De week voorbij

Ja, natuurlijk mis ik mijn oude leven en vooral een aantal mensen met wie ik dagelijks contact had en die een wezenlijk onderdeel waren van mijn gevoel van voldoening en tevredenheid. De overgang naar een leven zonder die paar mensen in mijn bestaan van alledag ging niet geleidelijk maar in een paar snelle klappen. En dat kwam hard aan. Het is nu een half jaar geleden dat 'de storm' op de oceaan die ik mijn leven noem is gaan liggen en langzaam kabbel ik voort.

Het was maandag iets kouder dan ik had verwacht. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten op de plek waar mijn baas mij onderweg naar het werk oppikte met de auto, mij een ov-reis van ruim een half uur besparend. Vanaf de parkeerplaats was dit te zien:

's Avonds oefenden wij met een aantal Broeders de inwijding van een nieuwe kandidaat. Zo'n inwijding is deels een soort van toneelstuk en het kan best praktisch zijn als de mensen die bepaalde rollen spelen vooraf weten wat er van hen in het spel verlangd wordt. Wij deelden de avond met een andere groep en tot ons beider verbazing bleek een vriendin van vroeger daar deel van uit te maken. Het is een kleine wereld...

Dinsdag was ik een paar uurtjes in hetzelfde gebouw maar dit keer voor het maandelijks tellen van de keuken- en bar voorraad, samen met een paar mensen van verschillende groepen die ook gebruik maken van hetzelfde gebouw. 's Middag was ik met een vriend naar de film 'The Post': De regering van de VS houdt jarenlang voor de bevolking verboden dat de oorlog in Vietnam eigenlijk niet gewonnen kan worden maar uit angst voor gezichtsverlies laat men met opzet de oorlog voortduren. Een krant stelt dit aan de kaak.
Wij waren wat vroeg en daarom was er tijd voor een kopje koffie met een canolli:

's Avonds was de zogeheten housewarming party van nieuwe buren bij ons in het trappenhuis. Erg gezellig! Daarna deed ik nog even een kopje thee bij een buurvrouw. Erg gezellig!

Woensdag zwabberde ik de keukenvloer. De kat had ruzie lopen maken met een andere kat bij ons in de keuken en daarbij was zijn drinkwaterbakje omgekukeld. Nu de vloer toch al nat was maakte ik van de nood een deugd.

Ik dronk koffie bij een buurvrouw, hielp een andere buurvrouw met boodschappen doen, besprak bewonerscommissie zaken met een buurman en ging op visite bij mijn nicht. Onderweg naar haar woning kwam ik dit uitzicht tegen:

's Avonds at ik bij een vriend.

Donderdag op het werk grote stappen gezet om beter inzicht te krijgen in de inkomsten versus de uitgaven van de brouwerij. Het kost tijd om je een bedrijf en later een nieuw boekhoudsysteem eigen te maken maar al die uren, maanden van inspanning werpen nu hun vruchten af. Het biertje op het einde van de werkdag voelde dan ook als dik verdiend.

Thuis stofzuigde ik nog even de woonkamervloer, verwerkte een door de kat veroorzaakte vlek op een kleed en draaide een was. Intussen keek ik een aflevering van Star Trek: Discovery en reageerde op een aantal e-mails, waaronder eentje betreffende een komende entertainment-opdracht.

Vrijdag kwam ik 's ochtends langs de Sloterplas en schoot dit plaatje vanuit de rijdende auto van een collega:

Het was een wat rommelige werkdag met een uitgebreide vrijdagmiddagborrel: het afscheid van een stagiair en de verjaardag van een vrijwilliger werden gevierd.

Een collega gaf mij een gedeeltelijke lift richting bewoonde wereld waardoor ik nog even een hapje kon eten voordat ik mij verkleedde voor een entertainment opdracht in de buurt van de Dam:

Al met al lag ik keurig om elf uur's avonds in bed!

Zaterdag was ik 's ochtend op pad met een buurvrouw bij wie ik na onze wandeling een kop koffie dronk. Een uurtje later dronk ik koffie in mijn eigen woning, samen met een andere buurvrouw. In de namiddag had ik een afspraak met een bevriend collega entertainer terwijl ik tussen de afspraken door de was ophing, de planten van water voorzag en mijn nagels knipte. 's Avonds stapte ik op de trein richting 'Ut Kielegat', zoals Breda tijdens carnaval heet.

Op treinreizen lees ik graag. Zo werd 'Drop dead healthy' van A.J. Jacobs boek nummer drie van dit jaar. De auteur van 'A year living biblically' probeert ruim twee jaar lang extreem gezond te leven en ontdekt dat de kwaliteit van leven om meer gaat dan lichamelijke gezondheid.

In Breda hoste ik met een vriend samen op diverse straten en pleinen en ook in een café.

Veel verklede mensen en erg gezellig!

Op zondag deden wij dat - na het uitslapen - nog eens dunnetjes over.

In Breda is er ook een slotjesbrug:

 En dan is er ook nog de Grote Kerk:

Al met al was ik die dag even na acht uur 's avonds thuis in Amsterdam. Mooie tijd voor een kopje thee met een buurvrouw.

Het Engelstalig stukje van deze week gaat over plezier: http://terrebelius.blogspot.nl/2018/02/more-fun.html

De muziek van deze week is 'Uprising' van Muse:



Flick a switch and open your third eye, you'd see that
We should never be afraid to die

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/