zondag, november 11, 2018

De week voorbij

De meeste kansen komen maar een keer voorbij. Voor zekerheid is een hoop te zeggen. De balans vinden tussen 'alle kansen grijpen' en 'vasthouden wat je hebt' is niet altijd makkelijk. 'Volg je hart' is niet altijd een praktisch advies. Net zo min als 'Neem eens wat risico!'. Daartegenover staat dat elke dag exact op de voorgaande dag laten lijken is ook niet ideaal.

Hoe vindt u de balans tussen 'doen waar je zin in hebt' en 'doen wat je denkt dat gedaan moet worden'?

Maandag nog hard bezig geweest met debiteurenbeheer. Bij het naar huis gaan ging net de zon onder:

Zuurkool gegeten, vervolgens thee gedronken met een buurvrouw om mij daarna te melden als secretaris van de maandagavond club. 'Je kunt 1000 vrouwen krijgen maar je hebt maar één moeder', was een wijsheid die deze avond voorbijkwam.

Dinsdag stond ik op de bus te wachten bij het voormalig Slotervaart ziekenhuis

dat volgens de regels van de marktwerking niet voldoende winst maakte en
'dus' failliet werd verklaard. Typisch dat de regels van marktwerking niet gelden voor grote banken die met miljarden aan belastinggeld gered worden door 'leiders' als Mark Rutte die vinden dat zorg een product is: wie het wil hebben moet er maar voor betalen.

Op kantoor vooral bezig geweest met crediteurenbeheer. Ook leveranciers willen wel eens betaald worden. Het avondeten genoot ik bij een buurvrouw en later op de avond zat ik aan de thee met een andere buurvrouw. De avond werd besloten met de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van The Walking Dead.

Woensdagmorgen twee buurvrouwen tegelijk op de thee. Deels gewoon voor de gezelligheid maar ook in het kader van het redden van de planten van de onlangs overleden buurman. Deze dag werd zijn woning leeggehaald en naar aanleiding van een verzoek van zijn buren mochten wij - bij gebrek aan nabestaanden - ons ontfermen over zijn planten. Een buurvrouw met groene vingers zal redden wat er te redden valt nadat de planten enkele weken verwaarloosd zijn.

De overige spullen werden rücksichtloss in een afvalcontainer gelazerd.

Behalve dan spullen waarvan de opruimers vermoedden dat die nog wat geld kunnen opbrengen. Die werden voorzichtig in een speciaal voor dat doel meegenomen bestelbusje geplaatst. Want zo gaat dat. Die spullen geef je niet weg aan buren en kennissen die de overledene na stonden maar laat je verkopen door volslagen onbekenden die de emotionele waarde niet kennen van foto's, brieven, een pet of een theekopje.

De aannemer die deze ochtend mijn woning (en met name mijn keuken) kwam bekijken voordat er werkzaamheden worden uitgevoerd uitte zich op verbaasde toon: 'Zo, een hele samenkomst!' Tja, mijn woonkamer meet 4x5 meter dus met twee buurvrouwen en mijzelf er in lijkt het al snel vol voor een vierde aanwezige.

's Middags even lekker uitgewaaid op het strand van IJmuiden met een vriendin
 Zwart-wit experiment en kitesurfers
De wind zorgde voor een fraai schouwspel

en in de namiddag deelgenomen aan een interessant marktonderzoek in de hoofdstedelijke binnenstad.

Tijdig bij een vriend voor het avondeten en daarna thuis een buurman op visite in verband met ons werk voor de bewonerscommissie. Een buurvrouw kwam nog langs en daarna een andere en tussendoor verwerkte ik de aantekeningen die ik maandagavond tijdens de bijeenkomst van een vrijmetselaarsloge maakte. Met een half oog keek (hoewel het meer luisteren was) naar de voetbalwedstrijd Benfica-Ajax.

Donderdag gingen een buurman en ik toevallig tegelijk de deur uit en wij bleven even staan kletsen. Op het werk progressie gemaakt met het inlopen van de - door mijn tussentijdse periode in het theater - opgelopen achterstand, afscheid genomen van een tweetal stagiaires waarna een collega mij een lift naar huis gaf. Daar e-mails beantwoord en nog zo meer en met een buurvrouw Dowton Abbey gekeken. De brouwerij waar ik werk staat naast een molen. Bij zonsondergang ziet dat er zo uit:


Vrijdag fijn en hard gewerkt (op gegeven moment staand achter mijn bureau en op het ritme van disco-muziek facturen staan verwerken. Met oordopjes in en een rood petje op mijn hoofd mag ik even niet gestoord worden. Mijn collega's weten dat.) en op het einde van de dag een biertje gedaan met collega's.

's Avonds (verrassend!) thee met buurvrouw.

Zaterdag aan de koffie met appelgebak (met slagroom!) met een vriendin. Wij hadden elkaar een tijdje niet gesproken dus elkaar aardig wat te vertellen.
Op de weg terug naar huis zag ik prachtige herfstkleuren:

's Middags thee met een buurvrouw, even gesproken met een buurman en tijd besteed aan het huishouden. 's Avonds gesmikkeld van een maaltijd, bereid door een buurvrouw die gezellig bij mij thuis kwam eten. Met je tweetjes eten is vaak toch fijner dan met je eentjes. Vind ik.

Zondag koffie bij een buurvrouw en samen even in de tuin gewerkt. 's Middags samen met mijn zoon op visite bij zijn moeder (voor wie dat nog niet wist: een vroegere buurvrouw) waarbij de tram de Amstel passeerde:

Daarna thuis een paar uurtjes aan het werk als secretaris van een vereniging en kleine huishoudelijke klusjes verricht.

Tussen de bedrijven door hou ik het nieuws bij over de recente Amerikaanse tussentijdse verkiezingen en stond ook ik even stil bij het gegeven dat de Eerste Wereldoorlog 100 jaar geleden werd beëindigd.


Het Engelstalige stuk van deze week:

https://terrebelius.blogspot.com/2018/11/you-have-two-choices.html

Echo and the Bunnymen met 'The Killing Moon' is de muziek van deze week:



In starlit nights I saw you 
So cruelly you kissed me 
Your lips a magic world 

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

10 opmerkingen:

  1. Weer een hele volle agenda...
    Dat van die 1000 vrouwen en moeder is zeker waar.
    Maar 1000 is wel veel whahaha
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe het voor jezelf zit in de balans moet je elke keer opnieuw bekijken. Zuurkool, dat heb ik allang niet gegeten. Morgen wel een stampotje op tafel zetten.

    Er is hier in mijn woonplaats een plantenasiel... Ik denk alleen wel dat je het zelf er heen moet brengen.

    Je hebt toch wel even bij het doelpunt gekeken he... ;-) Zelfs ik was aan het kijken.

    Mijn collega's weten dat ik niet gestoord mag worden, maar dat ik het al wel ben. ;-) Daar heb ik dan geen pet voor nodig.

    Vanavond was ik alleen thuis met het avondeten. Dat is alleen inderdaad een stuk minder gezellig.

    Mooie foto's deze week.

    Love As always
    Di mario

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik probeer in alles wat ik doe balans te vinden. Als ik iets doe wat ik na een poos niet meer leuk vind of oninteressant dan stoot ik het af en zoek iets anders waar ik me voor ga inzetten. Ik kan overigens makkelijk jaren ergens in opgaan hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja balans vinden....? Ik héb 'm gevonden maar geen idee wáár of hoe! Zal wel een gevalletje levenservaring zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een mooie vraag stel je...
    Elke dag houd ik mij daar intens mee bezig.
    En weet je dat dat op zich enorm bevrijdend werkt!
    Zo roesten we tenminste niet vast. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hi Terrence,

    jij drinkt nogal eens thee met de buurvrouwen!!
    Ik vind het een top-idee...

    groetje van Marlou

    .

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geen idee hoe ik mijn balas vindt.
    Voor zover ik weet ben ik nog steeds zoekende.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Volg je hart... intuïtie kun je ook zeggen... zorgt dat misschien voor balans? Of meer rust, of een rollercoaster... of juist... in het midden, geen idee, volg je hart, dat zeg ik weleens tegen mijzelf en dan is de volgende vraag... 'wat wil mijn hart nu eigenlijk op dit moment?'

    Tsjah... lastige? ;-)

    Jouw week was weer lekker gevuld, hier net zo goed, alleen anders, met meer rust tussendoor en wat netflix, dat dus en haakwerkjes ;-)

    X

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dag Terrence,

    het valt me op, dat jij nogal eens een biertje drinkt...
    En niet zomaar een biertje!
    Steeds weer een andere. Heerlijk!
    Proost! Lechajiem...

    Marlou

    .

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dag lieve Terrebel.

    Je hebt gelijk: banken worden met overheidsgeld gered, maar voor ziekenhuizen geldt deze regel blijkbaar niet. Wat een schande voor de zo gezegde verzorgingsmaatschappij! Dat in Europa zo iets kan gebeuren en met name in Nederland is ongehoord!

    En een balans vinden in je leven is een heel moeilijke opdracht. Zelf sta ik er altijd versteld worden dat het mij en veel anderen zoals jij er toch min of meer in lukken...

    Je hebt hier weer een verslag gegeven van een zo te zien overvolle week. Bovendien illustreerde je die met schitterende foto's, iets waar je blijkbaar naast het schrijven, ook bedreven in bent!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!