De week voorbij

De meesten van ons zijn wel eens jaloers op een ander. Die lijkt zo tevreden met zijn of haar baan/auto/partner/tuin/vakantie 'want dat zien wij aan de foto's op Facebook en zo'. Daarbij vergetend dat een foto maar een momentopname is en lang niet iedereen makkelijk vertelt dat die baan/relatie/vakantie best wel vaak niet zo supergeweldig is als de foto's met onderschrift anderen doen geloven. Ja, ook voordat Facebook bestond waren mensen niet altijd eerlijk over hun ervaringen.

Maandag mocht ik weer klanten van de brouwerij vragen hun bierrekening te betalen. Dan kan ook de brouwerij (klik) weer rekeningen betalen. En meer bier brouwen. En meer mensen met een beperking aan (betaald) werk helpen. Zo werkt dat.

's Avonds vierden wij dat de dagen weer langer worden en de nachten korter. Elk jaar hetzelfde traditionele ritueel. Maar elk jaar net weer een beetje anders. Gewoon, omdat ook gewoontes veranderen. Soms langzaam, soms snel, soms vanzelf, soms gedwongen. 'Elk mens heeft behoefte aan geestelijke verbinding' was een centrale vraag deze bijzondere avond op mijn 'maandagavondclubje'. Bij zo'n avond pas een lekker biertje:

Dinsdag hadden wij een teammeeting (vroeger: 'werkoverleg' of 'vergadering') waarbij verbeterpunten werden aangebracht maar waarbij zeker ook aandacht was voor wat goed gaat. Aansluitend hadden de directeur en ik een uitgebreid gesprek met een vertegenwoordigster van het boekhoudpakket waar wij naar overstappen per 1 januari 2019, in aanwezigheid van onze onze boekhoudster. Waarschijnlijk is met dat pakket voor ons beter te werken dan met het huidige pakket. We wachten af!

's Avonds mocht ik koken voor een buurvrouw. Geen pizza dit keer. Maar het gerecht kwam wel uit de oven.

Er was nog voldoende over voor haar man en zelfs nog voor een andere buurvrouw die samen met mij nog even een pot thee leegdronk. Gezelligheid! Zouden er nog mensen zijn die zich afvragen hoe het toch komt dat ik nauwelijks TV kijk?

Woensdag was ik 'vrij': tijd voor verzorging van mijzelf en mijn woning. Daarna naar het stadsdeelloket om mijn nieuwe paspoort op te halen bleek nog best lastig. Het gecomputeriseerde 'Volgende!' systeem was namelijk defect. Paniek onder klanten en personeel dus. Toch geslaagd in mijn opzet en doorgegaan naar de HEMA waar ik mijn zelfontworpen kerstkaarten had laten drukken.

In de buurt zag ik dit:

Onderweg naar huis al eentje afgegeven en ook eentje aan de vriend waar ik die avond at.

Na het eten in het hofje waar mijn moeder zaliger woonde een paar stuks afgegeven en even stilgestaan bij het onbestemde gevoel dat achter de ramen waar zij woonde nu een ander eet, droomt en televisie kijkt.

Tijdens een kopje koffie bij een buurvrouw met haar over emoties gesproken. Fijn! Thuis achter de laptop plaatsgenomen uit hoofde van mijn functie van secretaris.

Donderdag hard gewerkt, al zeg ik het zelf. Wanneer ik hard geconcentreerd bezig ben is het soms nodig mij af te sluiten van mijn collega's. Dan doe ik een petje op en doe ik oordopjes in waaruit muziek klinkt waarop ik prettig werk. Misschien niet erg sociaal maar wel praktisch. Het aantal keren dat collega's mij storen wanneer ik in die modus zit neemt langzamerhand steeds meer af. Ze durven niet meer...

Ter afleiding van het spelen met cijfers pakte ik een uitdaging op: het klaarzetten van een bestelling bier. Juiste bieren uit het magazijn halen, in dozen stoppen, daar de juiste stickers opplakken (rekening houdend met het juiste batchnummer en zo), de dozen met tape afplakken en neerzetten op de afhaalplek. Geinig! Een goede manier om meer respect te krijgen voor collega's is door af en toe letterlijk te doen wat zij doen. Diep respect dus voor de heren van het magazijn!

Wij eindigden de dag met een kerstborrel. Stokbrood, kom soep en veel gezelligheid. En bier. Een collega was zo lief een doos (...) bitterballen te regelen.

Een collega gaf een workshop 'bierproeven'. Nog nuttig ook! Ik ontwikkelde de theorie dat bier invloed heeft op de stembanden want hoe meer bier mensen drinken hoe luider en onduidelijker zij praten.

Uiteindelijk was ik half elf thuis.

Vrijdag een tikje brak op kantoor maar gewoon mijn werk gedaan. Natuurlijk. Maar een uitspraak van een cabaretier was in mijn gedachten: ''s Avonds een kerel, 's ochtends lekker uitslapen!'

Iets eerder dan gebruikelijk (oké, twee uren) van de Brouwerij vandaan om op tijd op locatie te zijn voor entertainment-werk op een bedrijfsfeest.

Anders verveel ik mij maar...;-) Ondanks al het werk kan ik het toch niet laten om mij te verwonderen over Donald Trump: beweren dat Mexico voor zijn geliefde muur zal betalen (die ongeveer 50 miljard dollar zal gaan kosten, als-ie ooit gebouwd zal worden) maar nu zijn regering niet minstens 5 miljard wil toezeggen doodleuk weigeren alle overheidsambtenaren salaris te betalen tot zijn eis is ingewilligd. Zijn achterban (die inmiddels zelf een paar miljoen dollar heeft opgehaald om voor de muur te betalen, in plaats van dat geld voor échte goede doelen te gebruiken) accepteert eenvoudig dat hun held vijf jaar geleden nog zei dat een president die een 'shutdown' nodig heeft om zijn beleid uit te voeren dient op te stappen 'want dan is hij geen goede leider' maar nu het tegenovergestelde beweert.

Hoe komt het toch dat zijn achterban zijn leugens blijft geloven? Heeft zijn toupet misschien hypnotisch gaven? Zou zijn haar dan toch - wat geruchten beweren - een buitenaards wezen zijn dat de president stuurt en zijn volgelingen ontzettend dom maakt?

Zaterdag wat lopen rommelen in huis, e-mails beantwoord vanuit verschillende functies, mij voorbereid op nieuwe entertainment-opdrachten (communiceren over tijd, kostuums, plaats en gage en zo) en eind van de middag de deur uit om even later gastheer te zijn op een Surrealistisch dinerfeest. Een beetje Dali, een beetje Dada, een beetje Avant garde...Gezellig, boeiend, nieuwe vrienden gemaakt en lekker gegeten. De foto's hieronder tonen een kleine impressie. U had er bij moeten zijn...

Dit allemaal in het verlengde van The Living Museum (klik).

Zondag heerlijk uitgeslapen maar toch nog wat moe. Rustig aan gedaan dus maar met wat administratief en huishoudelijk werk. Nadat een buurvrouw op visite was geweest kwam een andere buurvrouw thee drinken en bijkletsen. We hadden elkaar tenslotte al een paar dagen niet gezien dus heel wat bij te praten!

Na het eten even opgefrist, andere kleding aangetrokken, een tas kleding meegenomen op weg naar de volgende opdracht: optreden in een nachtclub niet ver van mijn woning vandaan.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2018/12/conspiracy-theories.html

Bonnie Bleecher met 'Come wander with me' is de muziek van deze week:




In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/