De week voorbij

Het werk dat ik doe vereist minstens 38 werkuren per week. Ik heb er 24. Dus soms voel ik mij als Lucille Ball in de chocoladefabriek.



Inmiddels heb ik geleerd om niet meer te doen dan ik kan en mij niet bovenmatig in te spannen om het werk toch af te krijgen. Dan is de kans op mentaal en fysiek instorten namelijk groot en thuis zitten met een burn out is niet tof. Bovendien heeft ook mijn werkgever dan niets meer aan mij. Voor beide partijen zou het dus goed zijn als ik óf meer werkuren krijg óf een collega erbij op de afdeling Administratie waar ik nu in mijn eentje ben.

Maandag was er op de brouwerij een hartelijk weerzien met een collega die een tijdje afwezig was geweest. Bovendien trakteerde een andere collega op zelfgemaakte cake vanwege zijn verjaring. Het was weliswaar niet in alle opzichten een feestdag maar in deze wel. Het was in nóg een opzicht een feestdag. Namelijk omdat die avond bij ons in de club de Zomer Zonnewende werd gevierd.

Het werd extra bijzonder omdat er Broeders van diverse andere Loges kwamen visiteren; uit Engeland, België en zelfs uit het verre Kampen!

Dinsdag zou ik gaan werken in mijn mogelijke nieuwe bijbaan maar ontving die ochtend de melding dat ik die dag vrij was. Althans, ik hoefde mij niet te melden op kantoor. Dus ik werkte thuis aan de betreffende opdracht, zat met een buurvrouw en een drankje op de stoep

van ons eigen gekwebbel en de heerlijke zomerzon te genieten waarbij wij met diverse buurtgenoten en postbestellers in gesprek raakten, liet een doos vol overbodige spullen ophalen door een aardige mevrouw, kookte (wraps. Op de foto de inhoud) voor mijzelf en een vriend,

ging even bij een buurvrouw op visite en deed het verder lekker rustig aan. Met lezen van nieuws bijvoorbeeld.

Vol verbazing over ouders die 'geen tijd' hebben om te helpen met schoolklusjes als het schoonmaken van de speelhoek of als begeleiders meegaan met schoolzwemmen. Gek genoeg hebben diezelfde ouders wél tijd om leraren te vertellen hoe die les moeten geven:

https://www.nu.nl/binnenland/5942712/onderzoek-schoolreisjes-geschrapt-omdat-ouders-minder-willen-helpen.html

Woensdag las ik dat volgens het kabinet de gemiddelde koopkracht voor de gemiddelde burger is gestegen ten opzichte van vorig jaar. Toch wel gek, want de kosten voor energie,wonen, telecom, boodschappen en verzekeringen zijn gestegen. Welke kosten zijn er dan zoveel gedaald? En wie is die 'gemiddelde burger' eigenlijk? Bent u dat?

Ook werd deze dag nóg duidelijker dat het wel degelijk 'de Russen (klik)' waren die achter het neerhalen van vlucht MH17 zaten. Ondanks de suggestie van een vooraanstaand lid van Forum voor Democratie dat het best de Oekraïeners geweest konden zijn. Het betreffende onderzoeksteam ('Bellingcat') werd een dag eerder 'toevallig en per ongeluk' geblokkeerd op Youtube. Bijna alsof er instanties zijn die niet willen dat de waarheid boven tafel komt...Na een paar uren was de blokkade opgeheven. Dat duizenden mensen aan de bazen van Youtube vroegen naar het waarom heeft daar vast niets mee te maken.

Er was ergens in de stad een opstopping want ik stond woensdagochtend lang op de bus te wachten en toen kwamen er twee direct achter elkaar. Daardoor miste ik mijn aansluiting. De buschauffeur reageerde adequaat door zijn nieuwe passagiers een 'goedemiddag' in plaats van een 'goedemorgen' te wensen.

Goed nieuws is dat ik door de langere reistijd boek nummer vijf van dit jaar kon uitlezen:

The Dark Forerst van Cixin Liu is een science fiction verhaal over wat er zou kunnen gebeuren wanneer een buitenaardse mogendheid op het punt staat de mensheid te onderdrukken of zelfs uit te roeien en wij 'slechts' 150 jaar de tijd hebben om te reageren op de dreiging. Investeren wij in bewapening of in vluchtmethodes? Niet iedereen zou de vluchtschepen in kunnen dus wie bepaalt wie er mee mag en op basis van welke criteria? Interessant gedachtespel! Intussen moeten overheden omgaan met burgers die apathisch worden of juist gaan rebelleren.

Het werd een prettige werkdag die werd beëindigd door prettig een prettig biertje te drinken met mijn werkgever

die mij ook nog eens een slinger gaf naar het treinstation annex tramhalte. Er tegenover staat dit gebouwencomplex:

Ik at lekker bij een vriend en zat met hem even op zijn balkon te genieten van het mooie weer en de naderende donderwolken.

Thuis had ik even een buurvrouw op visite.

Donderdag hield ik mij op kantoor vooral bezig met uitzoekklusjes: boekhoudkundige problemen oplossen, vragen van klanten en leveranciers beantwoorden, opruimen van administratieve rommel, gestroomlijnder maken van administratieve processen en dergelijke. Daardoor bleef het dagelijks werk liggen. Dat is dan maar zo. De stapel klusjes paste namelijk niet meer in het daartoe bestemde laatje dus diende aangepakt te worden. Het was druk maar ik voelde mij gewaardeerd. Door collega's, mijn werkgever én door mijzelf.

Na afloop van werktijd kregen wij een cursus bierproeven dat werd afgesloten met een hapje en een drankje.

En voor je het weet ben je pas negen uur 's avonds thuis. Even werken voor de Loge en voorbereidingen treffen voor de opnames van een promofilmpje ten behoeve van een nieuwe entertainment-act en naar bed.

Vrijdag mocht ik mij met twee kostuums melden in een theater. Twee collega's en ik speelden en dansten stukjes uit een familievoorstelling die nog in ontwikkeling is met de bedoeling het ontstane promofilmpje te gebruiken om de act te verkopen aan diverse geïnteresseerde partijen. Hier het trappenhuis van het theater:

 En hier ikzelf in een van de kostuums die ik aan mag voor de show:

Mijn lichaam is niet gewend om veel te bewegen dus 's avonds kon ik niet veel meer dan onderuit op de bank hangen en een film kijken. Dat werd 'The Road': na de verwoesting van de planeet door een voor de kijkers onbekende ramp proberen een vader en zijn zoon te overleven. Lekker luchtig filmpje voor het slapengaan. Dus maar goed dat een buurvrouw even wat vrolijkheid kwam brengen.

Zaterdag een en ander in het huishouden gedaan voordat ik mij naar Bunde begaf.

Had er nog nooit van gehoord maar de plaats bleek in Limburg te liggen, zo'n drie kwartier met de trein vanaf Roermond. Ik ging via Eindhoven omdat ik in eerste instantie vanaf daar zou kunnen meeliften maar de lift ging niet door. Jammer want tussen Eindhoven en Roermond reden deze dag geen treinen. Er gingen wel bussen gelukkig maar de reistijd werd er niet door bekort. Uiteindelijk was ik na vijf uren reizen slechts een half uur te laat op de werkplek van die avond.

De kleedkamer voor mijn collega en mij was bijna helemaal bovenin dus daarom hadden wij dit uitzicht:

Zondag een paar klusjes als secretaris voor de Loge verricht en mij bezig gehouden met het huishouden. Hoewel het weer eigenlijk meer geschikt was om op het strand of in de tuin te vertoeven hield ik mij bezig met stofzuigen, de goudvissen verzorgen, nagels knippen, boodschappen doen en koken voor twee buurvrouwen, twee buurmannen, een vriend en mijzelf. Mijn bijdrage aan een bescheiden buurtbarbecue. Als zodanig. Dus.

Terwijl ik de pizza bereidde (deeg kneden voor de bodem, et cetera) had de vriend zijn slijptol ter hand genomen om het oude niet meer werkende slot van mijn fiets te slopen. Nu kan ik het nieuwe slot er op zetten!

In de gemeenschappelijke binnentuin bespraken wij politiek, geschiedenis, kunst, buurtgenoten, planten en televisieseries. Prettig.

Het pleonasme van de week is: 'Preventief voorkomen'.

Het Engelstalige stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.com/2019/06/fox-entertainment.html

Manu Chao verzorgt de muziek van deze week. Hier is Bongo Bong:



Nobody likes to be
in my place instead of me

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Loek 'Lieve Mona' Kessels

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/