zondag, november 11, 2018

De week voorbij

De meeste kansen komen maar een keer voorbij. Voor zekerheid is een hoop te zeggen. De balans vinden tussen 'alle kansen grijpen' en 'vasthouden wat je hebt' is niet altijd makkelijk. 'Volg je hart' is niet altijd een praktisch advies. Net zo min als 'Neem eens wat risico!'. Daartegenover staat dat elke dag exact op de voorgaande dag laten lijken is ook niet ideaal.

Hoe vindt u de balans tussen 'doen waar je zin in hebt' en 'doen wat je denkt dat gedaan moet worden'?

Maandag nog hard bezig geweest met debiteurenbeheer. Bij het naar huis gaan ging net de zon onder:

Zuurkool gegeten, vervolgens thee gedronken met een buurvrouw om mij daarna te melden als secretaris van de maandagavond club. 'Je kunt 1000 vrouwen krijgen maar je hebt maar één moeder', was een wijsheid die deze avond voorbijkwam.

Dinsdag stond ik op de bus te wachten bij het voormalig Slotervaart ziekenhuis

dat volgens de regels van de marktwerking niet voldoende winst maakte en
'dus' failliet werd verklaard. Typisch dat de regels van marktwerking niet gelden voor grote banken die met miljarden aan belastinggeld gered worden door 'leiders' als Mark Rutte die vinden dat zorg een product is: wie het wil hebben moet er maar voor betalen.

Op kantoor vooral bezig geweest met crediteurenbeheer. Ook leveranciers willen wel eens betaald worden. Het avondeten genoot ik bij een buurvrouw en later op de avond zat ik aan de thee met een andere buurvrouw. De avond werd besloten met de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van The Walking Dead.

Woensdagmorgen twee buurvrouwen tegelijk op de thee. Deels gewoon voor de gezelligheid maar ook in het kader van het redden van de planten van de onlangs overleden buurman. Deze dag werd zijn woning leeggehaald en naar aanleiding van een verzoek van zijn buren mochten wij - bij gebrek aan nabestaanden - ons ontfermen over zijn planten. Een buurvrouw met groene vingers zal redden wat er te redden valt nadat de planten enkele weken verwaarloosd zijn.

De overige spullen werden rücksichtloss in een afvalcontainer gelazerd.

Behalve dan spullen waarvan de opruimers vermoedden dat die nog wat geld kunnen opbrengen. Die werden voorzichtig in een speciaal voor dat doel meegenomen bestelbusje geplaatst. Want zo gaat dat. Die spullen geef je niet weg aan buren en kennissen die de overledene na stonden maar laat je verkopen door volslagen onbekenden die de emotionele waarde niet kennen van foto's, brieven, een pet of een theekopje.

De aannemer die deze ochtend mijn woning (en met name mijn keuken) kwam bekijken voordat er werkzaamheden worden uitgevoerd uitte zich op verbaasde toon: 'Zo, een hele samenkomst!' Tja, mijn woonkamer meet 4x5 meter dus met twee buurvrouwen en mijzelf er in lijkt het al snel vol voor een vierde aanwezige.

's Middags even lekker uitgewaaid op het strand van IJmuiden met een vriendin
 Zwart-wit experiment en kitesurfers
De wind zorgde voor een fraai schouwspel

en in de namiddag deelgenomen aan een interessant marktonderzoek in de hoofdstedelijke binnenstad.

Tijdig bij een vriend voor het avondeten en daarna thuis een buurman op visite in verband met ons werk voor de bewonerscommissie. Een buurvrouw kwam nog langs en daarna een andere en tussendoor verwerkte ik de aantekeningen die ik maandagavond tijdens de bijeenkomst van een vrijmetselaarsloge maakte. Met een half oog keek (hoewel het meer luisteren was) naar de voetbalwedstrijd Benfica-Ajax.

Donderdag gingen een buurman en ik toevallig tegelijk de deur uit en wij bleven even staan kletsen. Op het werk progressie gemaakt met het inlopen van de - door mijn tussentijdse periode in het theater - opgelopen achterstand, afscheid genomen van een tweetal stagiaires waarna een collega mij een lift naar huis gaf. Daar e-mails beantwoord en nog zo meer en met een buurvrouw Dowton Abbey gekeken. De brouwerij waar ik werk staat naast een molen. Bij zonsondergang ziet dat er zo uit:


Vrijdag fijn en hard gewerkt (op gegeven moment staand achter mijn bureau en op het ritme van disco-muziek facturen staan verwerken. Met oordopjes in en een rood petje op mijn hoofd mag ik even niet gestoord worden. Mijn collega's weten dat.) en op het einde van de dag een biertje gedaan met collega's.

's Avonds (verrassend!) thee met buurvrouw.

Zaterdag aan de koffie met appelgebak (met slagroom!) met een vriendin. Wij hadden elkaar een tijdje niet gesproken dus elkaar aardig wat te vertellen.
Op de weg terug naar huis zag ik prachtige herfstkleuren:

's Middags thee met een buurvrouw, even gesproken met een buurman en tijd besteed aan het huishouden. 's Avonds gesmikkeld van een maaltijd, bereid door een buurvrouw die gezellig bij mij thuis kwam eten. Met je tweetjes eten is vaak toch fijner dan met je eentjes. Vind ik.

Zondag koffie bij een buurvrouw en samen even in de tuin gewerkt. 's Middags samen met mijn zoon op visite bij zijn moeder (voor wie dat nog niet wist: een vroegere buurvrouw) waarbij de tram de Amstel passeerde:

Daarna thuis een paar uurtjes aan het werk als secretaris van een vereniging en kleine huishoudelijke klusjes verricht.

Tussen de bedrijven door hou ik het nieuws bij over de recente Amerikaanse tussentijdse verkiezingen en stond ook ik even stil bij het gegeven dat de Eerste Wereldoorlog 100 jaar geleden werd beëindigd.


Het Engelstalige stuk van deze week:

https://terrebelius.blogspot.com/2018/11/you-have-two-choices.html

Echo and the Bunnymen met 'The Killing Moon' is de muziek van deze week:



In starlit nights I saw you 
So cruelly you kissed me 
Your lips a magic world 

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/