trickle down': het principe dat de armen, die leven van kruimels, het beste worden geholpen door de rijken grotere maaltijden te geven.' - William Blum

Een andere methode dan: alle 100 kindertjes die aan de deur komen krijgen acht lollies. Iedereen heeft meer dan voldoende lollies om blij huppelend hun weg in het leven te vervolgen. Een aantal kinderen vindt vijf lollies voldoende en geeft drie lollies aan andere kindertjes. En u houdt lekker 200 lollies voor uzelf. Of om aan andere kindertjes te geven. Kindertjes die niet langs konden komen. Bijvoorbeeld omdat zij aan beademingsapparatuur hangen. Of in Aleppo wonen. Deze vorm van economie heet 'trickle up'.

Welke vorm is - volgens u - het beste voor de economie én voor de meeste mensen? Kortom: de meest eerlijke verdeling. Graag uw onderbouwde commentaar!

=============================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws is dat er een heleboel mensen zijn op de planeet die op hun eigen manier de wereld leuker en mooier maken. David Zinns is er één van:



Naar aanloop van de recente verkiezingen in Nederland zaten veel mensen zich verwonderd af te vragen: 'Klopt het eigenlijk wel, wat die politicus nu net beweerde?' Goed nieuws! Dat is voortaan eenvoudig na te gaan via https://stellingchecker.nl/

En dan is er nog fantastisch nieuws voor pinguïnliefhebbers als ikzelf:
er zijn miljoenen meer pinguïns (klik) dan voorheen gedacht!

Maneki Neko wil op zijn buikje worden gekriebeld.

Of niet natuurlijk.

De zelfgemaakte lolcat van deze week:

'Mensen vergeten misschien wat je hebt gezegd

maar zij vergeten niet

hoe jij hen hebt doen voelen.'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

De week voorbij

Mensen die zich volledig concentreren ('focussen' heet dat tegenwoordig maar ik vind 'concentreren' een prima woord) op één onderwerp, daar ben ik best jaloers op. Mensen die alleen maar schrijven, alleen maar schilderen, alleen maar politiek bedrijven, zich alleen maar inzetten voor walvissen, zich alleen maar richten op hun werk in loondienst, zich alleen maar druk maken over zichzelf...ik vind dat knap en kan dat niet. Mijn gedachten, gevoelens en emoties vliegen alle kanten op. Bij voorkeur tegelijk. Onpraktisch vind ik dat maar het is niet anders.

'Die branderige ogen van jou, hè? En die loopneus en dat grieperig gevoel? Heb jij niet gewoon last van hooikoorts?' Sterk punt van mijn vriendin! En jawel, een paar anti-hooikoorts tabletjes in m'n mik en ik kon weer zonder pijnlijke ogen naar mijn computerscherm staren maandag. Geweldig!

Onderweg naar het werk maakte ik deze foto's (die ik later een beetje nabewerkte):

 Boven: waar ik werk

Kunstmatig meer De Sloterplas, bij 'mijn' overstaphalte

Toch maar iets eerder naar huis voor een dutje. 's Avonds niet naar de loge maar gewerkt.

Dinsdag ook. Aan mijzelf, mijn huis, voor mijn maandagavondclubje, voor een eetcafé en voor de Bewonerscommissie.

Woensdag had ik zitting op een stembureau. Altijd leuk.

 De trap naar de leslokalen

 Het formulier met de voorlopige uitslag

(dat wil zeggen: voordat de voorkeursstemmen zijn geteld.

Aardig detail: in de media spraken mensen van verkiezingsfraude 

'want hoe kunnen ze binnen een uur al alles geteld hebben?'

Dat is dus niet zo. En na het tellen wordt alles nogmaals geteld.

Met de hand. Door andere mensen. Dus. Vandaar dat het even duurt.

Diezelfde trap naar de leslokalen op een ander tijdstip

(En donderdag publiceerde ik meer informatie (klik) over hoe ik de dag ervoer) En ook dit keer vroeg ik mij af wat mensen ertoe beweegt op populisten (aan welke zijde van het politiek spectrum dan ook) te stemmen. Is het echt alleen maar ontevredenheid of is het inderdaad zo dat een groot deel van de bevolking zo veel moeite heeft met zelfstandig nadenken dat het bijkans alles gelooft wat er aan informatie in de eigen 'bubbel' voorbij komt? Ik vrees het laatste. En stemde zelf dus op een partij die wil investeren in beter onderwijs.

Wie écht benieuwd is naar de manier waarop populisten werken, leze dit artikel (klik) over Geert Wilders en zijn 'op onderzoek gebaseerde!' bewering dat maar liefst driekwart van de moslims de Sharia wil invoeren in Nederland.

Nederland telde vorig jaar 19.285 asielaanvragen, 55 procent minder dan in 2015. 'Ja, maar dat zijn maar feiten!' Hoort u ze al roepen, de Trump Wilders aanhangers? Maar toch is het waar (klik). In tegendeel tot wat mensen kopiëren van luid schreeuwende populisten is migratie volslagen normaal en gebeurt het al sinds de dageraad van de mensheid. Voorbeeld: zonder migratie zou Donald Trump nu niet in Amerika zijn en Geert Wilders niet in Nederland.: de opa van Trump was een Duitser (en zijn moeder een Schotse immigrant) en de moeder van Wilders komt uit het grootste moslimland ter wereld: Indonesië. Dus de heren hebben een goed punt: zonder immigratie zou er minder strijd en tweespalt zijn in de wereld...

Donderdag belde mijn moeder mij in paniek maar aan de telefoon kon ik niet achterhalen wat het probleem was. Gelukkig was er een buurvrouw bij haar. 's Middags kon ik even mijn werk ('O, werk je thuis vandaag? Mooi, nu je tóch vrij bent kun jij voor mij wel even...') laten voor wat het was en bij haar langsgaan. Zij had veel pijn en was erg emotioneel. Zulks laat mij niet koud. Net zo min als haar buurvrouw bij wie ik even langs was en die tevens mijn vroegere bibliotheekjuf is en sprak over het vroege leven van haar zoon en de aanloop naar het overlijden van haar moeder. Noem mij maar een watje maar emotionele verhalen - ook van anderen - laten mij niet koud. Daarom ben ik niet geschikt om te werken in de zorg. Of misschien ook wel, het is maar hoe je het bekijkt.

Ik bekijk de komende dagen andere boekhoudprogramma's want het programma waar ik voor een eetcafé voor werk is wéér gecrasht en wéér ben ik uren invoer aan data kwijt. Dat de kat behalve met zijn speelgoedmuizen ook met mijn computermuis speelt maakt het werken thuis niet makkelijker.

Voor de liefhebbers: het knopje 'save' of 'bewaar' bestaat niet in het gebruikte programma. Om de data te bewaren moet er een back-up worden gemaakt. Een proces dat makkelijk een kwartier duurt en je als gebruiker dus niet regelmatig uitvoert omdat dat ten koste gaat van de werktijd.

Zodra het boekhoudkundig jaar 2016 is afgerond en de benodigde papieren zijn ingeleverd bij de belastingdienst maak ik reuzegraag de sprong naar een moderner programma.

's Avonds wat gespannen naar bed. Wél wetende dat mijn favoriete voetbalclub (Ajax) Kopenhagen heeft verslagen in de race om een plek in de kwartfinale van een of ander 'belangrijk' toernooi. Vaste lezers weten het al: sport interesseert mij maar matig.

Vrijdag gebeurde het dan: samen met mijn broer bracht ik mijn moeder naar een verpleeginstelling. Mogelijk voor een paar weken. Mogelijk permanent. En dat komt hard aan. Vooral bij haar. Het besef dat je niet meer alles zelf kunt en hulp nodig hebt bij de meest basale dagelijkse handelingen. Dat doet pijn. Aardige mensen daar. En - voor mijn moeder zeer belangrijk! - lekker eten. Het komt wel goed. Maar toch.

Even wat minder met politiek beziggehouden maar in plaats daarvan een uurtje gitaar zitten spelen en daarna een paar uren gewerkt. Een mens moet toch wát met z'n vrije tijd?

Om wat 'president' Trump allemaal weer had uitgespookt kon ik mij niet eens meer druk maken. Alleen maar om glimlachen. Wát een idioot! Ik weet niet wie er meer psychologische hulp nodig heeft: hij of de mensen die nu nog steeds geloven dat hij de beste president is die de wereld ooit gekend heeft.

Zaterdag aardig uitgerust aan de slag gegaan met het verder opruimen van mijn zoon's oude kamer. De bedoeling is dat ik daar mijn bed kan neerzetten. De afgelopen decennia sliep ik in de woonkamer. Gewoon, omdat ik in een tweekamer woning leef. Kunnen slapen in de slaapkamer en wonen in de woonkamer is voor mij luxe. Ik stapte even achteruit met wat spullen in mijn handen en stapte daarbij op een oud knuffelbeestje. En zei 'sorry'. Automatisme. Je weet dat knuffeldieren (als het goed is en de pillen goed werken) geen pijn voelen of emoties kennen maar toch behandel je ze met eerbied. Vind ik.

Iemand klaagde: 'De intergratie is mislukt!' 'Ja, en het taalonderwijs ook.' antwoordde ik. Dat werd niet op prijs gesteld. 'Ze passen zich niet aan!' -'Nou, als je Turken bedoelt: die hebben volgens de regels van onze democratie een eigen partij opgericht en uiteindelijk een paar zetels gehaald in ons parlement. Bovendien klaagt mijn Turkse buurvrouw graag over het weer. Dus hoezo is de integratie mislukt?' 'Nou, je weet heus wel wat ik bedoel!' -'Nee, en je hoeft niet te schreeuwen om te laten merken dat jij zelf ook niet weet wat je bedoelt met het herhalen van wat een populist heeft gezegd.'

Bij het woord populist denk ik als vanzelf aan één man. En toen bedacht ik:
De oprichter, de fractievoorzitter, de partijleider én alle leden van de #PVV zijn het voortdurend met elkaar eens. Best handig!

's Middags was ik met mijn zoon, mijn broer en diens vrouw bij mijn moeder in het verpleeghuis. Natuurlijk om haar moreel bij te staan maar ook praktisch: toiletgerei brengen, kleding en wat dies meer zij. En praktische zaken geregeld: wie geeft de planten water in haar woning en haalt de brievenbus leeg en doet haar belastingaangifte? Ik dus. Maar dat heb ik graag voor haar over. Kan ik wat terugdoen voor al die jaren dat zij voor míj gezorgd heeft. Medische zorg kan ik niet verlenen maar lakens wisselen, administratie en plantjes water geven kan ik wél.

's Avonds was ik wat van slag en zocht afleiding via de televisie. Maar faalde. Dan nog maar wat werken. Niet superleuk maar het geeft wat afleiding. En levert geld op. Niet onbelangrijk heden ten dage.

Zondag las ik dat de haat tegen vluchtelingen inmiddels zó ver gaat dat mensen criminele activiteiten verzinnen om vluchtelingen maar in een kwaad daglicht te stellen. Een vrouw verzon zelfs in Frankfurt te zijn aangerand (klik) door 'een horde van die vluchtelingen'. De politie stelde een onderzoek in en uiteindelijk gaf de vrouw toe die dag niet eens in Frankfurt te zijn geweest! Nu kan ik mij vergissen maar volgens mij is het doen van valse aangifte strafbaar.

Terwijl mijn vriendin op een winderige markt stond geld te verdienen, worstelde ik met een antiek boekhoudprogramma om dezelfde reden. Maar dan wel lekker binnen...;-)

Even naar mijn moeders huis

 Een schilderij bij haar aan de muur

 Een kanaal onderweg

Het hofje was ooit bedoeld voor de weduwen

van de mannen die op zee waren omgekomen.

Een eis van de weldoener die de vrouwen dit onderkomen schonk was:

geen herenbezoek na 10 uur des avonds. Het bordje hangt er nog. Denk ik.

voor de was en het afleveren van sleutels bij een buurvrouw opdat de hulp naar binnen kan voor het wekelijkse huishouden. Was vorige week in mijn eigen huis de bestekla aan de beurt, dit weekend nam ik de schoorsteenmantel onder handen. Ongelooflijk wat zich daar een hoop stof en prullaria verzameld in de loop der jaren!

De Engelstalige stukjes van deze week:

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/should-drugs-be-forbidden.html

('Waaaat!? Eentje maar?!' Ja, ik schrijf tegenwoordig minder. Iets minder. Niet veel minder.)


De muziek van deze week:
Camouflage met Love is a Shield


BONUS liedje. Omdat ik u aardig vind. Mazzy Star - Fade into you:



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Chuck Berry

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Zaterdag's cursiefje: buitenlands geld naar religieuzen in Nederland! (#Column)

Deze religieuze groepen krijgen financiële steun uit het buitenland! Inderdaad: het zijn buitenlanders die beslissen hoeveel invloed een oorspronkelijk buitenlandse religie krijgt in Nederland! De Nederlandse overheid vindt dit blijkbaar goed want er wordt niets aan gedaan! Ja, er wordt 'gesproken' met een woordvoerder van dit genootschap.

Mogen religieuze instellingen in Nederland geld uit het buitenland accepteren? https://t.co/3SAgQxC5cA

— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) 18 maart 2017

Alsof praten wat uitmaakt. En trouwens, ze ontkennen gewoon dat ze ook politieke invloed hebben in Nederland. Terwijl er doodleuk vertegenwoordigers van hun godsdienst in de Tweede Kamer zitten. Schandalig!

'Wanneer het op geld aankomt

heeft iedereen dezelfde religie.'

Nee, als je écht iets wilt bereiken moet je gewoon eisen dat het Vaticaan de geldkraan naar de katholieke kerk in Nederland dichtdraait.


===================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Komen (Een #verhaaltje)

Zij lag met haar hoofd op mijn arm. En sliep.
Net als mijn arm. Toch had ik het hart niet
om mijn arm weg te trekken,
bang om de magie van het moment te verbreken.

Dus ik genoot van haar genieten
en van het gevoel van haar warme naakte lichaam
tegen het mijne.

En hoopte dat de morgen nooit zou komen.

===============================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Persoonlijk: over mijn tijd als stembureaulid

'Hij heeft zo'n lekker fris koppie!' 'Ik ben het niet met hem eens maar vind wel dat-ie gelijk heeft'. 'Ik hou van dieren.' 'Ik heb een hypotheek en een leasebak'. 'Ik ben tegen minder bemoeienis voor de EU of zo.' 'Ik stem bewust op een kandidaat zonder piemel om iedereen te laten zien dat ik tegen discriminatie op basis van geslacht ben!' 'Ik wil meer democratie! Ik weet niet precies wat daarmee bedoeld wordt of wat het in de praktijk betekent maar zoals hij het zegt klinkt het zo mooi en als ik hetzelfde zeg lijk ik een intellectueel!' 'Ik stem al jaren hetzelfde want dat deed mijn vader ook altijd.' 'Ik stem want dat moet van mijn man en de dominee'. 'Ik stem uit protest!'

Wát uw beweegreden ook zijn (en blijkbaar kiezen veel mensen er bewust voor niet na te denken over hun stem maar dat mag): bedankt voor het stemmen!

 'Is hier het stembureau?'

'Onze' voorlopige uitslag

15 Maart liet de Nederlandse bevolking zien wat er bedoeld wordt met 'democratie'. Ruim 80% van de stemgerechtigden maakte de gang naar de stembus. Of machtigde een ander daartoe. De zittende partijen (VVD en PvdA) verloren flink maar toch bleef de VVD de grootste. Tot ergernis van de heer Wilders die dacht dat zijn PVV de grootste zou worden. Iets meer dan een miljoen mensen brachten een stem uit op de Partij voor de Vrijheid. Zo'n 7 miljoen mensen dus niet (Ongeveer 8 miljoen mensen mochten stemmen).

Als lid van een stembureau (één van die mensen die achter de tafeltjes zit bij binnenkomst in een stemlokaal) mag ik letterlijk meewerken aan het democratisch proces. Dat voelt best goed.

Klachten nemen wij altijd serieus. Zo was er twee verkiezingen geleden een meneer die klaagde dat hij met zijn rolstoel moeilijk naar binnen kon zonder hulp. De verkiezingen erna lag er een lage hellingbaan voor hem klaar zodat hij eenvoudiger naar binnen (én naar buiten) kon en zelfstandig kon deelnemen aan de stemming. Ook omdat tegenwoordig één op de drie stemhokjes een lager schrijfblad heeft dan de andere twee. Zodat ook rolstoelers en kleine en kromme mensen het stembiljet kunnen invullen.

Dit keer kwam er een klacht van een meneer die wilde weten wat er in het Arabisch op de muur was geschreven in de kleine gymzaal van de - op islamitische basisprincipes gestoelde - school waar het bureau gevestigd was. 'Misschien is het wel een oproep aan die kinderen hier om zich later aan te sluiten bij IS en zichzelf op te blazen!'

'Het is een soort ochtendgebed, meneer', zei ik naar waarheid. 'Iets als 'Ook vandaag ben ik blij dat de zon weer is opgekomen en ik samen met de mensen die ik liefheb mag genieten van een mooie dag.' -'Ja nou, dat zeg je nou wel maar ik vertrouw het niet!' vertelde de man verbolgen in een onvervalst Vlaamse tongval. 'Aha, een buitenlander!', dacht ik. 'Vandaar dat hij niet bekend is met de Nederlandse waarden en normen. Bij ons houdt iedereen rekening met elkaar en gaan wij er niet automatisch van uit dat andere mensen liegen. Dat vinden wij normaal.'

Zijn klacht werd genoteerd in het Proces Verbaal (het grote schrift met op- en aanmerkingen die gelezen worden door gemeente ambtenaren en waar men naar vermogen op reageert) met daarbij de vraag: 'Zullen wij uw telefoonnummer noteren zodat u kunt worden gebeld over de afhandeling van uw klacht?' -'Nee, ik blijf liever anoniem.' 'U weet dat uw klacht niet in behandeling kan worden genomen als u daar niet aan meewerkt?' -'Nou, ik wil gewoon weten wat er staat!' 'Dat is u net verteld, meneer.' -'Ja maar dat vertrouw ik niet!' 'Daar kunnen wij niets aan doen, meneer. Wél kunnen wij uw klacht noteren.' -'O, oké.'

Lastig. Mensen die paranoïde zijn kun je er namelijk niet van overtuigen dat 'zij' niet achter ze aan zitten. Vraag maar aan een psychiater. Of aan de heer Wilders.

Mensen vinden soms ook dat regels niet voor hen gelden. 'Meneer, wilt u even uw zonnebril afdoen zodat ik kan zien of u inderdaad de persoon op dit paspoort bent?' -'Dat zeg je alleen maar omdat ik geen moslim ben!' -'Eh, nee, meneer. Dat zeg ik omdat u volgens de kieswet zichzelf duidelijk herkenbaar moet tonen.' -'Nou, als ik jou moet laten weten wie ik ben dan stem ik lekker niet!'

Jammer.

Ook zijn er mensen die voor het eerst komen stemmen: zenuwachtige jongelui die net achttien zijn geworden maar ook volwassenen die dankzij een krachtige uitspraak van deze of gene populist komen stemmen 'want nu vind ik het opeens belangrijk!' En dat je dan later ziet dat bij één stembiljet bij álle kandidaten van één partij de hokjes rood zijn ingekleurd 'want hoe meer stemmuh se krijguh hoe groter de kans dat se't voor ut segguh krijguh!' Schattig eigenlijk. En een beetje dom. Mag ik dat zeggen? Dat mag ik zeggen.

Om 06.45u was ik aanwezig om samen met de voorzitter het bureau in orde te maken: stapels biljetten tellen, een loupe klaarleggen voor mensen die hun leesbril zijn vergeten, bordjes ophangen met steminstructies en pijlen, eventueel rode potloden slijpen en wat dies meer zij. Ruim 1000 kiezers begroeten (wij waren in totaal met vijf mensen), vriendelijk te woord staan en ervoor zorg dragen dat zij gebruik kunnen maken van het stemgeheim ('Nee, meneer, u mag niet bij uw vrouw in het stemhokje staan om haar te vertellen wat zij moet stemmen. En nee meneer, die regel geldt óók voor blanke Nederlanders.'). Ook aardig: mensen die gaan staan discussiëren in het stemlokaal. Dat zou de stem van een ander kunnen beïnvloeden en dus verzoek je hen hun discussie buiten (of via WhatsApp) voort te zetten.

Om 21.00u gaat het bureau dicht. Vaak komen er dan toch nog één of twee mensen aan de deur klagen 'Ja maar het is pas 5 over negen. Ik kan er toch ook niets aan doen dat ik vandaag tot zes uur gewerkt heb?' -'U had direct uit uw werk even kunnen stemmen, zowel bij uw werk in de buurt, op het treinstation alsook thuis in de buurt. Bovendien had u vanmorgen om half acht al uw stem kunnen uitbrengen.' -'Dat vind ik te vroeg hoor, dan slaap ik toch nog?'.

De bussen worden geleegd en de stembiljetten worden uitgevouwen en per partij op stapels gelegd. De lijsttrekker bovenop. Vervolgens worden de stapels geteld en worden de (voorlopige) uitslagen doorgebeld naar de gemeente. Dan begint het sorteren op voorkeursstem: '123 voor de nummer 1, 12 voor de nummer 2, 6 voor de nummer vier, 13 voor de nummer 13 ('Hè, hoeveel voor 13?' -'13'. 'Ja dat vroeg ik: hoeveel voor 13?' -'13.') en zo door tot nummer 48 of zo.

Afhankelijk van het aantal kandidaten op een kieslijst voor een partij. En dat dus per partij die meedoet aan de verkiezingen. Gelukkig worden wij daarbij bijgestaan door - inmiddels meestal ervaren - tellers: doorgaans studenten die het leuk vinden om een paar tientjes te verdienen én het democratisch proces van dichtbij mee te maken.

Intussen heeft de voorzitter - naast het toezicht houden op het tellen - de ingenomen stempassen, kiespassen en volmachten geteld en het proces verbaal opgemaakt ('Het lampje was stuk in stemhokje 1, een schreeuwende mevrouw tot kalmte gemaand, veel mensen vonden het stembiljet te groot en lastig weer in te vouwen: het mat ongeveer 1 x 1m', tweemaal een nieuw biljet gegeven toen de kiezer daar om vroeg en de oude ongeldig verklaard').

Het aantal ingenomen passen (papiertjes met daarop persoonlijke gegevens van de stemgerechtigde) moet overeenkomen met het aantal uitgegeven stembiljetten. Klopt dit niet dan moet er opnieuw geteld worden. Alles. Dus.

Het kan zijn dat iemand per abuis drie biljetten meekreeg in plaats van twee. Of omgekeerd en dat niet heeft gemeld. Het kan zijn dat iemand een stembiljet meegenomen heeft naar huis. Eén keer werd het probleem achteraf opgelost: een mevrouw bleek het stembiljet voor haar zieke thuiszittende man meegenomen te hebben naar huis om door hem zelf te laten invullen en wilde het de volgende dag weer keurig inleveren. Maar helaas was het stembureau weer gewoon een school. Toch lief.

Al met al heb je dan dus een dag gehad waarop je om 6 uur opstond en - als alles meezit- om 1 uur in bed ligt. En als mensen dan zeuren: 'Nou, volgens mij kan dat tellen beter. Waarom moet het zo lang duren?' en je zegt dan: 'Je kunt je bij de gemeente opgeven om te helpen met tellen maar als je dat niet wil kun je er ook als toeschouwer bij zitten, notities maken en daarna doorgeven hoe het volgens jou beter kan. Dat is jouw recht als burger.' en zij zeggen dan: 'Ja nou, daar heb ik allemaal geen tijd voor, hoor!' dan wil ik eigenlijk slaan. Hard. Maar in plaats daarvan zeg ik: 'Als jij minder zou zeuren zou je meer tijd hebben om daadwerkelijk wat te doen.'

En als laatste opmerking: 

'wie geen gebruik maakt van kiesrecht verliest ook het klaagrecht.'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Moeten ook aardige criminelen de bak in?

Strijden voor het goede doel is altijd goed! Toch? Maar wat is 'strijden' en wat is 'goed'? En voor wie? De rebellen in Star Wars bevechten met zwaar geweld en alle mogelijke middelen de officieel gekozen heersende macht. De rebellen van IS doen dat ook.

In het eerste geval juichen wij voor de rebellen en in het tweede geval voor de heersende macht. Behalve wanneer die Assad heet. Behalve wanneer wij 'de Russen' zijn. Behalve...Hoe dan ook: het is erg ingewikkeld.

De rebellen in Star Wars bestaan niet echt en die van IS helaas wel. Een niet onbelangrijk verschil. Maar de vraag blijft: als een groep vecht voor 'het goede doel' is dat dan per definitie goed? Neem de organisatie Sea Shepherd, ooit afgesplitst van Greenpeace neemt de organisatie van Sea Shepherd het niet zo nauw met diverse nationale en internationale wetgeving. Zelfs het gebruik van grof geweld wordt door Sea Shepherd niet geschuwd. Bovendien vindt men het heel normaal om tegen de pers te liegen. Als door die acties maar een walvis wordt gered.

Mensenlevens worden (opzettelijk!) in gevaar gebracht om het 'heilige doel' te bereiken. Waarom steunen wij Sea Shepherd met een nieuw schip ter waarde van ruim €8 miljoen, betaald uit de pot van De Nationale Postcodeloterij? Het gaat nota bene om een organisatie die met trots de Piratenvlag voert, daarmee bewust provocerend en er prat op gaand dat de organisatie doelbewust criminele activiteiten ontplooid. Of zijn aardige criminelen geen criminelen? En zijn criminelen niet mensen die puur met opzet de wet overtreden? Kortom: vindt u dat iedereen zich aan de wet moet houden of geldt de wet niet voor mensen die walvissen leuke dieren vindt?

http://www.ad.nl/dossier-nieuws/kritiek-op-miljoenen-voor-zeepiraten~a4901ed9/

https://hoaxwiki.wordpress.com/2015/04/10/sea-shepherd/

=====================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Goed nieuws en kattenlog

Natuurlijk is er een hoop ellende in de wereld. Maar die was er ook al voordat wij er van wisten. Door snellere en eenvoudigere communicatie lijkt het maar alsof er meer ellende is dan ooit tevoren. Maar dankzij het internet hebben wij ook sneller weet van leuke initiatieven. Zonder internet had ik bijvoorbeeld nooit geweten van iemand die een uitsluitend foto's van honden en katten in winkels in Hong Kong verspreid via Instagram (klik).

Goed nieuws vind ik dat er nog steeds ruimte is voor fantasie en plezier in de wereld. Dat vonden ook de bedenkers van deze 'Hoverbike':

Maneki Neko en Zwarte Vlek,

de katten van mijn vriendin, 

zijn weer lekker bezig

én hebben een eigen Facebook pagina (klik))!

De 'lolcat' van deze week gaat over nadenken

voordat je een besluit neemt wat je niet meer kunt terugdraaien.

'Ik realiseer mij net:

wie zal mijn zwembad schoonmaken

nu het niet meer de illegale Mexicaanse 'poolboy' is?'

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

De week voorbij

Voor mensen die dit via Facebook lezen: klik op deze link voor een beter leesbare lay out en om de plaatjes en filmpjes te kunnen zien
http://terrebel.blogspot.com/2017/03/de-week-voorbij_12.html

==============================================

Als Poolse (seizoens)arbeiders recht hadden op hetzelfde minimum uurloon dat tuinders Nederlanders moeten betalen, zou dan een deel van de Nederlandse werkloosheid zijn opgelost?

Als u kon kiezen: in eigen land 16 uren per dag werken voor €3 per uur of in een ander land 12 uren per dag voor €5 per uur...wat zou u dan kiezen?

En als u zelf werkgever zou zijn: neemt u dan liever iemand die 12 uren per dag hard werkt voor €5 per uur (of anders simpelweg vervangen wordt) of iemand die 8 uren per dag de kantjes er af loopt voor €10 per uur en beschermd wordt door ontslagrecht? Eerlijk zeggen!

Kortom: waar ligt het probleem nu eigenlijk? Is het allemaal de schuld van 'die rare Polen!' of van het huidig economisch systeem?

Maandag werd ik wakker, nagenietend van The Graham Norton Show met Ian McKellen, Patrick Stewart, Hugh Jackman en James Blunt. Ik lach niet vaak hardop in mijn eentje maar voor dit team maakte ik graag een uitzondering!
En omdat ik het zo waardeer dat u mijn blogje leest, heb ik besloten dat u mag meegenieten:


Tijdens het Grote Lijsttrekkersdebat kon ik af en toe glimlachen. Maar ja: politiek is een bijzonder serieuze zaak. Daarom wil ik er ook bij u op aandringen: (als u dat mag) Breng uw stem uit op 15 maart! Want wie niet gebruik maakt van kiesrecht verliest ook klaagrecht.

Want wie niet gebruik maakt van kiesrecht verliest ook klaagrecht. https://t.co/p70GH2Ssda

— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) 13 maart 2017

Hoewel ik van mening ben dat wanneer iemand op een bepaalde persoon stemt vanwege diens uiterlijke kenmerken in feite discrimineert, blijft het natuurlijk iemand's goed recht om op iemand te stemmen omdat die persoon niet blank is, in een rolstoel zit of geen penis heeft. Maar - eerlijk zeggen! - zou u onderstaande raar vinden? Maar omgekeerd niet? Waarom dat verschil?

Wilt u per sé op een vrouw stemmen omdat u het zo vreselijk vindt dat anderen discrimineren dan kunt u het volgende in overweging nemen: De Partij voor de Dieren en de Socialistische Partij zijn de enige twee partijen die emancipatie van de vrouw niet van de daken schreeuwen maar gewoon in de praktijk brengen. Beide partijen hebben meer vrouwen dan mannen op de kieslijst. Bij de SGP is men nog steeds boos dat men een paar jaar geleden door de rechter gedwongen werd om vrouwen toe te laten tot het bestuur: het aantal vrouwen op de kieslijst bij de Staatkundig Gereformeerde Partij is exact nul.

Het was een zware maar stiekem toch best leuke werkdag waarop een collega zich hardop afvroeg wat ik zoal deed. 'Welnu, ik verstuur facturen naar aanleiding van de afleverbonnen van bier aan klanten en zie er op toe dat die rekeningen betaald worden. Daarnaast hou ik de inkomsten en uitgaven bij, verwerk de binnenkomende rekeningen niet alleen in de balans maar ook in de voorraadadministratie, hou de social media accounts Twitter, Instagram en Facebook bij en onderhoud contact met klanten via telefoon en e-mail over met name de financiële aflevering van het leveren van bier en hou het kasboek bij betreffende inkomsten en uitgaven rond de brouwerij.' Zijn reactie? 'O. Maar waar haal je dan de tijd vandaan om heen en weer te lopen en te praten met collega's?' 'Eh...dat 'heen en weer lopen' heet 'plassen en koffie halen' en wat jij 'praten met collega's' noemt heet 'overleg en communicatie'. 'O.'

Al jaren pleit ik voor een dagje ruilen van werk. Of in elk geval meelopen. Gewoon, om meer begrip te kweken voor het werk dat anderen verrichten.

Tegen de gewoonte in (normaliter doen wij dat op donderdag) eindigde de dag met een biertje:

Voor maandagavond stond een mooie vrijmetselaarsavond gepland maar niet voor mij, helaas: ik was totaal op! Vroeg naar bed dus maar.

Dinsdag vroeg iemand weer waarom het verschil tussen een bijstandsuitkering en loon uit een betaalde baan zo klein is. Nou, dat valt best wel mee (of tegen), hoor! Hier drie verschillende situaties voor een alleenstaande moeder met twee kinderen op de middelbare school: met een modaal inkomen, op het minimumloon en met een bijstandsuitkering. Zonder op deze link (klik: cijfers uit 2014) te klikken: wat zijn volgens u de verschillende bedragen per maand aan inkomsten? En met wie van de drie dames zou u het liefst willen ruilen?

Ook kwam deze week het - wat mij betreft - 'tweetje' van de week voorbij:

Waarom wordt viagra in de VS wel vergoed, maar abortus niet? Als zwangerschap Gods wil is, is een niet werkende piemel dat ook.

— Anne Fleur 🌱 (@annefleurdd) 28 februari 2017

Ook ik dacht dat Amerikaanse regeringsleden geen dommere dingen konden zeggen dat zij tot nu toe - als lid van de Regering Trump - hebben gedaan. Tot minister van Volkshuisvesting, Ben Carson (klik) over slaven vertelde: 'Ook zij waren immigranten die naar Amerika kwamen in de hoop op een beter leven.' Meneer Carson vertelde ook als presidentskandidaat dat hij als kind een 'bad boy' was: zeer agressief tegen zijn moeder en op school wel eens een klasgenoot met een mes gestoken 'maar God zorgde ervoor dat het mes afketste op zijn riem!' O, wauw!

Maar volgens zijn moeder én volgens zijn vroegere klasgenoten was meneer Carson juist een wat saaie, brave, onopvallende jongen. Hij is er overigens ook van overtuigd dat wetenschappers het allemaal mis hebben 'want hij heeft eens gelezen dat de oude piramides in Egypte graanschuren waren.' Ja, dat stond in een stripverhaal, meneer Carson. Kunt u het zich voorstellen hoe Amerika er nu bij zou liggen als mensen hem hadden verkozen tot eerste écht zwarte president? Brrrrr....

Heel hard gewerkt dinsdag maar helaas niet alles kunnen doen waar ik mij toe had gezet. Met name vanwege een stuk software dat medewerking weigerde. Voor de kenners: het gaat om een boekhoudpakket waarvan de bestanden worden opgeslagen in het formaat 'DBase IV' (klik). Voor de niet-kenners op dit gebied: deze standaard werd losgelaten in 1989. Het gaat maar iets sneller dan boekhouden zoals ik dat vroeger deed: met potlood, geodriehoek en ruitjespapier. Hoewel de principes bij elk boekhoudpakket hetzelfde zijn ('Debet en credit moeten uiteindelijk tegen elkaar wegvallen en als de belastinginspecteur tevreden is is het goed') is het voor mij regelmatig frustrerend om met dit pakket te moeten werken. Maar het zij zo. Soms zijn dingen zoals ze zijn en dien je het er mee te doen. Het ging iets beter toen ik een website ontdekte met daarop een overzicht van toetscombinaties om het programma te bedienen. Ziet u: in de hoogtijdagen van DBase was het gebruik van een muis nog niet volledig ingeburgerd.

Bij wijze van pauze flink lopen schoonmaken en opruimen. En dan vind je wel eens wat: een handgeschreven romantisch verhaaltje voor een tante en een nieuwe liefde van haar. Toen ik het kleedje bij mijn bureau weghaalde om het te wassen trof ik een heel platte naakte ex-slak aan. Ik mocht ook weer een plasje kattenkots opruimen. Altijd leuk...

's Middags werd mijn huis opgemeten in verband met het toekennen van een energielabel: categorie G is niet supergoed. Maar met een paar kleine aanpassingen schuif ik al door naar D of zelfs C! Ik hoef er nu alleen nog maar voor te zorgen dat woningcorporatie Ymere hierin meewerkt. Zelf zegt men graag en luid wooncomfort voor huurders en aardig zijn voor de planeet als prioriteit te hebben maar in de praktijk is daar nog niet veel van terug te zien. En dat is jammer.

Ook jammer was dat er relatief weinig bewoners waren afgekomen op de bewonersavond die avond. Een week eerder hadden ruim 300 mensen een uitnodiging in de bus gekregen maar wij zaten er met nog geen 15 mensen. Misschien is een week vooraf kort dag? Misschien was er voetbal op televisie? Hoe dan ook: het was fijn om contact te maken met diverse sleutelfiguren in de wijk dan wel om contacten te verstevigen. Er staan weer mooie plannen voor de buurt op stapel!

Woensdag las ik dat ook onze minister president mooie plannen heeft. Vakantiegeld afnemen van bijstandsmoeders bijvoorbeeld. Zo wil hij de economie verbeteren. Blijkbaar weet hij iets wat economen niet weten. Bijvoorbeeld dat bijstandsmoeders de hele godganse dag geen klap uitvoeren en dus nooit moe worden en nooit vakantie nodig hebben. Gewoon, voor de lol, blijven zij thuis en doen niets meer dan hun handje ophouden. Aldus de baas van Nederland.

Of zou het dan écht zo zijn dat mensen die hun vakantiegeld gebruiken om lopende rekeningen te betalen vanzelf meer gaan uitgeven wanneer de overheid hun inkomen verlaagt? Dat zou een revolutionaire ontdekking zijn! Als Mark Rutte 15 maart niet herkozen wordt (en die kans is groot), kan hij rijk worden met het schrijven van boeken over de economische principes die hij verzonnen heeft.

Uitkeringsgerechtigden hun vakantiegeld afnemen https://t.co/wWrJHQ0uwJ Is dat goed voor de economie? #HoeDan? #VVD @MinPres #Rutte

— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) 13 maart 2017

Op het werk kon ik mijn ogen nauwelijks open houden. Thuisgekomen bleek ik koorts te hebben. Was meteen duidelijk waarom ik een paar minuten na de lunch die weer kwijtraakte.

Via Facebook werd een vooroordeel van mij bevestigd. Ik wist al dat de PVVGeert Wilders vrijwel altijd hetzelfde doet als de VVD maar in dit schema (klik) wordt het echt heel duidelijk gemaakt. Opvallend genoeg roept zijn aanhang graag dat moslims weg moeten 'want zij respecteren homo's niet!' maar is Wilders één van de weinige lijsttrekkers die een convenant ter bescherming van de LBGTQI (en eventueel nog missende letters)-gemeenschap opzettelijk niet tekende. Deze lijsttrekkers (klik) deden dat wél.

Luidruchtig, kinderlijk, eentonige 'beats', nietszeggende teksten, namaak gekreun...het zal vast een teken van oud worden zijn maar bij het ziek thuis zijn donderdag besloot ik muziek van 'heden ten dage' te luisteren. Met name via deze afspeellijst:

Heb mij door een twintigtal liedjes heengeworsteld maar het enige dat er gebeurde was dat mijn hoofdpijn verergerde. Daarom mijn vraag: heeft u voor deze bijna 50-jarige man luistertips betreffende 'goede' muziek van minder dan vijf jaar oud?

Ondanks opgezette klieren, de eerdergenoemde hoofdpijn, lichte koorts, diarree, misselijkheid en een algemeen gevoel van onbehagen toch maar de bestekla uitgeruimd en schoongemaakt, gestofzuigd, e-mails beantwoord, een was gedraaid en wat administratieve werkzaamheden (niet alleen voor mijzelf) verricht. Stilzitten is nu eenmaal niets voor mij. En zelfs stilLIGGEN hou ik niet lang vol.

Ik besloot wat minder politiek nieuws te volgen en ben niet zo'n enorm sportmens. Wetenschappelijk nieuws is dus wat mijn aandacht trekt. 'Ik volg het Paleo dieet van de Neanderthaler!' is iets wat een groep mensen die gezonder wil leven graag roept. Helaas: 'Hét' paleodieet en 'dé' Neanderthaler' bestaan niet (klik). Paleo betekent feitelijk alleen maar dat je datgene eet wat op natuurlijke wijze voorhanden is en 'dé Neanderthaler' bestond net zo min als 'dé christen, dé homo, dé jood, dé vrouw', et cetera. Neanderthalers in de regio die wij nu Spanje noemen aten bijvoorbeeld vooral een soort mos en paddestoelen. Neanderthalers in het huidige west-Europa waren echte vleeseters: vooral schapen stonden op het menu.

's Avond nog even aan het werk en daarna televisie kijken (voetbal. Ajax verloor. Maar ik kan weer even meepraten op straat) terwijl ik een tas met oude kleding van mijn dochter doorzocht: wat gaat er weg, wat kan er blijven voor later? De Tip van Ter van deze week wordt daarmee: 'Als je je emotioneel niet helemaal stabiel voelt, doe dan geen dingen die je doen herinneren aan dat wat had kunnen zijn.'

Vrijdag kwam ik bijna huppelend uit de werkkamer van mijn psycholoog: niet alleen volgens hem maar vooral volgens mij ben ik hartstikke op de goede weg naar herstel. In de buurt van de praktijk schoot mijn mobieltje deze foto's:

Bij de supermarkt sprak ik een half uurtje met buurvrouw Jeannette en daarna op straat nog even met buurvrouw Rini. Thuis viel ik volkomen uitgeput in slaap. Daarna flink aan het (vrijwilligers)werk. Ik vind dat normaal, vrijwilligerswerk doen. Niet alleen dat ene weekend per jaar tijdens 'NLdoet' (klik) maar - net als onze koning en koningin trouwens! - het hele jaar door.

Toch denk ik niet dat het handig is om mensen te dwingen zich in te zetten als vrijwilliger. Geen scholieren als verplichte maatschappelijke stage en geen gehandicapten 'om iets terug te doen in ruil voor hun uitkering'. Stel: u bent bejaard en zit in een rolstoel. Die wordt door een parkje geduwd. Daar ligt een diepe vijver. Met ijskoud water en veel modder. Een schuine gladde helling met gras leidt naar die vijver. U wordt geduwd door een zeer ongemotiveerd jong mens. Of een bijzonder chagrijnige langdurig werkloze gehandicapte bijstandsmoeder. Is dat écht een situatie die u graag wil meemaken? Stem dan gerust VVD of PvdA.

Mijn werk werd onderbroken door een uurtje les. Nee, geen pianoles (dat ging niet door vandaag) maar stand up comedy les. Een ervaren stand up comedian liep samen met mij het materiaal door wat ik eerdaags op het podium zal brengen. Het mag dus in de agenda! Vrijdag 31 maart ben ik de officiële 'First Timer' op de Vrije Vrijdag in Volta Amsterdam (klik). Komt allen! Zo lang er kaartjes (€5) zijn dan.

Zaterdag zag ik op televisie ontevreden Fransen vertellen dat zij Marine Le Pen stemmen 'want wij zijn de corruptie zat!'. Dat is nu jammer want de anti-semitische frontvrouw van Front National heeft vrienden en medewerkers tienduizenden euro's gegeven voor werk dat zij niet gedaan hebben. Zij heeft doodleuk een EU-vergoeding voor hun 'werk' in het EU-parlement aangevraagd. En gekregen. Behalve dat dit gewoon fraude is (als burgers het doen heet het 'diefstal') is het ook bijzonder hypocriet voor iemand die kiezers trekt door veel en vaak te roepen dat zij tegen de EU is. Maar ja, mensen die boos en teleurgesteld zijn verliezen het vermogen tot helder nadenken. Ook in Nederland kennen wij daar voorbeelden van.

Intussen genoot ik van de kat die enthousiast met zijn nieuwe speelgoedmuis speelde. Complimenten voor de fabrikant: het dingetje is bijna drie hele dagen heel gebleven! Billy de Kat zit ook graag in de vensterbank achter het gordijn. Als het gordijn opzij is geschoven vindt hij het meteen minder leuk.

Een uurtje of zes lang dook ik in de administratie van een eetcafé en bij wijze van pauze at ik een ei en een broodje en keek ik een stukje van het WK Shortrack. Nieuw daarbij is dat de diverse sportlui door de speaker worden aangekondigd als populaire helden en niet meer als 'mensen die heel hard korte rondjes rijden op hele dunne ijzers op ontzettend hard en glad ijs.' Het zíjn ook helden natuurlijk. Sterren bijna.

En wat mij betreft verdienen zij die titel meer dan mensen die miljoenen per jaar opstrijken omdat zij zijn getrouwd met iemand die beroemd is en drie maanden op vakantie gaan en bij terugkomst opeens vanzelf veel grotere billen hebben.

En dan zijn er de mensen die worden toegejuicht omdat mensen vinden dat zij én goed kunnen zingen en er leuk uitzien in nauwelijks verhullende kleding en honderden euro's hebben betaald voor hun kapsel en make-up.

Urenlang in de kappersstoel zitten en minutenlang handtekeningen uitdelen is uiteraard bijzonder vermoeiend maar vergeleken met mensen die jarenlang hun sociale leven opgeven, élke ochtend vroeg opstaan, uren per dag trainen om enkele uren per jaar te vlammen stelt het niet héél veel voor. Vind ik.

Mag je in een vrij land de vrijheid inperken van iemand die de vrijheid van anderen wil inperken? Die vraag werd actueel toen de Nederlandse overheid besloot een woordvoerder van premier Erdogan niet toe te laten om Turkse Nederlanders toe te spreken. Volgens de Grote Leider van dit voormalig bevriende land is Nederland een land van Nazi's en fascisten. Voor wie nu in de war is heb ik hieronder een lijstje met kenmerken van fascisme met daarbij de cijfers van wie er het meest aan voldoet: Nederland of Turkije.

(Klikken=vergroten)

Overigens: in 1993 was Wilders in Israël om Nederlanders die er wonen over te halen VVD te stemmen. Maar dat is natuurlijk héél wat anders.

Omdat het even niet zo goed ging met mijn moeder ging ik bij haar langs met een frietje. Later op de avond had ik buurvrouw Angélique even op de thee bij wijze van pauze van het werk dat ik nog moest doen.

Zondag stond mijn vriendin op een markt in Utrecht. Ik was niet mee want ik had zélf nog werk te verrichten. Rond lunchtijd was ik weer bij mijn moeder. Mijn zoon had ik net gemist helaas maar de lieverd had boodschappen voor haar gedaan. Mijn broer was er met zijn vrouw en trakteerde op lunch: kip met rijst en groente op z'n Indiaas. Lekker! Fijn om mijn moeder te zien smikkelen! Onderweg kwam ik langs dit hek:

De hele dag veel last van branderige ogen dus helaas niet kunnen afmaken waar ik aan begonnen was omdat het kleine cijfertjes op een niet ideaal laptopscherm betreft in een niet ideaal boekhoudprogramma. Dus 's avond maar lekker vroeg naar bed want ook televisie kijken koste veel moeite.

Deze week een Engelstalig stukje van mijn hand uit 2006. Maar naar mijn mening nog immer actueel: http://terrebelius.blogspot.nl/2006_06_01_archive.html

En meer Engelstalig werk van mijn hand:

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/why-men-like-trump-just-dont-get-it.html

https://www.linkedin.com/pulse/how-fight-troll-respectful-way-terrence-weijnschenk-entertrainer?published=t

http://terrebelius.blogspot.nl/2017/03/to-share-shortstory-amwriting.html

En hierbij ook nog even mijn foto's van februari (klik).

Het liedje van deze week is 'White Room' van Cream:


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Kitty Courbois en 19 mensen in een kindertehuis in Guatemala en (weer) tientallen doden bij aanslagen in Irak, waaronder een zelfmoordaanslag tijdens een huwelijksfeest. Helaas gebeurde het niet in Nederland, België, Duitsland of Frankrijk dus voor onze Westerse media was het niet 'belangrijk'.
======================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/