Ergens bij willen horen zit er dus ingebakken bij ons. En ieder van ons gaat daar op zijn of haar manier mee om. Zelf durfde ik nooit vragen te stellen. Puur uit angst voor afwijzing en om daardoor buitengesloten te worden. En te vereenzamen.
Eenzaam zijn is één van de ergste dingen die een mens kan overkomen. Daarom durf ik nog steeds geen vragen te stellen. Waardoor ik letterlijk voorbij ga aan mijn persoonlijke noden en wensen. Alles wat ik doe, doe ik voor een ander: eerst voor mijn moeder, later voor mijn partners, vrienden, collega's en werkgevers.
Nooit heb ik nagedacht over wat ik zelf nu eigenlijk voelde of wilde. Tot voor kort.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Zolang er een redelijk evenwicht is voelt het zo slecht nog niet om veel voor anderen te doen. En zolang iedereen dat doet komen we toch allemaal aan ons trekken.
BeantwoordenVerwijderenJezelf op de laatste plaats stellen is in veel gevallen een vorm van liefde en hóeft dus niet verkeerd te zijn.
Maar behalve dat zijn we ook niet allemaal hetzelfde en heeft de één meer behoefte aan "geven en de ander meer aan "ontvangen". Ook daaruit blijkt dat we elkaar toch altijd weer nodig hebben.
Een goede zaak om eens over na te denken waarom je altijd wilde zorgen (geven)
BeantwoordenVerwijderenGeloof niet dat dat is om ergens bij te horen...
Het is het proces van ouder worden dat je andere prioriteiten gaat stellen ook aan je eigen ik...toch?
Groetjes
Weet je dat heel veel mensen er pas later aan gaan denken wat ze zelf willen. Of wie ze nu eigenlijk zijn.
BeantwoordenVerwijderenEn toch is dat het meest belangrijke in je leven. JE zelf zijn en doen wat jij met je leven wilt doen.
Je moet jezelf altijd op plaatst 1 zetten, dat klinkt heel egoïstisch, maar slechts dan kun je mensen helpen en jezelf zijn.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Dit is meer dan herkenbaar Terrebel, maar gelukkig kwam er ooit een Merlijn in mijn leven die mij zei als eerste: 'Jij gaat nu stoppen met geven, en je gaat leren nemen.'
BeantwoordenVerwijderenDat waren echt zijn allereerste woorden aan mij toen ik net de deur had open gedaan en in zijn ogen keek...
Of dat lukt? Dat is nog maar de vraag ;-)
X
... en ik hoop dat jij nu eindelijk op de goede weg zit lieve Terrebel. Denk eerst aan jezelf en leer van jezelf te houden, dan kan je ook meer voor een andere betekenen!
BeantwoordenVerwijderen