De week voorbij

Je mist wat je een tijd lang kende in een situatie die voor jou als normaal gold. Je ouders ken je doorgaans vanaf je geboorte. Vandaar dat hun verlies vaak zo pijnlijk aanvoelt. Hetzelfde kan worden gezegd van kinderen, huisdieren en vrienden. Maar ook emoties kun je missen. Wanneer je je lange tijd intens tevreden hebt gevoeld is dat een gevoel dat je enorm kunt missen. Maar je kunt zelfs terug verlangen naar een periode dat je intens verdrietig was. Alsof je de reden van je verdriet verloochent. Het kan zelfs als een vorm van verraad voelen wanneer je je zelf erop betrapt dat je al een paar dagen niet hebt getreurd om het verlies van een ouder/geliefde/kat. De mens is toch maar een raar wezen, met al die emoties. Maar toch zou ik niet zonder emoties willen leven. U?

Maandag was ik nog wat brak bij het wakker worden. Na werken op het Oud en Nieuw feest waar dit gebeurde iets na middernacht:

 Hieronder een foto van twee van mijn collega's die nacht:

Gek dat ik zo moe was want ik lag na het werken met Oud en Nieuw toch best vroeg in bed. Zes uur 's ochtends al! Koffie dronk ik met een buurvrouw, thee bij een ander en 's avonds keek ik naar de laatste officiële dartwedstrijd van Phil 'The Power' Taylor.

Dinsdag nog steeds ietwat vermoeid maar toch maar aan de slag: met het maandelijks terugkerende klusje: 'voorraadtelling' van de maandagavondclub.
In de tram de conductrice de beste wensen gedaan en op straat een paar toeristen de juiste weg gewezen. Ooit stuurde ik een toerist de verkeerde kant op: hij stond met zijn rug naar het Koninklijk Paleis gekeerd en vroeg mij waar het Koninklijk Paleis was. Ik stelde hem voor zijn neus te volgen en iets meer dan 40.000 kilometer recht vooruit te wandelen.

Eind van de middag zat ik in de bioscoop met een vriendin. 'The greatest showman' is een film in de traditie van Moulin Rouge: veel drama, romantiek en gezang. Thema: wat is echt en waarom zou een ander dat voor jou mogen bepalen?

Na het bekijken van de film samen even een drankje gedaan: zij een koffie, ik een biertje.

's Avonds de afgelopen twee dagen gewassen was (deel machine- en deels handwas) gestreken en gevouwen en een paar mensen telefonisch de beste wensen voor het nieuwe jaar overgebracht.

Woensdag dronk ik koffie en thee met een buurvrouw, bracht een bezoekje aan de kapper, wisselde de lakens, maakte het toilet schoon, deed wat boodschappen en vermaakte mij met een potje strijken. Het avondeten nuttigde ik bij een vriend. Op het lijstje van de dag stonden een paar namen van mensen om te bellen maar ik kwam er gewoon niet aan toe.

Donderdag was de eerste werkdag van het kalenderjaar 2018.
Onderweg maakte ik - voor de afwisseling - een foto bij de Sloterplas:

Bijgekletst met collega's natuurlijk ('Wat heb jij gedaan met Oudjaar?') maar zeker ook gewerkt. Want wie bier wil verkopen zal bier moeten brouwen en daar hoort ook het doen van de administratie bij.

Ook vrijdag mocht ik mij daar mee bezig houden. Op het einde van de werkdag was ik met de directeur en een collega aanwezig bij de nieuwjaarsborrel van ons boekhoudkantoor. Lekkere hapjes en drankjes en gezelligheid!

Zaterdag deed ik het rustig aan met wat huishoudelijke klusjes, koffie drinken met een buurvrouw en lezen: 'Labyrinth' van A.C.H. Smith is boek nummer 1 van dit jaar en gebaseerd op de gelijknamige film van Jim Henson met in de hoofdrol David Bowie.

Bij de stripwinkel haalde ik mijn maandelijkse dosis De Rode Ridder en Spiderman en kwam ik een vriend tegen. Bij de kantoorboekhandel kocht ik een agenda. Daar had ik eerder nog niet aan gedacht want dat regelde mijn moeder altijd.

's Avonds kwam ik thuis na bioscoopbezoek met een vriendin.

Nu een filmhuis, ooit een brandweerkazerne

en een anatomisch laboratorium behorend bij het naastgelegen ziekenhuis.

Waar ik geboren ben.

Wij zagen The Tale of the Princes Kaguya van de fameuze Studio Ghibli: ben je een prinses zodra je je voordoet als prinses? En hebben wij het eigenlijk wel zo slecht op Aarde?

Zondag bleek ik een tikkeltje verkouden maar dat weerhield mij er niet van mijn bed uit te komen, wat huishoudelijke karweitjes op te knappen (terwijl ik een paar ritten bekeek in het kader van het WK afstanden langebaan schaatsen) en een bezoek te brengen aan een lokale zondagsmarkt. Natuurlijk bezocht ik er de kraam van een vriendin van mij: Rataplan Design heeft dit leuke spaghetti monster/vergiet nieuw in het assortiment.

Toevallig waren er ook vrienden van mij en na het even bijkletsen liep ik verder naar de standplaats van Circus Zanzara (klik).

Waar een vriend van mij in het kassahokje zat. Ook met hem even gezellig staan bijkletsen. Daarna even langsgegaan bij mijn nicht die er in de buurt woont

en daarna op tijd naar huis vanwege het nuttigen van het avondeten bij een buurvrouw. Al met al dus weer een lekker rustig dagje.

In mijn hoofd speelden deze week onder meer twee berichten uit de media. De ene betrof rapper Boef die vrouwen die hem hielpen 'hoeren' noemde en met een verklaring kwam die neerkomt op: 'Vrouwen hoer noemen is mijn manier van respect tonen.' Dan vraag ik mij af of hij zijn moeder durft te respecteren...

Het andere recente bericht was afkomstig van de PVV. Geert Wilders, de populistische politicus die al decennialang een hekel heeft aan al die politici die jaren op het pluche in Den Haag zitten maar niets bereiken, verklaarde dat hij voortaan beter onderzoek zal doen naar potentiële kandidaten om voor zijn partij politiek te bedrijven. De beoogde lijsttrekker voor zijn partij in Rotterdam bleek een antisemitische racist (klik). Het intikken van 's mans naam in zoekmachine Google had dat aan het licht gebracht. Maar de heer Wilders was dat vergeten. Of zo.

Ook deze week een Engelstalig stuk: http://terrebelius.blogspot.nl/2018/01/good-news.html

Between the Bars van Agnes Obel is de muziek van deze week:



People you've been before that you
Don't want around anymore
That push and shove and won't bend to your will
I'll keep them still

Deze week staan wij stil bij het overlijden van France Gall en John Young

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/