Daarna stilte. Daarna nog meer stilte.
Toen een tijd lang niets. Zelfs geen stilte.
Soms, heel even, een flard. De herinnering aan een geluid.
Dan weer het idee van een beeld. Dat langzaam werd opgebouwd.
Uit herinneringen. Aan geluiden. Aan beelden.
Aan geuren en aanrakingen.
Liefkozingen.
Dan weer - minuten? Jaren? - niets.
Geen pijn, geen vreugde, geen liefde.
Alleen maar zijn.
Tot het moment van dat specifieke geluid:
een klop op de deur.
=========================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Ha spannend, laat maar binnen komen
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend
Ze was weer terug en had er spijt van....
BeantwoordenVerwijderensoms speelt het door je hoofd, maar vergeten en verder gaan is het gemakkelijkst....
BeantwoordenVerwijderenmaar eigenlijk ook moeilijk!
***Ik wens je een fijn weekend en hier is een @->- voor jou.
Stond waarschijnlijk Ina Boudier- Bakker aan de andere kant van de deur.
BeantwoordenVerwijderen