De week voorbij

In november zijn er weer verkiezingen. De VVD heeft een kleine voorsprong in de campagne want wist eerder dan de rest van het speelveld wanneer Rutte 'spontaan' het ontslag van het kabinet zou aanbieden. Vraag maar aan de sponsors die soms al weken voordat het kabinet 'opeens' in een impasse zat stomtoevallig besloten de VVD-campagnekas te spekken.

Bent u tevreden met hoe het momenteel gaat in Nederland en stemt u dus VVD, CDA of BBB om het 'de rijken worden rijker en de armen armer' spel van de afgelopen paar decennia voort te zetten of gaat u nadenken voordat u stemt? Dat wil zeggen: trapt u wel of niet in de retoriek van Omtzigt en anderen die roepen 'het is allemaal de schuld van de buitenlanders!'

Slechts een relatief laag percentage mensen denkt langer dan een half uur na voor het gaan stemmen; velen laten zich verleiden door gladde praatjes en loze beloften. Bij referenda (zie bijvoorbeeld 'het Oekraïne referendum') zie je dat de zijde met het meeste sponsorgeld vrijwel altijd 'wint'. Niet erg democratisch. 

===========================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

=========================

Maandag telde ik mijn zegeningen. En mijn cadeautjes: drank, rolletjes 'The mint with the hole' Polo, een hangmat, twee pakken koffie, een lollig strooien hoedje, drank, wat welkome contanten, een boek over de geschiedenis van de hermetica, drank, hapjes en knabbels, een lekker luchtje, drank en wat ik verder vergeten ben te melden. Had ik bijvoorbeeld drank al genoemd?

Tijdens mijn ochtendkoffie las ik over slecht nieuws voor anonieme racisten, trollen en andere nare mensen: sociale media kanaal 'Telegram' is niet zo anoniem als zij dachten: sinds kort heeft Justitie namelijk de bevoegdheid privédata van gebruikers op te vragen. Je kunt je afvragen of het goed is dat justitie die mogelijkheid heeft maar voor de veiligheid van individuën, groepen en de maatschappij in het algemeen denk ik van wel. In elk geval zolang wij niet in een dictatuur leven. Wat vindt u: mag justitie om uw en mijn veiligheid te waarborgen anonieme, gevaarlijke mensen kunnen opsporen en eventueel in het gevang werpen?

Het was heerlijk weer om even met een kop koffie op mijn nieuwe tuinbankje te zitten om bij te komen van de voorgaande dagen.

Op deze foto was het bankje net in elkaar gezet en mocht ik een biertje, een dag voor mijn verjaarsfeest.

Ik werkte een paar uurtjes in mijn deeltijdbaan en aan een project en deed wat aan vegen en zwabberen en zo. Leuk hoor, confetti op je verjaardagsfeestje. Maar - zeker als het nat geworden is - lastig te verwijderen, die vrolijk gekleurde flubbeltjes.

Een buurvrouw kwam net thuis van een medische ingreep en vertelde mij erover bij een kopje thee. Fijn te horen dat de operatie goed is verlopen.

Eten deed ik die avond 'op de club'. Indiaas. Mjammie! 

Het zogeheten 'Broedermaal' volgde op het ritueel ter opening van het nieuwe Werkjaar. Dit keer vierden wij dat met twee Loges samen. Volle bak dus maar heel gezellig. 

Bij de naborrel werden wij bijgestaan door Broeders en Zusters die die avond een bijeenkomst hadden gehad in hetzelfde pand. Één van de Zusters (manlijke Vrijmetselaren noemen elkaar 'Broeders'. Zodoende) was zo lief mij te helpen met een les Duolingo. Frans. 

Wat mij anders noooooit *ahum* overkomt: ik miste de laatste tram van de dag en mocht dus lopend terug naar huis. Geen straf want het was heerlijk wandelweer.

De lach van de dag was voor Krelis. 

Hij raakte zó in de war toen ik het historisch feit deelde dat veel Nederlanders bij de NSB zaten en duizenden Nederlandse jongeren zelfs aan de kant van de nazi's gingen vechten 'tegen de Joden en andere Untermenschen!' dat hij met terugwerkende kracht vergat op te letten tijdens Nederlandse les. Complimenten voor wie het bericht van Krelis kan ontcijferen.

Dinsdag was ik - vrijwillig - vroeg op, bekeek eerst wat inspirerende filmpjes (zoals deze) en met de opgedane energie ging ik aan het werk. Ondermeer met de inschrijving bij een internationaal castingbureau. Voor welk ik deze selfies schoot:

Natuurlijk ging ik even kijken hoe het met de buurvrouw ging. Voor ik 's middags ruim een uur lang gebruik maakte van het hoofdstedelijke openbaar vervoer netwerk (eigenlijk is dat één woord maar ik vond dit duidelijker). Om een vriendin op te zoeken.

Na een uurtje of zo kletsen, voegde haar man zich bij ons en werd het - hoe bestaat het! - nóg gezelliger! Het helpt ook dat wij niet spraken over de nieuwste kabinetsplannen en Prinsjesdag aan ons voorbij lieten gaan. Om toch een beetje op de hoogte te zijn, is hier een samenvatting.

Ook hun zoon kwam even langs en via beeldbellen meldde ook hun dochter zich even. De vriendin wist mij dingen te vertellen over een deel van ons gezamenlijk verleden dat ik al vergeten was. En niet met jullie, mijn gewaardeerde lezers en lezerinnen, ga delen. Kort gezegd: wat fijn dat er geen cameratelefoons waren aan het begin van de jaren negentig!

Wat mij anders noooooit *ahum* overkomt: ik bleef iets langer dan gepland. Een paar uurtjes langer dan gepland. Dus het was inmiddels donker toen ik op de metro terug naar huis stapte en mijn trouwe Google Pixel 4a dit zag:

Hoe leuk ik het elders ook heb, mijn hartje springt altijd weer even op van vreugd wanneer het weet dat we bijna weer thuis zijn. Vaak is dat bij het zien van het Amsterdamse Centraal Station; 

dan weet ik over ongeveer een half uur mijn sleutel in het voordeurslot te steken. Terwijl ik op de tram wachtte, schoot mij deze overweging te binnen: 'Zouden mensen op vakantie gaan zodat zij bij thuiskomst weer beseffen hoe fijn dat 'thuis' eigenlijk is?'

Na een half uurtje werken zag ik dat er bericht was van het internationale castingbureau; zij hebben wellicht een (betaalde!) opdracht voor mij!

Kreeg daar zó veel energie van dat ik die gebruikte om mijn - na iets te fanatiek gebruik - enigszins kapotte zwabbergevalapparaatmachineding te repareren.

Tot mijn eigen niet geringe verbazing. Om niet te zeggen verbijstering. Toch maar mooi even de twee tientjes voor een nieuwe uitgespaard. Hoepla!

Als beloning mocht ik voor het slapengaan mij laven aan de eerste aflevering van de The Walking Dead afsplitsing: The Walking Dead: Daryl Dixon.

Woensdag werd ik weer tijdig mijn bed uit getrild. Door dit apparaat met name:

Een vriend trakteerde mij op lunch als verlaat verjaarscadeautje. 

In dezelfde zaak waar ik een week eerder met een buurvrouw zat.

Had helaas niet veel eetlust. Maar dat heb ik zelden. Een bij-effect van het Syndroom van Russel-Silver, de aandoening waardoor ik wat kleiner ben dan de gemiddelde medemens. Erg interessant want dit genetisch ongelukje komt niet veel voor. Dus vooral wetenschappers die zich bezighouden met genetica worden er blij van. Terwijl ongeveer 3% van de mensen ADHD heeft of er een vorm van (of in elk geval veel kenmerken), komt ADHD vaker voor bij mensen met RSS. Achterblijven in fysieke groei is een ander opvallend kenmerk. Er is (nog) geen behandeling tegen maar leren omgaan met de symptomen is vaak goed mogelijk. 

Omdat mijn lieve buurvrouw herstellende was van een kleine (en succesvolle) medische ingreep, haalde ik onze beide 'gered pakketten' op. Fraaie inhoud weer!

Even werken natuurlijk toen ik weer thuis was en daarna het laatste nieuws even tot mij genomen. Voor de wereldberoemde fotograaf en voorvechter van gelijke rechten Erwin Olaf was het écht het laatste nieuws; overleden op 64-jarige leeftijd. Heb een paar keer met hem mogen werken (en dansen en zo zelfs) en hem leren kennen als een bijzondere en aimabele man. Dat was dus best even schrikken. Hier ziet u één van zijn videowerken:

Met blauwe contactlenzen in, speelde ik het 'kind' in dit gezin. Iets met arbeidstijdenwet en een echt kind niet urenlang laten rondlopen in een strak zittend rubber pak. Kon maar moeilijk de woorden vinden om zijn verlies te omschrijven. Een uur of wat lang wilde ik eigenlijk alleen maar knuffelen met mensen die hem ook gekend hebben. Kent u dat gevoel?

Dacht dat ik mij vanwege het verdrietig-zijn niet zo lekker voelde en daarom al om tien uur naar bed ging: branderige ogen, nog minder eetlust dan 'normaal', verhoging...blêh.

Donderdag waren de verschijnselen nog niet voorbij. Eerder het tegendeel helaas. Kon dus maar af en toe even voor mijn beeldscherm zitten om te werken en liet mij diverse internetpagina's voorlezen. Best handig dat dat kan. Opvallend nieuws vond ik dat in Amerika (waar anders?) een lerares was ontslagen omdat zij een klas met 13 tot 15-jarigen liet lezen uit het Dagboek van Anne Frank. 

Niet zozeer omdat de fascisten...pardon...Republikeinen die er graag de macht hebben graag de verschrikkingen van de Holocaust ontkennen en opvallend veel van hen niet eens stiekem lid zijn van de KKK en ander nazi-achtige groepjes. 

Neen, het conservatieve schoolbestuur vindt dat tieners niet mogen ontdekken - zoals Anne Frank dat deed - geslachtsdelen hebben. Die 'patriotische gristenen' (van een échte christelijke vriendin leerde ik dat ik die hypocrieten die zich alleen maar christen noemen maar het absoluut niet zijn 'gristen' dien te noemen) willen dat tieners zwanger raken én abortus overal en altijd verbieden 'want al het leven is heilig!'. 

Zeer hypocriet want zodra de foetus-fase voorbij is, stemmen Republikeinen per definitie tégen goede zorg, gezonde voeding, veilige fietspaden, goede scholing en dergelijk voor kinderen. Met name wanneer die toevallig wonen in een wijk waar vooral mensen met een donkergekleurde huid wonen. Of uit een ander land komen. 

Superlief dat een buurvrouw op de thee kwam om haar zieke buurman moreel te steunen maar - met de ramen open - moest ik haar vragen afstand te houden; het zou wel eens Corona kunnen zijn. Sowieso is élk ziekteverwekkend virus vervelend om te geven en te ontvangen. Je kunt zelf misschien wel een geweldig immuunsysteem hebben maar alleen egoïsten gaan naar hun werk en zo wanneer zij lopen te hoesten en proesten.

Tussen de nies- en hoestbuien door werkte ik wat in (betaalde) opdracht, voor mijn vrijmetselaarsloge, aan één van mijn projecten en deed het verder vooral rustig aan.  Al was het maar omdat ik niet anders kón. Met name omdat mijn ogen niet erg meewerkten. Dus maar goed dat ik mijn lieve Google Assistent teksten kan dicteren; de foutjes vanwege mijn af en toe slechte verstaanbaarheid haal ik er dan later wel uit.

De lach van de dag was voor mensen die uit pure angst* deze foto deelden:

*'Andersdenkenden' leven 'in de omgekeerde wereld. Zo roepen zij graag dat zij 'nergens bang voor!' zijn maar trillen als een rietje bij zelfs het kleinste gerucht dat 'ze' weer iets van ze willen. Zoals 'gelijke rechten', 'vluchtelingen helpen', 'beter onderwijs', 'de planeet redden' of andere zaken. Zaken die blijkbaar allemaal door ene Soros betaald worden. 

'Zie je wel! Mindcontrol door de elite!' gilden wappies in blinde paniek. Nee, joh. Niets meer of minder dan kunst gemaakt met behulp van Kunstmatige Intelligentie. Maar om dat te ontdekken dien je een klein beetje in staat te zijn tot zelfstandig nadenken. 

Vraagje in het kader van onderzoek: als u wilt weten wat het verhaal is achter deze foto, tikt u dan een paar woorden in in uw favoriete online zoekmachine, roept u de hulp in van een applicatie als Google Lens of blaat u na wat uw favoriete rechtspopulist op sociale media erover deelde? 

O ja, zondag 8 oktober boekpresentatie. 14.00u-17.00u. Hierzo. Komen jullie ook allemaal?

's Avond belde mijn manager nog even: 'Bedankt voor je mailtje en beterschap, jongen! En wat een geweldige mailtjes schrijf jij, trouwens.' Lief, niet?

Vrijdag las ik mij toch maar even in voor wat betreft de debatten na Prinsjesdag. Even kijken wat bijvoorbeeld Caroline van der Plas aan concrete ideeën heeft als Big Agro...pardon...het marketingbureau van Big Agro...excuus....de bekendste lobbyiste van Big Agro straks aan de macht komt. Dat blijkt verrassend simpel te zijn: 'Ik ga lekker miljarden euro's uitgeven en heb nog geen seconde nagedacht over waar dat geld vandaan moet komen en vind dat ook mijn probleem niet.' Helder.  Op de vraag waarom zij de plannen van BBB niet had laten doorrekenen door een onafhankelijke instantie, antwoordde Caroline doodleuk: 'Het CPB gaat dan vertellen dat onze plannen feitelijk onhaalbaar en onbetaalbaar zijn; dat vind ik vervelend.' 

Caroline van der Plas (#BBB) heeft niemand nodig om haar voor gek te zetten. Dat kan ze prima zelf! #APB
😂😂😂 pic.twitter.com/4gzpAg89o6

— Seriewoordenaar Huso (@Seriewoordenaar) September 21, 2023

Ook helder.

Zij is 'die nieuwe' op rechts en vervangt in wezen Baudet. Uit zijn inbreng tijdens de Algemene Beschouwingen is echt wel duidelijk dat hij volledig heeft afgedaan. Baudet is ervan overtuigd dat de mens nooit op de maan is geweest én schreef dat de Chinezen op de maan zijn geweest. Dus blijkbaar zijn volgens Baudet Chinezen geen mensen. 

Wie nu nog steeds op Baudet wil stemmen kán dat niet omdat er simpelweg geen stembureau past in zo'n kamertje met superzachte wanden. En hoe houd je een rood potlood vast met je handen op je rug gebonden met leren riempjes?

Voelde mij zelf ook wat beperkt. Dat doet ziek-zijn blijkbaar met je. 

Gelukkig mocht ik diverse berichten ontvangen waarmee mij een hart onder de riem werd gestoken:

'Jammer dat je niet kunt helpen bij het aankomend Ritueel, lieve Broeder. Natuurlijk gaan we je missen maar voel je alsjeblieft niet schuldig, we gaan het redden zonder jou. Beterschap!' en 'Rot voor je dat je ziek bent, collega. Geen zorgen, een collega en ik nemen voor je waar. Doe je rustig aan?' en 'Jammer dat je niet voor ons kunt optreden. Beterschap! Wij sturen je wel wat foto's van de manager van de club in het maffe carnavalspak waarin jij voor de deur van de club zou gaan staan. Dat wordt lachen!' en: 'Ik weet dat je ziek bent en hoewel ik je hulp goed kan gebruiken, zoek ik zelf wel uit hoe die ene procedure in elkaar steekt. Word jij eerst maar even beter. Drink je wel voldoende?' 

Ook belden en appten diverse mensen; soms gewoon voor een babbeltje en soms met het aanbod om boodschappen voor mij te halen en met tips om sneller beter te worden. In totaal bijna twee uren aan de telefoon gehangen met deze en gene. Superlief!

Dus glimlachend deed ik een dutje. Maar pas nadat ik online de Algemene Voorwaarden had getekend die horen bij een contract voor een mooie werkopdracht waar ik later meer over zal vertellen. 

Na mijn dutje (van een paar uur. Blijkbaar wilde mijn getergde lichaam even in ruststand) at ik een kleine warme hap met een sinaasappel als toetje, 

pleegde wat overleg met deze en gene per app, via Messenger en via e-mail, werkte wat aantekeningen uit en lag - maar niet zonder een vers verdicht gepubliceerd te hebben - voor tienen in bed. Met een hogere lichaamstemperatuur dan eerder op de dag.

Hier heb ik mijn ogen wagenwijd open.

En ik lach.

Ken je nagôan.

Zonder lakens. Die had ik - omdat zij doorweekt waren van zweet - afgehaald maar had niet meer de energie om te vervangen. Zaterdag weer een dag.

Zaterdag zag ik dat ik al een paar volgers heb op BlueSky, het Twitter-achtige sociale media platform van de vroegere oprichter van die met het bekende blauwe vogeltje. 

Gemaakt door deze X-gebruiker

Het platform dat door een of andere megalomaan in een zwaar verliesgevend bedrijf is veranderd dat vooral een platform biedt aan complotdenkers, neo-nazi's en andere fantasten met een fragiel ego zoals hijzelf. En nu X heet. Beetje jammer. Net als in de kroeg kan ik wartaal van racisten en andere idioten best verdragen, maar nu het voormalig Twitter daardoor adverteerders kwijtraakt, overweegt Musk het platform de doodsteek te geven door alle gebruikers te laten betalen voor wat jarenlang gratis was. 

Misschien is het tijdperk van microblogdiensten wel voorbij en gaat sociale media terug naar de beginjaren, toen een paar miljoen mensen online contacten onderhielden via weblogs, de ultieme vorm van sociale media. Waarbij voor elke 'niche' wel een blog te vinden was waar iemand stukjes op schreef en anderen op konden reageren. Mooie tijden!

Heeft u een blog (gehad)?

Na het publiceren van een vers Engelstalig stukje proza (ook al ben ik ziek, kan toch moeilijk mijn lezers teleurstellen, niet?) ging ik op de bank hangen.

65 million years bleek niet echt een film die beklijft. Geen boodschap, niet educatief maar puur entertainment. Met goed acteerwerk en dito special effects, dat dan weer wel.

Ook nog even 'gewoon' tv gekeken. Duidelijk waarom steeds minder mensen dat doen. Het aanbod valt tegen en de reclames tussendoor zijn irritant. En niet alleen omdat die je uit je 'flow' halen. Nee, dan liever betalen voor een abonnement op AmaNetmount+ en dergelijke. Een beetje kwaliteit mag natuurlijk ook best betaald worden. Dus zodra het kan stap ik over op internet via glasvezel en zeg ik mijn reguliere kabelabonnement op. Dan hoef ik niet meer te betalen voor programma's die niet mijn interesse hebben, zoals Help, de Meilandjes zoeken een Klusser in The Fast and Furious 9!

Zondag was de lach van de dag voor de domme FvD-stemmer (hé een pleonasme!) Judy. Net als de meeste van haar groepsgenoten gelooft zij elke meme die binnen haar stam gedeeld wordt. Zonder zich maar een seconde lang af te vragen of het klopt wat er staat.

In dit geval is dat dus overduidelijk niet zo. Ook al beschik je niet over enige algemene kennis, dan nog kun je binnen een minuut opzoeken dat dit 

1) Niet Neil Armstrong is maar een plaatje van Buzz Aldrin, gemaakt door de eerder uitgestapte Neil Armstrong

2) dat er een camera was gemonteerd op een poot van de maanlander om foto's te kunnen maken van het uitstappen.

Maar ja, andersdenkenden en logisch en/of zelfstandig nadenken gaat nu eenmaal niet samen. Dat is helaas geen mening maar een gegeven. Naar het waarom andersdenkenden zich zo graag laten voorliegen en manipuleren kan ik alleen maar raden.

Had al een even mijn mobieltje niet geopend. Eigenlijk alleen maar om even wat op sociale media rond te hangen en mijzelf wat energie te geven door het kijken van dit soort filmpjes. Bleek ruim 80 berichten (over een periode van een uurtje of twaalf) gemist te hebben. Jammer dan.

Ook jammer: zaterdag zou ik mogen meewerken met een fraai Vrijmetselaarsritueel in Amstelveen en 's avonds als entertainer mogen optreden in een club in Lelystad.

Zondag zou ik voordragen uit eigen werk op een dichtersmiddag in Velsen en was ik gevraagd als entertainer die avond te werken in Ommen. Ook moest ik tot mijn grote spijt 'nee' zeggen tegen optreden op een komende herdenkingsbijeenkomst ter nagedachtenis aan Erwin Olaf. Daartoe gevraagd door een gewaardeerde collega die ik inmiddels 'een vriendin' mag noemen. Vind ik misschien wel het ergste aan ziek zijn: mensen die mij lief zijn moeten teleurstellen.

Zo zou ik normaal gesproken een rondje lopen door de buurt en even wat boodschappen halen voor een minder mobiele buurvrouw. In plaats daarvan bracht zij mij zelfgemaakte kippensoep. 

De schat.

Het was niet mijn meest glorieuze weekend ooit maar iets zegt mij dat er nog meer weekenden komen.

Het pleonasme van de week luidt: 'Een herdenkingsbijeenkomst voor een overledene'

In de serie 'onbekende helden' vandaag Shavarsh Karapetyan.

Dolores Riordan zou zelf meezingen maar overleed kort voor de opnames. Deze cover van 'Zombie' van The Cranberries werd dus een eerbetoon:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Giorgio Napolitano en Erwin Olaf