Opvallend nieuws van afgelopen week: Thierry Baudet die Daniël Buter (klik) 'geen Amsterdammer, laat staan een echter Nederlander' noemde en dus vindt dat de in Amsterdam geboren en getogen jongeman terecht als illegaal mag worden teruggestuurd naar een land waar hij niet vandaan komt. Zelfs de 'rechtse' mediakanalen Geenstijl en De Dagelijkse Standaard (klik) die hem doorgaans steunen vonden zijn uitspraken te ver gaan. 'Volgens Baudet's logica hadden wij dus ook Anne Frank moeten uitleveren.' Er zijn twee conclusies mogelijk: de fractievoorzitter van Forum voor Democratie zou ook voor het aan de Duitsers uitleveren van Anne Frank zijn geweest óf moet toegeven dat alleen mensen met een donkerder huidskleur dan de zijne 'terug moeten naar het land van herkomst'.
'Ik kan echt niet tegen vastigheid!', hoor ik mensen wel eens zeggen. Maar toch kennen zij al jarenlang nauwelijks fluctuaties in hun vriendengroep, doen jarenlang hetzelfde werk, gaan elk jaar in dezelfde periode naar hetzelfde vakantie adres, kijken elke week op dezelfde dag op het zelfde tijdstip op dezelfde zender dezelfde televisieserie en zo verder.
Momenteel werk ik vijf vaste dagen op kantoor: maandag en donderdag voor de ene, dinsdag, woensdag en vrijdag voor een andere werkgever. Vrijwel elke maandagavond ben ik 'op de club', bijna elke dinsdag komt een vriend bij mij eten en bijna elke woensdag eet ik bij een vriend. Vrijwel elke vrijdag en zaterdag heb ik wel uitnodigingen voor feestjes staan en met enige regelmaat werk ik als entertainer. Vaak 's avonds en/of 's nachts, soms overdag, al dan niet in het weekend. Tussendoor heb ik wat (ook al een tijdje 'vast') vrijwilligerswerk en probeer ik binnenkort met een nieuwe verhalenbundel te komen. Ook mijn leven zit dus vol vastigheden maar toch vind ik voldoende variatie om het allemaal leuk te houden.
Houdt u van vastigheid of heeft u liever wat meer variatie in het leven?
Maandag besefte ik dat ik u nog niet had laten weten dat de Goede Sint ook mijn huisje niet voorbij was gereden. Chocola en kruidnoten dus!
De ochtend begon met een gezamenlijk ontbijt met een logerende Broeder.
Hij deed zijn dingen en ik de mijne: verder met het plan van aanpak voor de vereniging waar ik sinds kort voor werk. Tussen de bedrijven door een en ander aan het huishouden gedaan: lakens wisselen, zwabberen, et cetera.
Die avond was het weer een bijzondere avond in het clubgebouw. Nog lekker gegeten ook!
En laat thuis want het was ook nog eens erg gezellig.
Dinsdag zag het er weer mooi uit onderweg naar de bushalte
en deelde ik de bus met een tweetal collega's en had ik weer een paar uitdagingen op het kantoor van een brouwerij. In mijn lunchpauze regelde ik wat dingetjes voor een andere baan van mij en voor mijn werk als entertainer.
Het was koud op kantoor
(14 Graden vind ik niet echt warm)
Ook jammer dat er toch steeds weer collega's zijn die vinden dat zij niet de afgesproken procedures hoeven te volgen. Daarom blijft het nodig om dingen te zeggen als: 'Facturen zijn als bier: eenmaal gemaakt blijft gemaakt. Zoals je een brouwsel niet kunt 'ontbrouwen', zo kun je een eenmaal gemaakte en verzonden factuur (hoe verkeerd die ook blijkt te zijn) niet 'ontzenden' en 'ontmaken'.
Thuis even aan de afwas, opfrissen en omkleden om weer een avondje te gaan 'metselen'. Dit keer bij een groep Vrijmetselaars (een 'Loge'. Zie het als een 'chapter' bij een motorclub bijvoorbeeld.) met wie 'mijn' Loge het clubgebouw deelt.
Het werd een bijzonder mooie en interessante avond en er was hoog bezoek. Lekker gegeten ook nog
Woensdag kwam ik wat moeilijk op gang en bovendien stond de brug open.
Daardoor een uurtje later op het werk dan normaal. Bakkie koffie er in en gáán! Afletteren, factureren, crediteurenbeheer, bank, kas, CRM ('Client Relationship Management': 'Hoi, de facturen mogen voortaan naar...' en dan dus de informatie aanpassen in het boekhoudpakket. Als zodanig. Dus.) en klusjes opknappen als voorkomen dat een rekening wordt gestuurd naar een klant wiens café toevallig dezelfde naam heeft als een café in een andere stad.
'Ik weet dat ik jou niet mag storen maar ik stoor maar eventjes dus hoe kun je daar last van hebben?' -'Als ik jou maar eventjes keihard op jouw neus stomp, kun je daar dan last van hebben?' Je zou denken dat collega's inmiddels weten dat ik in staat ben mijn dreigementen uit te voeren. De volgende gaat dat ontdekken. 'Aan den lijve', zoals dat zo fraai heet.
Rood petje op en oordoppen in betekent 'NIET
Na het werk pasta eten bij een vriend, even thuis de kat en goudvis voederen en door naar een feestje. In de Mezrab (klik) was het weer fijn. Er werden gedichten voorgedragen, verhalen verteld, er werd prachtig gedanst.
In de pauze schreef ik een verhaaltje (klik) dat ik een paar dagen later zou publiceren en haalde ik een paar boeken uit de openbare boekenkast en dronk een lekker biertje.
Er werden liederen gezongen, ervaringen gedeeld en er was zelfs - zoals men in Zuid-Afrika zo fraai zegt - een ontkleedvertoning.
Ontmoette er vrienden die ik al kende en had fijne ontmoetingen met nieuwe vrienden waarvan enkele de bewuste avond waren 'gemaakt'. Op de locatie staan een boekenkast en een bed.
Ook daar werd gebruik van gemaakt.
Na middernacht thuis en heerlijk gedroomd.
Donderdag vanuit bed een en ander geregeld voor komende entertainment-opdrachten (december is wat dat betreft een goede maand) en toen de laatste hand gelegd aan het plan van aanpak dat ik prepareer als kwartiermaker bij een huurdersvereniging.
Samen met een buurvrouw boodschappen gehaald. Per fiets! Bijzonder? Nou en of! Heb het fietsen pas onlangs geleerd na het vinden van een nieuwe balans. Veel pijn bij op- en afstappen, kramp in mijn rechter kuit maar missie volbracht! Door deze poort vertrokken wij en kwamen wij ook weer terug:
Thuis verder aan het werk. Onder meer voor de maandagavond club. Een gepland etentje ging niet door en eigenlijk vond ik dat helemaal niet zo erg want daardoor was er tijd om gemasseerd te worden. Door mijn logé die voor mij eten had meegenomen. Liefdevol geprepareerd door zijn vriendin.
Voor het eerst sinds enige tijd voor middernacht een deuk gemaakt in mijn hoofdkussen!
Vrijdag op kantoor ontdekte ik malware op de door mij gebruikte laptop. Goede les: wachtwoord niet meer aan collega's geven. In elk geval niet aan collega's die 'gratis software' downloaden. Ook de printer werkte niet naar behoren dus ook daar onderhoud aan gepleegd. Ook dat hoort bij administratief werk.
Mocht die middag weer les krijgen en leerde een en ander van boekhouden. Fijn! Want als eenvoudig administrateur voelde ik mij als een treinconducteur van wie verwacht wordt dat hij een machinist vervangt ('want je hebt toch wel eens meegekeken? Nou, dan weet je hoe je een trein moet besturen!') op een ongeplande rit. Op een trein met gevaarlijke chemicaliën. Door een woonwijk. In de ochtendspits. Met een valse kater op schoot. En met één natte sok aan.
Na het werk een korte tussenstop thuis voor ik in de tram geconfronteerd werd met kerstsfeer
en tijdens een etentje ging kennismaken met een nieuwe vriendin. Die een heerlijk en apart biertje aanbood tijdens het eten.
Wij bleken diverse gemeenschappelijke kennissen te hebben. Vooral van vroeger. Als in begin jaren '90. Zó gezellig zitten kletsen dat ik de start van het optreden van een band gemist had in een lokale club. Maar toch nog meer dan genoeg om te kunnen zeggen dat Handsome Harry and the Hummingbirds (klik) fijne muziek maakt: 'Western Blues'
Gezellig met de portier en met de DJ staan kletsen en met voorheen onbekende dames lopen dansen en sjansen. Want zo ben ik. Ook genoten van een optreden van een voor mij nog niet bekende burlesque danseres: Miss Guilty Pleasure.
Zaterdag rustig wakker geworden, wat e-mails beantwoord en zo en met mijn zoon samen zijn moeder opgezocht in het instituut waar zij verblijft en daarna samen met hem geluncht. Was fijn om weer even bij te kletsen!
In het half uurtje thuis mij geschoren, kostuumdelen bij elkaar gezocht en op de bus gestapt naar Bentveld. Was er nog nooit geweest en de buschauffeur in kwestie blijkbaar ook niet want hij nam een verkeerde afslag waardoor ik bijna te laat op locatie was. Het feestje waar ik mocht werken was in 'Roaring Twenties' thema en reuzegezellig. Kwam er - u kent mij, dat overkomt mij anders noooooit - een bekende tegen.
Leuke drankjes, lekkere collega's...
Ook op dit feest was er trouwens een ontkleedvertoning:
Zondag samen ontbeten en daarna heel rustig aan klusjes in huis (kleding wassen, vegen, wassen, strijken) en met hulp van de computer (vergaderingen voorbereiden, agenda bijwerken, mailtjes beantwoorden) gedaan en dit verslag geschreven voor ik vergeet wat er allemaal gebeurd is de afgelopen week.
Dat allemaal terwijl ik (via Youtube (klik)) naar de radio luisterde. Een uitzending uit 1988. Van de zender KISS FM met Rick Dees uit Los Angeles. Waarvan ik ooit een paar cassettebandjes ontving van een inmiddels overleden oom. Mooie herinneringen.
Woven Hand - Sparrow Falls
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Pete Frates, Marie Fredriksson en Anna Karina
Meer lezen? Mijn verhalenbundels