In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Forum voor Democratie heeft haar standpunt over een 'Nexit' (De wens dat Nederland uit de Europese Unie stapt) van haar website verwijderd (klik). Het standpunt is van een keiharde Nexit gewijzigd in 'Wij willen een referendum en het volk laten kiezen of men in de EU wil blijven'. https://forumvoordemocratie.nl/standpunten/europese-unie
Dat men het heel hard mis ziet gaan met de Brexit heeft hier natuurlijk niets mee te maken. Of dat enquêtes aantonen dat verreweg de meeste Nederlanders meer voor- dan nadelen zien van een lidmaatschap van de EU.
Momenteel wil ruim 80% van de Nederlanders liever dat Nederland lid blijft van de Europese Unie dan een 'Nexit'.
Dit is hoe meneer Baudet een paar jaar geleden dacht over een Nexit: (klik)
Recent gaf hij toe dat zijn aanhang bang is geworden voor het woordje Nexit en dat dat de enige reden is dat hij zijn standpunt aanpaste.
Het gaat hem dus puur en uitsluitend om het paaien van het electoraat. Hij is daar natuurlijk niet de enige politicus in.
Overigens: nog maar een paar jaar geleden vonden zijn aanhangers hem geweldig omdat hij zei dat hij nooit politicus zou worden 'want politici lossen niets op'.
Baudet is daar niet de eerste in en zal ook zeker niet de laatste zijn die zijn standpunten bepaalt aan de hand van wat er speelt bij zijn aanhangers. Onder andere Frits Bolkestein was hem voor. In een interview in 1995 zei de VVD-voorman: 'Ik geef uiting aan de onderhuidse gevoelens van de mensen'. Daarmee bedoelde hij dat hij marketingbureaus liet onderzoeken wat de meeste mensen vonden van een bepaald onderwerp waarna de VVD dat opeens ook vond en zomaar vanzelf de grootste partij werd. Simsalabim! Als politicus wist Bolkestein dat mensen zich vooral laten leiden door mooie praatjes en zelden door daden.
Zo heeft de VVD officieel als standpunt voorstander te zijn van het opvangen van vluchtelingen in de regio maar stemde de partij juist tégen een voorstel (klik) van een andere partij om dit mogelijk te maken. Het ene zeggen en het andere doen is wat diverse politieke partijen met elkaar gemeen hebben.
Baudet heeft een oude truc uit de kast gehaald om ervoor te zorgen dat hij alleen maar mensen om zich heen heeft die het met hem eens zijn: wie het niet eens is met hem moet - geheel democratisch bepaald door Baudet natuurlijk - de partij verlaten (klik).
Even een heel eenvoudige vraag aan mijn lezers: wetende dat beide organen democratisch zijn gekozen, luistert u liever naar 'Brussel' of naar 'Den Haag'?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Zou het niet fantastisch zijn als er op een dag robots zouden zijn die verpleegkundigen het werk lichter kunnen maken én hulpbehoevende mensen iets minder hulpbehoevend of ten minste minder afhankelijk van de zorg van anderen? Goed nieuws: die dag is er al!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Mij lijkt het vreselijk om te leven in een wereld waarin elk individueel mens exact hetzelfde wel of niet leuk vindt als elk ander: iedereen dezelfde muzieksmaak, dezelfde soort kleding, hetzelfde eten, dezelfde televisieprogramma's...In mijn ogen zijn het juist onze verschillen die ons nader tot elkaar brengen. Al is het maar uit nieuwsgierigheid: 'Ik begrijp niet waarom jij dat leuk vindt, wil jij mij dat uitleggen?' Een prima manier om van elkaar te leren en met leren kom je als mens(heid)vooruit zonder je hele leven in je eigen 'bubbel' te blijven rondhangen. Denk ik.
Heeft u een prima eigen bubbel waar u graag in rondhangt of bent u nieuwsgierig naar wat anderen drijft en inspireert?
Maandag jammer genoeg met koorts wakker geworden. Na dat gegeven gemeld te hebben aan mijn werkgever urenlang verder liggen slapen. Verder ook rustig aan gedaan: paar kleine huishoudelijke dingetjes zoals het schoonmaken van de koffiepot na het koffie drinken met een buurvrouw. Daardoor fit genoeg om mij die avond te melden in de Loge. Voor een fraai ritueel waarbij 'het vinden van verbinding' centraal stond.
Mooi!
Dinsdag zeker nog niet topfit maar toch maar naar een studio om samen met een percussionist en een buikdanseres een nieuwe act in te studeren.
Het kan namelijk geen kwaad af en toe een beetje aan de toekomst te denken. In die toekomst is vast plek voor een nieuwe act. Het was best vermoeiend dus een middagdutje was wel verdiend. 's Avonds thee gedronken met een buurvrouw en (deels samen met haar) een beetje voor de televisie gehangen.
Woensdag had ik een man over de vloer die kwam kijken, fotograferen en meten teneinde een energielabel aan mijn woning te 'hangen'. Aardig heerschap. Daarna koffie gedronken met een buurvrouw, even naar de bank geweest en boodschappen gehaald. In de binnentuin
staan kletsen met een andere buurvrouw en een buurman en daarna thee gedronken met een buurvrouw. 'Doe je nog wel eens iets anders dan koffie en thee drinken met buurvrouwen?' Nu u het zo rechtstreeks vraagt...dat lijkt inderdaad mijn meest gangbare dagbesteding deze dagen.
Maar deze dag deed ik toch heus ook andere dingen. Zo hing ik een half uurtje aan de telefoon met een oud-collega en ik beëindigde mijn lidmaatschap van de bibliotheek. Heb namelijk nog tientallen te lezen boeken in huis, naast een paar duizend op mijn e-reader. Het opzeggen van het bibliotheek-lidmaatschap levert toch weer een paar tientjes per jaar op. Kun je aardig wat boeken van kopen. Zowel voor de e-reader als ook fysiek in de kringloopwinkel en op Koningsdag en zo.
Omdat ik de volgende dag vroeg op moest vroeg naar bed. Na het drinken van een kop thee met een buurvrouw uiteraard.
Donderdag dus vroeg op om mij iets na half zeven des ochtends
te melden op een stembureau.
Dit was de dag dat men in Nederland naar de stembus mocht om rechtstreeks Europarlementariërs te kiezen. Diverse politieke partijen hadden lijsten aangeleverd met daarop namen van mensen die in hun ogen geschikte kandidaten waren en elke burger van boven de achttien mocht zijn of haar favoriete kandidaat aankruisen. In andere EU-landen gebeurt dat ook en als alle stemmen geteld zijn krijgen die kandidaten met de meeste (voorkeurs)stemmen een plek in het Europarlement. Echt veel democratischer (hoe dan?) kan niet dus waarom mensen blijven roepen dat de EU 'ondemocratisch!' is, is mij een raadsel.
Gek genoeg waren vooral de aanhangers van Forum voor Democratie onthutst toen bleek dat met name de 'socialistische en dus linkse' Partij van de Arbeid de meeste stemmen zou krijgen van de burgers van Nederland. Blijkbaar willen zij dat de mening van de meerderheid altijd voorrang heeft boven de meningen van anderen. Behalve wanneer die meerderheid iets anders wil dan de aanhangers van FvD.
Onze Engelse vrienden en vriendinnen mogen komende zondag kiezen wie hen vertegenwoordigt in de EU. Mogelijk voor het laatst want als Engeland zich afsplitst van de Europese Unie hebben zij binnenkort absoluut geen zeggenschap meer over wat de unie doet, wil en kan en moeten zij het voortaan weer doen met leven onder een absoluut niet-democratisch gekozen koningin. Moeten zij weten.
Het is in elk geval niet onder leiding van premier Teresa May want die kondigde aan over een paar weken op te stappen. Het stokje wordt mogelijk overgenomen door Boris Johnson die heel hard riep dat hij de 'Brexit' wel even mogelijk zou maken en nu de daad bij het woord mag voeren. Mijn intuïtie zegt mij dat hij (pas op het laatste moment) zal afzien van zijn leidersrol. Officieel vanwege zijn gezondheid of zo maar eerlijk gezegd met name omdat hij geen idee heeft hoe hij zijn woorden in daden moet omzetten.
Elke medewerker krijgt op zo'n verkiezingsdag 2,5 uren pauze. Achter elkaar. Ik besteedde mijn tijd aan thuis even eten, de kat en goudvissen eten geven en...thee drinken met een buurvrouw.
Wij zaten met een goed team op het stembureau en met name daardoor (en een beetje door de traditioneel niet erg hoge opkomst want mensen willen wel graag democratie maar daar liever geen moeite voor hoeven doen. Blijkbaar.) was ik redelijk op tijd thuis en lag nog voor middernacht in bed.
Vrijdag wilde ik uitslapen maar dat werd wat bemoeilijkt doordat de woning van de nieuwe buurvrouw wordt aangepast aan haar wensen. Dus waste ik mijn jas en zelfs het hoesje van mijn mobiel.
Werkte wat voor de maandagavondclub en voor de brouwerij (ervaringen uit het verleden hebben mij geleerd de dag na een verkiezingsdag vrij te zijn van werk waarbij concentratie en vroeg opstaan zijn gewenst), sprak een vriend telefonisch, nam maatregelen om wat zekerheden voor de toekomst vast te leggen (voor zover dat überhaupt mogelijk is), wisselde de lakens, sprak 'via de chat' een paar mensen en keek eindelijk de laatste aflevering van Game of Thrones.
Zaterdag weer koorts en veel last van mijn keel. Dus maar niet werken op de open dag van de brouwerij. Jammer! Dus thuis maar even zitten werken in de (online) boekhouding, koffie drinken met een buurvrouw, mijn kat een standje geven voor het doodbijten van een vogeltje waar een buurvrouw zich over had bekommerd nadat die uit een boom was gevallen. De vogel dus. Niet de buurvrouw. Een was gedraaid en wat overleg gepleegd over naderende entertainment opdrachten. 's Avonds de was opgehangen en daarna een beetje voor de TV gehangen (een conférence van Youp van't Hek) met een pot thee en een buurvrouw. O ja, en het was Towelday (klik) en dus ging ik met een handdoek op de foto.
Voor zondag was ik uitgenodigd voor een vernissage maar besloot mijn lijf nog even wat rust te geven. 'Je moet goed uitzieken, hoor!' werd mij aangeraden door diverse buren, vrienden en combinaties daarvan. Ook deze zondag sprak ik weer diverse buren. Op straat, in de binnentuin, in het trappenhuis en bij mij thuis. Dat schijnt bijzonder te zijn, zo'n goed contact met zoveel verschillende buren. Maar bijzonder of niet: ik ben er blij mee!
Omdat het mooi weer was een stukje gewandeld. Dat wil zeggen: opzettelijk de lange route naar en van de supermarkt genomen. Thuis huishoudelijke klusjes opgeknapt als strijken en het schoonmaken van oven en pannen. Soms best nuttig. Net als vroeg naar bed gaan wanneer je je nog zwak voelt en toch naar je werk wilt de volgende dag.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Vroeger vertrouwden wij elkaar. Ik heb het over de jaren'70 tot '80. Toen mensen vaak hun keukendeur niet op slot hadden en buren gewoon bij elkaar naar binnen liepen. Toen kinderen langs gingen bij 'oudjes' in de buurt, boodschappen voor hen deden en oude spelletjes met hen speelden. Zonder dat hun moeder doodongerust thuis zat met de vraag waar haar kinderen toch konden zijn. Die ongerustheid was niet nodig. Want men vertrouwde elkaar.
Tegenwoordig overheerst wantrouwen. De enkeling die nog steeds zijn keukendeur niet op slot draait wordt voor gek verklaard en - met de hulp van mobieltjes - zijn ouders constant op de hoogte van wat hun kinderen doen. En omgekeerd. Dat laatste vergeten ouders nog wel eens.
Maar raar is het eigenlijk wel want waarom zijn wij tegenwoordig zo bang? Er zijn immers veel minder inbraken en berovingen dan eertijds en zelfs minder aanslagen. IS en de Taliban zijn immers veel minder actief in Europa dan indertijd de RAF, de IRA en de ETA.
'Welke raket doet meer pijn?
Die wordt afgeschoten door een blanke christen
of die afgeschoten wordt door een getinte moslim?
Zelf denk ik dat het komt omdat wij indertijd nauwelijks weet hadden van wat er een straat verderop gebeurde. Laat staan in een straat in een gemeente in een ander land. Maar nu worden wij constant bestookt met horrorverhalen. Die waren er vroeger natuurlijk ook. En in grotere getale. Maar die bereikten ons zelden.
Tenzij je toevallig een tante had die een vriendin in Frankrijk had wonen die daar in de krant had gelezen dat er mensensmokkelaars actief waren in Mozambique waarna de tante in kwestie dat verhaal komt vertellen op de verjaardag van je moeder. Anders zou je dat nooit te weten zijn gekomen. Maar als kind maakte het sowieso niet uit want die verhalen waren niet meer dan verhalen. Sprookjes bijna. Mythen. Want zo iets slechts kon niet echt bestaan, toch?
Inmiddels weten wij beter en zijn wij niet naïef meer. Maar soms was ik dat liever nog wel geweest.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat wij binnen niet al te lange tijd niet meer hoeven te werken. Wij zullen allemaal zeeën van tijd hebben om de dingen te kunnen doen die wij écht willen doen. Als het aan bedrijven als Boston Dynamics ligt tenminste.
Dit is wat wij willen, toch? Machines die straatstenen leggen, huizen bouwen, pakketten sorteren en versturen...het zal ook niet lang meer duren voordat computersystemen zelfstandig de boekhouding van bedrijven kunnen doen en slimme algoritmes bepalen nu al betere bedrijfsstrategieën dan managers ooit zouden kunnen. Algoritmes bepalen nu ook al in seconden wat de beste methode is om een ziek mens beter te maken. Sneller dan het beste team van de beste artsen. Computerprogramma's bepalen wat de meest passende straf is voor een bepaald misdrijf dat gepleegd is onder bepaalde omstandigheden, puur door in enkele seconden na te gaan welke straf in duizenden vergelijkbare gevallen is uitgedeeld. Zelfs uw koffiezetapparaat is binnenkort slimmer dan uzelf!
Mooi niet, al die extra vrije tijd die wij binnenkort hebben?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
De meeste mensen, zo niet alle, hebben de behoefte ergens bij te horen. Daarom zijn er clubs van katholieken, motorrijders, vrijmetselaars, boekenlezers, Jan Smit fans, buurtbewoners, PVV-stemmers en kattenliefhebbers. Naar verluidt bestaan er zelfs clubs voor mensen die nergens bij willen horen!
Zelf behoor ik ook tot een paar clubs. U?
Maandag was ik wat verkouden en het was buiten wat fris voor de tijd van het jaar. Dus ik was blij dat op het werk de verwarming deed wat-ie moest doen. Daardoor kon ook ik doen waar ik betaald voor krijg. Deze dag betekende dat het versturen van facturen voor geleverd bier en het correct boekhoudkundig verwerken van gestorneerde betalingen. De retour gekomen betalingen dienen te worden geboekt als 'kruispost' en niet als 'een negatieve betaling'. En zo. Dus. Het was rustig op kantoor dus ik kon fijn de muziek draaien waar ik op dat moment behoefte aan had. Dus ik liet Ultravox maar ook bijvoorbeeld Zebda uit de speakers schallen. Heerlijk! En fijn om te luisteren terwijl je soms enkele minuten wacht tot de volgende pagina is geladen in het boekhoudprogramma.
Gezellig staan beppen met een paar collega's en best hard gewerkt. Dan is opeens zomaar de werkdag voorbij. Onderweg naar huis kom ik langs dit parkhek:
's Avonds in de Loge werd weer eens duidelijk dat wij allemaal nog wel eens wat te leren hebben. Wat je jarenlang maar voor 'waar' aannam blijkt opeens anders geïnterpreteerd te kunnen worden. Het is dan zaak niet halsstarrig aan je oude mening vast te houden maar de nieuwe informatie te gebruiken om je mening bij te stellen.
Dinsdag bleek bij het wakker worden dat de verkoudheid was ontaard in een griepje: hoesten en proesten, misselijkheid, spierpijn...niet fijn. Dat was wel weer zoals altijd het koffie drinken met een buurvrouw. Een afspraak om een dansact te oefenen moest ik noodzakelijkerwijs afzeggen. Erg jammer. Anderzijds had ik de tijd en rust om rustig te genieten van de op een na laatste aflevering van Game of Thrones. Verraad, vriendschap, haat en liefde. Verder maar rustig aan gedaan deze dag.
Woensdag voelde ik mij gelukkig al iets beter. Het was prachtig weer dus ik ging er op uit om nieuwe waterplanten te halen voor mijn goudvissen. In de binnentuin sprak ik een paar buren en als onderdeel van de kennismaking met een nieuwe buurvrouw (die komt te wonen in de woning van de overleden oude Chinese buurman) gaf ik haar een rondleiding.
Ook ging ik verder met het schilderen van deurstijlen. Dat was al een tijdje niet gebeurd en dat was te merken. Mijn huisje is weer wat opgeknapt! Net als ik.
Donderdag nog wat snotterig naar het werk getogen en daar een paar openstaande posten opgelost en gezellig zitten kletsen met een paar collega's.
Onderweg naar huis kwam ik hier langs:
Waar ik woon is niet heel ver weg bij het Museumplein vandaan waar rond die tijd Ajax werd gehuldigd als landskampioen én als bekerwinnaar. Het avondeten genoot ik bij een vriend. Later op de avond een pot thee gedeeld met een buurvrouw en voor je het weet is de dag weer voorbij.
Vrijdag voelde ik mij helaas genoodzaakt mijn werkgever te laten weten dat ik een dagje in bed bleef liggen: koorts, keelpijn, spierpijn, misselijk. Niet fijn. Heel veel geslapen deze dag maar ook het vriesvak van mijn koelkast uitgeruimd. Een paar bakjes met etensresten die ik niet meer kon identificeren maar weggegooid. Dat zal mij leren er geen stickers met de naam van de inhoud op te plakken!
Rustig op de bank zittend las ik boek nummer nummer 4 van dit jaar uit: A hard time to be a father is een verhalenbundel van Fay Weldon. Had er iets meer van verwacht dus het viel wat tegen. Nee, ik ben geen fan van haar schrijfstijl.
Na haar werk kwam een buurvrouw bij mij thee drinken en ik flanste een eenvoudige maaltijd in elkaar voor haar en mij.
Vervolgens zaten wij nog een uurtje gezellig plaatjes te draaien en konden het niet laten - sorry buren! - met enkele liedjes luidkeels mee te zingen.
Zaterdag voelde ik mij na een nacht goed slapen gelukkig een stuk beter. Alleen nog wat last van mijn keel en erg moe (heb ooit Pfeiffer gehad. Kan die aandoening terugkomen?) maar verder best goed. Dus even boodschappen gedaan, een was gedraaid en een beetje staan schilderen na het koffie drinken met een buurvrouw. Ook een doos gevuld met spullen die wat mij betreft mijn woning mogen verlaten en de buren eerste keus gegeven.
's Avonds keek ik met een buurvrouw de televisiefilm John Wick tijdens het leegdrinken van een pot thee. Of wij dronken een pot thee leeg tijdens het samen kijken naar John Wick. Het is maar hoe je het bekijkt. Hoe dan ook: wij misten het gegeven dat Nederland voor het eerst in 44 jaar tijd het Eurovisie Songfestival won. Met Arcade van Duncan Laurence. Leuk hoor! Volgend jaar mag dus Nederland het circus organiseren. Dankzij ons systeem van solidariteit betaalt elke Nederlander mee aan de minstens 30 miljoen euro die het gaat kosten.
Zondag was het een paar uren lang een prachtige dag. Toch besteedde ik een groot deel ervan binnenshuis. Nog even niet de energie om ondernemend te zijn. Komt wel weer. In elk geval was ik blij weer wat eetlust te hebben. Om dat te vieren maakte ik een hapje:
Deze dag hield ik het nog even bij samen met een buurvrouw koffie drinken en op de bank zitten lezen, een paar e-mails beantwoorden, een stukje schrijven, stofzuigen, strijken
, planten water geven en een beetje opruimen en schoonmaken. En vooruit: toch even de binnentuin in geweest.
's Avonds met een buurvrouw thee gedronken terwijl wij keken naar een documentaire over de mysterieuze dood van een Nederlands model in Kuala Lumpur. Een uitspraak waar ik mij over verbaasde was: 'Welk 18-jarig meisje heeft nog nooit zwaar onder invloed van drugs een trio'tje gehad met een stel Amerikaanse miljonairs?' Of woorden van soortgelijke strekking. Ik denk eerlijk gezegd dat het geschetste gedrag - gelukkig! - niet heel erg gebruikelijk is.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Jij mag ook jouw mening hebben, hoor. Dat jij gelooft in die cijfers en statistieken van een onafhankelijk wetenschappelijk bureau moet je helemaal zelf weten. Ik weet zelf wat ik op Facebook las dus daarom weet ik dat ik gelijk heb en jij niet.'
Onbegrijpelijk vind ik dat: mensen die afgaan op een bericht op Facebook waarin bijvoorbeeld een foto van een compleet andere situatie wordt gebruikt om te 'bewijzen' dat een andere bevolkingsgroep gisteren iets geheel anders heeft gedaan in een geheel andere stad.
Een recent voorbeeld is de foto van een tram die vervuild zou zijn door 'Klimaatspijbelaars' na een protestmars door Brussel. Volgens andere berichten zelfs in Den Haag.
Wie de moeite neemt de foto door een 'reverse image search'(klik) te halen ontdekt al snel dat het gaat om een tram die een aantal weken eerder was gebruikt voor het vervoeren van canavalsvierders in Oostende. De trambestuurder had al het afval dat hij op zijn tram vond na dat ritje verzameld en daar een foto van gemaakt. Lees hier (klik) het volledige verhaal.
Nog iets recenter zijn de beelden van een brandende Notre Dame waarin mensen blijkbaar 'een moslim' zien rondlopen in het gebouw. 'Dat is dus een terrorist die de kathedraal in brand heeft gestoken!' Wie de beelden écht bekijkt zonder zich te laten ophitsen ziet gewoon wie de man is: een brandweerman. Best knap, mensen die aan de hand van vage beelden kunnen zien of iemand naar een kerk of een moskee gaat.
[#NotreDame] Cette vidéo circule pas mal depuis hier soir sur les RS. Certains insinuent qu'il pourrait s'agir de l'incendiaire : un "ouvrier", un "gilet jaune", "un musulman"... 👨🚒 En réalité, c'est un pompier. Bien visible en zoomant sur une version de meilleure qualité : pic.twitter.com/zvvXI4MUE4
(even klikken op de link in het bericht voor het filmpje in kwestie)
Helaas hebben onwaarschijnlijk veel mensen 'geen tijd' om een minuut lang na te denken maar wél om uren lang te lopen oreren dat 'het' (wat 'het' is wordt nooit helemaal duidelijk) allemaal de schuld is van links/rechts/moslims/de regering/hullie/zullie/de media.
Weet u een mogelijke oorzaak voor dit fenomeen?
Even een interessant schema tussendoor: is er een correlatie tussen gebruikte mediakanalen en politieke voorkeur?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat er mensen zijn die humor en respect kunnen combineren tot een hilarische parodie op een van de populairste TV-series van het moment. Hier is de Sesamstraat-versie van 'Game of Thrones':
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Nadenken valt niet altijd mee. Zeker wanneer je niet over voldoende informatie bezit om een mening op te baseren. Zeggen dat je ergens geen mening over hebt vinden mensen vaak raar. Daarom zijn er veel mensen die ergens een mening over hebben zonder precies te weten waarom zij die mening hebben. Eigenlijk is dat pas écht raar. Vind ik. Voorbeeld: velen hebben hun mening klaar waar het gaat om de aankomende verkiezingen voor het Europees Parlement. Zonder te weten wat dat orgaan nu eigenlijk precies doet. Om hen te helpen is er deze samenvatting: https://www.nu.nl/weekend/5863008/europese-verkiezingen-voor-dummies-alles-wat-je-niet-durft-te-vragen.html
Maandag voerde ik op kantoor de bonnetjes in van de betalingen die afgelopen maand met contant geld waren betaald. Voor mij een 'lopende band' klusje. Maar er moet wel worden opgelet. Een bonnetje van de supermarkt moet bijvoorbeeld worden gesplitst: staan er boodschappen op voor de lunch voor het eigen personeel dan kan de BTW niet worden teruggevorderd. Staat er een blok kaas op die bestemd is voor klanten tijdens een proeverij dan mag dat wel. En ook met de inkoop van schoonmaakartikelen mogen wij de BTW terugvorderen. Een enkel simpel bonnetje van twee tientjes invoeren kost dus een paar minuten tijd. U kunt zich misschien voorstellen dat het invoeren van een stuk of honderd bonnetjes geen klus is die 'even tussendoor' kan worden uitgevoerd. Noem het maar beroepsdeformatie maar ik doe mijn werk graag goed. Dat daar geen tijd voor is frustreert mij. Zo zou ik graag de juiste papieren in de juiste volgorde opbergen in de juiste ordners maar ook daar is geen tijd voor (zie mijn overzichtje vorige week: 38 uren werk in 24 uren proppen is onpraktisch.)
Ik sprak hierover met mijn werkgever maar voorlopig lijkt er geen oplossing in zicht. Jammer. Maar het uitzicht vanuit kantoor was weer fraai:
Ook jammer is dat de VS oorlogsschepen stuurt naar Iran (klik) om Trump herkozen te krijgen te laten zien dat er met hen niet te spotten valt en dat miljoenen plant- en diersoorten dreigen uit te sterven (klik) door toedoen van de mens.
's Avonds in de Loge spraken wij onder meer over individualiteit versus collectiviteit: als je in je eentje lid bent van een club, is dat dan nog wel een club?
Dinsdag was ik te gast bij de mondhygiëniste (ben nog niet een man tegengekomen die dat beroep uitoefent) voor wie ik de eerste klant bleek te zijn. Ooit. Zij liep stage en op mij mocht zij voor het eerst zonder toezicht haar kunsten vertonen. Het ging natuurlijk niet allemaal zo soepel (een straal water sproeide in mijn oog in plaats van in mijn mond en terwijl zij met een trilapparaatje een tand schoonmaakte raakte de achterkant van het apparaat op pijnlijke wijze een kies) als bij mijn reguliere mondhygiëniste (die haar eerste gebit mocht schoonmaken terwijl de ouders van haar nieuwe collega elkaar nog niet hadden ontmoet) maar al met al waren wij beiden erg tevreden.
Twee uurtjes later kocht ik een nieuwe telescoopsteelramenwisser. Of hoe dat heet. De vorige had ik een paar dagen eerder (zondag. En niet eens vermeld in mijn weekoverzicht toen) een klein beetje heel erg stuk gemaakt door iets te fanatiek de ramen te lappen.
Tip van Ter: niet te veel druk zetten wanneer de steel schuin op het raam staat en je het wisser-gedeelte met enige druk omlaag trekt. Kon die dag de klus niet afmaken dus deed dat dinsdag maar. De kat leek erg verbaasd dat hij vanaf zijn plekje in de vensterbank de vogeltjes buiten opeens helderder zag.
De notulen van de vergadering de vorige avond uitgewerkt en nog een paar andere klusjes gedaan voor de maandagavondclub. Had mij voorbereid op de komst van een leuke dame (oké, een lieve tante) die zou blijven logeren maar zij meldde zich helaas ziek. Met een buurvrouw naast mij en een kop thee in de hand keek ik naar de maanlanding. In de versie van Transformers. De televisie werd dus gauw genegeerd en wij kletsten de avond weg. Zij had die dag bloemen geplukt en die stonden best leuk, gedrapeerd op een houten bord:
Woensdag moe wakker geworden. Misschien ligt het aan het weer? Hoe dan ook: rustig een paar klusjes in huis opgeknapt, mailtjes rondgestuurd en wat dies meer zij. Een pot thee delen met een buurvrouw hoort daar bij. Ik at 's avonds bij een vriend en in de supermarkt kwam ik een schoolmoeder tegen uit de tijd dat wij samen in de ouderraad zaten en met een leuke en hechte groep ouders en kinderen zelfs meerdere malen samen op wintersportvakantie gingen. Leuk!
Minder leuk was de uitschakeling van Ajax in de laatste minuut van de blessuretijd in de halve finale van de Champions League. Jammer voor de fans natuurlijk maar die kunnen ook trots zijn op dit jonge team dat voortaan weer als geduchte tegenstander te boek staat. Bovendien kan de club binnenkort tientallen miljoenen euro's extra op de bankrekening verwachten door de verkoop van spelers en wordt er voorlopig weer een heel stuk minder illegaal vuurwerk afgestoken. Anderzijds: als Ajax landskampioen wordt gaat het feestje (mét vuurwerk) ongetwijfeld gewoon door.
Hoe zit dat nu eigenlijk met die 'normen en waarden' in Nederland? Vuurwerk afsteken met Oud en Nieuw is slecht want kost geld, is slecht voor het milieu en is gevaarlijk. Maar illegaal vuurwerk afsteken rond een voetbalwedstrijd en zelfs vuurpijlen rechtstreeks op mensen afvuren is 'gewoon leuk en een traditie en van tradities mot je afbleive!'?
Niet alleen voetbalsupporters maar ook Gele Hesjes brengen mij in verwarring: 'Zij motte sich netjes gedraguh en aan onse norreme en woardes houwe maar wij hoefe dat niet.' Ik vind dat verwarrend. Dus ik ging op zoek naar het manifest dat zij aan minister-president Rutte hebben overhandigd. Ik vond dat Manifest niet op hun website (klik) (dat zou je toch verwachten?) en op hun Facebook-pagina (klik) alleen een nauwelijks leesbare schermafdruk van een mobieltje. Bovendien is het voor Gele Hesjes blijkbaar normaal om zich respectloos te gedragen:
Zij zeggen 'het volk' te vertegenwoordigen maar dat is natuurlijk onzin. De Gele Hesjes vertegenwoordigen uitsluitend zichzelf terwijl zij zeggen voorstanders te zijn van een bindend referendum 'want volksvertegenwoordigers moeten rechtstreeks door het volk gekozen worden'. Goh, dan heb ik even de verkiezingen gemist die bepaalden welke mensen namens 'het volk' als 'Gele Hesjes' mochten optreden. Door wie zijn de Gele Hesjes democratisch gekozen?
Weten deze zelfverklaarde volksvertegenwoordigers echt wel wat 'het volk' wil?
Zo verklaren zij voorstander te zijn van een 'Nexit' maar weten blijkbaar niet dat zo'n 80% van 'het volk' juist tégen een eventuele uittreding van Nederland uit de EU is. Zeker na het debacle rond Brexit in Engeland. Even een vraag voor een van die toevallig meelezende 'wel tientallen!' Gele Hesjes: 'Noem eens drie waarden en twee normen en leg het verschil tussen een waarde en een norm uit en vertel dan nog eens dat anderen zich aan die normen en waarden moeten houden.'
Donderdag ziek wakker geworden dus mij ziek gemeld voor het werk en nog even verder geslapen. Als je het lichaam tijd en rust gunt kan het zelf best veel goedmaken. Even frisse lucht gehapt door in de binnentuin te gaan zitten praten met een paar buren. Een buurman bakte een verse kroket voor mij. Prima lunch! Genoeg energie nu om de stofzuiger ter hand te nemen en de vensterbank bij mijn keukenraam schoon te maken:
Daarna samen met een buurvrouw gekookt en gegeten en een pot thee leeggedronken. Niet naar een geplande toneelvoorstelling gegaan die avond.
Vroeg naar bed en vrijdag voldoende hersteld om de gang naar het werk te maken. Door wat tegenslag (vooral bijzonder traag werkend internet. Wat best onhandig is als je werkt met een online boekhoudpakket) helaas weinig kunnen doen. Voor het eerst in tijden hadden wij een algemeen werkoverleg waar een ieder punten kon inbrengen. Nou, ik had er wel een paar! Nu afwachten wat er uit de bespreking komt want luisteren is één ding, maar handelen is iets anders. Maar ik hou er vertrouwen in dat het allemaal goed gaat komen.
Een klein glaasje bier op de vrijdagmiddagborrel en op tijd naar huis om mijzelf en de kat en vissen eten te geven. Toch maakte ik ook tijd voor het delen van een pot thee met een buurvrouw voor ik mij meldde op het verjaarsfeestje van een vriendin die dat vierde in een Ierse pub.
Er was ook live muziek:
Gezellig! Een vriend van haar en ik voegden elkaar toe op Facebook en ontdekten dat wij naast de jarige maar liefst zes gemeenschappelijke vrienden hebben. Met het woord 'vrienden' in de Amerikaanse betekenis dan: mensen die je van naam en gezicht kent. In het Nederlands wordt dan het woord 'kennissen' gebruikt. Toch geinig.
Zaterdag was een buurvrouw op de koffie en er daardoor bij toen de postbode (die wij inmiddels bij naam kennen) door het open slaapkamerraam bij een paar pakjes aanreikte. Waaronder eentje voor een buurvrouw en eentje voor mij. Een ander pakje was voor mijn zoon. Die kwam in de middag langs om het op te halen en bleef even kletsen met de buurvrouw en zijn vader. Ik verrichtte kleine (onderhouds)werkzaamheden in huis en deed verder vrij rustig aan.
's Avonds gingen een buurvrouw, een vriend en ik dansen. In een disco.
Op blote voeten. Een energie gevende ervaring. Fijn! Ook fijn was dat de vriend in kwestie mijn oude speelgoedauto had gerepareerd. Voor het eerst in ruim 40 jaar reed die weer rond. Gaaf!
Zondag was het Moederdag en natuurlijk dacht ik daarbij even aan mijn moeder. Ik besteedde een paar uurtjes aan schrijven en lezen, deed boodschappen waarbij ik een beer tegenkwam:
en deed een en ander aan het huishouden. Daar hoorde het schilderen van een deurpost bij.
Althans, de eerste laag verf werd aangebracht. 's Avonds deelden een buurvrouw en ik een pot thee terwijl wij met een half oog een beetje televisie keken. Batman vs. Superman: 'Als de held dezelfde wetten overtreedt als de schurk, is er dan nog wel verschil tussen die twee?'
In de serie Onbekende Helden vandaag Alex Roca. Deze man lijdt aan hersenverlamming (cerebral palsy), een aandoening die zorgt voor een bijzonder slechte motoriek waardoor elke handeling ontzettend vermoeiend wordt. Dat weerhield hem er niet van mee te doen aan een race. Een afstandsrace. Op de fiets. Door de woestijn. 600 Kilometer lang. In een eerdere poging moest hij opgeven door uitdroging. Maar hij probeert het gewoon nog een keer. Over doorzettingsvermogen gesproken. Dus.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Een bekende van mij heeft een eigen bedrijf. Toen hij ontdekte dat hij via de gemeente langdurig werklozen gratis bij hem kon laten werken sprong hij een gat in de lucht: 'Hoera, lagere loonlasten!' 'Zou iedereen gratis moeten werken voor bedrijven als de jouwe?', vroeg ik hem. 'Ja, want dat scheelt mij kosten en misschien kan dan zelfs de verkoopprijs omlaag en zullen meer mensen mijn spullen kopen.' 'Dat zijn dezelfde mensen die gratis werken voor mensen als jij. Van welk inkomen gaan die jouw spullen kopen?' 'Nou, eh...tja, daar had ik eigenlijk nog niet over nagedacht.'
Diverse mensen (en zelfs politieke partijen, waaronder het Forum voor Democratie) vinden het een prima plan om mensen minder te betalen dat het wettelijk (...) minimumloon. Met name arbeidsgehandicapten. Want iedereen weet dat iemand in een rolstoel minder huur betaalt en minder eet dan iemand die niet in een rolstoel zit. Toch?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws is dat er een doorbraak is bereikt in de strijd tegen AIDS. Onlangs is onomstotelijk vastgesteld dat homoseksuele mannen die AIDS-remmers gebruiken de aandoening niet kunnen overbrengen (klik).
Ander goed nieuws: het Europees Hof maakte een einde aan de fiscale voordelen voor zo'n 15.000 in Nederland gevestigde 'brievenbusfirma's'(klik). Is die EU toch nog ergens goed voor, nietwaar? Een gevoelige klap voor hen die flink geld verdienen met deze oneerlijke manier van geld verkrijgen.
Billy de Kat houdt graag overzicht
vanaf een centraal punt in de binnentuin:
De lolcat van deze week houdt verband met Bevrijdingsdag:
'Hoeveel is vrijheid waard als je
die alleen maar kunt krijgen
door die anderen te ontnemen?'
P.s. Door te voorbarig op 'publiceren' te klikken werd dit stukje twee dagen te vroeg gepubliceerd.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Terwijl de ene (ik bijvoorbeeld) zich te pletter schaamt wanneer hij een privé bericht per ongeluk deelt in een groepsapp heeft een ander er absoluut geen moeite mee om duizenden mensen bewust te laten lijden en zelfs sterven uit puur (meestal financieel) eigenbelang. Heeft u wel eens last van uw geweten en waar schaamt u zich zoals voor? Maandag kwam ik - zoals wel vaker - met de bus langs 'de piramides': een woonconstructie die (zo hoorde ik ooit van de architect) gebaseerd was op de kerstboom die bij de ontwerper op kantoor stond.
Op kantoor deed ik weer wat ik kon. Gewoon, omdat ik niet meer kan doen dan dat. Helaas lijkt dat niet voldoende. Er is simpelweg meer werk te doen dan ik aan kan met 24 uren per week. Na het werk thuis snel even de kat eten gegeven en mijn documententas gepakt. Drie bijeenkomsten in de Loge die avond.
Die ik alle drie mocht notuleren. Dat krijg je ervan wanneer je Secretaris bent. Lollige opmerking die deze avond voorbijkwam (er waren er heel veel meer maar deze schreef ik op): 'Als je Wachten voor Godot opvoert en Godot komt langs dan is je stuk stuk.'
Keurig rond middernacht onder de dekens gekropen.
Dinsdagochtend werd mijn oude gaskachel opgehaald en kon ik de plek waar die stond gaan schoonmaken.
Opeens extra ruimte in huis! Vlak nadat de sjouwmannen waren vertrokken kwam de pakketbezorger met de nieuwe verlichting voor de goudvissen.
Na het installeren ervan deed ik boodschappen waarna ik een paar uurtjes werkte voor de maandagavondclub: het verwerken van aantekeningen tot heuse notulen, het voorbereiden van de algemene ledenvergadering en wat dies meer zij.
Daarna koken voor en eten met een buurvrouw en een vriend
waarbij tijdens het natafelen een andere buurvrouw met een vriend een bliksembezoek bracht aan mijn stulp. Tijdens het schrijven van een verslag keek ik een deel van de voetbalwedstrijd Tottenham Hotspur vs Ajax. Ajax won.
Woensdag na een onrustige nacht en een ochtend waarin de rust werd verstoord door veel buitenlawaai (verbouwing bij de buren en het gewelddadig verwijderen van dakgrind bij het complex aan de overkant) wakker geworden met het besef dat exact twee jaar geleden mijn moeder het tijdelijke met het eeuwige verruilde. Om even extra aan haar te denken dronk ik mijn ochtendkoffie uit haar favoriete mok.
's Middag was ik op de koffie bij een vriend en 's avonds at ik bij een andere vriend.
Onderweg kwam ik een vriendin tegen die ik een tijdje niet had gezien. Later op de avond werkte ik de aantekeningen uit van een eerder gevoerde conversatie.
Zo kom ik mijn dagen wel door.
Donderdag stond de molen van de buren er weer mooi bij
en had ik een goed gesprek met mijn werkgever. Zo wordt werken nog leuker! Al blijft het voor mij frustrerend dat als ik bij ben met het ene werkonderdeel de achterstand op een ander onderdeel groter wordt. Het lijkt mij fijn om eens helemaal bij te zijn. Hoewel 'de boekhouding' natuurlijk nooit echt af komt. Voor de nieuwsgierigen (andere lezers kunnen onderstaand blokje gerust overslaan) hier een overzicht van mijn taken (met daarachter het eigenlijk benodigde aantal werkuren) die ik geacht wordt in 24 uren per week uit te voeren:
Gelukkig hou ik wel van een uitdaging! Bovendien vind ik het best leuk om naast het administratief werk af en toe op een andere afdeling te helpen. Afwisseling is goed, in mijn ervaring.
Altijd fijn dus als ik bij thuiskomst - net als deze dag - even ontspannen kan kletsen met een buurvrouw.
Eigenlijk lag er nog wat Secretaris werk op mij te wachten thuis maar ik besloot even echt te gaan ontspannen. Dat werd dus een aflevering Star Trek: Discovery kijken, een uurtje voor de lol zitten schrijven, een beetje lezen en vroeg naar bed. Het (vrijwilligers)werk wacht maar even.
Vrijdag was het niet zo gezellig op het werk maar dat hoeft ook niet altijd. Stel je voor zeg: voor je plezier naar je werk gaan! Maar of je nu thuis zit, op het werk of in de wachtkamer van de tandarts: het is meestal toch wat je er zelf van maakt. Externe factoren zijn maar bijzaak. Zelfs toen ik in een fabriek aan de lopende band stond ('Baas, ik moet plassen.' -'Over 40 minuten is het pauze, Weijnschenk. Hou het nog maar even op!') wist ik het leuk te maken door bijvoorbeeld wedstrijdjes met mijzelf te doen ('Hoeveel poetsdoeken kan ik vouwen in een uur?') en rekensommetjes te maken in mijn hoofd ('Hoeveel minuten moet ik werken om een vinyl single of LP te kunnen kopen?'). Wat altijd helpt is het hebben van een paar collega's met wie je goed kunt opschieten.
De vrijdagmiddagborrel was gezellig
en de rest van de dag bracht ik etend en thee drinkend door met een buurvrouw.
Zaterdag lekker lopen lummelen in huis en een paar uurtjes gewerkt voor de lokale vrije metselaren door het voorbereiden van de Algemene Ledenvergadering. Het werk is niet heel erg moeilijk maar vereist wel enige concentratie. De stukken gaan namelijk uiteindelijk een archief in en je wil niet dat toekomstige generaties je uitlachen omdat je een verkeerde datum noemt, een naam verkeerd spelt, een verslag van een andere bijeenkomst meestuurt of een andere blunder hebt begaan.
Natuurlijk stond ook ik even stil bij het herdenken van de oorlogsdoden.
De buurvrouw die 's avonds op de thee kwam viel het op dat ik wat vermoeid was.
Zondag had ik weer aardig wat energie. Nog voordat een buurvrouw op de koffie kwam had ik de koelkast, het eethoekje van mijn kat, de inloopmat en het aanrecht al schoongemaakt. Na de koffie was het aquarium aan de beurt en wisselde ik mijn bedlakens. In de tuin haalde ik wat verse waterplantjes voor de goudvissen uit mijn tuinvisser en babbelde even met een buurman.
Daarna verrichtte ik mijn administratie over de afgelopen maand terwijl de wasmachine wat kleding en lakens waste.
Het was deze dag Bevrijdingsdag en ik dacht aan de dag dat een deel van mijn familie (waaronder mijn moeder) bevrijd werd. Met de Catalina werden zij en haar ouders en broertjes uit het Jappenkamp gehaald. Een paar jaar terug mocht zij die ervaring herbeleven toen wij voor haar 80ste verjaardag een vlucht met dat historische vliegtuig regelden. Extra bijzonder was dat de piloot mogelijk de rechtstreekse kleinzoon was van de piloot die indertijd haar reddingsvlucht uitvoerde. En ja, ik pinkte even een traantje weg toen ik bedacht dat mijn moeder er niet meer is. Ook de Catalina is er niet meer (klik): verkocht aan een Amerikaans bedrijf.
Ook begon deze dag de Ramadan, de maand van inkeer voor moslims. Een maand lang vasten om stil te staan bij mensen die het minder goed hebben dan jijzelf. Om te beseffen dat wij in het hier en nu het feitelijk hartstikke goed hebben.
Ook kwam bij mij de overdenking op: als je alleen vrij kunt zijn wanneer je anderen hun vrijheid ontneemt, wat is die vrijheid dan eigenlijk waard?
Die avond nog een potje gestreken en een potje thee gedeeld met een buurvrouw en een paar andere buren nog even op de gang gesproken.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
