vrijdag, september 11, 2020

Laatste schreeuw (een verhaaltje)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 

=============================

Een stille schreeuw was alles wat hij nog in zich had 
en hij gooide die eruit. Met alle kracht die hij kon opbrengen. 


Wat zo weinig was dat zelfs degene die zat te waken aan zijn bed 
niets merkte van zijn onmacht en frustratie.
 
Ooit werd hij opgemerkt. Door miljoenen. 
Aanbeden zelfs. Door duizenden. 

De verpleegster naast hem kende weliswaar zijn naam. 
Maar alleen omdat zij die kon lezen. 
Van het bordje aan zijn voeteneind. 
En het bandje om zijn pols. 

De kranten stonden vol van het laatste nieuws. 
Het nieuws dat hij ooit was. 

Niemand hoorde zijn laatste schreeuw.  

===============================  

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

5 opmerkingen:

  1. "Roem is vergankelijk" zei mijn moeder zaliger altijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De betrekkelijkheid van....alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben liever geliefd dan beroemd.

    Love As always
    Di Mario

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat een triest einde.....
    -Ik wens je een fijn weekend en hier is een @->- voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Niemand die het hoorde, maar dat kon hij niet weten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!