De week voorbij

Hoe nuttig zijn idealen waarvan je vrij zeker weet dat die onrealistisch zijn?

'In mijn eentje kan ik de wereld niet veranderen, dus waarom zou ik het proberen?' Misschien door te kijken naar voorbeelden als die van Rosa Parks (klik). Zonder haar had Ds. Martin Luther King wellicht niet zijn beroemde 'I had a Dream' toespraak gehouden en miljoenen mensen geïnspireerd om samen een einde te maken aan racisme. Hoewel de acties van Rosa Parks en dominee King - en de daaruit voortvloeiende wetten - racisme niet uitroeiden (er blijven tenslotte altijd domme mensen bestaan) hebben inmiddels miljoenen mensen met een donkere huidskleur elementaire burgerrechten. 

Greta Thunberg (klik) was nog maar een tiener toen het haar in haar eentje lukte om miljoenen mensen - inclusief haar ouders - te laten nadenken over de gevolgen voor de planeet van vliegreizen, vlees eten, het gebruik van wegwerpplastic en dergelijke. 

'Jij bent een angstzaaier! Klimaatverandering bestaat niet, 

behalve om ons bang te maken!'

'Je hebt gelijk. Mensen moeten doodsbang zijn voor verklede mensen 

die kinderen verhaaltjes voorlezen, net als jij.'

Malala Yousafzai (klik) was pas elf toen zij opkwam voor de rechten van meisjes en jonge vrouwen en namens hen in haar eigenste uppie vocht tegen de Taliban. Zelfs een verschrikkelijke poging haar te vermoorden weerhield haar er niet van door te gaan met vechten. 

En u en ik verzinnen wellicht smoesjes als 'ik wil mijn baan niet kwijtraken' en 'wat zullen de buren wel niet denken?' om niets te doen tegen onrecht. 

Durft u naar de baas te stappen wanneer u merkt dat een collega slecht wordt behandeld? Of op iemand in de kroeg af te stappen als die persoon een ander lastigvalt? Bent u misschien actief in de (lokale) politiek, werkt u voor een goed doel of schrijft u wellicht over onrecht om mensen ervan bewust te maken?

===========================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

====================================

Maandag was een goede, rustige dag. Ik schreef wat van mij af, verwerkte aantekeningen, deed wat achterstallig huishouden, slikte een anti-hooikoortstabletje, luisterde muziek, maakte een paar memes (klik) en genoot na van een bijzondere avond.

Niet alleen had ik interessante gesprekken met interessante mensen tijdens SmutSlam Amsterdam (klik) maar ik won zelfs een prijs. De eerste zelfs! Erg vreemd om eens niet als entertainer op het toneel te staan maar naar het podium geroepen te worden om een verhaal te vertellen en later op de avond nóg een keer. En wel omdat de jury mijn verhaal en mijn manier van vertellen indrukwekkend vond. 

Wie nieuwsgierig is naar dat verhaal: jammer want ''What happens at SmutSlam, stays at SmutSlam". De volgende editie in Amsterdam is op 2 juli (klik), mocht u verhalen over seks (en daten en zo) willen horen en/of vertellen. Ook op andere plekken in de wereld zijn er SmutSlam (klik) avonden. Welkom!

Omdat ik de eerste prijs gewonnen had, mocht ik als eerste kiezen uit de prijzen die beschikbaar waren gesteld door Konfettie.eu (klik. Een portaal voor kleine ondernemers die zich bezighouden met het produceren van seks-gerelateerde artikelen van goede kwaliteit): een kaartspel, een speeltje en een kaars. Om mij moverende redenen koos ik de kaars:

Niet zomaar een kaars, maar een massage-kaars (klik. Steun de hardwerkende ondernemers; koop een aardigheidje voor een bekende of voor uzelf!). 

Omdat ik hou van feestjes en mijn deeltijd-werk als entertainer, leek mij dit een geweldige vacature om op te reageren:

Beetje jammer dat het bedrijf niet helemaal eerlijk bleek met de tekst want dit bleek de functie in te houden:

De schrijffouten daargelaten ('voor' had 'door' moeten lezen; 'potentiële leads' is een slecht anglicisme en betekent letterlijk 'mogelijke mogelijke klant') gewoon telefonische verkoop, dus. Waar blijkbaar 'een passie voor live-entertainment' voor gevraagd wordt. Zet dan gewoon in de vacaturetekst 'telefonisch verkoper gezocht'. 

Voor zo'n oneerlijke werkgever wil ik niet werken. Zou u dat willen? Als een bedrijf dan tóch nadenkt over een vacaturetekst, laat die dan in elk geval schrijven door iemand die kan spellen. 'Je beoordeelD'? Tss!

Ook opvallend deze dag waren de uitroepen van domme, rechtse lieden die afgeven op klimaatactivisten 'want demonstreren voor verandering leidt nergens toe en verstoort alleen maar het openbare leven!' Beetje raar dat diezelfde mensen dan gaan demonstreren voor verandering en daarvoor het openbare leven verstoren:

#Domrechts over klimaatactivisten: 'Demonstreren voor verandering is zinloos. Ga gewoon naar huis!' Óók domrechts: 'Wij demonstreren voor verandering!' https://t.co/TBMH6HPpFA

— Terrence 'Wappiepedia' Weynschenk (@Terrebelius) May 29, 2023

Persoonlijk vind ik het raar dat mensen de actrice Carice van Houten aanvallen op 'hypocrisie'. Terwijl zij van inzicht is veranderd door het moederschap en sinds kort vindt dat wij ons écht moeten inzetten om Moeder Aarde te beschermen. 

'Ja, maar vroeger vloog zij veel en zij vliegt nog wel eens!' Ja, d'oh. Ga maar eens acteren terwijl je via Zoom contact hebt met de filmstudio in Hollywood. 

En ja, er zijn ook mensen die zich druk maken om klimaatverandering en tóch gebruik maken van een product van de fossiele industrie. Zoals een melkpak met een plastic laagje aan de binnenkant. Of een ritje van een vriend in een benzine-auto. En trouwens: racisten zijn ook zelden consequent: zo hebben zij een hekel aan 'alle moslims!'. Behalve die ene speler van hun favoriete sportteam en buurman Mo:

(Verdorie, een schrijffout. Jammer dan)

Bekende personen zijn een geliefd doelwit voor mensen die zich vervelen. Zo wordt Pink Floyd voorman Roger Waters bekritiseerd omdat hij zich uitspreekt tegen de onderdrukking van Palestijnen. 'Hij is een antisemiet!' roepen mensen zelfs. Terwijl zij niet eens weten wat de term 'semiet' betekent. Zonder op deze link (klik) te klikken: wat betekent 'semiet' volgens u? 

Roger Waters stond eens in zijn show in nazi-uniform in Israël op te treden. Waar men begreep dat het betreffende nummer een aanklacht is tegen de nazi's en feitelijk tegen élke regering die een bevolkingsgroep puur op afkomst onderdrukt. 

Gek genoeg vindt de Israëlische regering nu, een aantal jaren later, opeens dat Roger Waters (klik) gearresteerd moet worden 'voor verheerlijking van het fascisme'. 

Wie zegt: 'Als je tegen de regering van Israël bent, ben je een antisemiet', is volgens die logica tegen het Nederlandse volk als-ie tegen de regering Rutte is. 

'Wie tegen de leiders van een volk is,

is een vijand van dat volk!'

'Dus wie tegen Joe Biden is,

is tegen de bevolking van de VS?'

Dus als ik op het toneel een nare kerel speel die vrouwen lastigvalt om aan te tonen hoe slecht die mannen zijn, ben ik direct een misogynist? Maf.

Tot voor kort zou ik vriendin Marianne gevraagd hebben of dat wel de goede Nederlandse term is en zo ja of ik het woord goed had gespeld. Maar helaas. Deze dag ontving ik een rouwkaart met haar naam er op. 

En niet op de plek van afzender. Een grapje waar zij om gelachen zou hebben. En wellicht doet vanaf gene zijde.

Dinsdag bedacht ik dat ik mijn Netflix-account deel met twee vrienden. Zoals ik vroeger videobanden huurde en met een paar vrienden samen keek. Netflix verbiedt samen kijken nu 'want iedereen moet maar voor zijn eigen films betalen!' 

Eigenlijk best raar. Alsof 25 jaar geleden Videoland een paar [euro] gulden extra zou vragen wanneer zij ontdekten dat je een gehuurde video met meer dan twee mensen samen keek. En zie je het gebeuren bij de bakker? Netflix als bakker: 'Oh, u gaat dit heel boerenvolkoren brood delen met twee personen? Tsja, dan komt er toch echt €1,50 bij, hoor! Maar dat begrijpt u zeker wel.' Gaat nu ook Swapfiets eisen dat als je je partner of dochter eens je fiets laat lenen, je hen dan meer betaalt?

Uurtje of twee bezig geweest met het verwerken van aantekeningen en archiveren voor mijn vrijmetselaarsloge, met een groepje mede-vrijmetselaren afgesproken om eerdaags samen de voorstelling 'Die Zauberflöte' te gaan kijken.

Met een buurvrouw samen een stukje gewandeld en vers brood gehaald:

Was net te laat om het proces van zagen te filmen, helaas.

De lach van de dag was voor Kris. Groot liefhebber van vrijheid van meningsuiting, is fel tegen censureren 'want alleen links doet dat!', altijd objectief en gelooft nooit in propaganda. 

In de praktijk vindt hij dus alleen zijn mening telt, hij mensen censureert die het niet met hem eens zijn, en klakkeloos voor waar aanneemt wat 'Moskou' aan berichten de wereld inslingert. 

Na een korte interactie met deze meneer (klik. Let op: lachwekkende verering) stuurde ik hem goed nieuws (klik. Een aparte stad wordt gebouwd in Rusland, speciaal voor buitenlanders die er willen komen wonen omdat zij fan zijn van Poetin) voor Kris en andere liefhebbers van het beleid van de huidige Russische president en eindigde het gesprek met: до свидания! Waar hij voorspelbaar op reageerde:

Nederlandse varianten van de menssoort waar de Vlaming Kris toe behoort, deelden de week voor Koningsdag dit soort stickers:

Prima dat je tegen het Koningshuis bent, hoor, maar is dat een reden om je leraar Nederlands te beledigen?

Nam mijn post van de afgelopen paar dagen door 

en verbaasde mij over een brief van de gemeente: een eerder afgewezen bezwaarschrift van mij wordt blijkbaar tóch opnieuw beoordeeld. Terwijl het eerder nog was afgewezen. 'ké Dan. Krijg ik misschien toch de ruim €300 aan gemeentelijke heffingen terugbetaald die ik eerder alsnog moest betalen nadat mijn bezwaar ongegrond was verklaard.

Een buurvrouw gaf als kijktip een programma op TLC over wat artsen zoal aan objecten aantreffen die op interessante manieren in interessante delen van interessante mensen zijn beland; een snoeischaar in een oog en zo. Niet een van de twee - zeer scherpe - punten maar een - bijzonder bot - handvat. Hóé dan? De man had last van allergie, kriebelde even aan zijn oog maar vergat dat hij een snoeischaar vasthield?

Had iets te vroeg op het kanaal afgestemd en werd daardoor helaas geconfronteerd met verschrikkelijke problemen: een aanstaande bruid vond dat zij in twee weken tijd 20 kilo moest afvallen om zich in de trouwjurk te kunnen hijsen die zij eerder had gekocht. Bovendien moest zij huilen want de dag voor het huwelijk bleek de lokale drogisterij haar favoriete mascara niet op voorraad te hebben. Vreselijk! Ik kan mij voorstellen dat wereldwijd miljoenen mensen aan de buis gekluisterd zitten en intens met haar meeleven. 

Dat is de doelgroep voor de reclames tussendoor: 'Ruil via deze website eenvoudig uw tweede auto in voor een andere!', 'Koop nu een bedlaken voor maar €120 en krijg een GRATIS kussensloop!'. Tijdens de reclame voor luxueuze campings zette ik de televisie op pauze 

om later het door de buurvrouw aanbevolen programma over 'voorwerpen in mensenlichamen' te kijken. Best lollig. Als je het leuk vindt om te genieten van andermans pijn en ellende of uit medische interesse. Eerlijk gezegd heb ik dan liever fictie. Niet dat ik er misselijk van wordt om in detail te zien hoe een verhuishaak uit iemands neus wordt verwijderd of hoe men iemand bij wie een harpoen uit het lichaam steekt een traumahelicopter in puzzelt, maar niet echt mijn soort tv-programma.

Kijkt u wel eens programma's waarin mensen huilen omdat hun favoriete product is uitverkocht of waarin artsen vreemde objecten uit mensen verwijderen? Voor mij was deze ene keer voldoende.

Lag keurig voor middernacht op bed, anticiperend op een emotionele dag.

Woensdag was een wat droevige dag. En niet omdat men besloten had een zwembad voor mijn deur te graven:

Het was de dag van de uitvaart van een vriendin. Die niet alleen vier kinderen en 9 kleinkinderen met verdriet achterlaat maar ook tientallen vrienden en nog eens vele tientallen vrienden op Twitter werden overvallen door haar vrij plotselinge hemelen. 

Met haar vriend ging ik van Amsterdam op de trein naar Hilversum vanwaar wij met zijn zus verder reden naar de plek van de uitvaart:

Kleinkinderen speelden een stukje piano terwijl andere kleinkinderen bloemetjes op oma's kist plaatsten, haar kinderen deelden herinneringen, een broer sprak over Marianne als klein meisje en de vader van haar kinderen over hun bijzondere tijd samen in een ver land. Haar vriend vertelde hoe blij zij beiden waren elkaar ruim een decennium geleden te hebben ontmoet via de kroeg die Twitter heet.

Na afloop kon een ieder een boek uitkiezen 

uit haar zeer ruime collectie, waarvan een deel op tafels in de gang lag en er was vulling voor de maag 

terwijl harten werden uitgestort tussen de rouwenden en gedachten en herinneringen werden gedeeld. 

Mooi ritueel vind ik dat, samen een hapje eten bij een uitvaart. In sommige culturen eet je in zo'n situatie een stukje van het hart van de geliefde om aan te geven dat die altijd deel zal blijven van de stam. Waarschijnlijk ook al lang vervangen door het eten van een stukje konijn of zo. Want tijden veranderen en het gaat vooral om de suggestie, het gebaar. Denk maar aan het delen van brood, 'het Lichaam van Christus', in de kerk. Denk dat het een tijdje geleden is dat rouwenden daadwerkelijk een stukje vlees van de Goede Man verorberden.

Marianne had het een prachtige dag gevonden om buiten te zitten lezen 

Onderweg met overstappen in Hilversum

maar persoonlijk miste ik een beetje de regen die in mijn gedachten toch een beetje bij een uitvaart hoor. Meerdere aanwezigen waren het met mij eens, denk ik, want ik hoorde hen verzuchten dat het zo vreselijk warm was.

Door de zus van haar vriend werden wij keurig weer op station Hilversum afgezet en misschien had ik twee minuten moeten wachten voor ik deze symmetrische foto schoot:

Hoorde bij thuiskomst van een buurtgenote dat zij een aantal dagen eerder op het einde van de straat zag hoe een stoet politieauto's een kruispunt blokkeerde. Het bleek te gaan om de aanhouding van de zoon van advocate Inez Weski. Onlangs werd de advocate zelf aangehouden (klik) wegens - vooralsnog vermeende - betrokkenheid bij een criminele organisatie. Was Weski niet alleen de advocate van de beruchte crimineel Ridouan Taghi maar speelde zij hem ook stiekem informatie van het OM door? Weski was erg verbaasd over haar aanhouding. Terwijl anderen verbaasd waren dat zij stomtoevallig tien dagen voor haar arrestatie haar kantoor had verkocht aan haar zoon. Wel handig dat Justitie daardoor geen beslag kan leggen op het kantoor, de computers, mobieltjes en dossiers van Advocatenkantoor Weski. Soit.

Goed dat de wet ook geldt voor bekende mensen. Zoals een voetballer van Spartak Moskou die onlangs werd gearresteerd wegens het verhandelen van 1300 kilo cocaïne. Dat mag niet. De boef (klik)! Terwijl hij als profvoetballer toch best een aardig jaarsalaris had, kon hij blijkbaar de verleiding niet weerstaan. Of zou het voor eigen gebruik zijn geweest? Sowieso heb ik nooit goed begrepen waarom mensen vrijwillig iets in hun neus stoppen terwijl algemeen bekend is dat het daarvoor in de darmen van een ander heeft gezeten. Of gewoon in de handbagage van een diplomaat. Want die hebben diplomatieke onschendbaarheid bij letterlijk grensoverschrijdend gedrag. 

Ook een bekende oplichter (klik) moet de bak in. Het duurde een paar jaar voordat de schuld werd vastgesteld en een strafmaat werd bepaald want de oplichter in kwestie is een leuk uitziende, blanke vrouw. Haar babbel was blijkbaar zó goed dat zelfs mensen als Rupert Murdoch en Henry Kissinger haar nietsvermoedend en blindelings delen van hun spaargeld toevertrouwden als investering in haar (uiteindelijk niet-bestaande) uitvinding.

Fysiek maar vooral mentaal moe keek ik even wat opbeurende YouTube filmpjes zoals deze (Klik. Van Dutch Americano) voor ik ging slapen.

Donderdag werd ik helemaal warm van een compliment 

Dit was nadat wij spraken over een wetenschappelijke doorbraak waar ik een artikel over deelde op Twitter.

'Laurens Buijs' was het nieuws van de dag op Twitter, zogeheten 'trending topic'. Er waren namelijk net wat details over zijn zaak tegen de Universiteit van Amsterdam naar buiten gekomen. Hij was er docent en verkondigde onwetenschappelijke onzin. Buijs gaf filosofieles over gender en beweerde glashard dat het een feit is dat er maar twee 'hokjes' zijn: man en vrouw. Onzin. De - wetenschappelijke - waarheid is dat het er iets meer zijn:

Meer dan 50, om (bijna dus) precies te zijn: mensen met de uiterlijke kenmerken van een vrouw maar met veel manlijke hormonen, mannen die de uiterlijke kenmerken hebben van beide meest voorkomende geslachten, et cetera. Hoewel wetenschap een voortdurende zoektocht is en zelden komt met feiten. Wél met gegevens, ofwel 'data'. 

Voorbeeld: het is een gegeven dat er een nogal ijzig rotsblok rondzweeft aan de rand van ons zonnestelsel. Maar het is een feit dat wij lange tijd niet van het bestaan wisten, het daarna 'de planeet Pluto' noemden en later 'dwergplaneet'. Kort gezegd: feiten kunnen veranderen, data (gegevens) niet.  

Vreemd dat iemand die zichzelf wetenschapper noemt (hij heeft nooit zijn proefschrift afgemaakt of ingeleverd dus hoe de UvA hem ooit heeft kunnen aannemen is een raadsel) dat niet weet. En boos wordt als mensen hem terechtwijzen in plaats van met argumenten proberen hun ongelijk te bewijzen. Zeer ongepast gedrag voor een geleerd en beschaafd mens. Kinderachtig, zelfs:

Discussiëren met mensen die klakkeloos tweets van populisten voor waar aannemen is onbegonnen werk. Al is het maar omdat zij het verschil niet kennen tussen 'gender' en 'geslacht'. Kent u het verschil? Zonder dat op te zoeken?

Over populisme en domheid gesproken:

De anti-Kaag marketing van 'de Elite' werkt fantastisch! Terwijl Het Volk haar heks en lid van de elite noemt, vecht zij als minister juist tegen de macht van de elite zoals grote oliemaatschappijen (klik), grote farmaceutische bedrijven en grote agrarische bedrijven die kleine boerenbedrijven kapot maken. Ook is Sigrid Kaag voor het behoud van contant geld. 

Maar ja, dat wordt niet bericht door De Andere Krant, Thierry Baudet, Klimaatfeiten, BBB en andere door miljonairs gesponsorde mediakanalen. Het Volk weet dus niet dat Kaag een einde wil aan het verrijken van 'de elite'. Wie niet beter wist, zou kunnen denken dat Kaag en D66 worden gedemoniseerd door 'de elite'. Goh (klik). 

Had deze dag een uurtje of wat geen stroom wegens de werkzaamheden aan de weg. En dus ook geen internet. Daar ging mijn plannetje om wat achterstallige e-mails te beantwoorden, aantekeningen te digitaliseren, vergaderingen voor te bereiden en wat online zaken te regelen. 

Kasten en lades uitruimen en zwabberen dan maar of buiten gaan zitten met een boek? U heeft het goed geraden: (buiten dat ik een vers verdichtje (klik) publiceerde uiteraard) deed ik beide:

Omdat 'Pride Month' was begonnen deelde ik - toen mijn woning weer was aangesloten op de interwebs - bij een bericht een Bijbels vers: Ezechiël 1: 28

Dat licht had allerlei kleuren. Het zag eruit als een regenboog die in de wolken verschijnt.

Zo liet de Heer zich aan mij zien, stralend en machtig. Toen liet ik me neervallen op mijn knieën.

Voor wie écht wat wil leren over genders en geslachten en liever niet een favoriete volksmenner nablaat, is hier een interessant artikel (klik) met deugdelijke, verifieerbare informatie. Interessant weetje: onlangs werd bekend dat ook bij de oermens (klik) de zaken niet duidelijk gescheiden waren: soms werden vrouwen begraven met wapens voor de jacht en soms biologische mannen met juwelen. De oermens was beschaafder dan mensen die roepen: 'Jongetjes dragen blauw en meisjes roze. Dat is normaal en zo hoort dat!' Als conservatieven écht vinden dat 'vroeger alles beter!' was, dan graag naar de oertijd: ongeveer 1 op de tien mensen was toen wellicht (wat wij nu noemen) 'non-binair' en dus zeker geen uitzondering maar hooguit een minderheid. Net als domme mensen die roepen dat er maar twee geslachten zijn: mensen die kunnen lezen en nadenken weten dat dat niet zo is. 

's Avonds was 'genders' ook geen probleem in een Vrijmetselaarsloge waar ik eerst als gast heen zou gaan maar waar ik uiteindelijk drie rollen mocht vervullen tijdens en na het Rituaal. Bijzonder.

Ja, beide glazen wijn waren voor mij. Omdat ik hier twee rollen vervulde. Dus wel zo aardig dan, toch?

Deze twee mensen

zag ik later ook nog in de kroeg:

En onderweg naar huis, een uurtje of twee na middernacht, zag ik dat het (nagenoeg) volle maan was:

Zaterdag ging ik na mijn gebruikelijke klusjes even naar mijn favoriete 'hangout'. Om folders te halen voor een aankomend evenement. Voor wie toevallig met Vaderdag (zondag 18 juni) in Amsterdam is: veel vintage kleding, assesoires maar ook vinyl singles en LP's worden in de uitverkoop gezet. Komt dat zien!

Toevallig ging er net een burlesque workshop (klik. Cadeau idee! Als bijvoorbeeld vrijgezellenfeestje voor een aankomende bruid) van start en mocht ik de collega (klik. Fae Fortune) die de les gaf zich zien voorbereiden:

Onderweg terug naar huis sprak ik nog even een buurman. Werkte nog een uurtje of wat aan wat verslagen en zo voor ik een verre reis ondernam: helemaal vanaf mijn woning in Amsterdam Centrum/West naar Amsterdam-Noord! 

Vanaf een dijk gleed ik over een ruw pad (blij dat het niet modderig was door regen! Dan was ik een half uurtje gaan omlopen, hoor! Watje die ik ben) door een poort die zomaar zou kunnen figureren in een apocalyptische wereld. 

Recht de wereld in van King Lear: a matter of perspective (klik). Een adaptatie van het beroemde Shakespeare stuk door Park Avenue Theater (klik). Dit keer speelde het verhaal zich niet af in het verleden maar in een mogelijke - en apocalyptische - toekomst. Vooraf werd het publiek in vieren gesplitst en kreeg van de betreffende acteur zijn of haar visie op de voorafgaande gebeurtenissen te horen. Zo zag een ieder vanuit een ander perspectief een koninkrijk verscheurd worden. Ook bijzonder: in plaats van de coulissen in te lopen als zij niet in een scène zaten, zaten enkele acteurs tussen de bedrijven door in het publiek. In karakter. 

Omdat ik op de grond zat tussen twee stoelen in die gereserveerd waren voor de leden van het gezelschap, kon ik ondermeer deze foto's maken:

Het was mij gegund aanwezig te zijn bij het opwarmen; een gebeuren waarbij doorgaans aanwezigheid van derden niet op prijs wordt gesteld. Maar ik mocht erbij zijn. Op voorwaarde dat ik foto's zou maken. 

Balans is zeer belangrijk. Dus hier werd gewerkt aan het fysieke aspect daarvan.

Hier verkende men de ruimte om te ontdekken hoe het podium voelde en hoe de akoestiek zou zijn tijdens het uitspreken van de mono- en dialogen. 'King Lear' droeg hier nog zijn bril.

'Heb je nog verbeterpunten voor jezelf of je collega's? Ben je ergens onzeker over? Ben je tevreden met de belichting en zo? Zit je kostuum het acteren niet in de weg?' Uiteraard moesten ook de stembanden even worden opgewarmd. Met deze spontane samenzang tot gevolg:

Een kwartier voor tijd liet ik het gezelschap aan hun individiduele voorbereiding en sprak even met de costumier annex kaartjescontroleur:

Omdat ik enigszins bekend ben met de wereld van toneel, wist men al dat ik de concentratie van de acteurs niet zou verstoren. Hier wordt het publiek voor het naar binnen ging aangesproken door een der karakters:

Het werd een zeer bijzondere avond waarbij de bezoekers Koning Lear en diens entourage beter leerde begrijpen. Een biertje was dan ook zeer verdiend. 

Ook voor het horecapersoneel 

maar zeker niet in de laatste plaats voor de man die de kostuums maakte. Lang leve oude rubber banden en gaffertape! Het 'prikkeldraad' op de kroon bleek een zelf gevlochten draad, bespoten met zilververf. Zeer creatief!

Kon het niet laten om - op een moment waarvan ik wist dat het even kon - een selfie te maken:

Even geen rekening houdend met belichting, kadering, lijnenspel, witbalans en andere termen uit de fotografie.

Sprak er met diverse mensen. Zoals dat gaat als ik niet zeker weet hoe mensen worden aangesproken, bijvoorbeeld omdat ik anderen hen heb horen aanspreken, zeg ik dan iets als

'Hoi, leuk je te ontmoeten! Hoe word jij het liefst aangesproken?' Klaar. Lui zijn is zoveel makkelijker dan moeilijk doen en gillen en schreeuwen omdat je denkt het recht te hebben te bepalen hoe iemand wil worden aangesproken.

Zat iets voor middernacht een minuutje of twintig hier op de bus naar huis te wachten. Maar met zo'n mooie maan was dat geen straf. En iets na enen lag ik na te genieten in mijn welkome bed.

Zondag was het prachtig weer en ik besloot wat tijd voor mijzelf te nemen; 'me-time' in modern Nederlands. Twitteren natuurlijk. En dan met name het inplannen van tweets. Ik zit namelijk niet 24 uren per dag op het platform. Eerder had ik het over Laurens Buijs. Die blijkt goede vriendjes met andere mensen die worden bestempeld als 'dom rechts'; 'Dom' omdat zij doodleuk feiten ontkennen en hun eigen 'waarheid' blijven verkondigen en 'rechts' omdat dat de aanduiding is voor mensen die uitsluitend vrijheid willen voor mensen die op henzelf lijken. 

Rustig dingetjes (koelkast schoonmaken en zo) gedaan in huis, stukje gewandeld en mij vermaakt met kletsen met diverse buurtgenoten, een buurtbibliotheekje lastig vallen,

een paar hoofdstukken lezen terwijl ik mijn lichaam gratis vitamine D liet aanmaken...

's Avond mocht ik nog een uurtje werken voor de Geheime Jongensclub en de die middag gedraaide was ophangen. 

Prima einde van een prima week.

Het pleonasme van de week is: pijnlijke lijdensweg

Dreams van Fleetwood Mac is de muziek van deze week:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Henri Pronker en de honderden doden bij een treinramp in India