De week voorbij

Net als onze partner zijn ook onze kinderen en onze vrienden niet ons bezit. Geen enkel mens bezit (ha!) het recht een ander mens te bezitten. Dat is niet alleen verboden als 'slavernij' maar ook moreel onjuist. Elk mens heeft zelfbeschikkingsrecht. Dat wil zeggen: binnen de grenzen van 'de wet' mag iedereen gaan en staan en doen en laten wat hij of zij (of welke genderaanduiding dan ook) wil. Wat niet wil zeggen dat een ander daar niets van mag vinden.

Vertelt u wel eens een ander rechtstreeks wat u van het gedrag (en daar vallen ook uiterlijkheden onder) van die ander vindt?

Kent u alternatieven zodat u in een gesprek niet hoeft te spreken van mijn partner of onze kinderen?

Maandag schoot ik dit plaatje van Molen de Otter vanuit een plotseling optrekkende bus:

Op kantoor was het mij een eer en genoegen een collega het verschil tussen 'chronologisch' en 'alfabetisch' uit te leggen en te laten zien waar het min-teken op de rekenmachine te vinden is. Dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Blijkbaar. Toevallig schep ik er genoegen in de kennis die ik bezit over te dragen. Al met al was het een goede werkdag.

Na het eten thuis even een stukje gewandeld maar in huis was het koeler. Kostuums gewassen en mijn administratie bijgewerkt en rond middernacht een pot thee gedeeld met een buurvrouw. Heerlijk!

Dinsdag met dezelfde buurvrouw twee potten koffie leeggedronken en een ontbijtje genuttigd: gekookt ei, ontbijtspek en yoghurt met avocado. Moet kunnen, een zondag's ontbijt op dinsdag.

Terwijl wij keken naar een aflevering van First Dates. Zij maakte deze foto van mij:

Met warm weer loop ik graag op blote voeten

en in een rok. Het zal wellicht mijn Indisch bloed zijn...

Nog steeds wat last van de vermoeienissen van het weekend ervoor dus rustig aan gedaan. Boodschappen gedaan en wat lopen afwassen en opruimen en zo. Paar mailtjes verstuurd en een vriend kwam bij mij koken. En eten. Wat kon omdat de vergadering van de bewonerscommissie die avond niet doorging. Lekker zitten kletsen over politiek, geschiedenis, complotten, vrouwen, eten, films,...En toch lag ik iets na middernacht al op mijn nest!

Woensdag deed ik rustig aan met wakker worden. Visite gehad van de contactpersoon van de woningbouwcorporatie die de buurt langsging naar aanleiding van klachten over illegale woningverhuur door mensen die in de wijk een woning gekocht hebben. 'Ja, maar het mag van de gemeente!' -'Op voorwaarde dat het voor niet meer dan dertig dagen per jaar is én er toestemming is verleend door de Vereniging van Eigenaren.' 'O, maar ik kende de regels niet!' -'Dan is het extra knap dat je zo goed bent in die regels ontwijken.'

Wat aan het huishouden gedaan voor ik langsging bij een vriendin. Koffie, een lekker soepje

en samen even werken in de tuin.

Kleine klusjes die even moeten gebeuren maar zomaar vanzelf sneller gaan wanneer je die samen aanpakt en tussendoor loopt te geinen. Harder en sneller werken is zeker niet per definitie effectiever dan rustig en met plezier. En die aan velen opgelegde manier van werken maakt zeker niet gelukkiger. Wat het leven wél iets leuker maakt is onderweg naar een vriendin met zomaar een manspersoon in gesprek komen en op je bestemming kunnen zeggen dat je zojuist een nieuwe vriend hebt gemaakt.

Thuis even wat aan mijn administratie gedaan voor ik naar mijn favoriete pizza restaurant wandelde en een zeer genoeglijke avond beleefde met een paar vrienden.

 Portie Burschetta vooraf.

 Mijn favoriet! Pizza Contadina. Met peer.

Koffie met een alcoholische versnapering toe.

Donderdag las ik boek nummer 12 van dit jaar uit: Tibbe Bosch verzamelde verhalen over Bet van Beeren, Koningin van de Zeedijk. De uitbaatster van het in heel Amsterdam wereldberoemde Café 't Mandje maakte het mogelijk dat homoseksuele mensen met elkaar konden dansen zonder gearresteerd te worden, hielp de minder bedeelden met raad en daad, verborg Joden voor de nazi's en was - ondanks dat zij zich voortdurend door mensen omringd wist - bijzonder eenzaam. Maar ook ontzettend geliefd. En verguisd.

Een buurman bracht ik zijn venster-rooster dat hij pas miste nadat ik een foto ervan in de groepsapp van de portiek-bewoners had gezet en ik kletste (online) met een paar buurvrouwen en in de tuin (niet online) met een paar andere buren.

Het deed mij plezier om een e-mail vanuit het verre Amerika te mogen beantwoorden: een mevrouw zocht naar informatie over de familie waar ik de achternaam van draag na het overlijden van haar opa die vol zat met interessante verhalen en dezelfde achternaam droeg als ik.

De middag en avond verbleef ik in een TV-studio in Hilversum.

Voor opnames van het BNN/VARA programma 'Ik durf het bijna niet te vragen' en dan met name de aflevering over (vooroordelen tegenover) kleine mensen.

Gaat dat zien!

Het was erg gezellig en wij kregen nog lekker (Thais) eten ook!

Al met al toch weer iets te laat mijn bed in. Maar na het drinken van een kop thee, samen met een buurvrouw.

Virtueel dan (via de app) want zij zat op dat moment op een andere locatie.

Vrijdag mocht ik op kantoor een uurtje of wat gebruiken om goed te maken wat verkeerd ging omdat een collega wilde helpen: een ordner met honderden formulieren daarin bleek opnieuw op volgorde te zijn gezet. Keurig chronologisch, dat wel. Maar met de oudste bovenop en de nieuwste onderop.

Als er dus een nieuwe binnenkomt moet de ordner volledig worden geopend, alle papieren moeten van rechts naar links worden verplaatst, de ordner wordt dan opengeklapt, het nieuwe stuk papier achterin worden toegevoegd waarna alle honderden formulieren van links naar rechts moeten worden verplaatst waarna de ordner pas weer dicht kan. Iedereen die ooit wel eens aan administratie geroken heeft weet dat het vele malen effectiever is om de meest recente papieren bovenop te bewaren. Maar goed, zulke collega's zijn schaars bij het bedrijf waar ik werk. Het zij zo. De achterstand die ik had opgelopen door donderdag iets anders te gaan doen werd er helaas door vergroot.

U begrijpt misschien dat ik niet graag vakantiedagen opneem. Of ziek word. Wanneer ik er niet ben zijn er anderen die dan graag wat administratief werk op zich nemen. Heel lief bedoeld maar van dit soort zaken word ik toch echt wel een beetje ziek. Lief dat mensen willen helpen maar soms heb ik liever dat zij mensen helpen die ik niet aardig vind.

Het lijkt misschien niet zo door mijn klaagzang hierboven maar toch had ik een prettige werkdag. Waarop nog echt hard gewerkt werd, ook.
Was om half zeven thuis en deelde, staand aan mijn aanrecht, een bord overgebleven Thais eten van de dag ervoor met een buurvrouw. Zij ging niet mee naar het Open Podium die avond (en waarvoor ik om zeven uur het huis verliet) maar een tante was er getuige van hoe fijn het weer was om diverse mensen uit diverse delen van de wereld samen te zien en horen genieten van poëzie, muziek en komedie.

Zelf mocht ik voordragen uit eigen werk. Uit de Engelstalige editie van deze verhalenbundel (klik) met name.

Zaterdag was het weekend begonnen. 'Fijn, twee dagen niet werken!'. Niet dus. Zo mocht ik zaterdag met trein, bus en benenwagen naar Blaricum om als entertainer te werken op een privé feestje. Zo stond ik binnen korte tijd twee keer op station Hilversum:

'Dankjewel, jij hebt mijn feestje gemaakt!', gaf de gastvrouw mij na afloop een warme spontane knuffel. Kijk, daar doe je het voor. En een beetje voor het geld. Op de weg erheen deelde ik een busrit met een buurvrouw en haar man. Zij moesten toevallig een stuk dezelfde kant op. 's Avonds lag ik onderuit gezakt op de bank een beetje naar de TV (die stond aan. Dat wel) te staren en ging op tijd naar bed.

Zondag heerlijk uitgeslapen maar met een onbestemd gevoel wakker geworden. Ik besefte opeens dat deze dag mijn moeder 84 jaren jong zou zijn geworden. Dus dronk mijn koffie deze ochtend uit haar oude favoriete mok.

Na het chatten met een vriendin bezocht ik het clubgebouw van de maandagavond club voor een Secretaris-klusje. Op weg terug naar huis haalde ik boodschappen en raakte in de supermarkt in gesprek met een buurman.

Thuis zat ik even rustig op de bank en zag op TV de honkballers van L&D Amsterdam Pirates landskampioen worden door het team van Curaçao Neptunus (het was het Ajax-Feyenoord van het honkbal dus met enige spanning) te verslaan in de Holland Series.

Eigenlijk vind ik honkbal leuker dan voetbal. Met voetbal volgen was ik eigenlijk al een beetje afgehaakt toen indertijd uitkwam dat zelfs de toenmalige (was lang geleden) keeper van Willem II zich had laten omkopen door bookmakers om met opzet ballen door te laten. Honkbal (in Nederland dan toch) is nog wat onschuldiger. En een stuk beter betaalbaar voor het publiek en de fans. Toch maar weer eens op een honkbaltribune gaan zitten. En misschien ook maar mijn TV-abonnement opzeggen. Beetje zonde, een paar tientjes per maand betalen voor twee tot vier uren per week naar de beeldbuis kijken.

Ik sprak een broer van mijn moeder zaliger aan de telefoon en had een chatgesprek met zijn broer. Beiden hebben zij inmiddels twee broers (eentje overleed indertijd in het Jappenkamp) en een zus verloren. Best heftig vind ik dat. Dus was blij met het contact. Dat kon ik ook de buurvrouw vertellen bij wie ik vroeg in de avond op de thee was nadat ik een uurtje aan de waterkant had zitten lezen.

Een vriendin van de vriend van een vriendin wist wellicht een aardige doorgroeimogelijkheid voor mij. Na wat contact over en weer bleek dat ik haar man ken van vroeger. Soms is de wereld kleiner dan ik...;-)

Restje eten opgewarmd, mijn maandadministratie afgerond, een beetje zitten schrijven (de aantekeningen die ik afgelopen week onderweg had gemaakt uitgewerkt). Wellicht materiaal voor een volgende verhalenbundel.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/08/all-illegal-aliens-should-leave-planet.html

Hier is Creedence Clearwater Revival met 'Fortunate Son'



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Fred Helms, Nancy Holloway en Sogyal Rinpoche

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/