De week voorbij

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Opvallend nieuws van afgelopen week: Het VN-klimaatpanel (klik) heeft gelijk gekregen met de voorspellingen. De poolkappen smelten veel sneller dan zonder tussenkomst van de mens zou kunnen. Dat feit ontkennen mag natuurlijk maar is net zo nutteloos als ontkennen dat het pijn doet wanneer iemand je hard op je neus stompt.

'Heb je niet genoeg schoppen gekregen vroeger? Waar is je kaboutermuts? Ik zet even mijn biertje op je hoofd, ha ha! Is je piemel óók zo klein? Kijk, een paddestoel! Woon je daar?' Een 'grap' wordt niet leuker naarmate je die vaker hoort.

Opvallend genoeg vinden de grappenmakers het minder leuk wanneer je een grap over hen maakt. Dan heet het opeens belediging en wordt de reactie: 'Joh, als je dat niet als grap ziet heb je gewoon geen humor!' niet met een glimlach beantwoord.

Ben benieuwd naar de uitslag van een nog uit te voeren sociologisch onderzoek naar de correlatie tussen gebrek aan humor (en fantasie. Steeds dezelfde grappen. Verzin eens wat nieuws!) en stemgedrag. In mijn ervaring gaat het namelijk vooral om mensen die zich laten leiden door populistische praatjes en niet om mensen die hebben geleerd na te denken voor zij iets zeggen.

Wat denkt u: zijn mensen die anderen beoordelen op hun uiterlijk gewoon dom, slecht opgevoed of zit er meer achter?

Heel begrijpelijk daarom ook dat mensen sociale media maar niets vinden: een hoop negativiteit en vals nieuws. Vooral verspreid door anonieme mensen die hun 'meningen' niet onderbouwen met argumenten. En dus maar gaan schelden:

(En mensen die zich 'echte Nederlander' vinden, een hekel zeggen te hebben aan 'gelukszoekers'

maar zelf zijn geëmigreerd omdat zij in een ander land meer geld konden verdienen en bovendien

de Nederlandse taal slecht beheersen...brrr!)

 Het niet eens zijn met iemand, dat snap ik.

Maar iemand anoniem aanvallen op uiterlijk en zelfs doodwensen

getuigt niet van netjes opgevoed zijn. Vind ik.

De scheldende anoniempjes zijn opvallend vaak dol op het verspreiden van nepnieuws. Zoals 'peet- met heel veel cijfertjes achter zijn naam' die 'niet bang is voor de islam maar er graag voor waarschuwt' en daarom 'bewijzen' verspreidt van 'islamisering. Alleen...het gaat hier om een groep christenen. En de foto dateert van ruim een jaar geleden en is gepikt van sociale media. Oeps!

Het verhaal van 'Peet' wordt ook gedeeld door politici die graag haat zaaien. In dit artikel (klik) leest u meer over dit échte gevaar voor de samenleving en een open en eerlijke discussie, gebaseerd op verifieerbare feiten. Dat 'de staatsmedia weigeren dit verhaal te verspreiden!' heeft een heel eenvoudige reden: het is onzin.

Maandag overdag thuis zitten werken: verslagen schrijven en zo. De dag begon met koffie drinken met een buurvrouw, tussendoor nam ik tijd voor het huishouden. Intussen zat ik dus vooral thuis te werken omdat de Slimme Meter mannen zouden komen: je kunt bezwaar aantekenen tegen het feit dat er een apparaat in huis komt dat bijna al jouw bewegingen monitort en doorspeelt naar tientallen onbekende bedrijven en honderden (ongetwijfeld zeer integere en betrouwbare) mensen maar uiteindelijk zal ieder huishouden in Nederland worden gedwongen een ('Gratis, meneer! Speciaal voor u. Om u te helpen!') Slimme Meter te laten bijhouden hoeveel energie men verbruikt en wanneer. Dus wanneer u naar bed gaat, opstaat, naar het werk gaat, televisie kijkt, een was draait, doucht, et cetera... Het lijkt er potjandorie op dat wij in een staat leven waarin de overheid alles wat elke burger doet voortdurend in de gaten wil houden. Had George Orwell dan tóch gelijk? Neuh. In de praktijk gaan overheden al verder dan hij in '1984' schetste.

Maar goed: ze kwamen dus niet. In vroeger tijden gebeurde het nog wel eens dat als mensen een afspraak niet konden nakomen zij zich dan afmeldden, excuses aanboden en een nieuw voorstel deden. Maar 'de norm' (='dat wat gebruikelijk is') lijkt te zijn: 'Afspraken maken is voldoende; je er aan houden is nergens voor nodig.'

Eind van de middag had ik een buurvrouw op de koffie en de avond begon met een vergadering, gevolgd door een avondje metselen:
'Was alles al voorbestemd vóór de Oerknal?' en 'Kun je jezelf plagiëren?' waren een paar uitdagende vragen die voorbijkwamen tijdens de gesprekken die avond. Boeiend! Een borreltje op de goede afloop hoort er dan wel een beetje bij.

Dinsdag voelde ik mij koortsig en rillerig (wellicht de reactie van mijn lichaam dat bezig is een paar kleine brandwonden te helen) en dus appte ik mijn werkgever met een ziekmelding. Toch verrichtte ik wat werk deze dag. Dat is dan weer een voordeel van een online boekhoudsysteem! Even koffie met wat lekkers met een vriend

en rustig aan de slag. Een vriend was even op visite en ik deed een dutje om mijn lijf de tijd, rust en kans te geven verder te herstellen.

In het nieuws was de aankondiging van een landelijke protestactie van het oer-Hollandse 'Farmers Defence Force': platleggen van distributiecentra in een poging supermarktketens te dwingen de boeren hogere prijzen te geven. Dus wat nou, milieu en dierenwelzijn? Deze groep boeren gaat het vooral - en wellicht uitsluitend - om meer geld. Helder. Vooral de reacties onder het artikel over de actie die alle boeren in een klap minder sympathiek doet overkomen. Bijvoorbeeld: 'Wat als boerenbedrijven worden geblokkeerd met vrachtwagens om een betere CAO (='Wij willen meer geld!') af te dwingen voor de transportsector? Of prostituees die actie voeren door een klant zijn broek pas terug geven als die voortaan €20 meer betaalt per bezoek?

Het was 's avonds gezellig met de eetvisite en ik lag tijdig in bed.

Woensdag was gelukkig de koorts gezakt en de scherpte van de pijn in mijn vingers eraf. Fijn! Nog steeds was schrijven (laat staan het bedienen van een numeriek toetsenbord als Cijfermeester) behoorlijk pijnlijk (een van de opgelopen brandwonden zit precies op een knokkel) dus ik hield het bij het bekijken van boekhoudkundige problemen online. Het urenlang op rap niveau intikken van data was nog even teveel gevraagd.

Een beetje twitteren ging gelukkig nog wel. Wie mij een beetje kent weet dat ik graag mensen wil begrijpen. Daartoe vroeg ik een PVV-fan naar moties die haar favoriete partij indiende als haalbaar voorstel ter bestrijding van de armoede in Nederland. 'Kijk maar tussen mijn berichten!' (klik), zei zij.

Daar vond ik van alles (ook moties) maar geen door de PVV ingediende moties die direct met armoedebestrijding te maken hebben. Dus ik ging zoeken op de website van de PVV zelf. Ook daar kon ik voornoemde moties helaas niet vinden. Wel teksten waarin PVV-kamerleden hun ongenoegen uiten over het huidig beleid (in de trant van: 'Het is een schande dat er niets aan gedaan wordt!') maar geen enkel direct en haalbaar voorstel (laat staan een motie) dat daadwerkelijk kan leiden tot een daling van het aantal mensen dat in Nederland leeft onder de armoedegrens. Het zal dus nog even duren voordat ik PVV stem want ik stem liever op politici die de daad bij het woord voegen. Iets roepen kan ik zelf ook wel.

(update: ook twee dagen later heeft de mevrouw voor mij geen moties kunnen vinden die haar theorie: 'De PVV heeft heel veel anti-armoede moties ingediend, hoor!' ondersteunen. Jammer.)

Een en ander aan uitzoekklusjes gedaan voor de Loge en een stapel kleding zitten sorteren. Een eetafspraak 's avonds ging niet door maar had ongepland een vriend op visite. Met hem deelde ik het 'kerstpakket' dat ik mocht ontvingen als Penningmeester van de Bewonerscommissie: een doosje chocolaatjes.

Het strijken van een paar overhemden ging redelijk met mijn linkerhand

en deed ik tijdens het kijken naar een aflevering van War of the Worlds.

Op mijn daartoe geïnstaleerde anti-verslavingsapp zag ik dat ik mij op gegeven moment exact 666 minuten had geconcentreerd op de diverse dingen die ik zoal doe op een dag.

Donderdag werkte ik een paar uurtjes voor de brouwerij, voor de huurdersvereniging en voor de Loge. Tussendoor deed ik de deur open voor een postbode die mij mijn kostuum kwam brengen voor een aankomende entertainment-opdracht en een woordvoerder van de woningcorporatie die mij vroeg waarom zijn sleutel niet paste op de kelderdeur. Daar moet hij toch echt voor bij zijn baas en/of de VvE zijn want de woningcorporatie wil niet dat bewoners zelf de sleutel hebben om eventuele problemen (met bijvoorbeeld lekkage en ratten) in de gemeenschappelijke kelderruimte zelf aan te pakken.

's Avonds at ik lekker bij een vriend die ik kon helpen met een paar technische dingetjes op zijn computer en mobiel.

Weer thuis opende ik mijn kostuumkist voor onderzoek en om op te ruimen.

Tussen de bedrijven door maakte ik aanrecht, oven en kattenhoekje schoon en speelde ik (online tegen vrienden) een algemene kennis-spelletje. Van sommige dingen weet ik iets meer dan anderen en van andere zaken weer iets minder maar zat toch even met mijn mond vol tanden bij de vraag: 'Noem de tien grootste steden van Turkije'. Kwam niet verder dan vier stuks. Hoe ver (uit het hoofd dus!) komt u?

Mijn online leven op Twitter kreeg een flinke 'boost' toen een paar mensen een bericht van mij (klik) van een paar weken terug herontdekten. Op de informatie uit dit bericht kan onze minister-president weer reageren met zijn favoriete woorden: 'Ik heb daar geen actieve herinnering aan'. Handig!

Een paar uren na het produceren van dit schermafdruk stond de teller op 'bijna 57.000 keer gelezen'. Ik vind dat veel.

Behalve zeggen dat hij zich niet kan herinneren wanneer en hoe hij of iemand uit zijn team 'per abuis de Kamer onjuist heeft voorgelicht ('Newspeak' voor 'gelogen')' speelt hij graag met zijn mobieltje. Ongetwijfeld om collega's te irriteren en burgers het goede voorbeeld te geven. Hij en zijn partij hebben het graag over 'Normaal doen!' Hij vindt dit gedrag blijkbaar normaal:

Vrijdag een uurtje (online) gewerkt en het ontbijt genoten met een vriend en een buurvrouw. 'Ik heb een broek gekregen die mij te groot is, pas jij'em?' mondde uit in een kledingruil-feestje waarbij diverse kledingstukken (niet alleen voornoemde broek maar ook een andere, een vest, een shirt en zelfs een cowboyhoed) van eigenaar (m/v) wisselden. Er kwam ook nog een andere buurvrouw op visite en zomaar opeens was het tijd om op de trein te stappen. Naar Eindhoven. Waar ik mocht werken op een bedrijfsfeest waar deze foto werd gemaakt die ik hier meteen plaats als zijnde mijn wenskaart voor jullie, mijn lieve lezers en lezerinnen:

Had nog een uitnodiging staan voor een feest in de lichtstad dat daar toevallig die avond plaatsvond maar besloot verstandig te zijn. De trein terug naar huis en de daaropvolgende tramrit deelde ik toevallig met een vriendin die ook toevallig net vanuit Eindhoven onderweg was naar Amsterdam.

Zaterdag nam ik - met een flinke mok koffie onder handbereik - even de tijd om via Twitter vragen te beantwoorden van mensen die blijkbaar niet weten hoe websites als Google of Wikipedia werken en daarom ervan overtuigd zijn dat hun angsten feiten zijn. Dus ik gaf hen rustig uitleg over ons staatsbestel, de rol van de EU, dat Geert Wilders geen minister is, de VVD niet 'links' en dat 'Ongehoord Nederland wel degelijk gehoord wordt maar dat serieuze media liever geen onzin verspreiden. Vind ik leuk, les geven.

Na dat half uurtje lekker aan het werk: kostuums wassen, administratie, keuken schoonmaken,...

's Avonds naar een lokale feestavond. Een buurvrouw en haar vriend waren er ook en - hoe verrassend! - ik kwam er diverse bekenden tegen en maakte nieuwe vrienden (m/v)

'De Giletjes' speelden een combinatie van punkrock en levenslied.

Bijzonder vermakelijk!

 Wie niet groot is moet een opstapje zoeken.

Een nieuwe vriend schoot bovenstaand plaatje.

Bij het herentoilet. Dus. 

Er was ook een heuse modeshow

en de jurkjes-maker zelf was aanwezig om mensen de maat te nemen

Zondagmorgen rustig bijgekomen van de belevenissen en mijn huisje en huisdieren onder handen genomen. Naast een beetje (maar niet te veel, hoor!) werken.

Die middag was ik naar het circus met een vriendin: Circus Zanzara is geweldig en nog tot en met 5 januari te bewonderen in Amsterdam Westerpark. Gaat dat zien!

Thuis een hapje gegeten met een vriend en een potje gestreken tijden het kijken van de film Deadpool. En nog een beetje zitten werken. Voorbereiding van een bijeenkomst op de maandagavondclub. Dus. Had nog twee uitnodigingen staan voor die avond (een muziekalbum-presentatie en een avondje kroeg hangen) maar besloot weer eens verstandig te zijn.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/12/drugs-kill-people.html

De muziek van deze week is Naive van The Kooks:



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jules Deelder

Meer lezen? Mijn verhalenbundels