De week voorbij (een corona-dagboek)

'De maatregelen werken goed dus die kunnen nu wel worden versoepeld of zelfs afgeschaft!'

En...na invoering van de autogordel daalde het aantal verkeersongelukken met slechte afloop. De maatregel 'draag een autogordel!' is nog steeds van kracht. Had die moeten worden afgeschaft of versoepeld? Ander voorbeeld: zwemles voor kinderen werkt want het aantal kinderen dat verdrinkt is verminderd. Moet dus de (verplichte?) zwemles maar worden afgeschaft? Er gaan minder mensen dood aan longkanker sinds roken wordt ontmoedigd. Dus nu kunnen sigaretten best wel weer worden verkocht in de sportkantine 'want mensen mogen zelf uitmaken of, wanneer en waar zij roken en de overheid mag hen die vrijheid niet afpakken!' toch?

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Maandag hoorde ik van mijn werkgever dat ik wellicht binnenkort weer wat kan doen voor de brouwerij. Van mijn zorgverzekeraar kreeg ik toestemming mij aan te melden bij een particuliere kliniek voor mijn heupoperatie. Die is daar wat duurder maar toch gaat men akkoord: of nu een nieuwe heup, of binnen afzienbare tijd een nieuwe heup, een nieuwe knie en een paar nieuwe ruggenwervels. Met een beetje mazzel kan ik binnen twee maanden onder het mes. Duimt u voor mij?

Van pure vreugde maakte ik een wandeling en genoot even van mijn toekomstige vrijheid van bewegen aan de waterkant. 

Op de weg terug naar huis haalde ik kattenvoer en ook voor mijn wederhelft en mijzelf wat lekkers.

'Ik heb gehoord dat nog maar 2 op de 28 kinderen in Duitsland Duits spreekt!', liet een racist op sociale media weten. 'Dus weg met moslims!'. 'Eh...het gaat niet om een gemiddelde van 'alle Duitste kinderen' maar om de eerste klas van een basisschool die gespecialiseerd is in lesgeven aan kinderen die pas sinds kort in Duitsland wonen. Niet zo gek dat 'de meeste kinderen die geen Duits spreken geen Duits spreken'. Ook de kindertjes die net uit Noorwegen, Nederland, Frankrijk, Italië of Amerika komen spreken daar nauwelijks Duits in het eerste leerjaar.' 'Ja maar..!' Laat maar. 

Sowieso ging de racist in kwestie direct over op een ander onderwerp. Standaard tactiek. In elk geval maakte hij geen gebruik van die andere veelgebruikte tactiek die racisten gebruiken wanneer zij geen argumenten meer hebben. Hij schold mij dus niet uit. Netjes, hoor!

Helaas werkt dat zo met elk geloof: wanneer iemand fanatiek gelooft is hij of zij maar moeilijk op andere gedachten te brengen. Of dat nu het geloof is in een almachtige god, dat moslims minderwaardige wezens zijn of dat een apparaatje het allerbeste is omdat er een zilverkleurig appeltje op zit geplakt.

Leuk vond ik dat Caroline 'Kerrolain' van der Plas van de BoerenBurgerBeweging persoonlijk reageerde op een bericht van mij. 

Zij was indertijd initiatiefneemster van de boerenprotesten en een marketingbedrijf ('Kom gewoon op een trekker naar je werk op je eerste dag als kamerlid! Dan gaan mensen jou boerin noemen en kun jij verontwaardigd reageren. Lachen, joh!') zag de kans schoon haar naar voren te schuiven als lijsttrekker van een nieuwe politieke partij die op zou komen voor investeerders in megastallen boeren.

Hun reclamefilmpje was al wat apart:

Hoezo: 'Windmolens op zee pikken landbouwgrond in!'?

Ten tijde van die protesten rook ik al onraad en schreef hier over mijn bevindingen. Ook een student merkte dat er iets niet helemaal in de haak was met deze partij en schreef daar hier over. De BBB zit stomtoevallig op hetzelfde adres als hun grootste sponsor. Die sponsor wordt betaald door bedrijven als Bayer. Erg interessant!

Dat werd mijn avond ook. Onder mijn bureau voelde ik mijn voeten beter in mijn sloffen zitten nadat mijn vriendin zo lief was mijn teennagels te knippen, eerder die dag. De dag eindigde voor mij met een verse aflevering van The Walking Dead: bijlen in hoofden, losliggende darmen, vriendschap, verraad en liefde...heerlijk!

Dinsdag had ik een buurvrouw op de thee, verrichtte ik wat vrijwilligerswerk, deed wat huishoudelijke klusjes. Verder maakte mijn hart een vreugdesprongetje toen mijn vriendin binnenkwam, verwerkte ik een flinke stapel papier, schreef mij 'een ongeluk' en keek een aflevering Star Trek: the Next Generation. Heerlijk ouderwets moralistisch maar niet op een erg storende manier: 'Moet je mensen helpen die niet om hulp vragen? In hoeverre kun je iemand helpen zonder dat je zijn of haar zelfontplooiing in de weg staat? Hoe vaak besef je dat 'die ander' jóú als 'die ander' ziet? Wat vind je er écht erg aan dat een ander er anders uitziet dan jijzelf of andere gewoontes heeft?

En ik ontdekte iets leuks over de serie: CGI stond nog in de kinderschoenen en zelfs een 'green screen' gebruiken ging nog wat schutterig. Dus de 'sterrenhemel' op de achtergrond bij scènes die zich voor een raam op een ruimteschip afspelen was gewoon een dik zwart doek met hier en daar een stukje zilverdraad.

Het was lekker weer dus ik was even buiten:

Op Twitter deelde ik het bericht dat ook grote media wel eens de mist ingaan en doodleuk berichten van 'Russische trollen' voor waar aannemen, waarna velen ('Want het stond in de krant!') het bericht ook voor waar aannemen. Daar staan de mensen tegenover die ervan uitgaan dat een bericht op social media dat níet wordt overgenomen door 'MSM' (de kranten, het journaal) wel waar moet zijn 'want waarom wil de overheid niet dat wij dit weten?' Met een tikje denigrerende term worden deze mensen 'wappies' genoemd. Ook door mij. 

Opvallend vaak is hun kennis van de Nederlandse taal abominabel en zijn de woorden wel te herkennen, dan nog is het vaak totaal onduidelijk wat zij bedoelen. Adrenochroom? Galactic Counsel? De Cabal? Niburu? Om mijzelf en andere 'schapen' (zo noemen 'wappies' mensen die liever vertrouwen op reguliere kranten dan iets aan te nemen van ene Jacqueline op Facebook) te helpen schreef ik 'Wappiepedia'.

Natuurlijk keek ook ik naar de persconferentie van de heren Rutte en De Jonge die avond maar had het na een kwartiertje eigenlijk wel gezien: smoesjes, uitvluchten, wegkijken, beschuldigende vingertjes, besluiteloosheid...kortom, hetzelfde recept dat het Nederlandse volk al maandenlang krijgt voorgeschoteld. Dus schiet maar op met de nieuwe kabinetsformatie want langzamerhand krijg ik trek in wat anders. Al is het maar iemand als Boris Johnson die doodleuk beweert: 'Het gaat opeens heel goed met vaccinatiebeleid (in de Westerse landen), vooral dankzij kapitalisme en hebzucht.'

In het journaal geen woord over een slachtpartij waarbij 137 burgers gruwelijk zijn vermoord. Het spijt me dat ik weer wat cynisch overkom maar dat is omdat de doden niet blank waren.

Woensdag werkte ik - samen met de buurvrouw die de taak van voorzitter heeft - als penningmeester voor een goede doelen stichting. En wij dronken thee. Ook zette ik een flinke stap (ha!) op weg naar een nieuwe heup: heb nu een intake-gesprek gepland staan in de kliniek waar een en ander zou moeten gaan plaatsvinden. Spanning ende sensatie!

Tijdens een wandeling keek ik even de toekomst in:

Enigszins opgewonden maar ook een beetje beducht voor de komende pijn: men zal mijn been open snijden, de versleten heup met grof geweld verwijderen, een nieuwe plaatsen en mij dan bijstaan in het zetten van de eerste stappen die ik zal zetten met in totaal twee kunstheupen.

Kon mijn enthousiasme niet verhullen toen ik op straat even met een (andere) buurvrouw sprak en als het fysiek had gekund had ik gehuppeld naar de supermarkt voor de favoriete snoepjes van mijn kat.

Mijn kat genoot van de traktatie en de vriend die die avond rond etenstijd kwam genoot van de stukjes banaan die ik had gebakken en daardoor veranderden in het gerecht pisang goreng. Wat letterlijk 'gebakken banaan' betekent. 

Een paar stukjes bracht hij even langs bij een buurvrouw. Wachtuseffe? Geen voedselpakket deze week? Nee, ik was te laat met aanmelden en men kan maar een beperkt aantal buurtbewoners bedienen.

Donderdag deed ik het een en ander dat ik zal samenvatten in een app-bericht dat ik - enigszins aangepast uit privacy overwegingen - verstuurde aan een vriendin die ochtend:

'Wil mij niet vervelen. 😊 Maar doe het rustig aan. Daarom app ik maar met vier mensen tegelijk nu, terwijl ik mail met twee verschillende Loge-Broeders, mijn eigen administratie en die van een vriend verzorg, overleg pleeg met de dame die de kaft van mijn komende verhalenbundel ontwerpt en met de illustrator van mijn kinderboek, een tas met kleding van de onlangs overleden moeder van mijn zoon sorteer, de oven schoonmaak en zo thee ga zetten voor een buurvrouw om met haar even te werken voor een stichting. Tussendoor - want ik wil mij niet vervelen - leer ik nieuwe Franse woorden, kijk ik rond voor een nieuw mobieltje (mag mijn abonnement verlengen) en zoek ik informatie over Afrikaanse filosofen voor zowel een Bouwstuk als ook voor een toekomstig blogstukje. Blij dat een afspraak niet doorgaat vandaag want dan kan ik nog even wat aantekeningen uitwerken voor het boek over mijn familie, geschreven vanuit mijn moeder en reageren op een paar vacatures.

Heb jij ook een lekker rustig dagje?'

Tussendoor ruimde ik een beetje op, vulde formulieren in voor de komende intake in de kliniek waar ik wellicht een nieuwe heup ga ontvangen en streek een stapel kleren weg. Naast scheren en nagels knippen en rondhangen op sociale media en zo.

Superlief dat mensen mij films en TV-series aanraden en voorstellen dat ik lekker ga wandelen of zo 'want je zult je wel vervelen nu je tijdelijk niet werkt en zo'. Echt heel lief aangeboden maar ik verveel mij echt niet. Heus.

Ter ontspanning ben ik dagelijks te vinden op sociale media. Bijvoorbeeld om te kijken naar de reacties op het moeten voorkomen van Willem Engel. U weet wel, dat is die blanke man met dreads die wilde dat zijn dansschool weer open zou gaan en daarom met een horeca-ondernemer samenwerkte om protesten tegen de corona-maatregelen te organiseren. Niet uit eigen belang hoor, maar puur om Het Volk te helpen! Dat hij per ongeluk op vakantie ging van het geld dat de aanhangers van Viruswaarheid hem gaven voor rechtszaken wordt hem met liefde en geduld vergeven. Maar oproepen tot geweld mag écht niet en daarvoor moet hij zich verantwoorden.

Om de aandacht af te leiden roept hij dat er verkiezingsfraude is gepleegd en dat daarom zijn partij geen zetels kreeg. Grappig genoeg zei ook Baudet vooraf dat er vast fraude gepleegd zou worden. Tot hij volgens de officiële uitslag twee keer zoveel zetels had dan daarvoor. Opeens was er níet gefraudeerd tijdens de verkiezingen. Wanneer populisten (dreigen te) verliezen roepen zij per definitie 'Fraude!' en zijn dus bijzonder voorspelbaar. Ik vind dat grappig. Niet alleen een bekende, werkloze dansleraar moet zich verantwoorden. 

Ook Kajsa Ollongren*, de demissionair minister van Binnenlandse Zaken die samen met Annemarie Jorritsma optrad als verkenner voor het nieuw te vormen kabinet na de recente verkiezingen. Nadat bleek dat mevrouw Ollongren positief had getest op COVID-19 spoedde zij zich naar buiten met vertrouwelijke stukken onder de arm. Duidelijk leesbaar voor een journalist met een zoomlens. Met onaardige opmerkingen in het document over collega's en woorden die lijken in te houden dat, nog voor de gesprekken moeten beginnen, enkele partijen en politici worden uitgesloten van onderhandelingen. Het is nog maar de vraag of dat legaal is. Een politiek verkenner hoort onpartijdig te zijn en aan het begin van onderhandelingen letterlijk alle opties open te hebben.

Je zou bijna begrijpen dat een of andere idioot een bommelding plaatste op het Binnenhof.

*Leest u het artikel: op het einde ervan zult u begrijpen waarom ik sympathie heb voor Pieter Omzigt

Tijdens mijn dagelijkse wandeling liep ik bij de waterkant mijn vriendin tegen het lijf.

Hier hang ik graag af en toe over de leuning

voor een moment van rust

Voelde mij wat rillerig dus ging die avond bijtijds mijn bed in.

Vrijdag sliep ik uit en ging ik rustig aan de slag: afspraken maken met deze en gene, belastingaangifte doen, papieren sorteren, pannen schoonmaken, een verhaaltje publiceren, mij verbazen over wat ik las op sociale media...een vrij normale dag dus eigenlijk. Behalve dan dat ik deze dag geen foto's maakte. Met mijn wederhelft op de bank liggende genoot ik niet alleen van haar aanwezigheid maar ook van de rolprent Predestination met Ethan Hawke en nog een paar mensen. Een heerlijke tijdreis-film, compleet met variant op de grootvader-paradox: 'Wat gebeurt er wanneer je terug gaat naar het verleden om te voorkomen dat je jezelf doodschiet?' 

Zaterdag was ik redelijk vroeg op. Blijkbaar wordt tegenwoordig de vuilcontainer voor de deur op zaterdag geleegd. De vuilniswagen die voor die klus wordt gebruikt is (al dan niet bewust) niet geluidsarm gebouwd. Beetje jammer. Een vriendin kwam op de koffie en nam lekkers mee. Gezellig!

Een paar uur later maakte ik op diens kantoor nader kennis met een man die mij via Facebook had benaderd: wellicht kunnen wij het een en ander voor elkaar betekenen. Het was zo'n fijn gesprek dat ik het aandurfde om vanaf de locatie naar huis te lopen. In normale omstandigheden zou ik daar een minuut of twintig over doen. Het werd het dubbele. Het leverde pijn in mijn heup en linkerkant van mijn borst (waar mijn kruk steun vindt) op maar het gaf ook voldoening. Onderweg kwam ik een mooie boom tegen. En ook dat is wat waard, vind ik. 

en liep ik langs dit park:

Thuis wat gegeten en meteen door naar een optreden van een vriend. Dankzij moderne technieken speelde een van zijn alter ego's een deuntje mee. Gezellig!

Online dan toch. Heerlijk stukje afleiding van de pijn.

Zondag had ik een lekker rustig huishoud- en schrijfdagje. Was op tijd met het bestellen van mijn wekelijks voedselpakket, bereidde een vergadering voor, verzorgde de huisdieren en dito planten en verwerkte een stapel papier.

Uiteraard lachte ik ook weer even om de 'vrijheidsstrijders' die Nederland wel even zullen bevrijden van de lockdown. Eerder zagen wij al 'verpleegkundigen' in hun witte jasje van de vleesafdeling van een bekende supermarktketen doen alsof 'alle verpleegkundigen in Nederland!' beweren dat de gevaren van Covid-19 zwaar overschat wordt. Tip voor mensen die zich tijdens protesten willen voordoen als arts: doktersjassen in Nederland hebben geen lange mouwen wegens hygiëneregels. U weet wel: dat zijn regels die gelden om anderen te beschermen en zijn dus niet per se geschikt voor egoïsten.

Nu zagen wij ook 'veteranen' met jasjes van de dumpzaak waar men geen hele uniformen verkoopt maar wel nieuwe baretten. Heb nog nooit veteranen in spijkerbroek en op gympies in de houding zien staan. Noch met 'decennia' oude baretten op die net zijn gekocht. Maar dankzij dit wekelijks terugkerend evenement hebben wij 'normale' mensen weer iets om te lachen. Als échte verpleegkundige of veteraan zou ik mij trouwens zwaar beledigd voelen.

In de biblebelt schept men er genoegen in om ook verpleegkundigen te beledigen. Inmiddels hebben plaatsen als Urk de hoogste corona-cijfers. Gewoon, omdat lokale kerken de corona-regels aan de habijt lappen en kerkgangers met de blote vuist op de blote gezichten van journalisten meppen. Toch raar: als God je beschermt tegen het Corona-virus kan Hij jou toch ook beschermen tegen agressieve microfoons? En als God had gewild dat je lastige journalisten overreed met een auto had hij jou geen armen en benen maar wielen gegeven, toch? Er gaan nu stemmen op om op Urk voortaan maximaal drie families per zondag toe te laten tot de kerk. Maar het is nog maar de vraag of het gebouw ruimte heeft voor 500 mensen per keer.

Mijn vriendin kwam begin van de avond langs en bleef maar meteen. Op TV was een collega te zien. In het praatprogramma van Splinter Chabot. 

De Engelstalige stukjes van deze week:

https://terrebelius.blogspot.com/2021/03/cognitive-bias-dyslexia.html

https://terrebelius.blogspot.com/2021/03/is-it-okay-to-spend-resources-on-things.html

Het pleonasme van deze week is: Onbegrijpelijke wartaal.

A change is gonna come van Same Cooke, in de versie van Brian en zijn vader Thomas Owens is de muziek van deze week:

Meer lezen? Mijn verhalenbundels